Communautaire dialoog of Franstalige chantage?

Vlaams Minister Marino Keulen ondertekende vandaag een besluit waardoor de benoeming van de drie Franstalige burgemeesters uit de Vlaamse rand opnieuw afgewezen wordt. Eigenlijk is dat niet meer dan normaal –ook burgemeesters dienen immers de wetten na te leven– maar voor de Franstaligen is het een uitstekende gelegenheid om de communautaire dialoog op te blazen. Voor zover die communautaire dialoog al bestond…

Twee weken geleden bevestigde Vlaams Minister-President Kris Peeters door zijn ontkenning nog dat de communautaire dialoog al een maand volledig in het slop zit – was er wel van enige vooruitgang sprake, hij zou ongetwijfeld niet nagelaten hebben op die vooruitgang te wijzen. Vandaag grijpen de Franstaligen echter de niet-benoeming van de drie Franstalige burgemeesters uit de Vlaamse rand, die herhaaldelijk en openlijk hebben aangekondigd de taalwetten niet te zullen naleven, aan om die onbestaande communautaire dialoog niet te begraven, maar «op te schorten». Slim gezien natuurlijk van de Franstaligen, want op die manier geven ze de Vlaamse communautaire naïvisten de gelegenheid om een afkoelingsperiode in te lassen, zeg maar wat extra tijdswinst voor de Franstaligen. Hadden ze de dialoog volledig stopgezet, zou iemand als een Kris Peeters niet meer kunnen voordoen nog in de dialoog te geloven, en zou de staatshervorming terug op het bord van de federale regering terechtgekomen zijn. Met misschien wel een federale regeringscrisis als gevolg…

Het is immers duidelijk dat niet alleen de CD&V er baat bij heeft dat er kunstmatig leven gehouden wordt in de klinisch dode communautaire dialoog, maar ook de Franstaligen. Resultaten hoeven er voor hen immers niet geboekt te worden, of beter gezegd: resultaten mogen er van hen niet geboekt worden, maar een dialoog is voor hen de beste garantie dat er voorlopig op communautaire vlak niets, maar dan ook niets gebeurt. Zelfs de borrelnootjes uit de eerste fase zitten vandaag opnieuw stevig vastgevroren onder een dikke laag ijs in het vriesvak.

Maar de garantie dat zolang er een dialoog is, het communautaire stevig vast zit, is niet de enige reden voor de Franstaligen om een de onderhandelingstafel te zitten. De communautaire dialoog kan, zoals vandaag aangetoond wordt, immers ook als chantagemiddel gebruikt worden, door te dreigen de dialoog op te blazen als de Vlamingen niet afzien van hun rechtmatige eis dat ook de Franstaligen zowel de Grondwet als de taalwetten moeten naleven. Vandaag zijn het de drie Franstalige burgemeesters in de Vlaamse rand, en binnen enkele weken is het de splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde die niet gestemd mag worden. Als de enige prijs die daarvoor betaald moet worden niet meer is dan te moeten voordoen alsof men ook echt zou willen onderhandelen over een staatshervorming, welaan dan, Paris vaut bien une messe, zullen ze aan de andere kant van de taalgrens gedacht hebben.

Dat de Vlaamse minister Marino Keulen niet wou buigen voor de Franstalige chantage, is echter wel een lelijke streep door de rekening van de Franstaligen, maar een nog lelijkere streep door die van Minister-President Kris Peeters, en bij uitbreiding de hele CD&V die waarschijnlijk gedacht had dat het communautaire dossier nu wel eventjes van de baan zou kunnen blijven. Dankzij de financiële crisis kon federaal Eerste Minister Yves Leterme zich immers even profileren als een waar staatsman, maar Europees Commissaris Neelie Kroes noemde hem een leugenaar, en plots stond de Ieperse keizer daar weer zonder kleren. Verder werd de Open Vld de laatste tijd geteisterd door een hele reeks schandalen, met o.m. Noël Slangen, Patrick Dewael en Karel de Gucht zelfs in het kwadraat met Congo en Fortis-aandelen, zodat de CD&V alsnog een beetje in de luwte kon schuilen na de splitsing van het kartel. Maar vandaag plaatste Marino Keulen met zijn handtekening het communautaire opnieuw op de agenda, en wordt de CD&V weer met haar verkiezingsbedrog geconfronteerd, en dat net in de aanloop naar de volgende verkiezingscampagne. Zelfs al had Marino Keulen misschien niet zo heel veel controle over de timing van dit dossier, het komt op dit ogenblik wel heel gelegen voor de Open Vld. Zou dit zomaar een toeval zijn?