It's a MAD world.

Het volgende artikel is een reactie op een commentaar geplaatst op mijn voorgaande artikel op IFF. Een onbekende onder de bijnaam 'stopmilitarisering' kloeg dat ik geen moeite deed om iets te vertellen over het "waarom van dit [binnendringen v/d luchtmachtbasis Kleine Brogel] soort geweldloze acties". Iemand anders merkte terecht op dat 'stopmilitarisering' zelf niet eens de moeite deed om erover uit te weiden.

Tijd om het eens nader te bekijken, hiervoor hanteer ik twee berichten van vredesactie: de technische evaluatie van hun acties en het eigenlijke persbericht dat zij op 6 Oktober 2010 lanceerden.

1. Het waarom van de 'vredesacties' tegen Kleine Brogel, volgens vredesactie.

Het 'waarom' is gemakkelijk te identificeren aan de hand van de relevante persberichten rond dit laatste 'incident': "Met hun acties vragen de Bomspotters al lang dat de Belgische regering wat realiteitszin in de NAVO-discussie brengt en de onmiddellijke en onvoorwaardelijke terugtrekking van deze kernwapens realiseert.". (Persbericht Vredesactie, 6/10/2010). Om dit te bewerkstellingen dringen ze de luchtmachtbasis van Kleine Brogel binnen om te wijzen op de veiligheidsrisico's en de tekortkomingen van de beveiliging van KiBi.

Ze schuiven twee stellingen met diverse argumenten naar voor:

- Kernwapens: nutteloos.

Hierbij argumenteren ze dat "Amerikaanse tactische kernwapens in Europa geen enkel militair belang" meer hebben en vooral een kostelijke bedoening zijn. Zo ook voor Europese krijgsmachten die mensen & middelen moeten blijven investeren om de nucleaire capaciteit inzetbaar te houden.

Voorts argumenteren zij dat sommige NAVO-lidstaten deze kernwapens wensen te behouden omdat "...zij ontlenen prestige aan die wapens en hun machtsposities zou verkleinen met de terugtrekking van die kernwapens." (Persbericht Vredesactie, 6/10/2010). De blijvende aanwezigheid van deze kernwapens dient als symbool voor de concretisering van de transatlantische band.

- Kernwapens: gevaarlijk.

Onder deze titel ontwikkelt men een argumentatie dat Kernwapens enkel fungeren als machtssymbool en dat militairen verder niet willen investeren in de beveiliging van deze wapens, daarom bestaat er een gevaar. "Nog meer geld besteden aan veiligheid en bewaking van die kernwapens betekent nog meer geld verspillen om een nutteloze politiek voort te zetten. Het echte veiligheidsprobleem vormen de kernwapens zelf en ze terugtrekken is een veel goedkopere oplossing." (Persbericht Vredesactie, 6/10/2010).

Deze tactische kernwapens dienen ook te worden teruggetrokken om de Europese geloofwaardigheid rond Nucleaire Non-proliferatie en 'ontwapeningsverplichting' op te krikken.

2. Het waarom van de 'vredesacties' tegen Kleine Brogel, bedenkingen.

De motivering en gehanteerde argumentatie zijn niets nieuws noch verwonderlijk. Het past helemaal bij hun imago van Linkse Idealistische Wereldverbeteraars wellicht - in België - gevoed door een sterk Antiamerikanisme en Anti-transantlantisme gezien de gehanteerde argumentering. Het is duidelijk dat hun acties vooral gericht zijn tegen Amerikaanse Kernwapens in Europa, over de Europese strategische en tactische kernwapens zwijgt men zedig. In hun 'Wie zijn wij' verduidelijkt men nogmaals dat men zich gericht tegen Amerikaanse kernwapens en Amerikaanse oorlogsvoering. Het aantal acties tegen Britse en Franse kernwapens zijn nogal beperkt en komt vooral niet voor in hun argumentering of hun redenen van bestaan. Dit zijn de enige artikelen die ik terugvond op hun website rond Europes kernwapens: een 'eerste bomspotting' in Frankrijk anno 2006; een actie in het Verenigd Koninkrijk. Voorts lijken zij acties te ondernemen gericht tegen Israël (Brussels vakantiesalon - actie, actie tegen Dexia & Israëlische kolonisten.).

Het perverse aan hun acties is dat ze de Staat veel geld kosten omdat bij iedere grootschalige actie politie-agenten en andere versterkingen moeten aangerukt worden. Ze drijven hiermee zelf mee de kost op van de beveiliging van een site met kernwapens zonder dat deze kosten een structurele investering betekenen, daarnaast vormen ze hiermee een bedreiging voor de beveiliging van deze kernwapens. Hiermee wil ik niet gezegd hebben dat ze totaal nutteloos zijn...ze hebben bewezen dat er iets schort met de beveiliging van Belgische militaire basissen en dat zou gehanteerd mogen worden als een reden om het Defensiebudget te verhogen.

- Kernwapens: nutteloos.

Amerikaanse kernwapens in Europa zijn vooral ten koste van de Amerikaanse Staat. Zij zijn eigenaars van deze kernwapens, ze staan zelf in voor het onderhoud en de beveiliging van deze kernwapens. Belgische piloten zijn met F-16's - in geval van nood - wel inzetbaar met deze kernwapens.Voor hen is het gewoon het aanleren van extra procedures gerelateerd met het inzetten van dit soort wapen. Het is duidelijk dat de beveiliging op Kleine Brogel onvoldoende is en dat kost geld...geld dat er steeds minder is onder impuls van vooral de linkse partijen in België die telkens weer knippen in het Defensiebudget.

Ik betwijfel ten stelligste dat in België Kernwapens aanzien worden als een statussymbool of machtssymbool. Dat het herbergen van kernwapens een zekere machtspositie geeft geef ik gerust toe, en dat kan ook een positief gevolg hebben. Belgische F-16's kunnen enkel ingezet worden mits toestemming van de Belgische regering, de dag dat de Belgische regering toestemming geeft om Belgische F-16's in te zetten met Amerikaanse kernwapens is de dag dat de wereld echt vergaat.. Bovendien zou de inzet van Amerikaanse kernwapens vanuit België ons blootstellen aan mogelijke represailles, we hebben er dus alle baat bij om erop toe te zien wat er gebeurt met die tactische kernwapens op Belgisch grondgebied en desnoods hun inzet dwarsboomt.

Het terugtrekken van Amerikaanse tactische kernwapens verplaatst enkel het 'veiligheidsprobleem' die ze zelf aangeven en de kostvermindering voor de Belgische schatkist zal maar beperkt zijn. Het effect van een gedwongen terugtrekking van deze kernwapens zou daartegen een grotere negatieve financiële impact kunnen hebben dan de besparing dat deze zal opleveren. Een terugtrekking van deze kernwapens onder Belgische politieke dwang zal het signaal verzenden dat men minder om minder een trouwe NAVO-bondgenoot wenst te zijn, dat zal zijn economisch diplomatieke effecten hebben. We leveren nu al een minimale dienstverlening en investeren al minimaal volgens NAVO-normen.

Het politieke nut van kernwapens in het kader van een veiligheidsbeleid bestaat nog steeds, anders zou men zulke dure wapensystemen niet blijven handhaven. Zeker niet als er voldoende conventionele alternatieven zouden zijn die de defensieve macht en offensieve capaciteit van tactische kernwapens zou vervangen. Het is wel zo dat Kernwapens het soort wapensysteem vormt dat men het minst van al wenst in te zetten en waarvan men werkelijk hoopt dat men ze NOOIT zal moeten inzetten. We kunnen het type kernwapens indelen in twee groepen: Strategische kernwapens en Tactische kernwapens.

Strategische kernwapens zijn het minst van al politiek inzetbaar omdat zij ontwikkeld werden om op grote schaal hele gebieden te vernietigen, veelal om gehanteerd te worden in salvovuren...beter bekend als het Mutually Assured Destruction-doctrine (M.A.D.).

Tactische kernwapens hebben een beperktere nucleaire capaciteit en zijn vooral bedoeld om ingezet te worden tegen militaire installaties en grote vijandige militaire formaties, desnoods binnen het kader van Area Denial tactieken binnen een oude Koude Oorlog-doctrine.

Quasi niemand staat te springen om nucleaire wapens in te zetten, behalve goed doorgedraaide gekken, doorgaans zal men maximaal gebruik maken van conventionele wapensystemen om een vijand uit te schakelen voordat men grijpt naar kernwapens. Mocht men er niet in slagen de Iraanse nucleaire installaties te vernietigen met conventionele wapens - in geval van een luchtaanval - dan rest er enkel een nieuwe poging met nog meer conventionele wapens of in extremis een tactisch kernwapen als het werkelijk niet wil lukken... maar laat ons hopen dat het nooit zo ver komt.

Kernwapens hebben nog steeds hun nut als afschrikkingsmiddel maar men mag deze niet aanzien als een verzekering tegen alle soorten van gewapende conflicten. Kernwapens voorkomen vooral het potentieel aan wereldwijd & grootschalige oorlogsvoering tussen grootmachten en regionale machten, zij voorkomen grootschalige expansionistische strategieën.

Landen zoals China zouden in een kernwapenvrije wereld niets te vrezen hebben van een land zoals Rusland, met haar dunbevolkte grondstofrijke gebieden ten Noorden van China, gezien de beperkte Russische conventionele militaire capaciteit door het verval van de Sovjet-Unie. India en Pakistan zullen minder terughoudend zijn om met elkaar op grootschalige wijze in de clinch te gaan. Kernwapens hebben vooral een defensieve nut, behalve tactische kernwapens die een zeer beperkte offensief nut hebben.

Maar, zoals eerder aangegeven, kernwapens voorkomen kleinere conflicten niet. Georgië kon verwachten dat Rusland manu militari zou ingrijpen mocht haar intern conflict escaleren of re-activeren. Het Russische kernwapenarsenaal voorkwam de Georgiërs niet om alsnog de strijd aan te binden met haar opstandige gebieden dewelke bescherming genoten van Rusland. Het Amerikaanse kernwapenarsenaal had geen enkel nut noch afschrikkingsmacht op Communistisch Noord-Vietnam tijdens de Vietnamoorlog. Het had ook geen effect op Saddam Hoessein om terug te trekken uit Koeweit.

- Kernwapens: gevaarlijk.

Kernwapens zijn inderdaad wapens, aldus per definitie gevaarlijk. Alleen al daarom is het belangrijk te investeren in verschillende soorten van beveiliging om te voorkomen dat deze wapens instabiel zouden worden of dat men misbruik maakt van deze wapensystemen. Investeren in de beveiliging zou een natuurlijk gegeven moeten zijn ingegeven door een vorm van collectief zelfbehoud. Daarom dat ik ook akkoord ga met pogingen om het aantal strategische kernwapens te reduceren maar niet geloof in een kernwapenvrije wereld.

De verplaatsing van Amerikaanse tactische kernwapens gestockeerd in België wijzigt niets aan het beveiligingsdilemma rond kernwapens, net zoals het utopisch te geloven dat een kernwapenvrije wereld een veiligere wereld is. Het is zo dat Defensie gedwongen wordt te besparen onder duidelijke politieke impulsen waardoor men ook moet besparen op de beveiliging van militaire basissen waardoor men terugvalt op nucleus bewaking waardoor Bomspotters KiBi succesvol kunnen binnendringen. Ik zie daar een algemeen veiligheidsprobleem in dat vooral verbonden is aan het risico op terreuraanslagen, minder aan een veiligheidsrisico rond de kernwapens want ik ben er zeker van dat deze streng bewaakt worden.

Een verder probleem met hun Europese argumentering is net dat de Europese geloofwaardigheid rondom nucleaire ontwapening ongeloofwaardig is...Europa beschikt niet over een groots nucleaire arsenaal. Het Verenigd Koninrijk en Frankrijk beschikken soeverein over een beperkte nucleaire capaciteit, deze afbouwen is belachelijk en draagt in niets bij tot de wereldveiligheid. De Europese politiek rond nucleaire ontwapening is gericht op een reductie van de grote stocks aan kernwapens...van vooral Niet-EU landen.

De Europese geloofwaardigheid rond Non-proliferatie is niet verbonden met de aanwezigheid van Europese en Amerikaanse kernwapens op het Europese continent, het NPT is gericht tegen het verder uitbreiden van het aantal landen met een militair kernarsenaal...het is niet gericht tegen het bestaan van nucleaire wapens. De landen van het NPT-verdrag gaan ermee akkoord dat zij zelf geen militair nucleair onderzoek zullen verrichten noch hieromtrent hulp zullen bieden aan derden. Het zelf bezitten van kernwapens tast de geloofwaardigheid van het NPT niet aan, dat is een drogreden.

De auteur en kernwapens.

Ik zie nog steeds een nut voor het voortbestaan van Kernwapens. Ik geloof niet in een kernwapenvrije wereld omdat dit in mijn ogen de stabiliteit van de 'wereldvrede' grondig zal verstoren. Ik begrijp waarom grootmachten nog steeds kernwapens hanteren en waarom andere landen interesse hebben in de ontwikkeling van kernwapens. Het is vooral daarop dat men zich moet richten, tegen de militaire nucleaire proliferatie. Dat weerhoudt mij er niet van om te pleiten voor een reductie van het aantal strategische kernwapens en matiging rond het aantal gehanteerde tactische kernwapens.