No More RINO's Please!
Overal in de Verenigde Staten krijgen centrumgerichte Republikeinse politici tegenkanting van meer extreme conservatieve kandidaten. Zelfs zittend gouverneur van Florida, Charlie Crist, is nog niet zeker van zijn plaats op het GOP-ticket voor de senaat. Hij moet het in de partijprimaries eerst nog opnemen tegen een veel meer uitgesproken conservatieve kandidaat, Marco Rubio, die op de steun van Jeb Bush kan rekenen en in de peilingen Crist aan het bedreigen is.
Stilaan heeft deze "anti-RINO" beweging al in enkele Amerikaanse staat wortel geschoten. Zeker na het eerste succes van deze beweging enkele weken geleden in New York waar ze de onafhankelijke ultra-conservatief Doug Hoffman met succes naar voren schoven tegen de gematigde partijkandidaat. Rand Paul, de zoon van libertarisch boegbeeld en stichter van de "Campaign for Liberty" Ron Paul, is de poster boy voor deze opstandbeweging binnen de GOP geworden. Hij wil de GOP-nominatie binnenhalen voor een senaatszetel in Kentucky. Libertarisch econoom Peter Schiff ambieert hetzelfde in Connecticut.
In dit filmpje van de "Wall Street Journal" horen we de angst van vele kaderleden van de GOP dat dit een breuk binnen de partij zou kunnen veroorzaken. Ook vrezen zij dat de extremere conservatieven (libertariërs dus) minder kans hebben om verkiezingen van de Democraten te winnen dan meer centrumgerichte conservatieven (RINO's dus). In onderstaande videoclip legt Rand Paul uit waarom hij tegen de bail-out van de Amerikaanse autoindustrie gekant is.
Een échte libertariër in mijn ogen, maar volgens de gerespecteerde Britse weblog "Conservative Home" is hij net een échte conservatief... Klinkt vreemd? Niet voor iemand die enigszins thuis is in de rijke Angelsaksische conservatieve traditie. Ronald Reagan zei dat het libertarisme de ziel van het conservatisme was, Margaret Thatcher vroeg F.A. Hayek in het begin van haar politieke carrière vaak om advies, en ook andere conservatieve boegbeelden, van een Barry Goldwater of Robert Taft tot een Dick Armey of Jack Kemp, werden vermaard omwille van hun sterke libertarische ideeën.
Ron Paul incarneerde die heropleving van authentieke libertarische of conservatieve waarden in de laatste presidentiële primaries, en nu is het aan zijn zoon, Rand Paul, om dat werk politiek verder te zetten.
Dr. Paul, I salute you!
posted by Vincent De Roeck @ 16:37
7 comments
7 Comments:
Nog iets anders dat ik graag kwijt wil, al is het te weinig om er echt een volledige tekst aan te wijden.
http://www.spectator.co.uk/spectator/thisweek/5530318/part_3/how-the-tories-can-still-win-in-europe.thtml
"Worded properly, the Bill of Rights could end Strasbourg’s authority in England. Anonymous witnesses could again be used in murder trials and prisoners could not demand the right to pornography. But this is another area where the Eurosceptics may have to wage war."
Als dat het gevolg van het EVRM en de rechtspraak van het EHRM in Straatsburg is, gewoon opdoeken die handel!
@ Vincent
1) Ik wil je enthoesiasme voor Rand Paul niet dempen, want hij is duidelijk de betere kandidaat voor een van de twee federale Senaatszetels van Kentucky. Maar, ik denk dat de anti-RINO beweging vooral twee grote componenten heeft: (A) social conservatives (ethische conservatieven in de Belgische context) en (B) 'libertarisch-gezinde' Republikeinen. En ik denk verder dat die sociale conservatieven een grotere groep vormen dan de libertariers.
2) Drie opmerkingen m.b.t. de recente verkiezingen voor een federale parlementaire (House) zetel in een noordelijk district van de staat New York.
- De anti-RINO beweging daar leek me meer social-conservative te zijn dan libertarisch.
- Zij heeft ook geen "eerste sukses" gehaald, vermits de Democratische kandidaat die (traditioneel-Republikeinse) zetel gewonnen heeft.
- Nu blijkt dat die verkiezing nog niet helemaal over is, en dat ze nog niet officeel door het bevoegde orgaan van de State of New York werd gecertifieerd. Volgens de laaste tellingen is de voorsprong van de Democraat snel aan het verminderen, en blijven er nog vele "absentee votes" over die moeten geteld worden. De implicatie is dat die Democraat, die nu in 'The House of Pelosi' zetelt en die vorige week mede de gezondheidsbill-monstrositeit goedkeurde met een zeer nipte meerderheid, eigenlijk illegaal zetelt, althans voorlopig nog.
3) De link naar Wikipedia maakt duidelijk dat die term RINO niet gemakkelijk te interpreteren is. Uiteindelijk kan men dat best doen met een verwijzing naar de 'core values' van de GOP (Republikeinse partij). Naar mijn mening kunnen die kernwaarden best samengevat worden door twee uitdrukkingen: (A)individuele zelfverantwoordelijkheid en (B) overheidsbeperking met fiscale discipline. Dat laat veel ruimte over voor 'interpretatie' in de concrete mensenwereld.
4) Dus, voor mij zijn RINOs Republikeinse verkozenen die te gemakkelijk mee doen met de Democraten bij het 'uitbreiden' van de (federale) overheidsmacht, en/of bij het ondermijnen van individuele verantwoordelijkheidszin (via wetgeving), en die dat dikwijls doen in Washington in contradictie met hun beloftes en campagnes in hun (doorgaans) ver afgelegen home Staten.
4) In een continent-grote democratie met een de facto twee-partijen stelsel is het belangrijk dat beide partijen 'brede tenten' kunnen vertegenwoordigen, des te meer omdat er ook grote regionale verschillen zijn. Er is dus niets verkeerd mee dat een Libertarier gelijk Rand Paul misschien in Kentucky zou winnen (valt nog te zien want die staat lijkt me meer social-conservative dan libertarisch te zijn) en een social-conservative in bijvoorbeeld Georgia. De recente Goeverneursverkiezingen in Virginia en New Jersey tonen dat de Republikeinen best campagne voeren omtrent hun kernwaarden (cf, para3), en niet omtrent extreme libertarische noch ethische themas. Zoniet geraakt men opgezadeld met socialisten en andere intolerante vrijheidsondermijners.
@Marc: Republikeinen moeten inderdaad goed opletten om het ware doel niet uit het oog te verliezen. Dat ware doel is de Chavista Pelosi en haar gekke bende uit Washington D.C. verdrijven, niet om die leden uit de eigen partij te verdrijven die geen gecertificeerde, al naargelang de lokale omstandigheden ultra-conservatieve of ultra-libertarische hardliners zijn.
Er is niets mis met de kernwaarden van de GOP:
1) low tax/small government, in ieder geval vergeleken met het status quo;
2) sterke houding inzake veiligheid, zowel intern (criminaliteit) als extern (defensie);
3) een vorm van voorzichtigheid op ethisch vlak: een Republikein moet niet in alle staten of streken een ethische reactionair zijn, maar actief een ultra-progressieve houding aannemen is ook geen aanrader.
M.i. is iemand die op 2 van de drie punten acceptabel scoort, geen RINO, maar een echte Republikein.
Giuliani, vaak als RINO afgeschilderd, scoort zeer sterk op punt 2), meer dan acceptabel op punt 1) en was zo verstandig om op punt 3) grotendeels op de vlakte te blijven.
Dede Scozzafava, de officiële Republikeinse kandidate in NY-23, was daarentegen een RINO: op 1) en 3) was ze erger dan een Blue Dog Democraat en op punt 2) was ze een grotendeels onbeschreven blad, wat wellicht ook geen goed teken was. Het partij-establishment had haar niet als kandidate mogen voordragen, maar vermits er hier uitzonderlijk geen primaries waren, had de rechtervleugel ook zo verstandig moeten zijn om van de eigenlijke verkiezingen geen primary te maken, want in de staat New York zijn de Democraten zelfs in de laatste Republikeinse bolwerken voldoende sterk om van iedere interne frictie bij de Republikeinen onmiddellijk te profiteren.
@ Peter
Ik vind uw samenvatting van Republikeinse kernwaarden beter dan de mijne hierboven. Vooral die inclusie van het veiligheidsaspect en van het buitenlands beleid (uw punt 2) had ik over het hoofd gezien.
Ook uw samenvatting van het Scozzafava debacle is zeer goed. U woont misschien in New York State (want u zijt duidelijk ontsnapt aan de Belgische media beinvloeding en desinformatie)? En ja, Giuliani lijkt me een toffe kerel te zijn (zeker geen social conservative en ook geen libertarier, maar gewoon een gezond verstand Republikein met een open geest).
Akkoord dus over de hele lijn.
@ Anonieme
Het onderwerp was "geen RINO's, alstublieft". Heeft u daar een mening over, of niet? Ik zou het niet kunnen weten op basis van uw lijstje van disparate losse beschuldigingen.
Uw lijstje even overlopen:
...Giuliani: huwelijksbreker, voorstander van abortie, patser, grote loser...GOP: bende hoaxers, pot nat met Democraten, jailing political dissidents, crushing left wing on campus,...Stalin wordt er zelfs bij betrokken...Gingrich: flips flops on education....
Mon Dieu, u kunt zeker lange lijstjes maken. Het is duidelijk dat u sterke afkeergevoelens kunt hebben, maar kunt u ook een duidelijke stelling over een specifiek onderwerp ontwikkelen, of blijft het maar bij parroteren van 'kreten' van derden?
Tja, wie zij ook weer "... a democracy...if you can keep it"? Dat vereist meer dan papegaaien, of parroterend mensen, maar wel eerder mensen die een beetje rationeel kunnen nadenken of 'redeneren'.
@ Marc Huybrechts
Ik denk niet dat het citaat "A democracy... if you can keep it" is maar "A Republic, if you can keep it". Dat was het antwoord van Benjamin Franklin op de vraag van een vrouw of de VS na het doorvoeren van de Grondwet een republiek dan wel een monarchie geworden waren. Franklin was bevreesd voor de toenemende concentratie van macht bij één enkele persoon, en terecht zo blijkt vandaag. De Amerikaanse President, zeker een zonnekoning als Barack Hussein Obama, regeert en gedraagt zich meer als koning dan als president in de Aristotelesiaanse interpretatie van "democratie" waarbij de vrijheid van handelen van de meerderheid ten koste van anderen grondwettelijk beperkt is. Ook Ron Paul (who else?) schreef daar een zéér interessant boekje over met als titel niet toevallig "A Republic, If You Can Keep It".
http://www.house.gov/paul/congrec/congrec2000/cr020200.htm
@ Vincent D R
Ge hebt weer gelijk. Het was Franklin, en hij had het over een republiek, en niet een democratie. Ik pleit...Alzheimers.
Maar, het sentiment dat ik wilde uitdrukken geldt in beide gevallen. Men kan geen serieuse republiek, noch een echte democratie, behouden met een bevolking van papegaaien of parroterende mensen )zoals 'Anoniem' hierboven).
Het onderscheid tussen democratie en republiek - iets wat vele conservatieven dikwijls benadrukken in de VS - heb ik altijd 'artificieel' gevonden.
-- Een republiek is allereerst het tegenovergestelde van een monarchie, en in principe verkies ik een republiek boven een (hereditaire) monarchie. Maar, als ik zou moeten kiezen tussen een ondemocratische 'republiek' en een democratische 'constitutionele monarchie', dan is mijn keuze vlug gemaakt voor deze laatste. Met andere woorden, de titel/naam van het staatshoofd (president of monarch) is van veel minder belang dan de beperkingen van zijn/haar macht.
-- De term "democratie" lijkt me weinig zinvol als het zou gereduceerd worden tot louter 'majority rule'. Dat verloedert gemakkelijk tot een tirannie van een (domme of slecht-geinfomeerde) meerderheid. Voor mij betekent echte democratie", kort samengevat: wisselende meerderheden regeren tijdelijk onder strikte beperkingen van een grondwet die enkele fundamentele individuele rechten (geen 'benefits') garandeerd. Ik zou al content zijn als ze die constitutionele rechten zouden limiteren tot (a) volstrekte politieke vrijemeningsuiting en (b) 'habeas corpus'. Helaas, Giscard en consoorten hebben er anders over geoordeeld.
Een reactie posten
<< Home