Vlaams imagobouwen (Hoegin)

Het is weer zover: de Franstaligen zijn er opnieuw in geslaagd één of andere Europese commissie naar Vlaanderen te sturen om een slecht rapport te laten opmaken. En opnieuw schiet de Vlaamse Regering veel te laat in actie, maar, opgelet, nu het kalf reeds verdronken is gaan ze wel een lange brief schrijven. En een initiatief nemen om het imago van Vlaanderen in het buitenland wat op te vijzelen. Zo lang het met dat laatste niet echt menens is, zal dat echter boter aan de galg blijven.

Het Congres van Lokale en Regionale Overheden in Europa moet wel een onmetelijk belangrijk orgaan zijn als tot verleden week bijna niemand –letterlijk!– in Vlaanderen iets van het bestaan ervan afwist. Dat een commissie van dat congres Vlaanderen slechte punten geeft is uiteraard niet leuk, en wanneer het breed uitgesmeerd wordt in de Europese pers al helemaal niet, maar het belang ervan mag misschien toch wel tot de ware proporties gereduceerd worden. Is het de eerste keer in de geschiedenis dat een commissie van dat congres aan een land of een regio een slecht rapport uitdeelt, of zou het kunnen dat zulke rapporten van nul of generlei tel zijn? Ik ben geneigd eerder het laatste te denken.

Het enige vervelende aan het rapport is dus dat het breed uitgesmeerd werd in de pers – niet alleen de Vlaamse en de Waalse, maar in heel Europa. En dat is toch een merkwaardige zaak. Het volstaat immers om even in het archief van de organisatie te duiken om er allerlei andere rapporten over problemen in andere landen op te vissen waar de pers in België, zowel de Vlaamse als de Waalse, nog met geen woord over gerept heeft, en dat waarschijnlijk ook nooit zal doen. Hoe het dan komt dat dit bezoek en het rapport dat de commissie zal afleveren vlotjes in de Europese media terecht kan komen kan alleen maar een groot raadsel zijn, want ik zou er niet durven van dromen de Franstaligen ervan te beschuldigen een kant-en-klare persmededeling op grote schaal uitgestuurd te hebben.

Want als we één ding mogen uitsluiten, dan toch wel dat de Franstaligen niet absoluut loyaal zouden zijn aan de Belgische federatie, zeg maar de Bundestreu waar ze het amper een week geleden zelf nog zo druk over hadden. De Vlamingen moesten toen maar eens het bewijs afleveren dat ze het einde van België niet nastreefden. Franstaligen hoeven dat bewijs van Bundestreu natuurlijk niet te leveren, nooit ofte nimmer, ook al hebben ze de Vlamingen er deze week weer maar eens mooi ingelapt.

Over Franstaligen gesproken, het is toch op z'n minst merkwaardig te noemen dat de voorzitter van de commissie een… Fransman was! (En hoe sommige «Noord-Belgische» kranten die Fransman graag omschreven als een «Bretoen» terwijl ze anders nog liever dood zouden vallen dan zichzelf Vlaams te moeten noemen.) Stel het je even voor: drie Duitstalige burgemeesters ergens in de Elzas overtreden herhaaldelijk de Franse taalwetten en raken daarom niet benoemd door de Franse Minister van Binnenlandse Zaken, er wordt een commissie opgesteld om de zaak eens van naderbij te onderzoeken, en de voorzitter van de commissie blijkt dan een Duitser te zijn. Pardon, een Beierse burgemeester. Je ziet van hier dat die commissie in Frankrijk nog maar voet aan de grond zou kunnen zetten, laat staan dat die commissie als onderdeel van haar opdracht eerst even zou kunnen gaan vergaderen met de Minister-President van Baden-Württemberg, net over de grens. Marino Keulen daarentegen geeft sterk de indruk al blij te zijn dat hij door de commissie waardig genoeg bevonden werd om ook zijn uitleg over het dossier te mogen doen. «Ik ga er alles aan doen om een negatief rapport te vermijden,» liet Marino Keulen op voorhand optekenen. Het zou er eigenlijk nog aan ontbroken hebben ook.

En daar ligt eigenlijk een groot deel van het probleem: wat doet Marino Keulen eigenlijk als Vlaams Minister van Binnenlands Bestuur? Wil hij écht de Vlaamse belangen verdedigen als lid van de Vlaamse Regering, of kan hij de drie burgemeesters nu eenmaal niet benoemen omdat hij de regeltjes wil volgen? Op voorhand in de Vlaamse pers verklaren dat je heel flink je best zal doen tijdens de vergadering met de commissie kost niets, maar die commissieleden op voorhand al goed bewerken, en misschien meer nog de internationale journalisten die in Brussel werken, dat vraagt inzet en vooral ook wilskracht natuurlijk. En als er dan achteraf een slecht rapport uit de bus komt dat in alle Europese media flink verspreid wordt, helpt het niet meer nog een lange brief naar het congres te schrijven. Ten eerste zal geen kat over die brief een artikel schrijven in de Europese media, en ten tweede zal die brief bij de congresleden in het beste geval niet compleet pathetisch overkomen. Dat pas in díe brief –achteraf, nà het slechte rapport dus– een klacht geformuleerd wordt over de samenstelling van die commissie onderstreept eens te meer hoezeer Marino Keulen er geen flauw benul van heeft tegen welke vijand hij het eigenlijk dient op te nemen.

Het plannen van «acties tegen slecht imago» zal dan ook niets uithalen, als er al van veel actie sprake zal zijn. Hoe vaak zijn zo'n acties nu al aangekondigd geweest de afgelopen jaren? Hoe kan Vlaanderen trouwens in de internationale pers een goed imago krijgen, als de internationale journalisten in de meeste gevallen enkel de Franstalige pers lezen, en de enkele uitzonderingen die dan toch Nederlands geleerd hebben en de Vlaamse pers kunnen lezen, daar ook al niet bijster veel positieve informatie over Vlaanderen te lezen krijgen. Lees de artikels over deze commissie in de Vlaamse pers maar na: of de ondertoon dan wel de boventoon verkneukelend is weet ik niet, feit is dat de «Noord-Belgische» journalisten alleen maar met weerzin over de Vlaamse Beweging of de Vlaamse belangen kunnen schrijven, en liefst van al de belgitude willen bejubelen als het even kan. Welke internationale journalist gaat het dan in zijn hoofd halen om nog iets lovends over Vlaanderen te schrijven? «Verbeter de wereld, begin in eigen huis» zou daarom misschien een passend motto zijn voor de Vlaamse voorlichtingsambtenaar die zich met dat Vlaamse imago zal moeten bezighouden.