Open-VLD is een gezellige familiepartij

Johan Sanctorum

We kenden al Matthias De Clercq ("een nieuw, wervend project voor de 21ste eeuw"), Jean-Jacques De Gucht, Willem-Frederik Schiltz, Miguel Chevalier, Wouter Gabriëls, Alexander Decroo, en nu vergeet ik er vast nog een paar. Allemaal zoons-van: het kan geen toeval zijn, deze partij draagt het talent in de genen mee. De traditie moet zowat begonnen zijn met Patrick Dewael, kleinzoon van Arthur Vanderpoorten en neef van Marleen. Maar nu zijn er ook twee vrouwelijke sterren aan het VLD-firmament opgedoken, nl. Ariane De Croo en Eva Vanhengel. Twee schatjes. Twee aanstaande Wetstraatprinsessen. En zoals het met blauw bloed het geval is, tracht men ook binnen de VLD de dynastieke lijn zuiver te houden en het edele ras niet te laten bezoedelen door vreemde smetten. Zo komt het dat Eva Vanhengel en Jean-Jacques De Gucht ook in het leven een aardig koppeltje vormen, waaruit vast nieuwe telgen van het succesvolle liberale geslacht zullen geprocreëerd worden. Het bed is warm, de liefde heet, de toekomst verzekerd.

Daarmee is het "familiebedrijf dat VLD heet" (dixit prof. Carl Devos) in een fase gekomen dat de naam écht doorslaggevend wordt om carrière te maken. Eén of twee keer kan toeval zijn, maar in deze dosis wordt het een echte dynasty-soap, naar aristocratische traditie, in de 19de eeuw geïmiteerd door de families van rijke industriëlen en bankiers. Het gebrek aan gêne, waarmee dit in de media wordt geëtaleerd, verraadt onmiskenbaar de signatuur van Guy Verhofstadt: verwaand, Narcistisch, zelfgenoegzaam. Met een kunstbochel zijn leermeester Noël Slangen-terug-van-weggeweest imiterend. De man die de gebakken lucht in de Belgische politiek als vaste hoofdschotel introduceerde. De bezieler-architect van paars, wiens schaamteloos potverteren tijdens de vette jaren nog generaties na ons zullen bekopen (dixit prof. Paul De Grauwe).

"De toekomst telt, niet de afkomst", zo luidt de slogan van de Open-VLD. Maar misschien is de afkomst wel de toekomst bij de Vlaamse liberalen. Dat is in het Darwin-jaar, lijkt me, niet meer dan logisch. Mogen de fitste, schoonste, jongste, rijkste exemplaren winnen in juni en met gouden postjes beloond worden!