Turken staan afkerig tegenover andersdenkenden en andere levensstijlen (Vincent De Roeck)

Deze maand publiceerde de Bahcesehir-universiteit van Istanbul een onderzoek naar de sociale wensen van de Turkse burgers. Naar eigen zeggen diende deze studie om “extremistische uitwassen in Turkije te bestrijden”, maar de studie lijkt eerder net de vinger op de wonde te leggen. Politiek wetenschapper Yilmaz Esmer baseerde zijn onderzoek op 2,000 interviews in een veertigtal steden en gemeenten verspreid over gans Turkije. Ik vind de uitslag gewoon beangstigend. “Religie en secularisme blijven de belangrijkste twistpunten in Turkije,” aldus Esmer, “maar het extreme nationalisme en religieuze fundamentalisme is de laatste jaren niet meer toegenomen.” Mooie woorden die de lading maar amper lijken te dekken. Het antisemitisme is in Turkije wel al jaren aan een ferme opmars bezig en dat de graad van moslimextremisme in Turkije constant blijft, is op zich eigenlijk ook maar een magere troost. Het tiert daar immers al decennia weelderig.

De onderzoeksresultaten liegen er niet om. 64% van de ondervraagden willen niet naast een joodse buur wonen. 76% niet naast een ongelovige. 74% niet naast een buur die alcohol drinkt. 52% niet naast een christen. 43% niet naast een Amerikaan. 27% niet naast een Westerling. 67% niet naast een ongehuwd koppel. 44% niet naast een familieloze alleenstaande. 75% is van oordeel dat de EU te seculier is en zich te hard moeit met de Turkse manier van leven. 62% vindt zijn godsdienst zijn belangrijkste karaktertrek. 81% vreest dat de EU Turkije wil christianiseren. Amper 17% kan zich vandaag nog vinden in de kemalistische scheiding van kerk en staat. Slechts 15% verkiest een democratisch bestel! De top-3 van minst populaire landen bestaat uit Israël, de Verenigde Staten en … de Europese Unie. Esmer is duidelijk: “Turken kunnen in het algemeen weinig tolerantie aan de dag leggen voor andere levensstijlen.” Dat is gelet op de uitkomst van zijn eigen studie wel een understatement.

Nochtans is Turkije geen ver-van-ons-bedverhaal. Turkije is al tien jaar officieel erkend als kandidaat-lidstaat van de Europese Unie. En ook al heeft het land nog maar één van de 35 toetredingsstappen uitgevoerd, toch blijft mogelijk Turks EU-lidmaatschap de gemoederen verhitten, zowel binnen de EU als in Turkije zelf. Ondanks de weinig verhulde haat tegenover de Europese Unie en haar bondgenoten wil een meerderheid van de Turken toch graag dat zijn of haar land in de nabije toekomst EU-lid wordt. Een vreemde uitslag van deze studie naast al de rest, zou je denken... Althans tot je de hoofdbeweegreden in beschouwing neemt. Twee op de drie ondervraagde Turken vinden eventuele financiële voordelen het belangrijkste argument pro-toetreding. Boer, let dus op uw kippen! De Turken komen, en ze komen voor ons geld… Turkije in de EU? Lange tijd was ik een voorstander omdat de EU na Turkse toetreding nooit meer een politiek project zou kunnen worden, maar nu denk ik er toch anders over. Turkije in de EU? Thanks, but no thanks!


Meer over deze Turkse studie op www.joodsactueel.be.
Meer teksten van Vincent De Roeck op www.libertarian.be.