Terugtrekken uit Afghanistan...

De SP.a pleit opnieuw voor een algemene terugtrekking van de Belgische troepen in Afghanistan en zal het dossier op de onderhandelingstafel leggen. "Het is onverantwoord dat onze soldaten moeten meedoen aan operaties die nooit goed kunnen aflopen." aldus SP.a-politicus Van Der Maelen. "De oorlog is een dure mislukking die veel mensenlevens vraagt van militairen en burgers."(deredactie, 12 Sep 2010).

Uitspraken vanwege een politieke partij die in een eerdere regeringscoalitie Afghanistanmissies goedkeurde, inclusief het sturen van troepen naar Kunduz. Geen enkele militaire buitenlandse operatie is 'veilig' en als we slechts mogen deelnemen aan operaties die enkel goed kunnen aflopen dan kunnen we evengoed thuis blijven. We hebben een professionele krijgsmacht waar iedere militair een vrijwilliger is, geen dienstplichtige, en maar al te goed beseft welke de mogelijke gevaren zijn die hij of zij ooit zal tegenkomen in operaties.

Het probleem van de Westerse coalitie is dat ze moeten meedoen aan een bokswedstrijd waarbij beide armen in het gips zitten tegen een tegenstander die mag uithalen met alle rotte streken. Het probleem van de Westerse coalitie is de gebrekkige inzet van de bondgenoten en is de beperkte inzet van hun militaire capaciteit, onder andere omwille van het defaitisme en de kritiek van sommige politieke partijen in de thuislanden!

Het gaat om 22 Belgische militairen in Kunduz maar men trekt de lijn door voor heel Afghanistan. Als er iets zou plaatsvinden in Kandahar of een bombardement waarbij burgerslachtoffers vallen of het gaat over de 'hoge kosten', dan zal men terug de inzet van onze F-16's ter sprake brengen... . Van Der Maelen (SP.a) en De Vriendt (Groen!) hebben daarin soms gelijk, een F-16 is niet altijd het meest gepaste wapensysteem en het droppen van bommen is niet altijd de beste oplossing. Een betere oplossing zouden gevechtshelikopters zijn met geleide raketten - zowel ATGM als kleinere 70mm raketten (in ontwikkeling) - en een boordkanon, alleen heeft de SP destijds beslist om geen aanvalshelikopters te kopen maar Agusta A-109's met een te lichte bewapening. Het enige andere alternatief is meer grondtroepen sturen. Over Kaboel spreekt men bijna nooit.

Terugtrekken of blijven...

De blijvende hardnekkige retoriek vanwege SP.a (en Groen!) en de steeds wederkerende vraag om uit Afghanistan terug te trekken doet mij terugdenken aan Rwanda. In 1994 hebben we ons teruggetrokken uit Rwanda na de moord op 10 Belgische militairen, een mokerslag waarna we gevlucht zijn in plaats van de Rules of Engagement over boord te gooien en manu militari in te grijpen. Terugtrekken uit Afghanistan en de bevolking aan zijn lot overlaten...of blijven...het doet mij denken aan Rwanda. Hoewel Rwanda een andere achtergrondsituatie had.

Er zal wellicht geen genocide plaatsvinden - zoals destijds in Rwanda - maar kunnen we het ons veroorloven de Afghanen in de steek te laten zonder dat het veiligheidsapparaat voldoende opgeleid & voorbereid is? Het is niet alsof de Islamistische groeperingen werkelijk een 'aanvaardbaar alternatief' vormen en een verbetering zullen betekenen voor de 'mensenrechten' in Afghanistan.

Is het SP.a-standpunt geboren uit anti-Amerikanisme, anti-Navo gedachtengoed of is het puur uit pacifistisch idealisme ontstaan? Voor een partij die zoveel praat over het belang van ontwikkelingshulp en de nood om de Noord-Zuid kloof te dichten, de armoede in de wereld wegwerken en de onveiligheid in de wereld aan te pakken...is ze wel bereid om als eerste Afghanistan te laten vallen. Het grote idool Obama zal niet blij zijn met de blijvende oproep voor een terugtrekking uit Afghanistan, net nadat men 50 man versterking vroeg. Er moet volgens SP.a een 'politieke oplossing' komen en minder gestreden worden. Een politieke oplossing moet er inderdaad komen, want er eeuwig blijven willen we niet.

Een politieke oplossing in een guerilla-situatie door terug te trekken?

In een guerilla-situatie moet je manu militari de druk op de vijand maximaal opvoeren zodanig dat deze geneigd is de gewapende strijd te staken & onderhandelen of door uitputting uit elkaar valt, daarnaast moet je een lokaal veiligheidssysteem op poten zetten dat past in het kader van de elementaire antiguerillastrategie. Afghanistan is altijd een guerilla-gebied geweest, het aard van het beestje is niet gewijzigd...de situatie in Kunduz wel sinds 2008...daarin heeft Van Der Maelen gelijk.

Het is een 'war of attrition' in een land dat al meer dan 30 jaar niet anders kent dan guerillatoestanden...9 jaar ISAF is lang maar niet verbazingwekkend lang. Volhouden is de boodschap, de hoofdvraag is of we financieel en moreel kunnen volhouden. Kunnen we het financieel aan? Van Der Maelen vindt van niet. Vooral, zijn onze militairen gemotiveerd om er te blijven en zien zij slaagkansen? Het probleem is dat men nooit hoort wat de manschappen ter plaatse en de terugkerende veteranen ervan denken. Het is ook een uitgelezen moment om ervaring op te doen en de gebreken binnen de 'gemoderniseerde landcomponent' bloot te leggen.

Zolang we de financiële middelen hebben en zolang Belgische militairen nog steeds vrijwillig bereid zijn om naar Afghanistan te trekken - de gevaren kennende - moeten we er blijven en trachten als trouwe bondgenoot onze missie tot een goed einde te brengen, totdat de Afghanen zelf hun boeltje kunnen beheren of de coalitie beslist terug te trekken. Als de vijand in Kunduz sterker wordt dan betekent dit dat er meer versterkingen moeten komen of de Rules of Engagement moeten worden herbekeken om de vijand effectiever aan te pakken.


Afghanistan bezetten kunnen we niet en willen we niet maar je moet wel het grondgbied – in het mate van het mogelijke – trachten te domineren en werken aan de heropbouw van het Afghaanse veiligheidssysteem en trachten een normalisering van de Afghaanse samenleving (lokaal) teweeg te brengen. Afghanen kennen het gebied beter, zij kennen de bevolking en de structuren, zij kennen de tradities en ze hebben veel meer baat bij het beveiligen van hun eigen land dan de ‘Westerse legers’…maar dan moeten wij wel de moed en de verbetenheid hebben om hen op te leiden en begeleiden...en dus ook om te blijven tot ons werk erop zit.

De aanpak in Kunduz herbekijken.


De Rules of Engagement, het operationele kader, waarin we mogen optreden zijn beperkend: de 22 Belgen in Kunduz mogen enkel UXO's e.a. explosieven opruimen en Afghaanse militairen begeleiden/opleiden...en met 22 soldaten die maar weinig mogen doen geraak je niet ver. Uiteraard mogen ze zich verdedigen en dan moet men wel vuren op de vijand...en dus vechten. Als de situatie er gevaarlijker is geworden dan moet men overwegen om de bescherming van de 22 Belgische militairen in Kunduz te versterken met een bijkomstige protective force.

In Kunduz zijn het vooral de Duitsers die de plak zwaaien en zij moeten opboksen tegen verschillende facties die een bont allegaartje vormen onder het label 'Taliban', als de situatie onveiliger is in Kunduz dan is er een probleem met de effectiviteit van de Duitse missie of met de provinciale strategie. Kunduz is het thuisgebied van Gulbuddin Hekmatyar, leider van de HIG (Hezb-e-islami groep), daarnaast is de IMU eveneens zeer actief in Kunduz.

Eerder Al Qaeda dan Taliban aanpakken, ongeloofwaardig.

Volgens Van Der Maelen moeten we ons richten tegen Al Qaeda...het is niet de hoofdtaak van ISAF om zich uitsluitend te richten tegen Al Qaeda, dat is de taak van Operatie Enduring Freedom waarop de SP.a destijds kritiek spuide. Het is omwille van de jacht op Al Qaeda dat er regelmatig aanvallen plaatsvinden op Pakistaans grondgebied, het was in het kader van OEF dat Guantanamo Bay gebruikt werd als gevangenis. Daarnaast is er in Jemen een 'AQ'-probleem en de Filipijnen...gaan we daar dan ook ingrijpen? Kortom, ik heb mijn twijfels bij de 'jacht op Al Qaeda'-retoriek van Van Der Maelen want de implicaties hiervan betekenen een belangrijkere offensieve militaire inzet met een andere focus. Dat gaat ons nog meer geld kosten en betekent nog 'meer vechten'.