Gene over Patrick (in de boekskes) ...(vpmc)

.
Gene Bervoets is een Belgische acteur, vooral bekend van zijn culinair programma ”Gentse Waterzooi” en van de serie “Windkracht 10”. In het dS-weekblad zei men daar niets over, en dus bleef ik wat dit betreft op mijn honger zoals journalisten zeggen. Ze hadden nochtans volle zes bladzijden vrijgemaakt voor een interview met gene Bervoets.
Gelukkig stilde Wikipedia mijn honger, want al kende ik die windkracht niet, Gentse waterzooi des te beter.
En ik zei nu wel zes bladzijden, maar dat is niet helemaal waar. Na aftrek van de foto’s zullen het er op een decimaal na ongeveer drie zijn geweest. Aanleiding om het interview te doen, wás trouwens een foto. Van Photonews in dit geval, met Patrick die weende op de schouder van Gene. Een geweldig moment, door de cameralens als het ware bevroren.
Nu hebben ze bij dS-weekblad geen foto nodig als aanleiding, want heel hun blad staat elke week vol foto’s. In kleur meestal, maar voor de fijnproevers zijn er ook in zwart-wit. Heel pakkend altijd, dat zwart-wit.
In de tekst zelf, rond de kleurenfoto's van Bervoets dus, lezen we dat deze man niet toevallig al een “bolleke” had besteld voor zijn vriend, en ook dat zij hun gevoelens toen niet expliciet hebben uitgesproken. Bervoets zei wel meer zinnige dingen in dat interview. Zo is Patrick geen populist, want hij gaat niet in de boekskes staan – 'boekskes' is artiesten- en journalistentaal voor weekblad of magazine.
Verder zegt Gene dat Bart De Wever dicht tegen de schizofrenie aan zit, en dat wij zijn ware gelaat nog niet hebben gezien. En Gene weet ook dat politici kazakdraaiers en postjespakkers zijn. Hij verklapt ons dat in het stadsbestuur vóór Patrick alles vriendjespolitiek was. En verder nog dat de angst in de “culturele sector” zeer groot is.
Nu wil ik voor het gemak onze Gene Bervoets hierbij rekenen, en hem tegelijk enigszins geruststellen. Hij zal niet als eerste in het vizier komen van schizofrene populistische bewindvoerders, want er zijn vóór hem al vele interviews gepubliceerd met artiesten die nog meer wind verplaatsten, en wier verstand nog gaarder gezoden was in water.

Il arrive fréquemment que les artistes créateurs n’aient qu’un contrôle limité sur les trivialités de l’existence; souvent, c’est au prix de cette infirmité qu’ils atteignent la concentration requise pour l’exercice de leur art. Mais pareille condition n’est guère favorable au développement d’un fin jugement politique, et pourrait difficilement qualifier des poètes rêveurs ou des romanciers à l’imagination enfiévrée pour analyser lucidement les événements du jour, guider l’opinion publique, ou conseiller les gouvernants.

Simon Leys

Protée et autres essais

Éditions Gallimard, 2001, p. 137

Het komt dikwijls voor dat scheppende kunstenaars slechts in beperkte mate greep hebben op de alledaagsheid van het bestaan; vaak is deze zwakte de prijs die zij betalen om de vereiste concentratie te bereiken voor het beoefenen van hun kunst. Echter, voor de ontwikkeling van een scherp politiek oordeelsvermogen is een dergelijke gesteldheid niet bepaald gunstig, en dromerige poëten of koortsig fantaserende romanciers kan zij bezwaarlijk kwalificeren om de gebeurtenissen van dag helder te analyseren, de publieke opinie te gidsen, of om de bewindslui van raadgevingen te voorzien.
.