Man van het jaar: Vaclav Klaus (Vincent De Roeck)

Het Engelstalige magazine "The Bulletin" dat gretig gelezen wordt onder de grote expatgemeenschap van Brussel heeft de Tsjechische president Vaclav Klaus deze week uitgeroepen tot de "Persoonlijkheid van 2009". Iedereen kent hem en zijn ideeën, en iedereen heeft over hem ook wel een mening, maar niemand zal kunnen ontkennen dat er een andere individuele persoon geweest is het laatste jaar die zo gewogen heeft op de politiek en het beleid van de Europese Unie dan Vaclav Klaus. Hij was lange tijd "the last man standing" in Europa, en ook al moest hij uiteindelijk toch inbinden en het Verdrag van Lissabon ondertekenen, toch heeft hij gedaan wat anderen niet durfden en heeft hij zijn tanden laten zien als staatshoofd van een kleine EU-lidstaat. "Hij werd gebrandmerkt tot schurk van het jaar en uitgespuwd door de Europese elite, maar in werkelijkheid bewees Klaus dat Europa een Unie is van 27 en niet slechts drie lidstaten plus 24," aldus het editoriaal van "The Bulletin".

Na de vele gênante momenten voor de Mandarijnen van Brussel en de zelden voorspelbare handelingen van Vaclav Klaus zullen de grote lidstaten in de toekomst wel twee maal nadenken alvorens ze weerom zullen vergeten de kleintjes mee in het bad te trekken. En ook voor Tsjechië zelf heeft Klaus achter de schermen een grote slag weten thuishalen. De ultra-linkse "mensenrechten" die Lissabon de EU-lidstaten opdringt, zoals extra zwangerschapsverlof en verregaande stakingsrechten, zullen immers niet van toepassing zijn op zijn land. Tsjechië zal dus - samen met de twee andere slimme opt-outlanden Ierland en het Verenigd Koninkrijk - een enorm concurrentievoordeel ten opzichte van de andere EU-landen kunnen opbouwen. Klaus had het verdrag gelezen en begreep de gevaren die erin vervat zaten. Hij stond in de branding, moederziel alleen, en vocht tegen de golven, maar uiteindelijk moest hij bakzeil halen. "Geleidelijk aan zullen de Europese leiders meer en meer de draagwijdte van Lissabon leren kennen en alle veranderingen van dat verdrag zullen stap per stap duidelijk worden". Met die woorden becommentarieerde Rob Heirbaut op de laatste top voor het VRT-nieuws de aanwezigheid van een tiental buitenlandministers die vergeefs binnen wilden op de top, maar dat niet mochten. Zij wisten niet eens dat Lady Ashton voortaan in hun naam buitenlands beleid zou gaan voeren. I rest my case.


Meer over dit eerbetoon aan Vaclav Klaus op www.elsevier.nl.
Meer teksten van Vincent De Roeck op www.libertarian.be.