Kladschrift: "Klare wijn in oude vaten?"(Vincent De Roeck)

Geert Wilders werd een ster tijdens het Nederlandse referendum over de Europese Grondwet toen die als één van de weinige VVD'ers resoluut voor het neen-kamp koos. En nadat hij enkele jaren later uit de VVD gezet werd en hij een eigen politieke formatie, de Partij voor de Vrijheid (PVV), uit de grond stampte, steeg zijn naam en faam naar ongeziene hoogten. Hij was met zijn negen zetels dan ook dé revelatie van de laatste Tweede Kamerverkiezingen. En dat was zeker nog niet het hoogtepunt van zijn politieke carrière. Geert Wilders won al tal van prijzen en werd door journalisten en commentaren geprezen voor zijn inzicht en zijn bekwaamheid in het domineren van het politieke debat in Nederland. Als kers op de taart pakte Maurice De Hond vorige week dan ook nog eens uit met een peiling waaruit bleek dat de PVV van Wilders momenteel de grootste partij van Nederland zou worden.

Nochtans is het leven van Geert Wilders er helemaal geen van rozengeur en maneschijn. Hij leeft al jaren onder rond-de-klokbewaking, woont in gevangenissen, hotels en kazernes, heeft geen sociaal of familiaal leven meer, ontvangt met de regelmaat van de klok doodsbedreigingen en heeft meer Fatwa's op hem rusten dan Salman Rushdie. Verder bestaat er ook in Nederland een feitelijk "cordon sanitaire" tegen Wilders en zijn partij, en wordt hij internationaal enkel maar in conservatieve talkshows gefêteerd. Geert Wilders klopte bij menig pan-Europese partij aan in de aanloop van de EU-verkiezingen van juni, maar ving overal bot en moest zich uiteindelijk maar tevreden stellen met de "Unie van een Europa van Natiestaten", een marginaal groepje dat na juni waarschijnlijk te klein zal zijn om als fractie in het EU-Parlement te kunnen overleven.

Geert Wilders is anderzijds ook wel een tragisch figuur geworden. Bij de VVD behoorde hij tot de rechtervleugel, hij was Zionist, economisch libertarisch en "tough on crime", en toen Wilders een eigen partij oprichtte, was hij de hoop voor vele conservatieven en libertariërs om een rechts-liberale formatie in het leven te roepen. Bart-Jan Spruyt en Joshua Livestro behoorden tot de eerste fans en medewerkers van de PVV. Maar Wilders werd ergens het slachtoffer van zijn succes. Omdat zijn islamkritische uitspraken en voorstellen de PVV een ongeziene boost gaven (en tot op vandaag nog steeds blijven geven) in de peilingen, verwerd de PVV meer en meer tot een "one issue" anti-islampartij. Spruyt en Livestro waren dan ook de eerste om Geert Wilders en zijn PVV opnieuw de rug toe te keren.

Maar ondertussen is Wilders incontournable geworden in de Nederlandse politiek en zeker na de onaanvaardbare beslissing van het Verenigd Koninkrijk vorige week om Wilders de toegang tot het VK te ontzeggen, is Wilders internationaal bekend (voor zover hij dat nog niet was natuurlijk). Zowel Dan Hannan, Bruno Waterfield als Gawain Towler namen het voor hem op. Wilders was op uitnodiging van Lord Pearson of Rannoch (UKIP) gevraagd om in het Hogerhuis zijn film "Fitna" te komen tonen, maar Wilders mocht uiteindelijk het land niet in. De islamitische Lord Ahmet was daarvoor verantwoordelijk.

In de Verenigde Staten, het land waar ook Ayaan Hirsi Ali nog niet zo lang geleden haar toevlucht gezocht heeft, werd Geert Wilders vorige week dan weer wel als een held ingehaald. Niet enkel mocht hij "Fitna" tonen in de Amerikaanse senaat op uitnodiging van GOP-senator John Kyl en mocht hij voor tal van denktanks en lobbygroepen een speech geven, ook was hij niet weg te slaan uit (conservatieve) talkshows. Wilders maakte vorige week zo bijvoorbeeld zijn opwachting bij Bill O'Reilly in "The O'Reilly Factor", bij Glenn Beck in "The Glenn Beck Program" en bij Jim Clancy op "CNN International". En het verschil tussen de VS die de vrijheid van meningsuiting nog daadwerkelijk hoog in het vaandel dragen en de zelfislamiserende Europese landen kon niet beter tot uiting komen toen kort na de actie van Lord Ahmet tegen Geert Wilders plots bleek dat net die moslim-edelman naar de gevangenis moest wegens zware inbreuken op de verkeerscode in het Verenigd Koninkrijk.

Natuurlijk speelde de angst van de Britse elite voor de opmars van de neo-fascistische "British National Party" ook mee in het ontzeggen van de toegang aan Geert Wilders, maar net door dat te doen, spelen ze extreemrechts in de kaart. Het ontwijken van elk maatschappelijk debat over de sluimerende (zelf)islamisering van onze westerse steden en de teloorgang van onze liberale waarden, en het systematisch brandmerken van tegenstanders daarvan als "racisten" heeft extreemrechts de kans gegeven om ook in het Verenigd Koninkrijk potten te breken. In juni zou de BNP zelfs twee Europese zetels kunnen binnenrijven. En ook al mag een Dan Hannan bij hoog en bij laag beweren dat de BNP niet rechts (in de zin van "rechts-conservatief" zoals de Tories en UKIP) is, dat onderscheid maken enkel intellectuelen. Het volk heeft daar totaal geen boodschap aan.

Net zoals bij de vorige verkiezingen van Geert Wilders' PVV zouden ze ditmaal opnieuw met een "Klare Wijn"-programma moeten komen, dat duidelijk is over de Europese Unie en de islam, maar dat bovenal rekening houdt met de complexiteit van de samenleving, de nood aan concrete oplossingen voor reële bezorgdheden van de burgers, en de erkenning dat enkel oppositie voeren op de lange termijn niet-duurzaam is. Ik zou de PVV in juni graag horen praten over de kredietcrisis en over de heropbouw van de rechtsstaat en het zoeken naar een evenwicht tussen veiligheid en vrijheid. Hans Labohm zou een goede kracht voor de PVV kunnen zijn. Volgens die Nederlandse econoom hadden economen de crisis moeten zien aankomen en hadden enkel Oostenrijkse economen deze crisis tot in het detail voorspeld. Volgens Labohm spreekt het dan ook voor zich dat Oostenrijkse recepten nu overgenomen zouden worden om de crisis het hoofd te bieden. Zoniet wordt het juni-programma van de PVV misschien opnieuw klare wijn, maar dan wel in oude vaten...

---

"Kladschrift" is de nieuwe column van Vincent De Roeck op In Flanders Fields waarin regelmatig korte commentaren op de actualiteit, verslagen van politiek relevante activiteiten en koppelingen naar interessante artikelen gepost zullen worden. Alle Kladschrift-columns kan u via dit online-archief ook nog eens inkijken en herlezen.

---