In het land der legenden (Vincent De Roeck)
Het is vrijdag 22 augustus en ik ben sinds vannacht in Georgië. Vanavond begint in een badstad ten zuiden van Tbilisi de zesdaagse “Bazaleti Summer School” van de Vrije Universiteit Tbilisi. Dit zomerseminarie geniet de steun van deze private universiteit, de Kamer van Koophandel van Georgië, het stadsbestuur van Tbilisi, de lokale Engelse krant “Georgia Today” en enkele binnen- en buitenlandse organisaties zoals het Franse “Institute for Economic Studies” en de Georgische “New Economic School”, die in oktober tevens in zou staan voor de organisatie van de “European Resource Bank”: de Europese tegenhanger van het gelijknamige jaarlijkse Amerikaanse denktankevenement onder auspiciën van “The Heritage Foundation”. Gisterenavond kon ik mij in de vertrekhal van Zaventem gelukkig nog wel moed indrinken met een (gratis) “Grande Latte” van de allereerste Starbucks-vestiging in België (op de luchthaven vind je tegenwoordig immers overal bonnen voor gratis koffie) alvorens met de Lufthansa via Munchen koers te zetten naar de Kaukasus.
De “International Herald Tribune” pakte die dag uit met vermeende etnische zuiveringen in Zuid-Ossetië op haar voorpagina. “The Economist” spaarde die week de verwijten in superlatieven niet aan het adres van Rusland. En ook “Knack” wijdde toen een aantal pagina’s aan de horror van de militaire campagne in Georgië. Leuke lectuur dus tijdens mijn reis naar net dat Godverlaten oord.
Dat de situatie bij Georgiërs echt wel diep zit en dat luchtvaartmaatschappijen kennelijk maar zelden weet hebben van lokale gevoeligheden bleek al meteen uit de menukeuze op de vlucht naar Tbilisi en de daaruit voortvloeiende polemiek. Toen de Georgische passagiers één voor één weigerden om een op Russische wijze bereide biefstuk (“beef stroganoff”) aan te nemen, vielen de Lufthansa-stewardessen uit de lucht. Zij hadden daar niet bij stilgestaan. Gelukkig zaten er maar 12 passagiers op dat vliegtuig, nochtans een niet onaardige Airbus A319, zodat iedereen voor de pasta met champignons kon kiezen en niemand dus gedwongen werd zich aan de Russische keuken te onderwerpen.
De grenscontrole op de luchthaven was ook de soepelste in jaren. Zonder vragen of opmerkingen kreeg ik mijn stempel. Of de NAVO-flagpin in mijn knoopsgat, nog een souvenir van een eerder bezoek aan de NAVO in Evere, of “The Economist” van die week ostentatief onder mijn arm hier iets met te maken hebben, weet ik niet, maar het resultaat was er wel. “The Economist” beeldde op haar voorpagina immers een Stalin-achtige postercartoon met Vladimir Poetin uit waarop ook te zien was hoe Russische legers te land, ter zee en in de lucht dorpen binnenvallen en vernietigen.
Op de luchthaven van Tbilisi was alles rustig en ook later tijdens mijn nachtelijke rit door de straten van de Georgische hoofdstad bleek alles doods te zijn. Moest ik aan de slurf niet door een peloton soldaten met mitrailleurs opgewacht zijn en moest er aan elk benzinestation langs de autoweg van de luchthaven naar het centrum geen tank gestaan hebben, had de hoofdstad van het “Land der Legenden” dezelfde aanblik gehad als elke andere historische Oost-Europese bergstad, alleen dan zonder EU- of UNESCO-hulp in de renovatie ervan. Een nietsvermoedende persoon zou van geen oorlog of wat dan ook iets geweten hebben.
Mistroostig en doods oogde Tbilisi eigenlijk wel, maar dat kan evengoed eigen zijn aan die stad en niets van doen hebben met de actuele toestand. En ook de armoede van de mensen en de gebrekkige infrastructuur zal waarschijnlijk een andere reden hebben dan de huidige oorlog. Georgië, hoe je het nu draait of keert, is immers nog steeds een arm en ietwat achtergebleven land. Maar met institutionele stabiliteit en economische vrijheid zitten ze wel gebeiteld voor de toekomst; alleen nog wachten tot grote buur Rusland eindelijk terug bij zijn zinnen komt en ook zijn steentje daartoe wilt bijdragen. Want het kan volgens mij tevens een winwin-situatie zijn. Het is immers ook in Ruslands belang om aan zijn zuidflank welvarende democratieën te hebben. Een nieuw Tsjetsjenië is toch wel het laatste wat ze willen, lijkt mij.
Meer over de toestand in Georgië op www.georgiatoday.ge.
Meer teksten van Vincent De Roeck op www.libertarian.be.
De “International Herald Tribune” pakte die dag uit met vermeende etnische zuiveringen in Zuid-Ossetië op haar voorpagina. “The Economist” spaarde die week de verwijten in superlatieven niet aan het adres van Rusland. En ook “Knack” wijdde toen een aantal pagina’s aan de horror van de militaire campagne in Georgië. Leuke lectuur dus tijdens mijn reis naar net dat Godverlaten oord.
Dat de situatie bij Georgiërs echt wel diep zit en dat luchtvaartmaatschappijen kennelijk maar zelden weet hebben van lokale gevoeligheden bleek al meteen uit de menukeuze op de vlucht naar Tbilisi en de daaruit voortvloeiende polemiek. Toen de Georgische passagiers één voor één weigerden om een op Russische wijze bereide biefstuk (“beef stroganoff”) aan te nemen, vielen de Lufthansa-stewardessen uit de lucht. Zij hadden daar niet bij stilgestaan. Gelukkig zaten er maar 12 passagiers op dat vliegtuig, nochtans een niet onaardige Airbus A319, zodat iedereen voor de pasta met champignons kon kiezen en niemand dus gedwongen werd zich aan de Russische keuken te onderwerpen.
De grenscontrole op de luchthaven was ook de soepelste in jaren. Zonder vragen of opmerkingen kreeg ik mijn stempel. Of de NAVO-flagpin in mijn knoopsgat, nog een souvenir van een eerder bezoek aan de NAVO in Evere, of “The Economist” van die week ostentatief onder mijn arm hier iets met te maken hebben, weet ik niet, maar het resultaat was er wel. “The Economist” beeldde op haar voorpagina immers een Stalin-achtige postercartoon met Vladimir Poetin uit waarop ook te zien was hoe Russische legers te land, ter zee en in de lucht dorpen binnenvallen en vernietigen.
Op de luchthaven van Tbilisi was alles rustig en ook later tijdens mijn nachtelijke rit door de straten van de Georgische hoofdstad bleek alles doods te zijn. Moest ik aan de slurf niet door een peloton soldaten met mitrailleurs opgewacht zijn en moest er aan elk benzinestation langs de autoweg van de luchthaven naar het centrum geen tank gestaan hebben, had de hoofdstad van het “Land der Legenden” dezelfde aanblik gehad als elke andere historische Oost-Europese bergstad, alleen dan zonder EU- of UNESCO-hulp in de renovatie ervan. Een nietsvermoedende persoon zou van geen oorlog of wat dan ook iets geweten hebben.
Mistroostig en doods oogde Tbilisi eigenlijk wel, maar dat kan evengoed eigen zijn aan die stad en niets van doen hebben met de actuele toestand. En ook de armoede van de mensen en de gebrekkige infrastructuur zal waarschijnlijk een andere reden hebben dan de huidige oorlog. Georgië, hoe je het nu draait of keert, is immers nog steeds een arm en ietwat achtergebleven land. Maar met institutionele stabiliteit en economische vrijheid zitten ze wel gebeiteld voor de toekomst; alleen nog wachten tot grote buur Rusland eindelijk terug bij zijn zinnen komt en ook zijn steentje daartoe wilt bijdragen. Want het kan volgens mij tevens een winwin-situatie zijn. Het is immers ook in Ruslands belang om aan zijn zuidflank welvarende democratieën te hebben. Een nieuw Tsjetsjenië is toch wel het laatste wat ze willen, lijkt mij.
Meer over de toestand in Georgië op www.georgiatoday.ge.
Meer teksten van Vincent De Roeck op www.libertarian.be.
posted by Vincent De Roeck @ 10:52
5 comments
5 Comments:
Waw, hebben wij eindelijk Starbucks in den Belgiek?
Vincent, leuk eens iets te lezen dat niet alles en iedereen afbreekt!
je bent een optimist in spe ;)
Starbucks op zaventem? Niet gezien. Anyhow, brengt maar souveniers van den oorlog mee weh...I'll refund you. AK, stukje Rus, BMD, Sukhoi, Hind(?) enz ;p allemaal welkom. En in één stuk terug thuis weh.
Ik wacht met ongeduld op uw memoires.
@ Brigant
Sorry, maar ik zal niets kunnen meenemen. Zit hier aan het Bazaleti-meer ten zuiden van Tbilisi. Het front is zeer ver weg en ik heb tijdens mijn verblijf hier geen tijd om richting Gori te reizen, ook al is die stad naar verluidt de moeite.
Een reactie posten
<< Home