De Nota Elio Di Rupo is een communautaire flop.

Formateur Elio Di Rupo heeft daarnet in een lange nieuwsconferentie zijn nota voorgesteld. U kan deze hier i/h Nederlands terugvinden. Tijd om eens de communautaire aspecten te bekijken en vlug te becommentariëren - eerste lezing.

De Nota Di Rupo en kieskring BHV.

Er komen terecht 3 kieskringen: Vlaams Brabant, BHG en Waals Brabant. Geen apparentering en geen mogelijkheid samengestelde kieslijsten. Wel komt er een kieskanton met daarin de 6 Vlaamse taalfaciliteitengemeenten rond het Brussels Hoofdstedelijk Gewest waarin:

"De kiezers van de zes faciliteitengemeenten20, namelijk Sint-Genesius-Rode, Wezembeek-Oppem, Drogenbos, Linkebeek, Wemmel en Kraainem, kunnen nog steeds ter plaatse stemmen voor dezelfde kandidaten als de kiezers van de 19 gemeenten van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest. Ze krijgen dus de mogelijkheid om ofwel voor een lijst van de kieskring Vlaams-Brabant te kiezen ofwel voor een lijst van de kieskring Brussel-Hoofdstad21." (pagina 22/105 v/d Nota).

Kortom, men gaat BHV oplossen door het instellen van een Mini-BHV. Men reduceert de GW-problemen rondom BHV territoriaal tot 6 Vlaamse randgemeenten. De GW-problemen waarvan sprake werden laatst nog eens samengevat in het artikel rond de Nota Beke en BHV.
Ondervertegenwoordiging kan men opvangen via coöptatie van Parlementsleden stelt men in de nota, aldus Elio Di Rupo in zijn nota.


De Nota Di Rupo en het gerechtelijk arrondissement BHV.

Er komt geen splitsing van het gerechtelijk arrondissement maar een ontdubbeling v/d rechtbanken, een parket voor Brussel en eentje voor Halle Vilvoorde. "De tweetaligheidsvereisten worden bijgevolg aangepast." (pagina 22/105).

Kortom, we zullen nog steeds naar een Brusselse rechtbank moeten trekken maar dan per taalgroep, soort van institutionele apartheid. Wellicht poogt men hiermee het taalprobleem binnen het Brusselse gerechtelijke apparaat op te lossen. Geen tweetaligheid van het personeel maar van de dienst. Verdere bevestiging in de zin "De personeelskaders zullen verdeeld worden in functie van de werklast." (pagina 23/105).

"De rechten in verband het taalgebruik in gerechtelijke materies, van de Franstaligen in Halle-Vilvoorde en de Nederlandstaligen in Brussel worden volledig behouden en gegarandeerd. Een rechtstreeks beroepsrecht voor een tweetalige kamer van het Hof van Cassatie wordt ingevoerd voor het geval deze procedurele rechten en garanties geschonden worden." (pagina 23/105) komt volgens mij neer op een negatie van de indeling in taalgebieden. De rechten van de Nederlandstaligen in Brussel zijn onlosmakelijk verbonden met de tweetaligheid van het taalgebied. De koppeling hiervan met 'taalrechten van de Franstaligen' in het ééntalig Nederlandstalig taalgebied is op zijn minst misplaatst.

De Nota Di Rupo en de 6 Vlaamse taalfaciliteitengemeenten i/d Vlaamse Rand.

Het Grondwettelijk Hof zal "...vanaf nu als enige bevoegd zijn23 om, via een rechtstreeks beroep, het geheel van normen (decreten en reglementeringen) en administratieve akten die de garanties, rechtstelsels24 en taalrechten die van toepassing zijn in de faciliteitengemeenten 25 aantasten (zoals vastgelegd in of door de Grondwet), te vernietigen of op te schorten. Het Hof kan ook prejudicieel ingeroepen worden. Dit nieuw prerogatief van het Hof wordt ook ingevoerd ten voordele van de Nederlands-, Frans- en Duitstaligen die in de andere gemeenten wonen met een speciaal statuut26." (pagina 23-24/105).

_________

Voetnoten:

23 Een eerste stap in deze richting werd gezet door de bijzondere wet van 13 juli 2001, waarin het Grondwettelijk Hof bevoegd werd om decreten te vernietigen en op te schortenen die de garanties schaden waar de Franstaligen in de randgemeenten recht op hebben.

24 Met « rechtstelsels », worden alle rechtstelsels bedoeld die specifiek gelinkt zijn aan de zes faciliteitengemeenten, zoals bijvoorbeeld datgene voorzien in de zogenaamde « pacificatiewet » van 9 augustus 1988, of ook door bijvoorbeeld het specifieke kiesstelsel die de huidige hervorming voorziet voor de kiezers van de zes faciliteitengemeenten.

25 Artikel 142 van de Grondwet, open voor herziening, en de bijzondere wet van 6 januari 1989 over het Grondwettelijk Hof zal hiervoor aangepast worden, namelijk om het Hof toe te laten bij wijze van arrest over de interne en externe wettelijkheid van administratieve akten die deze taalrechten, garanties en rechtstelsels schaden van toepassing

________

Raad Van State verliest m.a.w. haar bevoegdheid...omdat de Franstaligen zich niet willen neerleggen bij haar uitspraken rond de niet-benoeming van verschillende Franstalige burgemeesters in taalfaciliteitengemeenten i/d Vlaamse Rand. Voorts zal een niet-benoemde burgemeester uit de 6 taalfaciliteitengemeenten beroep kunnen aantekenen tegen zijn/haar niet-benoeming bij het Grondwettelijk Hof...terwijl dit een administratieve beslissing is waarbij beroep toebehoort aan Raad van State.

Zolang er geen uitspraak is vanwege het Grondwettelijk Hof zal de niet-benoemde burgemeester toch nog worden aangeduid als burgemeester van rechtswege, aldus Elio Di Rupo.

Bovendien stelt men voor om de Vlaamse omzendbrieven naar de prullenmand te verwijzen en dringt men aan op een ratificatie van het minderhedenverdrag naast een mogelijke verdere aanpassing van 'de regulering inzake taalgebruik' door het bestuur.

De Nota Di Rupo en 'Brussel'.

In de nota stelt men voor een intergewestelijk overlegorgaan op te richten dmv/e bijzondere wet met het oog op meer samenwerking tussen 'Brussel' en haar 'hinterland' onder de noemer 'Grootstedelijke Gemeenschap'.

Sorry, de term Gemeenschap heeft binnen de Belgische Staatsstructuur reeds een betekenis en is gericht op de persoonsgebonden bevoegdheden afgestaan door de Federale regering aan een subnationale entiteit, is m.a.w. NIET van toepassing in deze context.

Bovendien impliceert het voorstel een Tri-Gewestelijk overleg op gelijke voet terwijl het Brussels Hoofdstedelijk Gewest geen volwaardig gewest is en zal het Waals Gewest hiermede inspraak geven over de Ring rond Brussel waarmee zij bevoegdheidsgewijs niets mee te maken heeft.

Elio Di Rupo en de interne 'Brusselse' Staatshervorming.

De Brusselse Minister President zal toezicht moeten houden op en het coördineren van politionele veiligheidsbeleid binnen de diverse Brusselse politiezones. Daarmee krijgt het Brussels Hoofdstedelijk Gewest bevoegdheden die de andere Gewesten niet hebben. De gouverneur zal vervangen worden door een ambtenaar aangesteld door de Brusselse Minister-President...

Voor het overige zal men binnen het Brussels Hoofdstedelijk Gewest 'richtlijnen' kunnen uitschrijven inzake mobiliteit en parkeerbeleid die de gemeenten zullen moeten opvolgen. De relatie Gewest-Gemeente zal herzien worden inzake netheid. Beperking aantal OCMW's. Sportinfrastructuren zal een Brussels Hoofdstedelijk Gewestmaterie worden. Beroepsopleiding naar Gewest 'zonder aantasting bevoegdheden van de gemeenschappen'. Toerisme troef...

Dit lijkt mij verre van de beoogde draconische institutionele hervormingen binnen het Brusselse bestuurslandschap...Amper een bestuurlijke schaalvergroting, laat staan één Politiezone.

Tweede luik is de 'modernisering van de taalwetgeving' in 'Brussel' (eigenlijk het tweetalig taalgebied). Een vereenvoudiging van de taalwetgeving waarvan men nooit in geslaagd is ze ooit naar behoren toe te passen - laat staan dat de politieke wil hiertoe bestond - maar men gaat de 'tweetaligheid' van de diensten bevorderen. "Deze hervorming heeft als doel de rechtszekerheid en de effectieve toepassing van de wetten te doen toenemen en de continuïteit van de overheidsdiensten te verzekeren." - kortom, we gaan de taalwetgeving aanpassen naar onze eigenste politieke normen.

Geen tweetaligheid van het personeel maar van de diensten. Er komt per taalgroep een minimumkader anders geen nieuwe benoemingen. Taalpariteit hogere graden en een 'voldoende verhouding van ambtenaren met een attest van tweetaligheid'. Het stelsel van de taalpremies blijft wel overeind...maar wat doet het er nog toe?

Een pak functies zal niet langer vallen onder de taalkaders: "..., zoals beroepspersoneel en arbeiders, mensen tewerkgesteld onder artikel 60,§7 en 61 van de organieke OCMW-wet, PWA’s, Geco’s en werknemers met een contract van bepaalde duur of met een interim-contract. Bovendien zal het mogelijk zijn eentalige gemeentelijke diensten te creëren die belast zijn met het beheer van eentalige instellingen (onderwijs, crèches, bibliotheken, enz.)." (pagina 29/105).

Het systeem van 'Flamand de service' zal men nog verder uitbreiden door de invoering van tweetalige kieslijsten bij de Brusselse regionale verkiezingen. Vermoedelijk met het oog op een verdere ontwikkeling van een volwaardige eigen 'Brusselse gemeenschap'.

Het communautaire gedeelte van de Nota Di Rupo is een flop.

• Het probleem BHV wordt volgens mij geenszins opgelost door de miniaturisering van BHV tot een kanton met de 6 taalfaciliteitengemeenten in de Vlaamse rand.

• Er komt geen splitsing van het gerechtelijk arrondissement maar men kiest voor een aanpassing van de structuren om de Brusselse taalproblemen met bijhorende rechtelijke achterstanden op te lossen door de taalwetgeving te omzeilen om alsnog de Franstaligen woonachtig in Halle Vilvoorde (ééntalig Nederlandstalig taalgebied) in het taal van Mollière te kunnen laten bedienen. Het schandaligste hierbij is de koppeling van de taalrechten van de Nederlandstaligen in het tweetalige taalgebied aan vermeende taalrechten van Franstaligen woonachtig in ééntalig Nederlandstalig taalgebied.

• Bovenop gaat men nog verder door Raad van State buiten spel te zetten in de kwestie van de niet-benoeming van de randburgemeesters en tegelijk de omzendbrieven te kelderen door de overheveling van bevoegdheden naar het Grondwettelijk Hof...allemaal in ruil voor een pseudo-oplossing voor BHV.

• De Nota Di Rupo versterkt het Brussels Hoofdstedelijk Gewest en lijkt de retoriek van een eigen volwaardige gemeenschap te versterken door de instelling van een 'Stedelijk Gemeenschap' dat een Tri-gewestelijk overleg impliceert over gewestelijke bevoegdheden waaronder zaken waarin het Waals Gewest niets te zoeken heeft.

• De interne Brusselse staatshervorming richt zich op het toe-eigenen van bevoegdheden en het minimaal intern hervormen van de bestuursorganisatie. Aangevuld met een frontale aanval op de taalkaders/taalwetgeving bijhorend bij het tweetalig taalgebied. Een duidelijker signaal voor verankering met Wallonië en de Francofonie kan niet.

Elio Di Rupo had beter gekozen voor een zuivere splitsing van beide BHV-pijnpunten en een globale vernieuwing van de taalwetgeving in plaats van een institutionele pseudo-wafelijzerpolitiek, een Jij krijgt 'dat' en ik krijg 'dit'-verhaal. [Tijd om Institutioneel out of the Box te denken, Institutioneel out of the box 2 ]