Volk van de vrijheid? (Vincent De Roeck)

Enkele weken geleden werd het akkoord tussen het centrumrechtse "Forza Italia" van Silvio Berlusconi en de post-fascistische "Alleanza Nazionale" van Gianfranco Fini een feit in Italië. Samen met een hele resem kleinere rechtse partijen werd "Popolo della Liberta" boven het doopvont gehouden. De fusie van politiek rechts in Italië werd zo grotendeels bewaarheid. Van de regeringspartijen kozen enkel de extreem-rechtse "Lega Nord" van Umberto Bossi en de regionalistische "Movimento per le Autonomia" van Raffaele Lombardo ervoor om een onafhankelijke koers te blijven varen. De Noordelijke Liga kon als Padanische partij geen fusie aangaan met pan-Italiaanse partijen en de Autonomiebeweging kon zich niet verzoenen met Berlusconi's alleenheerschappij. Lombardo liet zijn partij nadien opgaan in de pan-Europese partij "Libertas" waar ook de kleine rechtse partijen "Pensionati", "La Destra" en "Alleanza di Centro" hun toevlucht gezocht hebben. De eerste gevolgen van deze herverkaveling van het Italiaanse politieke spectrum lieten ook niet lang op zich wachten.

Doordat de Duitse CDU in de volgende Europese verkiezingen veel zetels zal verliezen en de Britse Tories een eigen fractie zullen vormen, geven alle peilingen aan dat Berlusconi's "Volk van de Vrijheid" de grootste partij zal worden binnen de fractie van de Europese Volkspartij. Berlusconi liet er dan ook geen twijfel over bestaan dat hij de EVP-kandidaat voor het parlementsvoorzitterschap niet zal aanvaarden en dat hij zijn eigen Mario Mauro als voorzitterskandidaat naar voren zal schuiven. Maar uiteindelijk waren het toch vooral zijn radicale standpunten inzake immigratie en criminaliteit die de meeste Europese landen zorgen baren. Zo maakte de regering-Berlusconi bijvoorbeeld illegalen en hun helpers tot misdadigers. Italianen die illegalen helpen kunnen in de toekomst tot 3 jaar effectieve celstraf krijgen en de illegalen zelf kunnen tot 12,500 EUR beboet worden. Ook de beslissing van Berlusconi vorige week om twee schepen met Afrikaanse immigranten terug te sturen zonder de inzittenden ook maar de kans te geven hun aanvraag voor politiek asiel in te dienen, stootte in het buitenland op groot verzet.

Verder krijgt het Italiaanse leger vier maanden de tijd om politietaken uit te oefenen, illegalen op te jagen en het onveiligheidsgevoel aan te pakken. Vooral in grote steden maken soldaten al enige tijd deel uit van het straatbeeld. Maar uiteindelijk was het toch vooral de maatregel om privé-milities en vigilantisme te legaliseren die de wereld met verstomming deed slaan. De militarisering van Italië en de inzet van burgerwachten maken de vergelijking van Berlusconi's Italië met dat van Benito Mussolini nu eenmaal vanzelfsprekend. Ikzelf heb echter meer problemen met de inzet van Italiaanse soldaten tegen Italiaanse burgers op Italiaanse bodem dan met het binnen de wet brengen van paramilitaire groepen. Het eerste kenmerkt in mijn ogen een dictatuur, het tweede net een vrij land. In het Romeinse Rijk mochten legioenen met hun leider Italië niet binnen en mochten geen legioenen Rome binnen. In de Verenigde Staten bestaat er zoiets als de "Posse Commitatus Act" die de President verbiedt om soldaten in te zetten op Amerikaanse bodem zonder vraag van de lokale gouverneur. Het leger is bijna overal onder de controle van het parlement geplaatst. Dit alles gebeurde met de angst in het achterhoofd voor een junta. Net daarom kan ik de inzet van soldaten voor veiligheidstaken nooit aanvaarden.

Persoonlijk ben ik immers ook sterk gekant tegen een staand leger in vredestijd, maar dat is een gans andere discussie... Net daarom ben ik tegelijkertijd ook zo'n voorstander van milities en vrij wapenbezit. Let wel op dat in mijn optiek de wet zelf niet noodzakelijk moet veranderen. Geweld, afpersing en moord blijven ook na de legalisering van wapens en milities strafbare feiten. Ook militieleden zullen vervolgd worden voor hun misdaden, net zoals dat bij individuele burgers het geval is. Ik zie dan ook geen enkel bezwaar tegen de toelating van burgerwachten. Het waren zulke milities die de onafhankelijkheid van de VS en de neutraliteit van Zwitserland gegarandeerd hebben. Verder zijn er via de website van organisaties zoals de NRA ook lijsten beschikbaar met voorbeelden van schooldrama's en misdaden die voorkomen zijn door het doortastend optreden van milities en/of individuele geweer-eigenaars. Als de politie faalt, en dat doet ze meer dan geregeld, moeten de burgers de mogelijkheid hebben om hun eigen leven en eigendom, en dat van hun geliefden, te beschermen. Zo'n opvatting karakteriseert immers een echt volk van vrijheid. Jammer dat Berlusconi in Italië niet consequent die vrijheid predikt. Maar ja, alle begin is moeilijk...