Humo valt McCain, Obama én Europa aan!(Vincent De Roeck)

De wekelijkse portie vitriool die het journaille van de “Humo” brouwt, hoeft geen verdere uitleg op deze weblog. Hun meningen en manier van werken zijn ons bekend. De kwaliteit van hun nietszeggend egalitarisme verheerlijkende columns en hun goedkope vunzigheden van én voor linksmensen zijn dat ook. Maar ondanks al deze vooroordelen, overtrof het weekblad “Humo” zich deze week wel op twee verschillende manieren. In de eerste plaats waren de traditionele vulgariteiten, ditmaal geperst in een reportage over nudisten, naturisten, seksverslaafden en sekstoeristen in de badplaats Cap d’Agde, kennelijk de Franse versie van Soddom en Gomorrah, nog vunziger dan anders, en verder was ook de column “Snelvuur” van Tom Lanoye wonder boven wonder eens meer dan gemiddeld smaakbaar. Onder de titel “Raspaardjes” maakte Lanoye komaf met McCain én Obama, en viel hij het anti-Amerikanisme in Europa aan.

Eerlijk is eerlijk dus, en een kat is een kat: Tom Lanoye weet dit meesterlijk in woorden te gieten. Sit back … and enjoy!

Barack Obama, een halve zwarte die poseert als een hele, versloeg een feministe die haar naam en faam dankt aan haar man. Vervolgens voorspelden kenners dat de Republikeinse tegenkandidaat, een botoxdwerg met huidkanker, moeiteloos de stemmen van gefrustreerde vrouwelijke kiezers zou binnenrijven. Benieuwd of dat lukt.

Met wie vergeleek John McCain zopas zijn tegenstrever? Met een stom wijf à la Paris Hilton en Britney Spears. Hij had ook zijn eigen vrouw Cindy kunnen nemen - een barbiepop die twintig jaar te laat gered is uit een microgolfoven. Peu importe! Hoe bewijst de 71-jarige zombie, die nog nooit een e-mail verstuurde en die na één verwijderde moedervlek al sussende persconferenties moet geven, zijn potentie? Door zijn opponent te herleiden tot domme voetveeg!

Wij, wijze West-Europeanen, schudden daarbij als altijd het hoofd: “Zijn die Amerikanen wel klaar voor een zwarte president?” Alsof wij dat zelf zijn! Oké, in Berlijn lopen we te hoop voor iemand van wie wij vinden dat alle Amerikanen ervoor moeten stemmen - maar zouden alle Europeanen in eigen land hetzelfde doen? Tijdens het afgelopen Boekenbal, in hartje Amsterdam, trok een beschonken schrijfster van leer tegen Obama: “Hoezo, geen moslim? Je weet het nooit, hé! En al die ongeletterde negers die zomaar mogen stemmen voor die snotneus!” Haar gehoor sprak haar niet noemenswaardig tegen. Dát is Europa anno 2008.

En dit: een prima politicus als Ahmed Aboutaleb, die van de immer vooroplopende Nederlanders geen minister mocht worden, en amper staatssecretaris, vanwege zijn roots.

In 1994 had Antwerpen bijna een schepen met uitheemse roots. Nahima Lanjri kwam in haar CVP-afdeling een paar stemmen tekort. Sindsdien is er geen reet veranderd. “Patrick” of geen “Patrick”. De Vlaamse poppenkastregering? De Vlaamse poppetjes in de federale hutspot? Heel ons vorstenhuis? Unaniem bescheten, blank en behoudend. In de overkoepelende opiniepeiling van “Pollster” staat Obama een straatlengte voor.

Zelfs al verliest hij, dan nog mogen wij een punt zuigen aan Amerika. Maar neen, wij kijken er liever op neer. Als versleten mannetjesputters op een domme, onnozele versie van onszelf.