Joost Pollmann is een leugenaar, of een domoor (vpmc)
.
Dat stripdeskundigen niet noodzakelijk tot de verstandigsten onder ons gerekend mogen worden, bewijst alweer zekere Joost Pollmann, medewerker van de Volkskrant.Naar aanleiding van de brand bij Charlie Hebdo roept deze Pollmann op tot zelfcensuur:
“In een land als Turkije, waar kerk en staat nog gescheiden zijn, mogen cartoonisten ongestraft harde grappen maken over de politiek, maar ze blijven met hun handen af van de geestelijkheid. Vanuit onze cultuur (die van de zogenaamde West-Europese Verlichting) is het misschien moeilijk om te beseffen dat er landen zijn waar “Heilig Huisje” nog altijd met hoofdletters wordt geschreven. Toch verdient het aanbeveling om het voorbeeld van de Turkse cartoonisten te volgen en onderscheid te maken tussen aards en hemels: pak de beleidsmakers aan, laat de heiligen met rust.”Nu is het bekend dat in Turkije zekere Tayyip Erdoğan aan de macht is, en dat die kerel cartoonisten die hem durven afbeelden gewoon laat opsluiten, voor jaren soms, óf hij laat hen door een bevriende rechter torenhoge boetes opleggen. Dat kunt u hier nalezen.
Maar zulke dingen weet Pollmann natuurlijk niet. Dat komt ervan als je je tijd aan onnozelheden besteedt, en daar zelfs deskundige in wordt.
.
Labels: cartoons, censuur, Charlie Hebdo, De Volkskrant, Erdogan | Recep Tayyip, Pollmann | Joost, strips
posted by Marc Vanfraechem @ 15:00
12 comments
12 Comments:
1) Het citaat bevestigt dat Pollmann een "domoor" is.
- Ten eerste, hij is duidelijk slecht geinformeerd over de contemporele realiteit van Turkije, een belangrijk land, en voor die onwetendheid is hij wel degelijk grotendeels zelf verantwoordelijk. Een indicatie van verstand is dat men geen commentaar geeft over onderwerpen (in casu Turkije en Erdogan) die men niet begrijpt of manifest-verkeerd begrijpt.
- Ten tweede, hij kent waarschijnlijk het verschil niet tussen zelfdiscipline en zelfcensuur. Dat kan men afleiden uit het feit dat hij pleit voor het maken van een onderscheid tussen "aards en hemels" IN DE KONTEKST van een brand na een bomaanslag tegen een publicatie. Zelfdiscipline is altijd een morele deugd. Zelfcensuur kan dat ook zijn al naargelang de omstandigheden, maar in de confrontatie met geweld (dat bedoeld is om anderen tot zwijgen te dwingen) wordt zelfcensuur een vorm van lafheid, en dat is een morele ONdeugd. Hij negeert een onmiddelijke grove wandaad van intolerantie en in plaats daarvan richt zich op een relatief-onbelangrijk detail.
- Zijn impliciete pleidooi voor het behoud van "heilige huisjes", en zijn expliciete verwijzing naar de "ZOGENAAMDE" West-Europese verlichting, suggereren dat hij een 'naieve' domoor is.
2) Het is echter niet duidelijk maar wel mogelijk, op basis van het gepresenteerde citaat, dat Pollmann een "leugenaar" zou zijn die BEWUST de waarheid zou willen verdraaien of misrepresenteren, t.t.z. dingen zou verkondigen waarvan hij weet dat ze niet waar zijn.
Conclusie: Pollmann is zeker een domoor, en misschien ook een leugenaar.
Ik laat de keuze aan hemzelf: hij is beter geplaatst dan wij ;-)
Zou het moeilijk zijn om in de rechten van de mens een recht te laten opnemen: "het recht op kritiek geven, zonder repercussies"?
@ MVf
Het gaat hier niet om een "keuze" tussen leugenaar en domkop. Hij lijkt dom te zijn en is misschien ook een leugenaar. In geval hij zou liegen (i.e. bewust liegen omtrent de realiteit van Turkije), dan rijst de vraag: waarom, of met welke doelstelling, doet hij dat? Een mentale examinatie van mogelijke doelstellingen legt dan zijn domheid bloot.
Of, om het anders te formuleren, er zijn twee mogelijkheden:
- (A) ofwel liegt hij niet, en dan is hij zeker dom, zoals ik hierboven uiteenzette, maar geen leugenaar;
- (B) ofwel liegt hij, en dan is hij zowel een leugenaar als een domkop.
@ Nexer
Elke menselijke actie en elke opinie-uiting gaat "repercussies" hebben, in termen van de opinies van anderen beinvloeden zowel in een positieve als in een negatieve richting, en gaat dus mogelijks leiden tot verdere acties van anderen.
Wat u waarschijnlijk bedoeld is dat, in een VRIJE maatschappij, louter verbale kritiek geen aanleiding mag geven tot strafrechterlijke repercussies. Dat is de essentie van het vrijemeningsuitingsrecht, en dat was tot recentelijk (enkele dekaden geleden) een verworvenheid van de Europese 'Verlichting' in de meeste Westerse landen (inclusief Belgique). Vandaag is dat niet langer meer het geval. Het zou dus niet gaan om een "opnemen", maar wel om een 'wederopnemen' of een herinvoering van een (tijdelijk verloren) Westerse beschavingsverworvenheid.
op de rafelrand van het menselijk verstand,
zit Joost Pollmann, die misselijkmakende klant
Ik ben zelf een Turk en ik zal uitleg geven over de situatie in Turkije.
Cartoonisten durven wel de Turkse premier af te beelden. Dat doen ze zelfs dagelijks. Zie bijvoorbeeld de tijdschriften Penguen, Leman en Sözcü. Dat onze pseudo Turkije-deskundige Vanfraechem nooit van deze populaire bladen heeft gehoord zegt veel over zijn intenties.
Ten tweede, Erdogan heeft in zijn negen jaar premierschap slechts 3 cartoonisten aangeklaagd. Alle drie de cartoons hadden één ding gemeen: de premier werd op alle drie de cartoons afgebeeld als een dier. Daar ligt blijkbaar de grens voor Erdogan. Maar niet voor de rechters. De rechters hebben namelijk de cartoonisten gelijk gegeven. De cartoonisten hebben geen boete of straf gekregen. De rechters verwezen naar het grondwetsartikel over de vrijheid van meningsuiting.
U hebt blijkbaar niet zorgvuldig gelezen beste Cenk, want ik verwijs naar Penguen &c... kijk eens naar de link misschien ;-?
ik geef de link nogmaals: hier.
Minstens was u voorbarig, of liever volkomen naast de waarheid met uw bewering dat ik Penguen niet kende, en ook met het gebruik van het (Griekse) woord "pseudo" &c.
Goed dat is u vanzelfsprekend vergeven, maar ontkent u nu nog, beste Cenk, wat daar te lezen staat over gevangenisstraffen en boetes ?
Het gaat hier niet zo zeer om domheid of informatie maar wel om politieke correctheid waar onze "denkers" in uitmunten.
Het gaat zelfs niet om Turkije of China, ze lezen het zelfs niet, maar komt het overeen met de PC dogma's, daar gaat het om.
Beste Vanfraechem, als u de regerings-kritische Penguen kent, waarom zegt u dan dat cartoonisten in Turkije opgesloten worden en/of hoge boetes opgelegd krijgen? Penguen en andere tijdschriften bekritiseren dagelijks de Turkse premier. Zoiets is alleen mogelijk in landen met vrijheid van meningsuiting. Ik heb ook uw link bekeken. Daar wordt niet alles verteld. Cartoonist Musa Kart kreeg achteraf toch geen boete vanwege een besluit van het Hof van Cassatie. Ook Penguen heeft alle rechtzaken gewonnen tegen de premier. Verder staat in uw link mensen die geen cartoonist zijn. Uw blog gaat niet over hen, maar over cartoonisten. De Turkse premier heeft nog nooit een rechtzaak gewonnen tegen cartoonisten. Als u nog steeds het tegendeel beweert dan wil ik graag namen zien van cartoonisten die beboet zijn.
Beste Cenk,
het artikel uit ‘Die Welt’ is van 11 april 2005, ik vertaalde het de dag zelf, en publiceerde het op victacausa de dag daarop. Die krant is van een niveau dat weinigen zullen betwisten, u wellicht ook niet.
Op dat moment waren de uitspraken van het Hof van Cassatie nog ver af, en was de dreiging met gevangenisstraffen en boetes reëel. De cartoonisten, die van Penguen en anderen, stonden dus onder zware druk, om niet van regelrechte afdreiging te spreken. Nu wil het geval dat ik vroeger (te) veel tijd aan het schaakspel heb besteed, en ik dus weet dat een dreiging vaak effectiever is dan de uitvoering.
Maar het is dus gelukkig zo, als ik u goed lees, dat cartoonisten die een redactie achter zich hebben die bereid is om tot in Cassatie te gaan, toch een kans krijgen op een tweede rechtsgang.
Op zich is dat positief, maar als wij de tekeningen bekijken waar het om draaide, dan zijn die van een onschuld die zelfs geen dreiging met een procesgang mocht verdienen (in een Rechtsstaat bedoel ik).
Dat verder enkele van de namen die ik noem (in mijn citaat uit KurdishMedia – en misschien vindt u die bron onaanvaardbaar?) geen cartoonisten zijn maar bv. gewone journalisten, lijkt mij geen indrukwekkend argument. Vooral omdat het daar niet enkel over afdreigingen gaat, maar over reële gevangenisstraffen, waar u stil over blijft… omdat mijn blog enkel over cartoonisten zou gaan.
Maar, óf je neemt cartoonisten ernstig, en dan zijn het journalisten, of je doet dat niet.
@ Cenk
Het bestaan van kritiek op een minister/premier is geen bewijs dat het zou gaan om een land "met vrijheid van meningsuiting". Bijvoorbeeld, de Islamitische Republiek van Iran tolereert (af en toe) kritiek op haar President, in functie van de momentele toestand van zijn relatie met de heersende klerus. Dat is gewoon een indicatie van een onderwege zijnde machtstrijd, niet van brede culturele tolerantie van vrijemeningsuiting. Dit geldt ook voor Turkije, een land waar er een trage en lange machtstrijd aan de gang is tussen de oude garde van militairen+justitie+'etatisten' versus het oprukkende islamisme (dat gradueel het leger en justitie heeft geinfiltreerd en dat nu electoraal domineert).
Stel u voor dat ik een bakker zou zijn in Turkije, of een joernalist, of wat ook, en ik zou een boek publiceren over de Armeense 'holocaust'. Zou mijn bakkerij er volgende week nog staan, of zou ik nog mogen schrijven als joernalist? U weet het (eerlijke) antwoord op deze retorische vraag.
Nu zou u kunnen opwerpen dat er in Belgique ook wetten bestaan die toelaten van op arbitraire wijze strafrechtelijke konsekwenties te verbinden aan echt of vermeend racisme en aan (joodse) holocaustontkenning. En ik ga u niet tegenspreken. Belgique is al geruime tijd ziek in het zelfde bedje waarin Turkije al altijd ziek is geweest.
Een reactie posten
<< Home