EFI Policy Conference 2008 (Vincent De Roeck)

Op 6 en 7 november kleurde Parijs een beetje blauwwit. En niet omdat de Franse nationale voetbalploeg aantrad, maar wel omdat de Franse hoofdstad de grootste pro-Israëlmanifestatie in Europa ooit mocht ontvangen. Meer dan 400 parlementsleden uit 47 verschillende landen maakten in Parijs hun opwachting op de eerste editie van de “Policy Conference” van de “European Friends of Israel”. EFI is een recent opgerichte drukkingsgroep van én voor parlementsleden die de ambitie koestert om de Europese tegenhanger van AIPAC te worden. De conferentie wou de zestigste verjaardag van de stichting van het moderne Israël herdenken en aan de wereld kenbaar maken dat Israël ook van de Europese landen een nauwe bondgenoot en bevoorrecht partner is. In dat kader werd ook de door EFI opgestelde “Verklaring van Parijs” besproken en unaniem goedgekeurd door de aanwezigen. Deze verklaring pleit in niet mis te verstane bewoordingen voor nog diepgaandere Euro-Israëlische samenwerking. De ondertekenaars “erkennen de gemeenschappelijke waarden en culturele tradities die Europa en Israël van oudsher delen met het oog op een versterking van de wederzijdse belangen, en dit in overtuigde vriendschap en met wederzijds respect.”

Tientallen hoogwaardigheidsbekleders passeerden in Parijs de revue op de podia van het Méridienhotel en het “Pavillon d’Armenonville” tot grote tevredenheid van de uitgebreide Israëlische delegatie van maar liefst acht leden van de Knesset. EFI-voorzitter en Europarlementslid Gunnar Hökmark vond het hoog tijd dat Europa vrede zou brengen in het Midden-Oosten. De voorzitter van de Parlementaire Assemblee van de Raad van Europa, Luis Maria de Puig, bewierookte Israël als enige vrijheidslievende democratie in dat deel van de wereld. De Kroatische parlementsvoorzitter Luka Bebic trok parallellen tussen de genocide in de Balkan en de situatie van Israël met zijn vijandige buren, maar bleef optimistisch over de kansen op vrede in het Midden-Oosten. Rudy Salles, de vice-voorzitter van de Assemblée Nationale, besprak de meerwaarde van Israël als kernlid van de Euro-Mediterrane Unie. De vice-voorzitster van de Bundestag, Petra Pau, viel het toenemende antisemitisme in Duitsland en Oost-Europa aan en waarschuwde voor het minimaliseren van de gruwelen uit het verleden.

Dalia Itzik, de voorzitster van de Knesset, benadrukte dat Israël een wezenlijk deel van de Europese beschavingsgemeenschap uitmaakt en riep Europa op om nauwgezetter toe te kijken op de evoluties in Iran. “Europa heeft een historische plicht om vandaag in te staan voor de bescherming en verdediging van Israël,” aldus Dalia Itzik, die daarin gevolgd werd door Knessetlid Amira Dotan, die in een eerder leven zelf nog brigadier-generaal was in het Israëlisch leger en de situatie op het terrein kende. De Russische senator Vladimir Sloutsker kondigde hardere acties aan tegen anti-joodse manifestaties in zijn thuisland en vergeleek de situatie van vandaag met de pogroms onder de tsaren. De Spaanse staatssecretaris Angel Lossad dankte de joodse gemeenschap als miskend fundament van het historische hoogtepunt van de Spaanse beschaving.

Yasar Yakis, de gewezen Turkse minister van buitenlandse zaken, hield een bevlogen pleidooi voor een op maat gemaakte samenwerking tussen de Europese Unie en de Hebreeuwse Staat omdat beide deel uitmaken van dezelfde waardegemeenschap en Israël als “eiland van stabiliteit en democratie in een vijandige zee” alle steun kan gebruiken. De vice-voorzitter van de Knesset, David Tal, legde uit dat de democratie in Israël nog nooit onder druk gestaan heeft omdat die haar grondslag vindt in de joodse traditie en bijgevolg een wezenlijk deel van het Zionistische project uitmaakt. Hans-Gert Pöttering, de voorzitter van het Europees Parlement, verklaarde dat Israël “de verantwoordelijkheid van gans Europa” is en dat multilateraal overleg met alle betrokken partijen moet leiden tot een duurzame vrede in het Midden-Oosten. “Een tweestatenoplossing is in het belang van éénieder en binnen dat kader zal Europa steeds aan de kant van Israël staan,” aldus Hans-Gert Pöttering.

De Britse parlementsleden Alistair Burt en Andrew Gwynne stelden een partijonafhankelijk initiatief voor om de door Hamas gekidnapte en naar Gaza ontvoerde Israëlische soldaat Gilad Shalit vrij te krijgen. In alle Europese landen zullen nationale parlementsleden de lokale Rode Kruisbesturen interpelleren over de steun die Hamas in Gaza van hen geniet in de hoop hen zo met politieke druk te kunnen overtuigen Gilad Shalit op te sporen. Gilads vader Noam Shalit was ’s avonds zelf de gastspreker tijdens het galadiner en ook hij deed een emotionele oproep om aan de intrieste situatie van zijn zoon een einde te maken, net als de Israëlische zangeres Ahinoam Nini die het galadiner met een minioptreden opfleurde. En ook al moesten de twee aangekondigde dinersprekers, de presidenten Nicolas Sarkozy en Shimon Peres, allebei verstek geven, toch was de gala-avond met haar vijfhonderd couverts een aardige afsluiter van de conferentie.

Op vrijdag stonden er nog een hele serie speeches op de agenda, o.a. van de Nederlandse en Tsjechische ministers van buitenlandse zaken Maxime Verhaegen en Karel Schwarzenberg, van de Israëlische minister Ami Ayalon en van Nobelprijswinnaar David Trimble, de gewezen premier van Noord-Ierland, maar ik was maar één dag in Parijs en heb deze dus moeten missen. Ondanks de wetenschap dat soortgelijke conferenties in de Verenigde Staten meer dan 5,000 deelnemers trekken en deze Europese variant maar een fractie ervan, toch was ik uitermate tevreden met de interessante dag en het enthousiasme van de aanwezigen. Na het zingen van het Hatikwa als sluitstuk van het diner en na van alle bekenden afscheid genomen te hebben, keerde ik ver na middernacht voldaan met de wagen naar Antwerpen terug. Ik kijk alvast uit naar volgend jaar.

Links geeft Rudy Salles en rechts geeft Gunnar Hökmark zijn speech, telkens met Dalia Itzik en Luis Maria de Puig in het panel.

De speech van EP-voorzitter Hans-Gert Pöttering.

Links poseren Gunnar Hökmark en Frédérique Ries met Noam Shalit. Rechts zien we Ahinoam Nini (Noa) aan het werk.