«Tweede» nationale luchthaven duikt weer op (Hoegin)

Na het arrest van het Brusselse Hof van Beroep over de nachtvluchten van Zaventem duiken aan Franstalige zijde weer «constructieve» voorstellen op om een tweede nationale luchthaven uit te bouwen. Als je het mij vraagt, een vos die de passie preekt.

Misschien ligt het gewoon aan mijn slecht karakter, maar ik heb er sterk mijn twijfels over dat de Franstaligen werkelijk pleiten voor een «tweede» nationale luchthaven. Mijn vermoeden is dat de Franstaligen eigenlijk maar één nationale luchthaven willen, maar dan wel één die in Wallonië ligt, en als het even kan liefst nog betaald met Vlaams geld ook. Kwaadwillig? Het is misschien goed om eens na te denken over hoe een plan om dit doel te verwezenlijken eruit zou kunnen zien.

De eerste fase was het stoppen van alle ontwikkeling op de luchthaven van Zaventem. DHL was duidelijk van plan om niet alleen in Zaventem te blijven, maar er ook te groeien, en daar moest een stokje voor gestoken worden. De Brusselse Regering heeft zich daarbij goed van haar taak gekweten door onmogelijke geluidsnormen op te stellen. Het resultaat is bekend: DHL begreep dat er met de Franstaligen geen land te bezeilen viel, en koos eieren voor haar geld. Meteen ook een signaal aan andere bedrijven die met plannen zouden rondlopen om in Zaventem te groeien om die maar meteen op te bergen.

De tweede fase is al aan de gang en zelfs gedeeltelijk verwezenlijkt: een status quo op Zaventem onmogelijk maken. Door het vertrek van DHL is men immers eigenlijk al begonnen aan een inkrimping van Zaventem, en het nieuwe arrest van het Brusselse Hof van Beroep dreigt zelfs de luchthaven op korte termijn volledig te sluiten. De halsstarrigheid van Evelyne Huytebroeck (Ecolo) in dit dossier zal ondertussen ook al wel opgevallen zijn bij de koeriers- en andere luchtvaartbedrijven die in Zaventem werken.

Ondertussen is men al druk bezig met de voorbereiding van de derde fase: uitbouw van een (voorlopig) tweede nationale luchthaven. O ja, Oostende prijkt ook op het lijstje van alternatieven, maar Oostende ligt vergeleken met Bierset en Charlerio zo perifeer dat men zich daar vooral geen begoochelingen over hoeft te maken. En ontbreekt opvallend op het lijstje van Didier Reynders: Deurne. Zal wel toeval zijn. Hoe dan ook zal die tweede nationale luchthaven vooral nationaal (lees: 60% Vlaams) zijn zolang er rekeningen te betalen vallen: de constructie van de luchthaven zelf, en daarnaast al de infrastructuur die daarbij komt kijken. Of die luchthaven ook onder tweetalig régime zal komen nadat de laatste rekening betaald werd, zoals Zaventem nu, valt nog af te wachten. Wanneer het de Franstaligen goed uitkomt, ligt Zaventem immers plots wél in Brussel, maar voor de overlast ligt Zaventem volledig in Vlaanderen, en mutatis mutandis zal dat ook voor de tweede nationale luchthaven wel gelden.

En o ja, de bouw van die tweede nationale luchthaven zou wel eens toevallig zoveel geld kunnen kosten dat de IJzeren Rijn alweer een paar jaar in de koelkast moet. Men mag natuurlijk niet alles tegelijk willen…

En van zodra die tweede nationale luchthaven goed en wel uitgebouwd is, komt de vierde fase: de doodsteek voor Zaventem. Best mogelijk dat men de Brusselse geluidsnormen tijdelijk optrekt in de derde fase zolang Vlaanderen moet lammeren voor de Waalse luchthaven, maar daarna zullen ze onverbiddellijk weer naar beneden gaan. En heeft Bruxelles absoluut geen reden meer om zich constructief op te stellen of wat dan ook. Of men in de omgeving van de Waalse luchthaven ook zo streng zal zijn met geluidsnormen als in Brussel lijkt me bijzonder onwaarschijnlijk. Net zoals de spitsvondige aanpassingen van de wet op de tabaksreclame Francorchamps veilig kon stellen, en de ontdekking van «prille democratieën» de wapenindustrie aan de gang kon houden, zal men ook aan de geluidsnormen wel een mouw kunnen passen.

Jean-Marie Dedecker (VLD) vindt ondertussen dat Zaventem een regeringscrisis waard is, maar zoals Skender terecht opmerkt, wat is die uitspraak eigenlijk waard? Ze is zelfs ronduit ergerlijk, want hij weet net zo goed als iedereen dat Verhofstadt desnoods zijn eigen kinderen zou verkopen om zijn portefeuille te mogen behouden, en die 20.000 banen in Zaventem zijn wat hem betreft dus een bijzonder klein offer om aan de macht te blijven. En Dedecker schijnt niet te beseffen dat er wel eens wat meer aan de hand zou kunnen zijn dan alleen maar wat Brusselse dweerzigheid over geluidsnormen.

Het is best mogelijk dat er geen groter plan schuilgaat achter de overduidelijke Franstalige poging tot sabotage van de luchthaven van Zaventem, maar er zijn toch ook grenzen aan hoe dom en naief men zich aan Vlaamse kant kan en mag blijven gedragen. De onderhandelingen over de splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde hebben echter aangetoond dat men zelfs bereid was de integriteit van het eigen territorium op te geven, dus valt op federaal vlak met deze regering het ergste te vrezen.