Voorlichting, campagnes en propaganda

In een ijdele hoop om de ronduit zielige opkomst van kiezers voor het Europees Parlement in juni ietwat op te krikken, spendeerde de EU maar liefst 27 miljoen euro aan een advertentiecampagne die de burgers moet warm maken voor de EU-verkiezingen. Tevergeefs zo blijkt, want de Eurobarometer geeft een gemiddelde opkomstverwachting van amper 30% aan, meer dan 10 procentpunten lager dan vijf jaar geleden. En dit zelfs ondanks de populistische anti-kapitalistische vooroordelen in deze campagne.




Zou de Europese Unie de mosterd voor haar campagne misschien bij de Walen gehaald hebben? Ook daar werd belastinggeld aangewend om in het kader van een advertentiecampagne een partijpolitieke boodschap te verkondigen. "Stem PS in juni!"



In het Verenigd Koninkrijk wordt het nieuws deze dagen gedomineerd door een groot parlementair schandaal dat geen enkele zittende partij lijkt te sparen. Bijna alle leden van het Britse Lagerhuis zouden met hun onkostenvergoedingen geknoeid hebben en private uitgaven ingebracht hebben als parlementaire onkosten. Partijen als Libertas, UKIP en de BNP gebruiken dit schandaal natuurlijk om zich nog meer als anti-establishmentpartijen te kunnen profileren. Libertas verspreidde bovenstaand filmpje en lanceerde een petitie.



De "United Kingdom Independe Party" peilt momenteel op 17% en zou nog meer Europarlementsleden naar Brussel kunnen afvaardigen dan in het recordjaar 2004. Ze krijgen ditmaal zelfs de steun van Marta Andreasen, de gewezen hoofdboekhoudster van de Europese Commissie die na enkele jaren al ontslagen werd omdat ze fraude en corruptie detecteerde en sindsdien tegen wil en dank een heuse huishoudnaam geworden is. En ook Libertas staat in het Verenigd Koninkrijk op het punt om door te breken, zeker nadat gewezen Labour-minister Denis MacShane gisteren in de "Daily Politics Show" op BBC het Libertas-project als "schitterend" omschreef.



Maar uiteindelijk is het toch vooral de voorspelde extreem-rechtse dijkbreuk in het Verenigd Koninkrijk én in Europa die de meeste analisten zorgen baart. De neo-nazipartij "British National Party" (BNP) van Nick Griffin zou wel eens met vier tot zeven zetels in het Europees Parlement kunnen komen, en ook hun tegenhangers in Hongarije, de beweging "Jobbik" (de politieke arm van de Blood&Honour-militie "Magyar Garda"), zou momenteel op drie EP-zetels staan. Samen met extreem-rechtse krachten uit Bulgarije (Ataka), Roemenië (Romania Mare), Frankrijk (Front National), Duitsland (REP, DVU, NPD) en Italië (MSI, FN, FT) zouden zij wel eens een uit de kluiten gewassen fractie van 30 zetels kunnen vormen in het volgende Europees Parlement. En dan blijft het nog maar de vraag of 'gematigde' radicaal-rechtse partijen zoals het VB in België, de Lega Nord in Italië en de PVV in Nederland een eigen koers gaan varen of ook gewoon tot deze fractie zullen toetreden. Want dan is het einde pas helemaal zoek. De EU bestrijdt wel de symptomen (zoals het beletten dat Jean-Marie Le Pen de installatievergadering van het nieuwe Europees Parlement mocht voorzitten) maar de oorzaken zelf (democratisch deficit e.a.) worden niet aangepakt.



Omdat de angst voor een BNP-overwinning in juni bij het overgrote deel van de Britse bevolking diep ingebakken zit en de aversie van de gewone burgers voor de mainstream-media tot een tegendraads effect zou kunnen leiden, zagen we in de laatste weken een hele resem grassroots-initiatieven het licht zien die de burgers over de BNP willen informeren. Veelal ter linkerzijde natuurlijk, maar sinds kort is ook centrumrechts op de kar gesprongen. De ploeg van de superblog "Conservative Home" lanceerde enkele dagen geleden de website NothingBritish.com rond de idee dat de BNP helemaal niet patriottisch is. BNP-leider Nick Griffin wil bijvoorbeeld alle niet-blanken deporteren, ook zij die de Britse nationaliteit hebben.



Natuurlijk winnen ook de Tories, de mainstream-oppositiepartij in het Verenigd Koninkrijk, aardig wat zetels in de peilingen ten koste van Labour. De conservatieven kijken al maanden reikhalzend uit naar een nationale verkiezing om hun fenomenale poll-scores te kunnen verzilveren. Ik ben een Tory-fan, dat is al lang geweten, en dit werd onlangs alleen nog maar versterkt toen Tory-Europarlementslid Daniel Hannan de Britse premier Gordon Brown de mantel uitveegde in het Europees Parlement omwille van zijn Keynesiaanse uitgavendrift.

Maar de "big government"-politiek van de Broom is zeker niet de meest beangstigende van het moment. Ook in de VS voert Barack Obama een Keynesiaanse politiek die gedoemd is om te mislukken. Marc Huybrechts legt uit dat Canada tegenwoordig economisch vrijer is dan de VS. En zelf wil ik hier nog aan toevoegen dat ook Adolf Hitler, ofschoon als "rechts" gepercipieerd, een links-Keynesiaans beleid gevoerd heeft.



En als toemaatje nog deze evergreen. Zie hoe Margot Wallström, de Zweedse Eurocommissaris belast met voorlichting, zich in allerlei bochten moet wringen om de terecht prangende vragen van Newsnight over het Iers referendum toch maar niet te hoeven beantwoorden. Dit filmpje toont meesterlijk aan hoe ver deze Eurocraten eigenlijk uit de werkelijkheid staan en hoe zij met afwijkende meningen omgaan.