De identiteitscrisis bij de Republikeinse Partij

Mijn absolute favoriet voor de GOP-nominatie voor president in 2012, de libertarisch-conservatieve gouverneur van South Carolina Mark Sanford, en diens grootste rivale, de sociaal-conservatieve gouverneur van Alaska Sarah Palin, hebben hun presidentiële aspiraties de laatste weken moeten opbergen. Palin kon naar eigen zeggen de leugens en de druk op haar familie niet meer aan en nam geheel onverwacht ontslag als gouverneur. Geruchten over een echtscheiding deden haar oerconservatieve imago zeker ook geen goed. Sanford bekende op zijn beurt dan weer een buitenechtelijke relatie met een Argentijnse en zette een stap terug voor zijn gezin. Het volgende nummer van “The American Conservative”, dat van september, dat ik op de MPS al in voorpublicatie kon inkijken, blikt in een mini-editoriaal terug op beide GOP-prominenten en analyseert hun afscheid in het licht van de broodnodige herbronning binnen de GOP. Ik deel andermaal de mening van dit magazine, dat als enige min of meer mainstream-medium in 2008 niet voor niets haar steun uitsprak voor Ron Paul.

No one could have predicted that two of the Republican Party’s rising stars would flame out so spectacularly. First came Mark Sanford, plodding and parochial, suddenly waxing sappy about his Latina “soulmate”. Then there was gritty Sarah Palin, all pitbull jokes and Arctic vim, turned violet shrunk by the media glare. Within days of each other, this pair of presidential hopefuls assembled the cameras and delivered political suicide notes. (…)

There could be no more obvious proof of the GOP’s unseriousness. One contender was more preoccupied with “five days crying in Argentina” than crafting a vision and proving trustworthy to lead. The other was more interested in making a name than doing a job. (…)

We have had a Republican president who wanted to be “The Decider” but did not have a clue what to do. Indeed, we have a whole party that craves power but has only a glancing interest in principle. Perhaps it is just as well that these two governors incapable of governing their own appetites disqualified themselves early on.