Het is waar, want Thomas van Aquino heeft het gezegd (Johan Sanctorum)
Het maatschappelijk conservatisme, keer op keer beleden door Bart De Wever, moet vele jonge NV-A-sympathisanten doen knarsetanden. Binnen en buiten de partij zie ik nochtans maar weinig verweer op het naar het status-quo neigende, soms zelfs ronduit nostalgische gemijmer van de voorzitter. Waarbij ik me steeds weer afvraag of zijn polemische welsprekendheid net geen dekmantel is voor een wereldvisie die tegen verandering is, althans verandering als menselijk project. Als politiek project dus.Er was al het gedweep met die obscure filosoof Edmund Burke (1729-1797), apologeet van de monarchie en het toenmalige Ancien Régime, pleitbezorger van een door elites gedirigeerde staatsstructuur, en fervent tegenstander van een publiek zorgsysteem, het is maar dat u het weet. De Nederlandse stichting die zijn ideeën vandaag propageert, wordt gefinancierd door Amerikaanse industriële lobby’s, aangevoerd door Microsoft en Pfizer, zo onthulde de Groene Amsterdammer in 2005- dit geheel terzijde.
In een recente DeStandaard-column (8/12/09) gaat De Wever nog een stapje verder, en schaart zich, n.a.v. de klimaattop in Kopenhagen, resoluut bij de klimaatsceptici,- die ook door het Amerikaanse bedrijfsleven overvloedig gesponsord worden, dit ook weer geheel terzijde. Volgens deze sceptici is er met ons klimaat helemaal niets aan de hand en mogen we rustig verder consumeren en vervuilen. Samen met de NVA-voorzitter vatten ze het ecologisme op als een achterlijk, crypto-religieus doemdenken, behept met een Armaggedon-complex, levendig gehouden door profeet Al Gore. We kennen deze karikaturen: ze zijn precies in het leven geroepen door machtige lobby’s, de olie- en auto-industrie vooraan, – lobby’s die onder het Bush-regime in Washington vrij spel hadden, de massamedia controleerden, politici omkochten, en met enorme budgetten leugenachtige beschadigingscampagnes financierden.
Bart De Wever verdenk ik er nochtans niet van, door Pfizer of Microsoft gefinancierd te zijn. Zijn geval is eigenlijk nog veel erger: de man gelooft echt dat politiek-maatschappelijk timmeren-aan-de-weg nergens toe leidt, en dat we hooguit op de winkel kunnen letten. Dat verklaart uiteraard de geestdrift waarmee de NVA zich in het Kris-Peeters-scenario liet inlijven: ze delen het status-quodenken. Voeg daarbij het misprijzen voor basisdemocratie en burgerinspraak (Lange Wapper), en je hebt de perfecte deeg voor een stijfburgerlijke regentencultuur, die wel op status en elitarisme is gesteld, maar het politiek project an sich minimalistisch opvat.
De politicus, zo gaat De Wever verder in zijn column, mag hoogstens “de tuin van de schepping onderhouden” maar in geen geval de inrichting van de tuin wijzigen. Deze rustieke metafoor verbergt een ontstellend defaitisme, en maakt eigenlijk een perfecte conjunctie met de rustig-vastige nietsdoenerij van Herman van Rompuy, alleen Europees president geworden omwille van die Belgische kwaliteit.
De ongemakkelijke waarheid luidt, dat conservatisme in de Belgische context pervers is. De chaos waarin België steeds meer afglijdt, vraagt wel degelijk om een revolutionaire tabula rasa-attitude, die men als “republikeins” kan omschrijven. Het woord waar Edmund Burke van gruwde. Evenmin deugt het conservatisme in een tijd dat grote mentaliteits- en attitudeveranderingen nodig zijn om een onomkeerbare milieukatastrofe af te wenden. Wat niet werkt, moet me niet behouden. De paradox ( en niet de enige) in de psyche van Bart De Wever is daarbij, dat hij ook een ecologische behoudsgezindheid, gebaseerd op respect voor leven en natuur, moet negeren. Het conservatisme in goede zin, namelijk gericht op duurzaamheid en het behouden van wat waardevol is, wordt zo helemaal de dieperik ingeduwd, ten voordele van een ronduit reactionair en ultraliberaal laissez-faire- en après nous le déluge-nihilisme.
Inderdaad, in wat voor een “kostbaar weefsel” leven we eigenlijk? Zonet gingen alle KBC-fraudeurs vrijuit dankzij een handig uitgebuite procedurefout. Is een systeem dat dit soort miskleunen produceert, het conserveren waard? De overtuiging dat een samenleving “organisch” is, en dus niet maakbaar, is het meest groteske excuus om niet te hoeven rebelleren. Jaja, ik weet het, het terreurregime Van Robespierre na de Franse revolutie, het is de eeuwige dooddoener. Dat er na Rousseau en Voltaire een Jacobijnse kliek aan de macht kwam die orde op zaken stelde en de klok terugdraaide, is iets waar wij, intellectuelen, moeten over nadenken. We zijn nog teveel met navelstaarderij bezig, en te weinig met de wereld rondom ons. We laten nog teveel begaan. Maar het mag ons niet beletten om Rousseau en Voltaire te lezen, en om een betere wereld na te streven.
Ondertussen houdt de NVA-voorzitter het liever bij kerkgeleerde Thomas van Aquino, grondlegger van de middeleeuwse scholastiek en een der ideologen van de kettervervolging. In de slotparagraaf van zijn column heet het dat we met onze handjes van “de schepping” moeten afblijven. Geen klimaattop dus, geen wetenschappelijk gelul over broeikaseffect en global warming, geen terugdringen van CO2. We hebben het wel zelf verknoeid, maar niets verplicht ons om iets te herstellen. Na een bezoek aan de biechtstoel kunnen we weer vrolijk verder rondtuffen in onze SUV’s. Blijvende collectieve menselijke verantwoordelijkheid is in die optiek niet aan de orde. Politiek dus eigenlijk ook niet, noch een globale bezorgdheid om de Res Publica.
Het Vlaamse kerktorencomplex heeft vele gezichten. Bijna-slimste mens Bart De Wever blijkt er een van te zijn.
Johan Sanctorum
posted by Anoniem @ 15:30
7 comments
7 Comments:
"Waarbij ik me steeds weer afvraag of zijn polemische welsprekendheid net geen dekmantel is voor een wereldvisie die tegen verandering is, althans verandering als menselijk project. Als politiek project dus."
Een goed verstaander heeft maar een half woord nodig, Johan. Als Dewever zichzelf conservatief noemt, en de ideeën van Burke onderschrijft, ís hij tegen verandering als politiek project.
Hij gebruikt zijn polemische welsprekendheid niet om zijn maatschappijvisie te bedekken, maar juist om die uit te dragen.
Misschien moest je je links-polemische teugels maar eens wat vieren, en terugvallen op je intellectualisme, waar je goed in was. Het is niet omdat iemand verstandige taal spreekt, dat hij voor verandering als politiek project zou zijn.
En de leer van van Aquino reduceren tot 'ideologie van de kettervervolging' is een even grote dooddoener als de betekenis van de Franse Revolutie en haar filosofen herleiden tot Robespierre.
"de klimaatsceptici,- die ook door het Amerikaanse bedrijfsleven overvloedig gesponsord worden."
Wordt eens wakker, Sanctorum.
Als sponsoring voor jou een reden is om wetenschappers te wantrouwen, dan moet je vooral de klimaatalarmisten wantrouwen.
Uit de e-mails van Climategate is gebleken dat alarmistische klimaatwetenschappers goede maatjes zijn met het Amerikaanse bedrijfsleven. Zie bv. hier.
Maar dat is natuurlijk nog niets vergeleken bij de sponsoring door de overheid.
Ik las vandaag deze anecdote van wetenschapper Paul Vaughan:
"Last spring when I was shopping around for a new source of funding, after having my funding slashed to zero 15 days after going public with a finding about natural climate variations, I kept running into funding application instructions of the following variety:
Successful candidates will:
1) Demonstrate AGW.
2) Demonstrate the catastrophic consequences of AGW.
3) Explore policy implications stemming from 1 & 2.
Follow the money — perhaps a conspiracy is unnecessary where a carrot will suffice."
Bart De Wever is zeer progressief inzake de EU. Hij heeft mee het verdrag van Lissabon goedgekeurd. Maar als hij gisteren kritiek heeft geleverd op Kopenhagen, dan stijgt hij terug een beetje in mijn waardering.
1) Het is een typisch Sanctorum dogma van te beweren dat klimaatsceptici overvloedig zouden gesponsord worden door het "Amerikaans bedrijfleven" (met de nadruk op "Amerikaans" natuurlijk). Alsof klimaat histerici niet zouden gesponsord worden door het "bedrijfsleven" (in Amerika en elders). Johan B heeft daar reeds op voortreffelijke wijze mee afgerekend.
2) Het is een ander Sanctorum dogma dat "machtige lobby's...onder het Bush-regime vrij spel hadden". Vermoedelijk denkt hij verkeerdelijk en naievelijk dat het vandaag onder Obama anders zou zijn. De realiteit is dat het probleem van "lobby's" meer te maken heeft met de parlementairen in het parlement (Congress) dan met het "regime" van de Executieve Macht.
3) Ik denk ook dat er voldoende historische evidentie is dat gewone mensen meer te vrezen hebben van zelfverklaarde ("wij, intellectuelen") intellectuelen die voor een "revolutionaire tabula rasa-attitude" pleiten, en die zelfs dreigend affirmeren dat "we laten nog teveel begaan" (hold on to your filthy wallets!), dan van "kerktorencomplexen" en/of "biechtstoelen". Er is duidelijk een verschil observeerbaar tussen de dogmas van arroganten en de dogmas van nederigen.
"Inderdaad, in wat voor een “kostbaar weefsel” leven we eigenlijk? Zonet gingen alle KBC-fraudeurs vrijuit dankzij een handig uitgebuite procedurefout. Is een systeem dat dit soort miskleunen produceert, het conserveren waard?"
Met alle respect: dit is geen handig uitgebuite procedurefout, wat de staat hier presteerde: was op zijn minst even misdadig als de fraude van KBC en daarom verdienden de beschuldigden het alleen al om vrijgesproken te worden. Alleen jammer dat die andere fraudeurs reeds een dading hadden afgesloten.
Johan, dit stuk ontgoochelt me erg, er staan teveel uitschuivers in:
1° Dat je iets, ja zelfs veel kan leren uit Burke, wordt totaal niet ""aangetast" door het verhaal over de Burke Stichting in De groene van 2005. Dat verhaal is maar hal waar, en de publicatie ervan heeft ertoe geleid dat de Burke stichting onmiddellijk die banden verbroken heeft. Begin dus maar eens met Burke zelf te lezen.
2° Als je stelt dat de column van BDW die is van een klimaatscepticus, heb je die niet goed gelezen. Het probleem wordt op geen enkele manier ontkend. Er wordt enkel een beetje de draak gestoken met sommige activisten, niet onterecht.
3° Je opmerking over de KBLux-zaak is geheel onterecht. Misschoen moet er tegen jou een proces op absis van gestolen en gemanipuleerde documenten gevoerd worden vooraleer je zal begrijpen dat dit om wat anders gaat dan een "procedurefout".
4° Van wat je vandaag allemaal uit de scholastieke filosofie van de 13e eeuw kan leren, heb je toch ook niet veel begrepen.
Gelukkig staan er ook zinniger dingen in het stuk, over de Belgische chaos bv., en over een punt waarop BDW inderdaad wat meer mag bekritiseerd worden, zijn misprijzen voor basisdemocratie.
Ben het stuk erg hoopvol beginnen lezen. 't Is zeker goed om een BDW - die op veel sympathie kan rekenen in Vlaams-intellectuele kringen- eens eerlijk kritisch benaderd te zien.
Het bleek een vergissing te zijn. Het stuk is té veel doordrongen van een hautain misprijzen jegens conservatisme, religie, of kritische bedenkingen vanuit eerder rechtse hoek.
Spijtig dat je je zo hebt laten gaan, meneer Sanctorum.
Misschien moet je eens aan historicus BDW vragen wat "sine ira et studio" betekent.
Volgende keer terug ongetwijfeld een interessantere bijdrage.
"2° Als je stelt dat de column van BDW die is van een klimaatscepticus, heb je die niet goed gelezen. Het probleem wordt op geen enkele manier ontkend. Er wordt enkel een beetje de draak gestoken met sommige activisten, niet onterecht."
Oei, ik was blijkbaar wat te vroeg met mijn positieve kritiek op Bart De Wever.
"Het probleem" wordt op geen enkele manier ontkend. De onbenulligheid van de NVA is ongewijzigd, zo blijkt.
Een reactie posten
<< Home