Zijn islamouders die hun kinderen naar Turkije ontvoeren dan misschien toch schering en inslag?
Net terug van Turkije moet ik jullie verwittigen dat een bepaald islamitisch fenomeen kennelijk veel vaker voorkomt dan wij geloven. Een uitermate zorgwekkend iets zelfs. Op mijn terugvlucht van Bodrum naar Brussel met de Turkse lagekostenmaatschappij Pegasus Airlines viel mijn oog op de algemene vervoersvoorwaarden achteraan in hun inflightmagazine. Niet dat ik problemen heb met hun beleid inzake taksen en toeslagen, of steeds op zoek ga naar 'fouten' tegen de conventies van Warschau en Washington, ik ben nu eenmaal Test-Aankoop niet, of een andere overheidsgelieerde club die denkt dat consumenten steeds randdebielen zijn en dus via wetten beschermd moeten worden, maar ik was toch een beetje geschokt toen ik een expliciete verwijzing naar ouderlijke ontvoeringen vond.
Minderjarigen die van/naar Turkije reizen met één ouder moeten immers ook altijd een schriftelijk akkoord van de andere ouder kunnen voorleggen alvorens zij op een vlucht kunnen worden toegelaten. Dat akkoord moet zelfs door een notaris of een 'andere autoriteit' geformaliseerd worden. Dit mag allemaal nogal gewoontjes lijken voor sommigen, maar dat is het zeker niet. Want waarom zou een maatschappij als Pegasus (en waarschijnlijk zijn dezelfde regels bij alle andere Turkse carriers eveneens van kracht) dit invoeren, of moeten invoeren? De reden spreekt voor zich... Omdat ontvoeringen van kinderen door hun eigen ouders (veelal door de islamitische vader) naar het buitenland of - vooral - van het buitenland naar Turkije kennelijk toch frequenter zijn dan algemeen aangenomen wordt. Waakzaamheid blijft dus zeker geboden!
posted by Vincent De Roeck @ 11:25
11 comments
11 Comments:
Beseft u ten volle de logica van uw blogpost?
(1) Ten minste één luchtvaartmaatschappij beschrijft in haar voorwaarden een bepaalde regel.
(2) De enige zinnige uitleg voor die regel is dat die maatschappij waakzaam is tegenover een bepaald ongewenst fenomeen.
(3) Hieruit concludeert u dat het fenomeen kennelijk frequenter voorkomt dan algemeen aangenomen wordt.
(4) En dus roept u iedereen op waakzaam te zijn tegenover dat fenomeen.
Misschien heeft u wel gelijk: misschien komt (poging tot) ontvoering van minderjarigen door eigen ouders frequent voor. Ik ken daar geen cijfers over, ik heb er eigenlijk geen idee van hoe sporadisch of frequent dit gebeurt. Wetenschappelijke studies zouden dit moeten uitwijzen. Waarschijnlijk bestaan er al enkele.
Uw gedachtengang laat zich samenvatten als volgt: “Als één actor ergens waakzaam voor is, zou iedereen daar best waakzaam voor zijn”. Als we deze redenering doortrekken, moeten we ons allen wapenen tegen boze geesten, trollen, vampieren en andere ongeluksbrengen zodra er iemand rondom ons aan een dergelijk bijgelovig ritueel vasthoudt.
Sorry, Adhemar, maar je mist volgens mij hier het punt van Vincent. Het gaat hier niet om een gewone maatregel, maar om een zeer strikt formalistisch iets. Iets dat geen enkele luchtvaartmaatschappij vrijwillig aan zijn passagiers zou opleggen. Het feit dat Pegasus dat doet, wijst volgens mij op een overheidsvereiste. En die overheidsvereiste wijst op een uniforme maatregel die normaliter enkel maar uitgevaardigd zou worden als het om een frequent probleem gaat. Indirect is zo'n verwijzing dus een indicatie voor de frequentie van de bestreden situatie, i.e. ouderlijke ontvoeringen van hun kinderen. Misschien had Vincent inderdaad beter gewoon de scan gepubliceerd en zich zelf van elk commentaar onthouden, maar ja, zoiets oogst natuurlijk ook kritiek op een blog als deze...
Ik denk dat Vincent, Mr. Business Class, zich op zo'n krap chartervluchtje duidelijk zwaar geërgerd heeft als hij al die kleine lettertjes van de vervoersvoorwaarden is beginnen lezen ;-)
@ Vincent
1) Die tekst is cryptisch. Het is niet duidelijk of het hier alle vluchten betreft, of enkel deze tussen Turkije en Cyprus. Ik vermoed dat het enkel gaat om dit laatste wegens 'speciale' omstandigheden waar ik geen weet van heb. Het is alleszins moeilijk voorstelbaar dat alle kinderen op alle vluchten een getuigschrift van een 'afwezige' ouder zouden moeten kunnen voorleggen.
2) Het feit dat een anoniemeling u ziet als "Mr Business Class" is opmerkelijk. Een positive interpretatie zou zijn dat het gaat om een verwijzing naar 'kwaliteit', t.t.z. uw manier van schrijven en/of de diversiteit van uw onderwerpen. Onder een negatieve interpretatie zou het kunnen te maken hebben met afgunst en/of aangekeekte 'klassenstrijd' (in het naief-links onderwijs en media).
@ Vincent
Zeer goed opgemerkt. In Bulgarije is het zelfs een officiële vereiste aan de grens bij ouders waarvan de ene Bulgaars en de andere bvb Belgisch is. Er moet een door een notaris geauthenticeerde brief bij zijn of het kind gaat niet over de grens. Dit is een Bulgaarse maatregel.
Het ware vraagstuk is hier dus het volgende:
1) Is die vereiste van een notarieel akkoord een idee van de overheid of van de luchtvaartmaatschappij in kwestie? (Het gaat wel degelijk om alle internationale vluchten, Cyprus heeft enkel te maken met het eerste deel, nl. dat kinderen om tussen Turkije en Cyprus te mogen reizen altijd parentale toestemming moeten hebben.)
2) Zo ja, waarop is deze maatregel gestoeld? En waarom grijpt men naar zo'n ultra-strikte maatregel? Klopt het m.a.w. dus dat de ontvoeringen van kinderen door hun eigen ouders vaker gebeuren dan wij (of ik) dachten?
3) Indien het aantal ontvoeringen laag zou zijn (ik heb nog geen statistieken in dat verband gezien) is de Turkse staat helemaal knettergek want dan maakt ze het reizen van haar burgers moeilijker (én duurder, gezien de notariskosten) zonder daar een echte zwaarwichtige reden voor te hebben.
Thomas,
Of Pegasus nu op eigen houtje handelde, of een zich in deze houdt aan een richtlijn of wet, doet weinig af van mijn kritiek.
Het feit dat er een regel bestaat, wijst er op dat ooit ergens iemand (bij Pegusus of de overheid) een al-dan-niet-reëel probleem percipieerde, en er al-dan-niet-terecht van mening was dat het invoeren van die regel het probleem zou aanpakken, en dat zulks een groter voordeel zou opleveren dan de eventuele nadelen en kosten van die regel.
Het is best mogelijk, maar niet zeker, dat het probleem reëel was en is; en het is best mogelijk, maar hoegenaamd niet zeker, dat de regel het probleem indijkt. Libertariërs als Vincent zijn overigens vaak de eersten om er ons op te wijzen dat regelgeving zich niet altijd met de echte problemen bezig houdt, niet altijd effectief is, en vaak nadelen en kosten met zich meebrengt.
Mijn punt: laat ons vanuit de realiteit bekijken of het probleem reëel is, en of de regelgeving voldoet. Misschien moeten we inderdaad waakzamer zijn. Misschien moet de regel nóg strenger. Misschien is ze streng genoeg, maar wordt ze onvoldoende opgevolgd. Maar misschien kan ze best wat afgezwakt worden, of mogelijks zelfs volledig afgeschaft.
Let wel: vanuit de realiteit. Enkel uit het feit dat de regel vandaag in voege is (ongeacht of het nu enkel bij Pegasus geldt, of vanuit de overheid opgelegd is), kan men maar bitter weinig concluderen.
@ Adhemar
Je hebt zeker enkele punten. Je kan a.h.v. deze vervoersvoorwaarden inderdaad niet weten of de praktijk van ouderlijke ontvoeringen courant is. Wel neigt de vermelding in mijn ogen in die richting. Verder kan je inderdaad niet helemaal afgaan van de inherente noodzaak van zo'n maatregel als die overheidsgebonden is. Overheden maken inderdaad voortdurend fouten, zeker als het op efficiëntie en regulatiekosten aankomt, zoals hier het geval is.
@ Thomas
Ik was een beetje geschrokken toen ik dat las in het inflightmagazine en had misschien inderdaad beter gewoon de scan gepubliceerd zonder de niet al te samenhangende duiding van mijzelf.
@ Anonieme
Ik ergerde mij niet zozeer aan het latente gebrek aan beenruimte dan wel aan het feit dat de krantenwinkel op de luchthaven van Bodrum tegen mijn vlucht al gesloten was en ik dus een ganse vlucht niets anders te lezen had dan hun inflightmagazine (en een kopij van "Het Nieuwsblad" die de stewardess mij gegeven had maar waar nu eens echt niets zinnigs in stond...)
Ik dacht trouwens ook nog aan iets anders.
Stel u voor dat het wel degelijk gaat om een overheidsmaatregel (wat het meer dan waarschijnlijk ook is) én stel dat het bestreden fenomeen helemaal niet courant zou zijn (net even gegoogled zonder echt betrouwbare statistieken te vinden), dan zijn we het er allemaal over eens dat dit een domme en kostelijke (dus contraproductieve) maatregel is.
Zou het dan conspiracy-denken van mij zijn om zich de vraag te stellen of het wel Turkije zelf was dat deze maatregel wilde invoeren of dat zij van buitenaf (bijvoorbeeld onder druk van de EU of West-Europese landen) daartoe gedwongen werden? In dat geval zijn wij de schuldigen van deze contraproductieve maatregel... Ook al gaan wij er geen nacht voor slapen: wij winnen (we vermijden dat een verwaarloosbaar aantal kinderen van ons ontvoerd wordt) en de Turken verliezen (zij dragen de kosten van deze maatregel). Dit laatste natuurlijk wel enkel als het probleem van de ouderlijke ontvoeringen minimaal is (wat ik eigenlijk betwijfel...)
Oeps, foutje, "er geen nacht voor slapen" moet natuurlijk "er onze nacht niet voor laten" zijn...
Niet helemaal hetzelfde, maar gelijkaardig: het probleem van gedwongen huwelijken heeft in Rotterdam tot dit merkwaardig proefproject geleid: http://www.elsevier.nl/web/10234510/Nieuws/Nederland/Rotterdam-start-proef-tegen-uithuwelijken.htm?rss=true
Leerlingen krijgen op school de kans een document te ondertekenen waarin ze verklaren tegen uithuwelijking te zijn. Als ze dan na een vakantie niet terugkeren, zou de overheid op basis van dat document de familie kunnen vervolgen... Iets gelijkaardigs zou in Groot-Brittannië ook bestaan.
Een reactie posten
<< Home