Twee interessante stemtesten (Vincent De Roeck)
Het zijn bijna verkiezingen en dat hebben we geweten. Alle partijen publiceren deze dagen boeken en programma's, draven op in talkshows, en schuwen niets of niemand om elkaar in een slecht daglicht te plaatsen. Nochtans zouden verkiezingen in mijn ogen in de eerste plaats om inhoud moeten gaan, niet om personen, en al helemaal niet om de holle slogans en lege boodschappen die de partijen op de kiezers blijven afvuren. Vandaar dat stemtesten en kieswijzers zo interessant zijn, ten minste als ze betrouwbaar zijn en men op voorhand beseft dat ook deze compassen zeker niet zaligmakend zijn. Ik deed er twee en zal deze hieronder bespreken. De reactiethread is open voor jullie.
"De Standaard" lanceerde vandaag haar stemtest. Na 36 vragen ingevuld te hebben, kwam ik bij het bovenstaande overzicht uit. Lijst Dedecker beantwoordt het beste aan mijn politieke ideeën maar ook het Vlaams Belang scoort merkelijk beter dan de Open Vld, nochtans mijn partij. De N-VA komt vierde maar het verschil met de eerste drie is wel treffend. Dat de linkse partijen SP.A en GROEN het bij mij slecht doen, stond ook in de sterren geschreven, net als de middenmootposities van CD&V en SLP. Nu betekent de uitslag van deze stemtest niet dat ik per se op LDD of VB ga stemmen in juni. Daarvoor is de kloof tussen de retoriek van de partijprominenten en het echte programma van hun respectievelijke partijen veel te groot. En ook persoonlijke affecties voor enkele Open Vld-kandidaten zullen zeker een rol spelen in mijn stemkeuze. Maar dit neemt niet weg dat klassiek-liberalen als mezelf in theorie zich toch beter bij LDD en het VB zouden gaan engageren dan bij de Open Vld. Dit tot aan het aangekondigde ideologische congres van het najaar natuurlijk...
Het "European University Institute" pakte vorige week dan weer uit met hun EU-Profiler. Aan de hand van dertig vragen kan je je plek in het politieke spectrum traceren en kan je kijken welke partijen in welke EU-landen of in Zwitserland het dichtste bij uw ideeën staan. De test bewees mijn stelling dat échte Eurocritici in België geen partij hebben en dat vele liberale partijen hun ideologie hebben laten varen om de EU maar koste wat het kost te kunnen nalopen en bewieroken. Eén opmerking wel: de sociaal-economische as is onduidelijk en 'economisch rechts' staat zeker niet voor 'vrije markt'. Daarvoor scoren ikzelf en enkele ultra-liberale partijen veel te centristisch, en scoren bepaalde nationaal-conservatieve en extreem-rechtse krachten veel te rechts. De EU-Profiler is dus niet zo interessant voor je positie in het politieke landschap te berekenen, maar wel om de ideologische overeenkomsten tussen uw ideeën en die van alle (grote) Europese partijen te kunnen visualiseren.
In België vertoef ik in niemandsland. Zelfs een uitgesproken anti-Europese partij als het Vlaams Belang heeft nog veel te veel integrationistische trekjes en ook een 'Eurorealistische' partij als de Lijst Dedecker is in de grond eigenlijk nog veel te Eurofiel.
Hetzelfde scenario voltrekt zich in Franstalig België.
In Nederland heeft iemand als mezelf dan weer wel een echt alternatief. Hoe economisch ik ook op dezelfde lijn als de VVD mag zitten, op vlak van EU-integratie neig ik meer naar de PVV van Geert Wilders. Een stem op hem in juni had ik zeker wel zien zitten, of natuurlijk een stem op Eline Van den Broek, de libertarische Libertas-lijsttrekster in Nederland, maar die partij werd door het "European University Institute" (nog) niet opgenomen in deze EU-Profiler.
In het Verenigd Koninkrijk kunnen we enerzijds duidelijk zien dat de LibDems, de partners van Open Vld en MR in de Europese Unie, linkser zijn dan Labour en de Tories. Verder zien we ook dat de Tories merkelijk Eurosceptischer zijn dan LDD en dat de BNP sterk naar het nationaal-socialisme neigt (in vergelijking dan met de andere extreem-rechtse partijen in Europa). In het VK spreekt het voor zich dat ik op de Tories, op Libertas of op UKIP zou stemmen, variërend van het landsdeel waar ik zou wonen. De Tory-kandidaten Daniel Hannan, Roger Helmer, Emma McClarkin, Jean-Paul Floru, Nirj Deva, Charles Tannock, Geoffrey Van Orden of Syed Kamall zouden allemaal met mijn stem kunnen weglopen, maar ook de Libertas-kandidaten Robin Matthews en Kevin O'Connell, of de UKIP-toppers Nigel Farage, Gawain Towler en Godfrey Bloom.
Ierland is ook een interessante testcase omdat mijn werkgever, de pan-Europese partij "Libertas", enkel daar in de stemtest opgenomen werd. Ik ben socio-economisch even "rechts" als Libertas en ook inzake mijn graad van Euro-integrationisme zijn er veel raakpunten met de Libertas-lijn. Het moest er nog aan mankeren. Libertas focust zich hoofdzakelijk op de hervorming van de EU-instellingen en is daarom niet anti-Europees. Misschien ben ik dat wel een beetje...
In Tsjechië zou ik mijn gading dan weer wel vinden. Van alle EU-lidstaten zijn er in Tsjechië maar liefst twee politieke partijen waar ik mij thuis zou kunnen voelen. En dat had ik op voorhand al wel kunnen weten. Het land van Vaclav Klaus waar het intellectuele én politieke debat gedomineerd wordt door neoliberale conservatieven rond klimaatscepticus Jan Zahradil (ODS) en door rasechte libertariërs rond econoom Petr Mach (SSO) is voor personen als mezelf echt wel het paradijs op aarde. Ik was vorige week nog in Praag om er een conferentie bij te wonen aan de ultra-liberale "University of Economics" wiens professoren wekelijks gaan samenzitten met de Tsjechische regering om beleidsmaatregelen te bediscussiëren. En ook Libertas doet in Tsjechië mee met de rechts-liberale Vladimir Zelezny, de lokale Rupert Murdoch, en twee zittende centrumrechtse parlementsleden als topkandidaten. Keuze te over dus.
Maar uiteindelijk is het toch Zwitserland waar ik mij misschien nog het meeste zou thuis voelen. Daar is het immers de lokale liberale partij FDP die voor 99% met mijn ideeën overeenkomt. Het blijft natuurlijk wel vreemd dat een partij als de Zwitserse FDP zo op handen gedragen wordt door de Open Vld, de Duitse FDP en de VVD, maar dat deze partijen in Europese zaken zo mijlenver van elkaar verwijderd zijn. Mijn analyse is dan ook duidelijk: onze liberale partijen hebben hun ideologie verraden om het Berlaymonster te plezieren en aan de vetpotten te kunnen zitten. Maar niet getreurd: ook bij ons zal het tij wel keren... Wij wachten met spanning af.
"De Standaard" lanceerde vandaag haar stemtest. Na 36 vragen ingevuld te hebben, kwam ik bij het bovenstaande overzicht uit. Lijst Dedecker beantwoordt het beste aan mijn politieke ideeën maar ook het Vlaams Belang scoort merkelijk beter dan de Open Vld, nochtans mijn partij. De N-VA komt vierde maar het verschil met de eerste drie is wel treffend. Dat de linkse partijen SP.A en GROEN het bij mij slecht doen, stond ook in de sterren geschreven, net als de middenmootposities van CD&V en SLP. Nu betekent de uitslag van deze stemtest niet dat ik per se op LDD of VB ga stemmen in juni. Daarvoor is de kloof tussen de retoriek van de partijprominenten en het echte programma van hun respectievelijke partijen veel te groot. En ook persoonlijke affecties voor enkele Open Vld-kandidaten zullen zeker een rol spelen in mijn stemkeuze. Maar dit neemt niet weg dat klassiek-liberalen als mezelf in theorie zich toch beter bij LDD en het VB zouden gaan engageren dan bij de Open Vld. Dit tot aan het aangekondigde ideologische congres van het najaar natuurlijk...
Het "European University Institute" pakte vorige week dan weer uit met hun EU-Profiler. Aan de hand van dertig vragen kan je je plek in het politieke spectrum traceren en kan je kijken welke partijen in welke EU-landen of in Zwitserland het dichtste bij uw ideeën staan. De test bewees mijn stelling dat échte Eurocritici in België geen partij hebben en dat vele liberale partijen hun ideologie hebben laten varen om de EU maar koste wat het kost te kunnen nalopen en bewieroken. Eén opmerking wel: de sociaal-economische as is onduidelijk en 'economisch rechts' staat zeker niet voor 'vrije markt'. Daarvoor scoren ikzelf en enkele ultra-liberale partijen veel te centristisch, en scoren bepaalde nationaal-conservatieve en extreem-rechtse krachten veel te rechts. De EU-Profiler is dus niet zo interessant voor je positie in het politieke landschap te berekenen, maar wel om de ideologische overeenkomsten tussen uw ideeën en die van alle (grote) Europese partijen te kunnen visualiseren.
In België vertoef ik in niemandsland. Zelfs een uitgesproken anti-Europese partij als het Vlaams Belang heeft nog veel te veel integrationistische trekjes en ook een 'Eurorealistische' partij als de Lijst Dedecker is in de grond eigenlijk nog veel te Eurofiel.
Hetzelfde scenario voltrekt zich in Franstalig België.
In Nederland heeft iemand als mezelf dan weer wel een echt alternatief. Hoe economisch ik ook op dezelfde lijn als de VVD mag zitten, op vlak van EU-integratie neig ik meer naar de PVV van Geert Wilders. Een stem op hem in juni had ik zeker wel zien zitten, of natuurlijk een stem op Eline Van den Broek, de libertarische Libertas-lijsttrekster in Nederland, maar die partij werd door het "European University Institute" (nog) niet opgenomen in deze EU-Profiler.
In het Verenigd Koninkrijk kunnen we enerzijds duidelijk zien dat de LibDems, de partners van Open Vld en MR in de Europese Unie, linkser zijn dan Labour en de Tories. Verder zien we ook dat de Tories merkelijk Eurosceptischer zijn dan LDD en dat de BNP sterk naar het nationaal-socialisme neigt (in vergelijking dan met de andere extreem-rechtse partijen in Europa). In het VK spreekt het voor zich dat ik op de Tories, op Libertas of op UKIP zou stemmen, variërend van het landsdeel waar ik zou wonen. De Tory-kandidaten Daniel Hannan, Roger Helmer, Emma McClarkin, Jean-Paul Floru, Nirj Deva, Charles Tannock, Geoffrey Van Orden of Syed Kamall zouden allemaal met mijn stem kunnen weglopen, maar ook de Libertas-kandidaten Robin Matthews en Kevin O'Connell, of de UKIP-toppers Nigel Farage, Gawain Towler en Godfrey Bloom.
Ierland is ook een interessante testcase omdat mijn werkgever, de pan-Europese partij "Libertas", enkel daar in de stemtest opgenomen werd. Ik ben socio-economisch even "rechts" als Libertas en ook inzake mijn graad van Euro-integrationisme zijn er veel raakpunten met de Libertas-lijn. Het moest er nog aan mankeren. Libertas focust zich hoofdzakelijk op de hervorming van de EU-instellingen en is daarom niet anti-Europees. Misschien ben ik dat wel een beetje...
In Tsjechië zou ik mijn gading dan weer wel vinden. Van alle EU-lidstaten zijn er in Tsjechië maar liefst twee politieke partijen waar ik mij thuis zou kunnen voelen. En dat had ik op voorhand al wel kunnen weten. Het land van Vaclav Klaus waar het intellectuele én politieke debat gedomineerd wordt door neoliberale conservatieven rond klimaatscepticus Jan Zahradil (ODS) en door rasechte libertariërs rond econoom Petr Mach (SSO) is voor personen als mezelf echt wel het paradijs op aarde. Ik was vorige week nog in Praag om er een conferentie bij te wonen aan de ultra-liberale "University of Economics" wiens professoren wekelijks gaan samenzitten met de Tsjechische regering om beleidsmaatregelen te bediscussiëren. En ook Libertas doet in Tsjechië mee met de rechts-liberale Vladimir Zelezny, de lokale Rupert Murdoch, en twee zittende centrumrechtse parlementsleden als topkandidaten. Keuze te over dus.
Maar uiteindelijk is het toch Zwitserland waar ik mij misschien nog het meeste zou thuis voelen. Daar is het immers de lokale liberale partij FDP die voor 99% met mijn ideeën overeenkomt. Het blijft natuurlijk wel vreemd dat een partij als de Zwitserse FDP zo op handen gedragen wordt door de Open Vld, de Duitse FDP en de VVD, maar dat deze partijen in Europese zaken zo mijlenver van elkaar verwijderd zijn. Mijn analyse is dan ook duidelijk: onze liberale partijen hebben hun ideologie verraden om het Berlaymonster te plezieren en aan de vetpotten te kunnen zitten. Maar niet getreurd: ook bij ons zal het tij wel keren... Wij wachten met spanning af.
5 Comments:
Best Vincent,
Ik bekwam ongeveer dezelfde uitslag als jij deed. Maar ik ben het niet eens met je conclusie 'bij ons zal het tij keren'. Als er maar voldoende liberale schapen jouw voorbeeld volgen, en hun stem toch aan de 'open' VLD geven (die haar partijprogramma en politiek inderdaad heeft 'open'gesteld voor anti-liberale trekjes), dan zal die partij niet geneigd zijn om haar koers te wijzigen, vrees ik.
Integendeel, de Vrdhstf's van de partij zullen zich gemandateerd weten door de kiezer, en hun imperiale ambities ten volle kunnen nastreven.
Ik hoop dat vele liberalen het stemadvies wel zullen volgen, en hun stem niet uit nostalgie zullen geven aan een keizer-koster met een brilletje.
Ik deed de stemtest van de standaar & de vrt ook, maar het toont nogmaals aan hoe beperkt deze testen zijn. Genuanceerde standpunten komen nauwelijks tot uiting. Je komt bijna per defenitie bij een partij met uitgesproken standpunten uit. Na het lezen van de verantwoordingen bij iedere vraag, kon ik mij inderdaad in de gegeven antwoorden vinden van de partij waarvoor ik zal stemmen, alhoewel ze bij mij maar als derde in de rangschikking naar voorkwam...
@ Vincent
Je blijft leven in de brouwerij brengen, en dat is goed. Ik wil een bedenking maken bij je bewering dat het, bij verkiezingen, in de eerste plaats om "inhoud" zou moeten gaan, en niet om personen.
Uiteindelijk gaat het in de politiek wel om personen, omdat het personen zijn die concrete inhoud geven aan het beleid en aan de wetgeving. Soms is dat beleid wel actief en echt 'nieuw', en een reflectie van een officieel partijprogramma, maar doorgaans is het beleid grotendeels passief en 'reagerend' op (min of meer onvoorspelbare) omstandigheden, e.g. in het buitenlands beleid, economische crisissen, immigratieproblemen, enz...
Je schrijft zelf over "holle slogans en lege boodschappen die de partijen op de kiezers blijven afvuren". Ik denk dat de democratie in het algemeen veel beter gediend is met verkozenen van kwaliteit dan met 'voorspelbare' partijrobotten. En met "kwaliteit" bedoel ik vooral personen die (lijken te) getuigen van een sterke morele integriteit, van mentale onafhankelijkheid (i.t.m. groepsdenken), en van intellectueel en psychologisch 'kunnen'. Zonder twijfel is dat een uiterst moeilijke opgave voor de meeste kiezers, maar ze zouden het in principe wel moeten proberen om kwaliteitsmensen te verkiezen.
Ik schrijf dit vanuit een optiek met voorkeur voor een 'de facto' tweepartijensysteem (met machtsalternatie, en met steeds een 'loyale' oppositie), in tegenstelling met een particratisch systeem waar extremen gemakkelijker aan bod komen (om coalitiemeerderheden te kunnen bekomen) en waar 'individuele onafhankelijkheid' bij politiekers meedogenloos wordt afgestraft. En ik besef ook wel dat ook tweepartijenstelsels kunnen verloederen naar een particratisch robotten systeem, wat grotendeels gaat afhangen van culturele ontwikkelingen (vooral in de media). Wanneer joernalisten zich algemeen als robotten beginnen te gedragen, dan kan men geen onafhankelijkheid bij de meeste politiekers verwachten.
Uiteindelijk gaan de eigen voorkeuren (zeg maar "inhoud") doorgaans determinerend zijn bij de eigen individuele keuze tussen politiek personeel. En zowel partijprogrammas als partijgebondenheid van politiekers kunnen zeker helpen bij het 'breed situeren' van bepaalde kandidaten. Nietemin denk ik dat de kiezers er wel zouden bij varen als ze meer voor een specifieke persoon zouden stemmen, en minder voor een bepaalde partij. Met andere woorden, ik wil een lans breken voor het 'wikken en wegen' van individuele kandidaten, en voor het devalueren van partij-identificatie.
Ik LDD, VB, SLP, VLD. Vreemd (of toch niet) dat de zogenaamde liberale partij OpenVLD achter SLP komt, wanneer je klassiek liberale antwoorden kiest...
@ Simon
Ik weet niet of Open Vld achter SLP komt als het op 'klassiek-liberalisme' aankomt. Ik denk dat Vincent zelf toch ook wel 'klassiek-liberaal' is, en die komt helemaal niet bij SLP uit.
Een reactie posten
<< Home