Ons apenland op haar best: overheid chanteert energiebedrijven om begroting te redden...

Een nieuwe dag, een nieuwe gaffel in Belgenland. Gisteren nog mocht PS-minister Paul Magnette triomfantelijk in de pers komen vertellen over de extra 250 miljoen euro die hij van de energiesector had weten los te peuteren. SPE Luminus zou daarvan 10 miljoen euro voor haar rekening nemen en Electrabel de rest. Maar ik zeg wel degelijk “zou”, want vandaag bleek immers al dat minister Magnette staalhard stond te liegen. Electrabel liet vandaag weten dat er helemaal geen akkoord met de overheid gesloten werd, laat staan dat ze bereid gevonden waren om zomaar 240 miljoen euro extra op te hoesten aan de federale schatkist. En als Electrabel niet betaalt, lijkt natuurlijk ook de kans dat SPE Luminus haar deel wel betaalt onbestaande.

Volgens Electrabel werden met de minister enkel een aantal mogelijke pistes besproken, en meer niet. Minister Magnette wil immers extra geld van de energiesector krijgen omdat de energiebedrijven “door het verwerven van fiscaal afgeschreven kerncentrales vandaag gigantische winsten boeken”. De achterliggende reden is natuurlijk het enorme gat in de federale begroting, maar dat mag niet met zoveel woorden gezegd worden, de Belgische politieke schuchterheid indachtig. Electrabel wil trouwens wel bijspringen, maar dan onder strikte voorwaarden. Suez, het moederbedrijf van Electrabel, wil in ruil voor extra geld de toestemming krijgen om hun participaties in Distrigas en Fluxys te kunnen behouden, ook al maakt dit van Suez dan de meest dominante speler (quasi-monopolist) op de Belgische markt. Paul Magnette wil hiervan echter niets weten en verwijt Electrabel woordbreuk. Meer nog, hij spuide vandaag in de pers zijn gal over de manier van werken bij Electrabel en kondigde prompt aan om eenzijdig een taks van 250 miljoen euro te heffen op die twee energiebedrijven als ze niet alsnog met deze “minnelijke schikking” zouden instemmen. Een dreigement dat kan tellen.

Wat kunnen we afleiden uit deze heisa? Ten eerste dat onze federale regering kennelijk geen enkel middel schuwt om het gat in zijn begroting te dichten, zelfs chantage en dreigementen niet, of een arbitraire extra taks op energieproducenten. Ten tweede dat de PS-ministers in de regering opnieuw uitblinken in naïviteit en achterlijkheid, en weinig blijk geven van enig inzicht in de materies binnen hun portefeuille. Ten derde dat de vrijemarktwerking in België tot zo’n curiosum herleid werd dat de buitenlandse multinationals hier niet enkel de plak zwaaien, maar dat de overheid het ook de normaalste zaak van de wereld vindt om in de zakken van de bedrijven te zitten, om over die van de gewone burgers nog maar te zwijgen natuurlijk. En ten vierde dat de zogezegde “privatisering” van Electrabel en de zogezegde “liberalisering” van de energiemarkt dermate overhaastig gebeurden dat ze gewoon lege dozen zijn.

Buitenlandse multinationals kregen voor een prikje, dat tijdelijk een tekort in de begroting moest dichtrijden, de energiebedrijven in handen, en door het quasi-monopolie van het “private” Electrabel daalden de prijzen niet, terwijl dat volgens de liberale logica der dingen wel had moeten gebeuren. Ook breekt het de Belgische overheid nu zuur op dat ze om de verkoopwaarde van de uitverkochte overheidsbedrijven toch enigszins op niveau te brengen, er als bonus de afgeschreven (afbetaalde) kerncentrales bijgegeven heeft. In een normaal land zou een minister als Paul Magnette onmiddellijk ontslag nemen na zulke grove leugens en het ten toon spreiden van zulke incompetentie, en zou een regering die voor een appel en een ei monopolistische overheidsbedrijven verkoopt aan politieke vrienden uit het buitenland door de kiezers, of door de rechtbanken, afgestraft worden. Maar dit is natuurlijk België, en daar kan dat allemaal. Een volk krijgt de leiders die het verdient, ook in dit apenland.


Ook hoopvol (buitenlands) nieuws in de pers vandaag. In Nepal legt het Volkscongres de laatste hand aan een monarchiehervorming.

Koning Gyanendra is al twee jaar geen opperbevelhebber meer en staat sinds begin dit jaar niet langer op de munt. Zijn portretten mogen al enige tijd niet meer in het openbaar opgehangen worden en ook het volkslied werd onlangs volledig herschreven zonder verwijzingen naar de monarchie. Vandaag werd bekend dat de koning voor het einde van de week zijn paleis in Kathmandu moet verlaten. Met andere woorden, dit is de laatste week van de monarchie in Nepal, zoals beloofd door de Maoïstische rebellen. Ik ben maar zelden geneigd om Maoïsten te volgen, maar in dit geval lijkt het me wel een goede zaak. En als België toch op eizona alle vlakken Maoïstische wetten doorvoert, kan het evengoed op vlak van de monarchie consequent zijn... Misschien tijd dus om ook in België de monarchie af te schaffen, of zijn wij misschien even goedgelovig als Magnette en denken wij echt dat de nieuwe persdienst van de koninklijke familie hun incompetentie blijvend zal kunnen verdoezelen?