Varkensgriep en de moderne pest: het racisme (Hoegin)

Uit de laatste cijfers van de WHO blijkt duidelijk dat de verspreiding van de Mexicaanse griep de laatste dagen trager verloopt dan in het begin, zeker wanneer men ook rekening houdt met het feit dat laatste cijfers vanuit Mexico vooral betrekking hebben op oude gevallen waarvoor de analyses nu pas klaar zijn. Maar wat moeten we ondertussen denken van de behandeling die enkele Mexicanen en andere buitenlanders in China krijgen?

Dat er in Mexico nauwelijks nieuwe gevallen van de ziekte gemeld worden is hoopgevend, maar misschien wordt het tijd om stilaan het zoeklicht op landen als de Verenigde Staten, Canada en Spanje te richten. In Canada werd immers net de kaap van de honderd gevallen overschreden, terwijl Spanje ondertussen al meer dan vijftig gevallen telt.

Een politiek interessantere zaak is wat ondertussen op een heel ander continent gebeurt. China heeft namelijk een aantal Mexicanen in quarantaine geplaatst, volgens Mexicaanse diplomaten in sommige gevallen louter en alleen omdat de betrokkenen een Mexicaans paspoort hadden. Nog merkwaardiger is dat de Chinese autoriteiten niet eens de moeite doen om deze wel heel arbitraire maatregel te ontkennen of weerleggen: woordvoerder Ma van het Chinese Ministerie van Buitenlandse Zaken verklaarde dat de Chinese regering weliswaar begrip heeft voor de Mexicaanse bekommeringen over een gebrek aan respect voor de mensenrechten, maar vroeg tegelijk dat de Mexicaanse regering «kalm en objectief» bleef, want het ging tenslotte toch ook om de volksgezondheid. En je kan inderdaad moeilijk verwachten dat een regime dat niet eens respect heeft voor de mensenrechten van de eigen Chinese medemens de mensenrechten van enkele buitenlanders, in casu Mexicanen dus, hoger zou inschatten dan de Chinese volksgezondheid. En niet in het minst: gevaar voor onrust onder de Chinese bevolking, met alle mogelijke gevolgen dat zou kunnen hebben voor het communistische regime in Beijing. Ik neem aan dat de lezer daar verder geen tekening bij hoeft…

Waar ik wel paf van sta –nou ja, eigenlijk helemaal niet– is hoe de Westerse media alle sereniteit rond deze Chinees-Mexicaanse rel weten te bewaren. Stel je voor dat de EU op het hoogtepunt van de SARS- of vogelgrieppaniek van de ene dag op de andere zou beslist hebben alle Chinezen op haar grondgebied in quarantaine te plaatsen, de reeks analyses en commentaren om het ingebakken primair racisme bij de bange blanke Europeanen aan de kaak te stellen zou niet te overzien geweest zijn. Nu echter geen piep over enige vorm van racisme – Chinezen zijn immers niet blank, en waarschijnlijk daarom alleen al per definitie vrij van enige smet van de ultieme vorm van de moderne pest: racisme. Of het de Westerse media veel geloofwaardiger maakt voor wanneer ze nog eens de grote trom roeren over het opkomend racisme in Europa, is een andere zaak.