Hoe reageren tav/d Russische beer?

Na het gadeslaan van de recente Russische handelingen in het Georgische conflict is het tijd voor een reactie. De Europese Unie, bij monde van de Franse president en minister v Buitenlandse Zaken, kwam tussenbeide als een 'soft power actor' om een staakt-het-vuren tot stand te brengen dat door Rusland geschonden blijft (gezien de blijvende bezetting van Poti). Angela Merkel was duidelijk niet al te blij met Rusland.

A) Geen Sancties. Wel het stilletjes verwijderen van Gazprom en het wegwerken van de afhankelijkheid aan Russische energetische grondstoffen.

B) de vorming van een Europese Defensie Gemeenschap.

Opvallend is de aandacht tav/d aankomst van Amerikaanse oorlogsbodems, een duidelijk Amerikaans signaal van gematigde 'hard power response'. Dit weekend zou er een Europese reactie uit de bus moeten komen. Een 'duidelijke' reactie vanwege een economische grootmacht met 'nothing to back it up with real power' door een gebrek aan gecoördineerde powerprojection. Rusland liet ondertussen al verstaan de export van energetische grondstoffen naar Europa stop te zetten indien de EU sancties nemen tegen Rusland.

Ik zou opteren voor het niet nemen van sancties tegen Rusland. Voor een doorgedreven liberalisering van de energiemarkt en het subtiel verjagen van Gazprom e.a. Russische energiebedrijven/investeringen binnen de EU (Nordstream). Naast een actief beleid om de afhankelijkheid van Russische energetische grondstoffen af te bouwen (onder alle EU-leden) gepaard met opgevoerde investeringen in alternatieve 'brandstoffen' voor consumptie. Officieel geen sanctie, enkel 'gezond verstand'-beleid. Sancties werken hier contraproductief...enkel meer olie op het vuur gooien. Het helpt Georgië niet, het helpt de Oost-Europese lidstaten niet en het zal de confrontatie tussen Rusland en de EU-leden niet verzachten.

Tweede beleidsoptie zou de vorming zijn van een Europese Defensie Gemeenschap die de Europese partnerlanden binnen de NAVO samenbrengt in één defensieorganisatie, ten einde het machtsevenwicht binnen de NAVO te herstellen. Het EDG komt feitelijk neer op een Europese variant van de NAVO, geïntegreerd/verbonden (met) in de NAVO (kwestie van moeilijk te doen) en slechts losjes verbonden met de Europese Unie.

De primaire rol van het EDG is een defensieve rol op het Europese continent. Indien de territoriale soevereiniteit van een lidstaat geschonden wordt door een andere Staat (die niet tot het EDG behoort) dan komt dit neer op een aanval op alle EDG-leden, deze laatsten zijn genoodzaakt militaire bijstand te verlenen om de territoriale soevereiniteit van de getroffen lidstaat te herstellen. Secundaire rol van het EDG is het vrijwaren van de communicatiekanalen (handelstransport & energetisch transport) van de Europese Unie en het militair beschermen van de Exclusieve Economische Zone van de Europese lidstaten [expeditionair karakter]. Landen van Strategisch belang voor de EU of het EDG kunnen onder de bescherming geplaatst worden van het EDG (mits beperkingen & onder voorwaarden) zonder volwaardig lidmaatschap te bekomen tot het EDG, de NAVO of de Europese Unie. Ik denk hierbij - voorlopig - aan Georgië en Oekraïne [zouden dan geen lid worden van de NAVO]. Ik ga ervan uit dat de huidige lidstaten van de Europese Unie en de overige Europese leden van de NAVO (vb. Noorwegen) zouden toetreden tot het EDG. Het is de bedoeling om een alternatief aan te bieden dan het NAVO-lidmaatschap en het ontstaan van een Europese persoonlijke ruimte voor handelingen zonder dat de VSA het voortouw nemen of beslissingen opdringen. Het EDG werkt eigenlijk zoals de NAVO...maar dan onder Europees gezag.

Het politieke orgaan van deze organisatie zou moeten bestaan uit 2 niveau's: een besluitvormingsniveau en een politiek coördinatieniveau. Op het Besluitvormingsniveau zullen de Staats- en Regeringsleiders van de lidstaten alsook hun Ministers van Buitenlandse Zaken zetelen, zij moeten finale beslissingen nemen over expansie van het bondgenootschap en andere algemene beleidsbeslissingen. Op het coördinatieniveau zullen de Ministers van Landsverdediging van de lidstaten zetelen, zij moeten zorgen voor meer streamlining van de nationale veiligheidsbeleiden. Het politieke orgaan zou (theoretisch) los moeten staan van de politieke Europese Unie en strikt intergouvermenteel handelen.

Onder het gezag van het politieke orgaan zouden drie suborganisaties ontstaan:
- De Europese Militaire Organisatie - EMO.
- De Europese Militaire Inlichtingenagentschap - EMI.
- Het Europese Defensie Agentschap - EDA.

De EMO zou een Centrale Staf vormen die nu al bestaat als de Staf van het EUROCORPS, haar taak zou erin bestaan om de militaire coöperatie tussen de lidstaten op poten te zetten, coördinatie met de NAVO, beheer van gezamenlijke infrastructuur en materiaal [Ballistic Missile Defense], coördinatie van mulitnationale militaire oefeningen, coördinatie van opleiding, enz. . Onder het militaire gezag van de EMO zouden de Europese Battle Groups komen (nu onder EU gezag, Europese Raad). Deze zouden bestaan uit nationale en multinationale BG's met respectievelijk nationale en multinationale BG-command & control. Het is aan de lidstaten uit te maken met wie ze samenwerken. In een eerste fase zouden de BG's moeten ageren als snelle interventiegroepen voor europese defensie en de basis vormen voor expeditionaire eenheden.

Het EMI moet zorgen voor een doorgedreven coördinatie op vlak van inlichtingen [infrastructuur, verzamelen, delen, gebruiken]. Het EDA bestaat al onder het gezag van de Europese Unie. Deze zou ik plaatsen onder het gezag van het EDG.

Het is de bedoeling om geen 'Europees Leger' tot stand te brengen maar de Europese Unie wel te voorzien van een militaire arm om haar politieke macht in haar eigen achtertuin te versterken. Diplomatiek zal men eerder nog steeds de 'soft power approach' hanteren (Economische macht & diplomatie) en hopelijk zal deze geloofwaardiger worden door het EDG.

Ergens is er een noodzaak deze organisatie los te koppelen van de Europese Unie. De EU is verwikkelt in een existentiële (doch ontkende) crisis van haar Politieke Unie [evolutie 'Confederaal' naar 'Federaal'] terwijl de Economische Unie stabiel blijft bestaan (voorlopig). Het zou onvoorzichtig zijn de Europese Unie een Gemeenschappelijk Defensie beleid toe te vertrouwen, het zou tevens de federalisering van de Europese Unie enkel versterken. Het EDG kan een voorlopig framework voor Europese coördinatie vormen tot er een echte [democratisch gedragen] bereidheid is voor verdere integratie.