Libertas Convention 2009 (Vincent De Roeck)
Tijdens het lang weekend van 1 mei 2009 barstte de Italiaanse hoofdstad letterlijk uit haar voegen. Niet enkel stonden er toen de traditionele festiviteiten van de dag van de arbeid en het jaarlijkse WTA-tennistornooi gepland, maar in het eeuwige Rome, de geboorteplek van de Europese Unie, vond dat weekend ook de Libertas-conventie plaats. Een kleine 1,200 militanten vanuit alle 27 EU-lidstaten zakten naar Rome af om de officiële lancering van de allereerste pan-Europese partij bij te kunnen wonen. Sommigen hadden zelfs meer dan een etmaal per bus of boot gereisd om ons in Rome te kunnen vervoegen, en anderen konden enkel nog maar een hotel vinden op meer dan 100km van de stad zelf. Maar niemand liet dat aan zijn of haar hart komen. Samen met de honderd journalisten die op de conventie present tekenden, gaf deze mensenzee de Libertas-rally de allures van een heuse Amerikaanse conventie. Plaats van het gebeuren was het “Aditorium della Musica”, één van de grootste conventiecentra van Italië. Voor een tot de nok gevulde zaal passeerde een hele resem Libertas-kandidaten en -supporters de revue. De conventie was over de ganse lijn een succes. Alleen jammer dat het echte momentum achteraf in vele landen een beetje uitbleef. Vandaag wordt er al in Nederland en het Verenigd Koninkrijk gestemd, en in de volgende drie dagen zijn ook de 25 andere EU-lidstaten aan de beurt. Libertas heeft de formele steun van “The Sun” en mikt in totaal toch op 30 zetels in het Europees Parlement. Of dat echter haalbaar is, weet ik niet. We wachten alleszins in spanning af.
Teodoro Buontempo mocht op de conventie de spits afbijten. Dit Italiaanse parlementslid lag mee aan de basis van het opgaan van “La Destra”, “Pensionati”, “Alleanza di Centro” en “Movimiento Autonomia” in Libertas. Buontempo is een rechts politicus van het zuiverste water en schilderde de EU in zijn speech meesterlijk af als een tirannieke oligarchie. “Maar het einde van dit regime is nabij, want Libertas zal in juni de vlag van de vrijheid in gans Europa laten wapperen,” aldus de flamboyante Buontempo. In Italië wist Libertas één provinciegouverneur, twee gewezen ministers, vier parlementsleden en twee Europarlementsleden te strikken voor haar lijst. Na Buontempo was het de beurt aan de Nederlandse libertarische Eline Van den Broek, die de conventie ook presenteerde, om haar kijk op Europa uit de doeken te doen. Zij peilt in Nederland met haar “from scratch” opgebouwde Libertas-partij op minstens één zetel en maakte zelf furore in de neen-campagne tegen de Europese Grondwet. Van den Broek wil de verkiezingen van juni omvormen in een proxy-referendum over het Verdrag van Lissabon en de EU terugloodsen naar haar oorspronkelijke wortels (vrede, veiligheid, welvaart en vrijheid). In haar speech hekelde ze vooral de ontzaglijke publieke middelen die steeds naar de pro-campagnes gaan.
De oprichter van Libertas, Declan Ganley, was de volgende persoon die op het podium zijn opwachting mocht maken. Hij schilderde de EU af als een ondemocratisch, verspilzuchtig, ontransparant en machtshongerig orgaan dat de Waarheid ondergeschikt gemaakt heeft aan de politieke correctheid, een latent gebrek aan leiding ten toon spreidt en een enge afgesloten kijk heeft op de wereld. Ganley sprak zich tevens uit tegen de bail-outs en pleitte voor meer privé-initiatief in de economie om een ware Europese renaissance mogelijk te kunnen maken. “De burgers van Europa moeten hun lot terug in eigen hand nemen, en samen de toekomst en richting van de EU bepalen,” aldus de goed op dreef zijnde Libertas-voorzitter. Na hem was het de beurt aan het Franse kandidatenduo Philippe De Villiers en Frédéric Nihous, twee parlementsleden en gewezen presidentskandidaten die tevens de voorzitters zijn van respectievelijk het conservatieve “Mouvement pour la France” en het traditionalistische “CPNT”. Zij hielden een sterk pleidooi voor gezond verstand en voor de échte waarden van de EU, niet de decadentie van de stedelingen, maar de deugden van het platteland. In Frankrijk zitten er vijf zetels in.
De gewezen Letse premier Guntar Krasts, een zittend Europarlementslid en de grondlegger van de economische hervormingen van de jaren 1990 in Letland, verliet zijn partij “Voor Vaderland en Vrijheid” om de Libertas-lijst te kunnen trekken. Zijn speech was één lange aanval aan het adres van de Brusselse bureaucraten en één lang pleidooi voor de vrije markt. Zijn tegenhangers in Estland en Litouwen delen diezelfde voorliefde voor vrijheid en liberalisme. Daar worden de lijsten getrokken door de rechterhand van de gewezen Estse premier Mart Laar, die toezag op de invoering van de allereerste vlaktaks in de wereld, en door de zittende parlementsvoorzitter en waarschijnlijke volgende president. In België, Cyprus, Roemenië, Hongarije, Slovenië en Luxemburg zijn er geen kandidaten, in Zweden steunen we de Eurosceptische centristen van “Junilistan”, in Finland de nationalisten van “True Finns”, in Bulgarije de rechts-conservatieve “Freedom Party”, in Oostenrijk de pro-democratische burgerlijst “Liste Hans-Peter Martin” en in Denemarken de libertarische “Liberal Alliance”.
De Slowaakse oud-premier Jan Carnogursky was de volgende notabele op het podium in Rome. In Slowakije ging Libertas in zee met twee kleine partijen en met enkele gewezen toppolitici die momenteel actief zijn binnen de “Hayek Foundation” zoals Vladimir Palko, de gewezen minister van binnenlandse zaken. Carnogursky, die onder zijn regering in Slowakije de vlaktaks wist in te voeren, gebruikte de Libertas-conventie als forum voor zijn radicale liberale en anti-Europese ideeën. Hij vergeleek de Eurofilie met het communisme, de centralisering van macht binnen de EU met de Sovjet-Unie en pleitte in niet mis te verstane bewoordingen voor meer individuele vrijheid, minder regulering, minder bureaucratie en meer vrije markt. “De EU herhaalt de fouten van het communisme, het zal daar ook aan ten onder gaan,” aldus de gewezen Slowaakse premier. Na Carnogursky was het de beurt aan Michael Duran, de schatrijke blinde woordvoerder van de Spaanse brailleliga. De leider van de “Partij van de Burgers” vergeleek de EU-landen met die daarbuiten en stelde dat de EU dubbel zoveel werklozen telt dan vergelijkbare Westerse landen, en gaf de “ziekte van de bureaucratie” daarvoor de schuld.
Manolis Kaligiannis was zonder twijfel de meest begeesterde spreker van de ganse conventie. De voorzitter van de Griekse centrumliberale partij “KPH” hield een bevlogen pleidooi voor liberaliseringen en tegen Turks lidmaatschap van de EU. Onder luid applaus schudde hij zinnen als “Een fascistisch land dat een lidstaat van onze Unie bezet, hoort niet binnen de EU thuis; nu niet, morgen niet, nooit!” uit zijn mouw. Het publiek droeg hem op handen. Tsjechisch parlementslid Vladimir Tlusty sloot de sprekerslijst af. Samen met zijn collega Jan Schwippel verliet die de regeringspartij ODS nadat die het Verdrag van Lissabon mee hielp goedkeuren. Het ontslag van deze parlementsleden leidde kort daarop zelfs tot de val van de regering-Topolanek. Libertas-Tsjechië krijgt de steun van president Vaclav Klaus en heeft naast deze twee parlementsleden ook twee zittende Europarlementsleden op de lijst staan. Tlusty deed de Tsjechische ratificatie van het Verdrag van Lissabon af als “hoogverraad” en beschuldigde oud-premier Mirek Topolanek ervan alles gedaan te hebben om Europees Commissaris te kunnen worden. Verder bepleitte hij een vlaktaks, lage belastingen, meer democratie, meer vrije markt en minder EU-bijdragen. Fiscale harmonisering was nog iets waartegen Tlusty zich met hand en tand zou blijven verzetten.
Op het podium van de conventie werden eveneens Libertas-vertegenwoordigers van alle 27 EU-lidstaten ontboden om één voor één de Libertas-petitie voor een referendum over het Verdrag van Lissabon te komen ondertekenen. Het gewezen Maltese nieuwsanker Mary Gauci, de voorzitster van een Duits ondernemersverbond Eva Schöller, de gewezen Britse luitenant-kolonel Robin Matthews, het gewezen Portugees parlementslid Pedro Graça en de gewezen Poolse minister Daniel Pawlowiec tekenden allemaal in naam van de Libertas-afdeling van hun land. De landen waar Libertas zelf niet opkomt, werden vertegenwoordigd door geïnteresseerde aanwezigen. Zo mocht uw dienaar bijvoorbeeld in naam van België tekenen. Maar uiteindelijk was het toch de verrassingstoespraak van gewezen Solidarnosc-leider Lech Walesa, de “held van Gdansk”, de bevrijder van Polen, die de conventiegangers het meeste beroerde. Walesa riep de aanwezigen immers toe dat het Libertas-project een schitterend iets was en dat hij ons in de campagne zijn volledige steun toezegde.
Gelukkig was er naast de conventie ook tijd voor wat fun in Rome.
Op de foto's ziet u van boven naar onder en van links naar rechts (1) de persconferentie van de conventie, (2) de conventieruimte, (3) Teodoro Tuempore, (4) Guntars Krasts, (5) Philippe De Villiers, (6) Vladimir Tlusty, (7) Manolis Kalligiannis, (8) Lech Walesa, (9) Declan Ganley, (10) Michael Duran, (11) Jan Carnogursky, (12) de petitie-ondertekenaars, en (13) uw dienaar met Eline Van den Broek.
Teodoro Buontempo mocht op de conventie de spits afbijten. Dit Italiaanse parlementslid lag mee aan de basis van het opgaan van “La Destra”, “Pensionati”, “Alleanza di Centro” en “Movimiento Autonomia” in Libertas. Buontempo is een rechts politicus van het zuiverste water en schilderde de EU in zijn speech meesterlijk af als een tirannieke oligarchie. “Maar het einde van dit regime is nabij, want Libertas zal in juni de vlag van de vrijheid in gans Europa laten wapperen,” aldus de flamboyante Buontempo. In Italië wist Libertas één provinciegouverneur, twee gewezen ministers, vier parlementsleden en twee Europarlementsleden te strikken voor haar lijst. Na Buontempo was het de beurt aan de Nederlandse libertarische Eline Van den Broek, die de conventie ook presenteerde, om haar kijk op Europa uit de doeken te doen. Zij peilt in Nederland met haar “from scratch” opgebouwde Libertas-partij op minstens één zetel en maakte zelf furore in de neen-campagne tegen de Europese Grondwet. Van den Broek wil de verkiezingen van juni omvormen in een proxy-referendum over het Verdrag van Lissabon en de EU terugloodsen naar haar oorspronkelijke wortels (vrede, veiligheid, welvaart en vrijheid). In haar speech hekelde ze vooral de ontzaglijke publieke middelen die steeds naar de pro-campagnes gaan.
De oprichter van Libertas, Declan Ganley, was de volgende persoon die op het podium zijn opwachting mocht maken. Hij schilderde de EU af als een ondemocratisch, verspilzuchtig, ontransparant en machtshongerig orgaan dat de Waarheid ondergeschikt gemaakt heeft aan de politieke correctheid, een latent gebrek aan leiding ten toon spreidt en een enge afgesloten kijk heeft op de wereld. Ganley sprak zich tevens uit tegen de bail-outs en pleitte voor meer privé-initiatief in de economie om een ware Europese renaissance mogelijk te kunnen maken. “De burgers van Europa moeten hun lot terug in eigen hand nemen, en samen de toekomst en richting van de EU bepalen,” aldus de goed op dreef zijnde Libertas-voorzitter. Na hem was het de beurt aan het Franse kandidatenduo Philippe De Villiers en Frédéric Nihous, twee parlementsleden en gewezen presidentskandidaten die tevens de voorzitters zijn van respectievelijk het conservatieve “Mouvement pour la France” en het traditionalistische “CPNT”. Zij hielden een sterk pleidooi voor gezond verstand en voor de échte waarden van de EU, niet de decadentie van de stedelingen, maar de deugden van het platteland. In Frankrijk zitten er vijf zetels in.
De gewezen Letse premier Guntar Krasts, een zittend Europarlementslid en de grondlegger van de economische hervormingen van de jaren 1990 in Letland, verliet zijn partij “Voor Vaderland en Vrijheid” om de Libertas-lijst te kunnen trekken. Zijn speech was één lange aanval aan het adres van de Brusselse bureaucraten en één lang pleidooi voor de vrije markt. Zijn tegenhangers in Estland en Litouwen delen diezelfde voorliefde voor vrijheid en liberalisme. Daar worden de lijsten getrokken door de rechterhand van de gewezen Estse premier Mart Laar, die toezag op de invoering van de allereerste vlaktaks in de wereld, en door de zittende parlementsvoorzitter en waarschijnlijke volgende president. In België, Cyprus, Roemenië, Hongarije, Slovenië en Luxemburg zijn er geen kandidaten, in Zweden steunen we de Eurosceptische centristen van “Junilistan”, in Finland de nationalisten van “True Finns”, in Bulgarije de rechts-conservatieve “Freedom Party”, in Oostenrijk de pro-democratische burgerlijst “Liste Hans-Peter Martin” en in Denemarken de libertarische “Liberal Alliance”.
De Slowaakse oud-premier Jan Carnogursky was de volgende notabele op het podium in Rome. In Slowakije ging Libertas in zee met twee kleine partijen en met enkele gewezen toppolitici die momenteel actief zijn binnen de “Hayek Foundation” zoals Vladimir Palko, de gewezen minister van binnenlandse zaken. Carnogursky, die onder zijn regering in Slowakije de vlaktaks wist in te voeren, gebruikte de Libertas-conventie als forum voor zijn radicale liberale en anti-Europese ideeën. Hij vergeleek de Eurofilie met het communisme, de centralisering van macht binnen de EU met de Sovjet-Unie en pleitte in niet mis te verstane bewoordingen voor meer individuele vrijheid, minder regulering, minder bureaucratie en meer vrije markt. “De EU herhaalt de fouten van het communisme, het zal daar ook aan ten onder gaan,” aldus de gewezen Slowaakse premier. Na Carnogursky was het de beurt aan Michael Duran, de schatrijke blinde woordvoerder van de Spaanse brailleliga. De leider van de “Partij van de Burgers” vergeleek de EU-landen met die daarbuiten en stelde dat de EU dubbel zoveel werklozen telt dan vergelijkbare Westerse landen, en gaf de “ziekte van de bureaucratie” daarvoor de schuld.
Manolis Kaligiannis was zonder twijfel de meest begeesterde spreker van de ganse conventie. De voorzitter van de Griekse centrumliberale partij “KPH” hield een bevlogen pleidooi voor liberaliseringen en tegen Turks lidmaatschap van de EU. Onder luid applaus schudde hij zinnen als “Een fascistisch land dat een lidstaat van onze Unie bezet, hoort niet binnen de EU thuis; nu niet, morgen niet, nooit!” uit zijn mouw. Het publiek droeg hem op handen. Tsjechisch parlementslid Vladimir Tlusty sloot de sprekerslijst af. Samen met zijn collega Jan Schwippel verliet die de regeringspartij ODS nadat die het Verdrag van Lissabon mee hielp goedkeuren. Het ontslag van deze parlementsleden leidde kort daarop zelfs tot de val van de regering-Topolanek. Libertas-Tsjechië krijgt de steun van president Vaclav Klaus en heeft naast deze twee parlementsleden ook twee zittende Europarlementsleden op de lijst staan. Tlusty deed de Tsjechische ratificatie van het Verdrag van Lissabon af als “hoogverraad” en beschuldigde oud-premier Mirek Topolanek ervan alles gedaan te hebben om Europees Commissaris te kunnen worden. Verder bepleitte hij een vlaktaks, lage belastingen, meer democratie, meer vrije markt en minder EU-bijdragen. Fiscale harmonisering was nog iets waartegen Tlusty zich met hand en tand zou blijven verzetten.
Op het podium van de conventie werden eveneens Libertas-vertegenwoordigers van alle 27 EU-lidstaten ontboden om één voor één de Libertas-petitie voor een referendum over het Verdrag van Lissabon te komen ondertekenen. Het gewezen Maltese nieuwsanker Mary Gauci, de voorzitster van een Duits ondernemersverbond Eva Schöller, de gewezen Britse luitenant-kolonel Robin Matthews, het gewezen Portugees parlementslid Pedro Graça en de gewezen Poolse minister Daniel Pawlowiec tekenden allemaal in naam van de Libertas-afdeling van hun land. De landen waar Libertas zelf niet opkomt, werden vertegenwoordigd door geïnteresseerde aanwezigen. Zo mocht uw dienaar bijvoorbeeld in naam van België tekenen. Maar uiteindelijk was het toch de verrassingstoespraak van gewezen Solidarnosc-leider Lech Walesa, de “held van Gdansk”, de bevrijder van Polen, die de conventiegangers het meeste beroerde. Walesa riep de aanwezigen immers toe dat het Libertas-project een schitterend iets was en dat hij ons in de campagne zijn volledige steun toezegde.
Gelukkig was er naast de conventie ook tijd voor wat fun in Rome.
Op de foto's ziet u van boven naar onder en van links naar rechts (1) de persconferentie van de conventie, (2) de conventieruimte, (3) Teodoro Tuempore, (4) Guntars Krasts, (5) Philippe De Villiers, (6) Vladimir Tlusty, (7) Manolis Kalligiannis, (8) Lech Walesa, (9) Declan Ganley, (10) Michael Duran, (11) Jan Carnogursky, (12) de petitie-ondertekenaars, en (13) uw dienaar met Eline Van den Broek.
posted by Vincent De Roeck @ 16:46
8 comments
8 Comments:
Met dit verslag hebben jullie een vrij volledig overzicht van alle strekkingen en ideeën binnen Libertas. Het enige hoofdstuk dat nog geschreven moet worden, is de uitslag van de verkiezingen. Pas daarna zullen we eindelijk weten of Europa voor dit project klaar was en of we het naar de toekomst toe kunnen bestendigen. Ik hoop alvast van wel, en niet enkel omdat mijn job daarvan afhangt, maar ook uit overtuiging als Eurokritisch libertariër.
De eerste uitslagen uit Nederland geven jammer genoeg geen zetel aan voor Libertas. D66 wint twee zetels en de PVV wint er vier. Vooral PVDA en CDA moeten inleveren, maar ook de VVD verliest er één. De twee zetels die Van Buitenen in 2004 kon winnen, zijn door het verminderen van het aantal zetels gewoon verdampt. Jammer voor de betrokkenen, maar het zat er wel aan te komen vreesde ik al.
In het Verenigd Koninkrijk zou de UKIP haar favoritenrol waarmaken en TWEEDES eindigen met net geen 20% van de stemmen na de Conservatives, voor Labor dus. Hoeveel zetels dat zijn is mij onbekend. Nu nog een General Election in het VK, een referendum over Lisbon en de Britten zijn weg uit de Unie. Beangstigend.
Heb ik het goed dat Libertas in Nederland minder stemmen haalt dan de Partij voor Dieren?
@ RB
Vanochtend blijkt dat de PvdA nog een extra zetel verliest en dus op drie stuks staat. De zetel die eerst aan PvdA toegewezen was, is nu nog steeds onbeslist. Voor die zetel gaat het tussen Wilders, GroenLinks en de Partij van de Dieren. Uitsluitsel zullen we pas krijgen als alle stemmen daadwerkelijk geteld zijn. Als Wilders deze zetel wint, en dat zit er aan te komen, eindigt hij met vijf zetels en is hij samen met het CDA de grootste Nederlandse partij in het Europees Parlement.
@ Guillaume
Ik weet niet waar jij deze informatie gehaald hebt, want er zijn nog geen uitslagen uit Groot-Brittannië bekend. Geen exit-polls of wat dan ook. En zelfs van de lokale verkiezingen sijpelen de resultaten nu pas binnen. Daar blijken de Tories en de LibDems het goed te doen, ten koste van Labour. Van een opmars van de BNP is momenteel nog niets te merken. Pas zondag zullen we echt ideeën hebben van de EU-uitslag in Groot-Brittannië. Zelfs de uitslag van de lokale verkiezingen is irrelevant omdat een partij als UKIP nooit scoort op lokaal vlak, maar wel op EU-niveau.
@ Luc Van Braekel
Ik heb nog geen officiële percentages van de partijen gezien, enkel de zetelverdeling via de Nederlandse kranten, maar zoals het er nu voorstaat, lijkt het daar inderdaad op. Libertas is in Nederland niet in de running voor de laatste zetel, de Partij van de Dieren is dat wel. Dat zegt genoeg denk ik.
Ook nog even opmerken dat de opkomst in Nederland gisteren bedroevend laag lag. Eerst spraken ze nog van 'meer dan 40%' maar vanochtend kwam de naakte waarheid aan het licht. Amper 36,5% van de stemgerechtigden brachten in Nederland hun stem uit. In 2004 was dat nog 39,3%.
Volgens Paul Beliën won Libertas in Nederland a mere 0,3% van de stemmen. Ik heb zelf nog nergens de exacte cijfers kunnen terugvinden, maar de contacten van Beliën kennende heb ik geen enkele reden om aan zijn getal te twijfelen.
En waar zou Libertas wel een zetel binnenhalen? Ierland?
Een reactie posten
<< Home