Liberty Seminar 2008 (Vincent De Roeck)
De tweede editie van het “Liberty Seminar” was een groot succes. Het Liberaal Vlaams Studentenverbond kon op haar zomerseminarie in Leuven dit jaar alweer uitpakken met vijf gevierde gastprofessoren, schitterende partners en bovenal zéér interessante onderwerpen. Tussen 3 en 6 augustus 2008 zakten een vijftigtal studenten uit Europa en Noord-Amerika af naar de studentenstad voor deze klassiek-liberale zomerschool, die mede mogelijk gemaakt werd door de steun van het Franse “Institute for Economic Studies” en het Amerikaanse “Cato Institute”. Zowel de deelnemers als de organisatoren waren uitermate tevreden met het resultaat, en een derde editie volgend jaar ligt dan ook in de lijn der verwachtingen, tenminste als opnieuw de nodige private fondsen gevonden kunnen worden om dit “gratis”-seminarie te financieren. En dit laatste is in overbelast Belgenland helemaal geen sinecure.
Pierre Garello, de voorzitter van het IES en een economieprofessor aan de universiteiten van Parijs en Aix-Marseille, maar vooral bekend als goedlachse Occitaan met eeuwige pijp in de mond, besprak in zijn lezingen het faliekant falen van de “Derde Weg” doorheen de jaren 1990 en toonde aan de hand van Franse data en Europese vergelijkingen aan dat landen als Ierland en Estland die geen derdewegpolitiek gevoerd hebben, maar resoluut gekozen hebben voor deregulering, privatiseringen en vrijemarktwerking volgens alle parameters beter presteren dan de anderen, en dat het verschil tussen autarchieën en de Europese derdeweglanden uitermate klein is. Ook blijkt uit studies dat de inwoners van derdeweglanden doorgaans anti-globalistisch zijn en nauwelijks vertrouwen hebben in de toekomst, opnieuw in tegenstelling tot vrijemarktlanden. Verder bewees Garello ook nog dat de markt geen nood heeft aan regulering, maar wel aan regels, maar dat deze regels spontaan zullen ontstaan binnen de markt en dat overheidsingrepen in het beste geval te laat komt of onnodig is, en in het slechtste geval contraproductief werkt of welvaartsvernietigend is.
De ondervoorzitter van Cato en de bezieler van hun Europese en Arabische programma’s, Tom G. Palmer, was nog maar net terug van zijn eigen “Cato University” in San Diego, waar ook enkele LVSV’ers het mooie weer zijn gaan maken, maar van jetlag of oververmoeidheid was zeker niets te merken. Zijn overtuigingen waren gekend, zijn lezingen pareltjes en zijn joviaal gedrag tijdens de vrije momenten legendarisch. Hij analyseerde de filosofie van het klassiek-liberalisme, hamerde op het verschil tussen negatieve en positieve rechten, besprak kort een hele resem libertaire denkers, of filosofen die hij het libertarisme toedichtte zonder dat zij zelf dat ooit toegegeven hebben, en besprak het belang én de inherente meerwaarde van een minimale overheid. Palmer is geen anarchist, maar een minarchist, en hoewel hij in Amerika misschien als gematigde libertariër beschouwd wordt, zou hij in Europa als extremist en reactionair versleten worden, wat typerend is voor het latente gebrek aan ingewortelde vrijheidsgevoelens in Europa.
Carlo Lottieri, de voorzitter van het “Instituto Bruno Leoni” in Turijn en een professor aan de universiteit van Sienna, kon zijn Noord-Italiaanse afkomst niet verdoezelen. Zijn lezing over het recht op afscheiding was meesterlijk. Vol enthousiasme en spontaneïteit maakte hij komaf met alle tegenargumenten en legitimeerde hij het recht op secessie aan de hand van liberale principes zoals het recht op privaat eigendom. Theoretisch hebben alle personen die op legitieme wijze eigendom van grond verkregen hebben het recht om zich af te scheiden. In de praktijk sprak Lottieri wel over een “grote meerderheid” van de eigenaars, in plaats van over “alle”, en stelde hij een vorm van territoriale éénheid voorop, alsook doorgangsrechten wanneer een secessie een ander “land” in twee verdeelt. Israël heeft bestaansrecht omdat het oorspronkelijk gesticht werd op eerlijk gekochte gronden. De Franstaligen in de Brusselse rand mogen zich van Vlaanderen afscheiden, maar de moslims in onze grootsteden niet omdat zij hun eigendomsrechten vaak verkregen hebben via staatssubsidies zoals uitkeringen en bouwtoelagen, en dat overtreedt dus de regel van “legitiem verkregen eigendom”. Ook zijn minder tot de verbeelding sprekende lezingen waren best te smaken, zoals de geschiedkundige schets van staatsvormingen en de “slippery slope” van méér en méér overheidsmacht.
Maar uiteindelijk waren het toch onze eigen twee Vlaamse professoren van de Gentse universiteit die andermaal de show wisten te stelen. Frank Van Dun dreef de denkpatronen van de seminariegangers tot het uiterste met zijn pleidooi voor “convivial order” (een radicaal individualisme dat komaf maakt met de bestaande hiërarchische sociale orde) en zijn uiteenzettingen over de natuurrechtelijke achtergrond van waarachtige gerechtigheid. Zijn stuk over het afschaffen van de “beperkte aansprakelijkheid” van bedrijven en zijn beargumenteerde afkeer voor “big corporations” ging velen van ons wel het petje te boven, maar zoiets hoort natuurlijk ook wel eens te gebeuren op zulk een seminarie. Boudewijn Bouckaert haalde dan weer zijn stokpaardjes boven en oogstte zéér veel bijval met zijn geanimeerde spreekstijl. Justitie kan geprivatiseerd worden en spontane orde werkt beter dan wetten! Ik heb daar niets meer aan toe te voegen. Tot volgend jaar dan maar!
Meer over dit zomerseminarie op www.libertyseminar.be.
Meer teksten van Vincent De Roeck op www.libertarian.be.
Pierre Garello, de voorzitter van het IES en een economieprofessor aan de universiteiten van Parijs en Aix-Marseille, maar vooral bekend als goedlachse Occitaan met eeuwige pijp in de mond, besprak in zijn lezingen het faliekant falen van de “Derde Weg” doorheen de jaren 1990 en toonde aan de hand van Franse data en Europese vergelijkingen aan dat landen als Ierland en Estland die geen derdewegpolitiek gevoerd hebben, maar resoluut gekozen hebben voor deregulering, privatiseringen en vrijemarktwerking volgens alle parameters beter presteren dan de anderen, en dat het verschil tussen autarchieën en de Europese derdeweglanden uitermate klein is. Ook blijkt uit studies dat de inwoners van derdeweglanden doorgaans anti-globalistisch zijn en nauwelijks vertrouwen hebben in de toekomst, opnieuw in tegenstelling tot vrijemarktlanden. Verder bewees Garello ook nog dat de markt geen nood heeft aan regulering, maar wel aan regels, maar dat deze regels spontaan zullen ontstaan binnen de markt en dat overheidsingrepen in het beste geval te laat komt of onnodig is, en in het slechtste geval contraproductief werkt of welvaartsvernietigend is.
De ondervoorzitter van Cato en de bezieler van hun Europese en Arabische programma’s, Tom G. Palmer, was nog maar net terug van zijn eigen “Cato University” in San Diego, waar ook enkele LVSV’ers het mooie weer zijn gaan maken, maar van jetlag of oververmoeidheid was zeker niets te merken. Zijn overtuigingen waren gekend, zijn lezingen pareltjes en zijn joviaal gedrag tijdens de vrije momenten legendarisch. Hij analyseerde de filosofie van het klassiek-liberalisme, hamerde op het verschil tussen negatieve en positieve rechten, besprak kort een hele resem libertaire denkers, of filosofen die hij het libertarisme toedichtte zonder dat zij zelf dat ooit toegegeven hebben, en besprak het belang én de inherente meerwaarde van een minimale overheid. Palmer is geen anarchist, maar een minarchist, en hoewel hij in Amerika misschien als gematigde libertariër beschouwd wordt, zou hij in Europa als extremist en reactionair versleten worden, wat typerend is voor het latente gebrek aan ingewortelde vrijheidsgevoelens in Europa.
Carlo Lottieri, de voorzitter van het “Instituto Bruno Leoni” in Turijn en een professor aan de universiteit van Sienna, kon zijn Noord-Italiaanse afkomst niet verdoezelen. Zijn lezing over het recht op afscheiding was meesterlijk. Vol enthousiasme en spontaneïteit maakte hij komaf met alle tegenargumenten en legitimeerde hij het recht op secessie aan de hand van liberale principes zoals het recht op privaat eigendom. Theoretisch hebben alle personen die op legitieme wijze eigendom van grond verkregen hebben het recht om zich af te scheiden. In de praktijk sprak Lottieri wel over een “grote meerderheid” van de eigenaars, in plaats van over “alle”, en stelde hij een vorm van territoriale éénheid voorop, alsook doorgangsrechten wanneer een secessie een ander “land” in twee verdeelt. Israël heeft bestaansrecht omdat het oorspronkelijk gesticht werd op eerlijk gekochte gronden. De Franstaligen in de Brusselse rand mogen zich van Vlaanderen afscheiden, maar de moslims in onze grootsteden niet omdat zij hun eigendomsrechten vaak verkregen hebben via staatssubsidies zoals uitkeringen en bouwtoelagen, en dat overtreedt dus de regel van “legitiem verkregen eigendom”. Ook zijn minder tot de verbeelding sprekende lezingen waren best te smaken, zoals de geschiedkundige schets van staatsvormingen en de “slippery slope” van méér en méér overheidsmacht.
Maar uiteindelijk waren het toch onze eigen twee Vlaamse professoren van de Gentse universiteit die andermaal de show wisten te stelen. Frank Van Dun dreef de denkpatronen van de seminariegangers tot het uiterste met zijn pleidooi voor “convivial order” (een radicaal individualisme dat komaf maakt met de bestaande hiërarchische sociale orde) en zijn uiteenzettingen over de natuurrechtelijke achtergrond van waarachtige gerechtigheid. Zijn stuk over het afschaffen van de “beperkte aansprakelijkheid” van bedrijven en zijn beargumenteerde afkeer voor “big corporations” ging velen van ons wel het petje te boven, maar zoiets hoort natuurlijk ook wel eens te gebeuren op zulk een seminarie. Boudewijn Bouckaert haalde dan weer zijn stokpaardjes boven en oogstte zéér veel bijval met zijn geanimeerde spreekstijl. Justitie kan geprivatiseerd worden en spontane orde werkt beter dan wetten! Ik heb daar niets meer aan toe te voegen. Tot volgend jaar dan maar!
Meer over dit zomerseminarie op www.libertyseminar.be.
Meer teksten van Vincent De Roeck op www.libertarian.be.
posted by Vincent De Roeck @ 16:05
1 comments
1 Comments:
Voor de website van de Europese liberale jongerenkoepel LYMEC schreef ik onderstaand Engelstalig verslag.
From 3 to 6 August 2008, the Liberal Flemish Students Organization or LVSV, one of the four Belgian LYMEC member organizations, held its annual international summer school in the Belgian university town of Leuven. Nearly fifty students from all across Europe and North America attended this “Liberty Seminar”, a four-day exploration of the philosophy of classical-liberalism. Among them were LYMEC bureau member Dries Holvoet, former LYMEC treasurer Jeroen Benning and New Libertas editor Vincent De Roeck.
The 2008 edition was made possible thanks to the generous support of the France based Institute for Economic Studies and the U.S. based Cato Institute. Only human resources of the LVSV and the five visiting lecturers were invested in this seminar, since all other costs were taken care of by private donors.
Professor Pierre Garello from the University of Aix-Marseille in France talked about the benefits of the free market vis-à-vis so-called Third Way schemes, analyzed the economic data from Ireland, Estonia, France and Germany, concluding that market-oriented policies provide more wealth than mixed ones, and addressed the issue of globalization. Professor Garello did also stress that markets need rules, but that this cannot be conceived as the need to legislate and regulate all aspects of a country’s economy, because markets tend to be dynamic and self-adjusting, while state intervention is at best useless, and at worst counterproductive.
Tom G. Palmer, the Vice-President of the Cato Institute, addressed the historical evolution within the liberal movement, defended the concepts of civil rights, individual liberties and limited governments, and criticized the modern “human rights” schemes which are, according to him, undermining the original importance of true human rights and liberties like the rights to life, liberty and property, as constituted in the early days of liberal thinking.
Professor Carlo Lottieri from the University of Sienna in Italy analyzed the history of liberal thought, gave us insights about the life and work of almost every important liberal philosopher, addressed the emergence of communities and states, and talked about the growth of government power as an inevitable slippery slope. His lectures on private property and the right to secession were indeed more theoretical than practical, but they also could please the audience.
Professor Frank Van Dun from the University of Ghent in Belgium addressed the topics of natural rights, nature’s law, the innate hierarchy within the community and the negative aspects of every social order model, which is hurting the freedom of the individual. Professor Van Dun also defended the benefits of small businesses against big corporations, who are not interested in liberalism, but rather in maintaining their rent-seeking behaviour through special interest groups and limited liability legislation.
Professor Boudewijn Bouckaert from the University of Ghent in Belgium talked about the history of law, the travesty of modern law schemes, the primacy of civil law and the importance of subsidiarity within the legal framework. The latter implies more private arbitration and the re-recognition of spontaneous order as a worthy alternative for parts of the current corroded justice system.
Een reactie posten
<< Home