Nu is het eens .Anders ...en het is weer niet goed (vpmc)

De eenvoudigste dingen snappen wordt tegenwoordig een probleem. Vroeger was dat minder. Om een voorbeeld te geven: als vroeger iemand in zijn gazet of op zijn kiesbrief de letters BSP .zag staan, dan wist hij dat het hier de socialisten betrof. Hij moest daar dan op stemmen, of om godeswil juist niet op stemmen.

En wat hij heel zeker wist, was dat die letters daar enkel stonden om plaats te winnen. Dat was niet de echte naam van zijn, of van hun partij. De echte naam was socialisten, eventueel sossen, en achter die benaming ging weer een programma schuil.
Voor Caroline Gennez leek deze gedachtegang te ingewikkeld. Drie letters en een puntje kunnen niet enkel als programma volstaan, maar zelfs als naam vond ze. Zo kon zij gisteren, vermoedelijk met een bang hartje, volhouden dat er volstrekt niets was veranderd aangezien het acroniem ongewijzigd bleef. Of een vaantje boven een modderschuit wappert of boven een fiere pakketboot, wat telt is het vaantje.

Die arme Caroline wordt daar nu zwaar voor aangepakt. Journalisten en politicologen beginnen ineens te zeggen dat zij communicatiefouten heeft gemaakt, en dat er voortdurend crisiscommunicatie was – maar wat die nietszeggende, semireligieuze termen betekenen wordt nooit uitgelegd. Analyse in begrijpelijke termen gaat Vlaamse journalisten te boven.
En partijbonzen roeren zich plots.
Natuurlijk, dat Caroline een figuur als Bert A. inhaalde was meer dan ongelukkig. Electoraal vertoeft die jongen al lang in Pierenland, en verstandelijk gesproken [...], heu, sta mij toe lezer dat ik even Heidegger erbij roep, want ik had mij, zoals u weet, voorgenomen om met geen woord nog over Bert. A. te schrijven. De termen ontbreken mij.
Heidegger beschikt over meer termen en weet: das Nichts selbst nichtet. Toegegeven, hij drukt zich duister uit –in: Was ist Metaphysik?– maar toch, zegt hij, moet het ons mogelijk zijn om enige voorstelling te hebben, immers: im Sein des Seienden geschieht das Nichten des Nichts.
Ik verplicht u tot niets, maar die mogelijkheid kan niet uitgesloten worden inderdaad. Verder wil ik in de medemenselijkheid niet gaan.
Maar wat die oude partijbonzen hadden mogen opmerken, lang geleden, en wat hen nu tot stilzwijgen had mogen brengen, is dat die toevoeging .a een kapersbrief was die zijzelf hebben verleend ...en die hen door reclamejongens is aangepraat, terwijl zij verondersteld waren voor zichzelf te kunnen denken. In die zin verschillen zij in niets van bankbeheerders.
En als die jonge Caroline dan één stap verder gaat, en denkt dat een onschuldig acroniem op zich een bestaan kan gaan leiden, dan is dat de schuld van diezelfde oude zakken.
__________________

Melkchocola, die tegenwoordig ‘overheerlijke volle-melkchocolade’ genoemd wordt, en bittere chocola die ‘chocolade-puur’ heet: het zoveelste bewijs dat onze samenleving geleidelijk aan onleefbaar wordt door een te veel aan reclamejongens.

J.H.Donner
Slecht nieuws voor iedereen
Bert Bakker 1987