Een pamflet voor een pogrom (Vincent De Roeck)
Dat de publicaties van de persgroep "Roularta" geënt zijn op hun Angelsaksische evenknieën is al lang geweten. Het volstaat om de copyright-onderschriften van hun buitenlandsecties te bekijken of hun lay-outs te vergelijken met die van Newsweek. Dat ze vooral op opiniërend vlak de concurrentie denken aan te kunnen, is gezien de beperkte budgetten van de Vlaamse media in verhouding tot die in het buitenland ook best begrijpbaar. Maar dat hun opinies doorgaans anti-liberaal en christen-democratisch van inslag zijn, tenzij soms dan op economisch vlak in hun zakenmagazines, is al veel minder geweten, laat staan doorgedrongen in de hoofden van de lezers, net als het verregaande anti-Amerikanisme van de Roularta-redacties, Knack-coryfeeën Rik Van Cauwelaert en Hubert Van Humbeeck op kop.
De afgelopen weken slaagt Roularta er echter zelfs opnieuw in om op opinievlak een zekere politieke “bias” te laten doorschemeren en trekken ze resoluut de kaart van de vijanden van Israël en het joodse volk. Antisemitisme mag door overdosisgebruik vandaag de dag dan al wel een hol verwijt geworden zijn, de mogelijke gevolgen van zulke haatzaaierijen kunnen wel degelijk levensecht zijn.
De Israëlische staat viert dit jaar haar zestigste verjaardag en deze vreugdevolle gebeurtenis gaat nergens onopgemerkt voorbij. Van betogingen en rellen in Arabische landen, over galadiners en nachtwakes in de Verenigde Staten, tot verhitte debatten en resoluties in Brussel, kortom: herdenkingen alom. Ook in de media kan men niet naast dit nieuwsfeit kijken. De zestigste verjaardag van de joodse staat in Palestina kwam zo bijvoorbeeld uitgebreid aan bod in het Roularta-magazine “Knack”, zijnde dan wel in een reeks “speciale reportages” die allerminst flaterend en/of objectief genoemd konden worden.
Knack zoomde immers niet in op de geschiedkundige grondslagen van Israël, op het lijden van het joodse volk doorheen de eeuwen bij gebrek aan een eigen staat en leger, of op de bloedige relatie tussen de jonge staat en haar Arabische buurlanden, maar op twee aspecten van het moderne Israël waartegen de Knack-redactie naar hartelust kon fulmineren: de genetische controles en de veiligheidsmuur. De anti-Israëlsnuisterijen dropen gewoon week na week uit dat West-Vlaams duidingsblaadje: de eugenetica is ordinair joods nazisme en de veiligheidsmuur is niets anders dan een fase in de oeroude joodse segregatiepolitiek.
De hoofdbezorgdheid van de Israëlische staat is tot op vandaag het voortbestaan van het joodse volk geweest. Het vermijden van pogroms en genocides op joden was en is nog steeds één van Israëls kernbestaansredenen. Dit speelt op drie aspecten: via de Wet op de Terugkeer mogen alle joden ter wereld op eenvoudig verzoek Israëlisch staatsburger worden, via de militarisering van de Israëlische samenleving wil men elke anti-joodse ontwikkeling het hoofd kunnen bieden en via allerlei maatregelen trachten de Israëlische joden hun demografie op peil te houden.
Vooral deze derde pijler stootte op verzet in Knack. De staat Israël subsidieert immers niet enkel grote families maar spoort via allerlei tegemoetkomingen ook genetische controles van Israëlische burgers aan. Via deze genetische onderzoeken kunnen koppels hun “ideale” partner vinden; d.w.z. het meeste kans op nakomelingen én het minste kans op afwijkingen. Hoewel men niet verplicht is om deze tests te ondergaan, oordeelt Knack dat deze vorm van “eugenetica”, die tegenwoordig echt al wel gemeengoed geworden is in de joodse samenleving, identiek is aan de plannen van Adolf Hitler en de nazistische praktijken om een “Herrenvolk” te kunnen creëren dat ook genetisch superieur zou zijn aan de andere volkeren, en waarbij via allerlei genetische selecties ook beslist werd wie het recht had om kinderen op de wereld te zetten en wie niet.
Ook de veiligheidsmuur past perfect in dat plaatje. Israël is in de ogen van progressief links het enige land in de wereld dat zich tevreden moet stellen met een territoriumaalmoes en onverdedigbare grenzen, en dat in een Arabische omgeving waarbij het machtigste buurland Syrië én de laatste regionale grootmacht Iran allebei de vernietiging van Israël en de annihilatie van het joodse volk propageren. Wanneer de haven van Haifa niet langer kan functioneren door raketaanvallen, wanneer vreedzame kibboetsgemeenschappen onder artillerievuur komen te liggen en wanneer soldaten-op-verlof gekidnapt worden om met het radeloze verdriet van hun families politieke druk op Israël te kunnen uitoefenen, kraait er in de Meiboomlaan te Roeselare geen haan naar, laat staan dat ze de redactie in het “Brussels Media Center” zouden opdragen daar eens over te berichten. Liever vullen ze hun blaadjes met nietszeggende cultuuropinies, linkse blikken op de internationale politiek en christen-democratische propaganda, graag dan ook nog eens overgoten met wat Verhofstadt-bashen, ophemelingen van Leterme of eeuwiggroene anti-Amerikaanse haatpreken.
Het artikel over de veiligheidsmuur ging niet over de vermeden terreuraanvallen of het tegengaan van wapensmokkel maar wel over Arabische families die door de muur letterlijk van elkaar gescheiden werden en over Arabieren die in Israël leven maar achtergesteld worden in de joodse staat. Opnieuw ontbreekt elke nuance of objectiviteit in dit artikel, want de Arabieren in Israël genieten ontzaglijk veel rechten en vrijheden, véél meer dan de religieuze minderheden in Arabische landen of dan de joden ten tijde van de Palestijnse overheersing van hun heilige plaatsen. En ook het verhaaltje van de muur is afgezaagd en al duizendmaal gerecycleerd: vervang “veiligheidshek” door “Berlijnse Muur” en “Arabieren” door “Duitsers”, en hopla je hebt de totstandkoming van het IJzeren Gordijn in een notendop. De focus van Knack op de minder fraaie aspecten van Israël speelt in op de diepgewortelde afkeer in Europa van alles wat joods of abnormaal is. Deze nuanceloze stemmingmakerijen zijn intellectueel oneerlijk, populistisch in hun eenvoud, en bovenal aartsgevaarlijk, gezien hun geschiedenis.
En natuurlijk kon het hier niet bij blijven. Ook de lezersbriefsectie van Knack werd het schouwtoneel van een abominabel opgevoerd stukje operette. In plaats van zich te verontschuldigen voor de subjectieve en éénzijdige reportages maakt Rik Van Cauwelaert er zich vanaf met het beschimpen van de kritische schrijvers en met het afdoen van hun argumenten als misplaatst. Zo was in de Knack van deze week de brief van een Antwerpse rabbijn kop van jut, omdat die het waagde het eugenetica-artikel van Knack te duiden met verwijzingen naar bepaalde projecten van Mengele in Auschwitz. Dat Knack zelf over de nazi’s begon in het artikel vergat Van Cauwelaert even in beschouwing te nemen, net zoals de constante verwijzingen van Knack naar de segregatie in het zuiden van de VS en de apartheid in Zuid-Afrika als het op het veiligheidshek aankomt.
Ik werd misselijk van de arrogante zelfingenomenheid van Van Cauwelaert en van diens weinig verhulde anti-Zionisme. Het Vlaamse volk verdient in zijn ogen natuurlijk wel een eigen land, maar een eeuwenlang onderdrukt en vervolgd volk mag dat niet. Hypocriet, onmenselijk en lafhartig!
“Papier is verduldig”, zal u misschien opwerpen om deze discussie niet te hoeven voeren. Maar Roularta zou Roularta niet zijn, moest hun ten top gedreven verticale integratie en de daarbij horende synergieën er niet voor gezorgd hebben dat ook het praatprogramma “Open Kaart” op Kanaal-Z dit weekend in het teken stond van Israël. Hezbollah-militant en AEL-voorman Dyab Abou Djadjah mocht nog eens zijn klapje komen doen in de TV-studio en zijn gal spuwen over Israël. En niemand die hem in de rede viel of tegensprak, noch de blonde speakerin, noch moderator van dienst Rik Van Cauwelaert. Ook de traditionele tegendebatteur ontbrak deze keer, maar dat zal andermaal puur toeval zijn.
Abou Djadjah kreeg vrij een forum om Hezbollah te verdedigen, de vernietiging van Israël te prediken, de moorden van Syrië op Libanese politici goed te praten, de Israëlische staat van genocide en etnische zuiveringen te beschuldigen, en elk verzet tegen Israël, het joodse volk of “collaborateurs” van Israël af te doen als aanvaardbaar en lovenswaardig. En ook al gaat Abou Djadjah prat op zijn herwonnen onschuld en gematigdheid als medewerker van de “Interparlementaire Unie voor Palestina”, toch kon hij het niet laten om Israël, in navolging van o.a. gewezen Amerikaans president Jimmy Carter, te verwijten aan “apartheidspolitiek” te doen en om de Gazastrook en de Westelijke Jordaanoever af te doen als “bantoestans”.
Het afhakken van handen bij dieven vindt hij ethisch aanvaardbaar, ook al is het niet meer “wenselijk”. De scheiding tussen kerk en staat vindt hij achterhaald, net als de ideeën van integratie en/of assimilatie. Het publiekelijk ophangen van homoseksuelen zoals onlangs in Iran gebeurde, is moreel en juridisch sluitend volgens Abou Djadjah. En met dat soort uitlatingen geraakte Dyab Abou Djadjah op Kanaal-Z onder de ogen van Rik Van Cauwelaert zomaar weg, zonder tegenkanting, zonder kritische vragen en zonder nuances via andere sprekers. Als er op Israël geschoten kan worden, is de kwaliteit of het verleden van de schutter voor Roularta kennelijk van geen tel.
En zo haalt Roularta haar eigen reputatie door het slijk en verwordt haar koningsblad “Knack” tot een pamflet uit de dertiger jaren van de vorige eeuw: een pamflet voor een pogrom.
Meer over de jonge joodse staat op www.pro-israel.org.
Meer teksten van Vincent De Roeck op www.libertarian.be.
De afgelopen weken slaagt Roularta er echter zelfs opnieuw in om op opinievlak een zekere politieke “bias” te laten doorschemeren en trekken ze resoluut de kaart van de vijanden van Israël en het joodse volk. Antisemitisme mag door overdosisgebruik vandaag de dag dan al wel een hol verwijt geworden zijn, de mogelijke gevolgen van zulke haatzaaierijen kunnen wel degelijk levensecht zijn.
De Israëlische staat viert dit jaar haar zestigste verjaardag en deze vreugdevolle gebeurtenis gaat nergens onopgemerkt voorbij. Van betogingen en rellen in Arabische landen, over galadiners en nachtwakes in de Verenigde Staten, tot verhitte debatten en resoluties in Brussel, kortom: herdenkingen alom. Ook in de media kan men niet naast dit nieuwsfeit kijken. De zestigste verjaardag van de joodse staat in Palestina kwam zo bijvoorbeeld uitgebreid aan bod in het Roularta-magazine “Knack”, zijnde dan wel in een reeks “speciale reportages” die allerminst flaterend en/of objectief genoemd konden worden.
Knack zoomde immers niet in op de geschiedkundige grondslagen van Israël, op het lijden van het joodse volk doorheen de eeuwen bij gebrek aan een eigen staat en leger, of op de bloedige relatie tussen de jonge staat en haar Arabische buurlanden, maar op twee aspecten van het moderne Israël waartegen de Knack-redactie naar hartelust kon fulmineren: de genetische controles en de veiligheidsmuur. De anti-Israëlsnuisterijen dropen gewoon week na week uit dat West-Vlaams duidingsblaadje: de eugenetica is ordinair joods nazisme en de veiligheidsmuur is niets anders dan een fase in de oeroude joodse segregatiepolitiek.
De hoofdbezorgdheid van de Israëlische staat is tot op vandaag het voortbestaan van het joodse volk geweest. Het vermijden van pogroms en genocides op joden was en is nog steeds één van Israëls kernbestaansredenen. Dit speelt op drie aspecten: via de Wet op de Terugkeer mogen alle joden ter wereld op eenvoudig verzoek Israëlisch staatsburger worden, via de militarisering van de Israëlische samenleving wil men elke anti-joodse ontwikkeling het hoofd kunnen bieden en via allerlei maatregelen trachten de Israëlische joden hun demografie op peil te houden.
Vooral deze derde pijler stootte op verzet in Knack. De staat Israël subsidieert immers niet enkel grote families maar spoort via allerlei tegemoetkomingen ook genetische controles van Israëlische burgers aan. Via deze genetische onderzoeken kunnen koppels hun “ideale” partner vinden; d.w.z. het meeste kans op nakomelingen én het minste kans op afwijkingen. Hoewel men niet verplicht is om deze tests te ondergaan, oordeelt Knack dat deze vorm van “eugenetica”, die tegenwoordig echt al wel gemeengoed geworden is in de joodse samenleving, identiek is aan de plannen van Adolf Hitler en de nazistische praktijken om een “Herrenvolk” te kunnen creëren dat ook genetisch superieur zou zijn aan de andere volkeren, en waarbij via allerlei genetische selecties ook beslist werd wie het recht had om kinderen op de wereld te zetten en wie niet.
Ook de veiligheidsmuur past perfect in dat plaatje. Israël is in de ogen van progressief links het enige land in de wereld dat zich tevreden moet stellen met een territoriumaalmoes en onverdedigbare grenzen, en dat in een Arabische omgeving waarbij het machtigste buurland Syrië én de laatste regionale grootmacht Iran allebei de vernietiging van Israël en de annihilatie van het joodse volk propageren. Wanneer de haven van Haifa niet langer kan functioneren door raketaanvallen, wanneer vreedzame kibboetsgemeenschappen onder artillerievuur komen te liggen en wanneer soldaten-op-verlof gekidnapt worden om met het radeloze verdriet van hun families politieke druk op Israël te kunnen uitoefenen, kraait er in de Meiboomlaan te Roeselare geen haan naar, laat staan dat ze de redactie in het “Brussels Media Center” zouden opdragen daar eens over te berichten. Liever vullen ze hun blaadjes met nietszeggende cultuuropinies, linkse blikken op de internationale politiek en christen-democratische propaganda, graag dan ook nog eens overgoten met wat Verhofstadt-bashen, ophemelingen van Leterme of eeuwiggroene anti-Amerikaanse haatpreken.
Het artikel over de veiligheidsmuur ging niet over de vermeden terreuraanvallen of het tegengaan van wapensmokkel maar wel over Arabische families die door de muur letterlijk van elkaar gescheiden werden en over Arabieren die in Israël leven maar achtergesteld worden in de joodse staat. Opnieuw ontbreekt elke nuance of objectiviteit in dit artikel, want de Arabieren in Israël genieten ontzaglijk veel rechten en vrijheden, véél meer dan de religieuze minderheden in Arabische landen of dan de joden ten tijde van de Palestijnse overheersing van hun heilige plaatsen. En ook het verhaaltje van de muur is afgezaagd en al duizendmaal gerecycleerd: vervang “veiligheidshek” door “Berlijnse Muur” en “Arabieren” door “Duitsers”, en hopla je hebt de totstandkoming van het IJzeren Gordijn in een notendop. De focus van Knack op de minder fraaie aspecten van Israël speelt in op de diepgewortelde afkeer in Europa van alles wat joods of abnormaal is. Deze nuanceloze stemmingmakerijen zijn intellectueel oneerlijk, populistisch in hun eenvoud, en bovenal aartsgevaarlijk, gezien hun geschiedenis.
En natuurlijk kon het hier niet bij blijven. Ook de lezersbriefsectie van Knack werd het schouwtoneel van een abominabel opgevoerd stukje operette. In plaats van zich te verontschuldigen voor de subjectieve en éénzijdige reportages maakt Rik Van Cauwelaert er zich vanaf met het beschimpen van de kritische schrijvers en met het afdoen van hun argumenten als misplaatst. Zo was in de Knack van deze week de brief van een Antwerpse rabbijn kop van jut, omdat die het waagde het eugenetica-artikel van Knack te duiden met verwijzingen naar bepaalde projecten van Mengele in Auschwitz. Dat Knack zelf over de nazi’s begon in het artikel vergat Van Cauwelaert even in beschouwing te nemen, net zoals de constante verwijzingen van Knack naar de segregatie in het zuiden van de VS en de apartheid in Zuid-Afrika als het op het veiligheidshek aankomt.
Ik werd misselijk van de arrogante zelfingenomenheid van Van Cauwelaert en van diens weinig verhulde anti-Zionisme. Het Vlaamse volk verdient in zijn ogen natuurlijk wel een eigen land, maar een eeuwenlang onderdrukt en vervolgd volk mag dat niet. Hypocriet, onmenselijk en lafhartig!
“Papier is verduldig”, zal u misschien opwerpen om deze discussie niet te hoeven voeren. Maar Roularta zou Roularta niet zijn, moest hun ten top gedreven verticale integratie en de daarbij horende synergieën er niet voor gezorgd hebben dat ook het praatprogramma “Open Kaart” op Kanaal-Z dit weekend in het teken stond van Israël. Hezbollah-militant en AEL-voorman Dyab Abou Djadjah mocht nog eens zijn klapje komen doen in de TV-studio en zijn gal spuwen over Israël. En niemand die hem in de rede viel of tegensprak, noch de blonde speakerin, noch moderator van dienst Rik Van Cauwelaert. Ook de traditionele tegendebatteur ontbrak deze keer, maar dat zal andermaal puur toeval zijn.
Abou Djadjah kreeg vrij een forum om Hezbollah te verdedigen, de vernietiging van Israël te prediken, de moorden van Syrië op Libanese politici goed te praten, de Israëlische staat van genocide en etnische zuiveringen te beschuldigen, en elk verzet tegen Israël, het joodse volk of “collaborateurs” van Israël af te doen als aanvaardbaar en lovenswaardig. En ook al gaat Abou Djadjah prat op zijn herwonnen onschuld en gematigdheid als medewerker van de “Interparlementaire Unie voor Palestina”, toch kon hij het niet laten om Israël, in navolging van o.a. gewezen Amerikaans president Jimmy Carter, te verwijten aan “apartheidspolitiek” te doen en om de Gazastrook en de Westelijke Jordaanoever af te doen als “bantoestans”.
Het afhakken van handen bij dieven vindt hij ethisch aanvaardbaar, ook al is het niet meer “wenselijk”. De scheiding tussen kerk en staat vindt hij achterhaald, net als de ideeën van integratie en/of assimilatie. Het publiekelijk ophangen van homoseksuelen zoals onlangs in Iran gebeurde, is moreel en juridisch sluitend volgens Abou Djadjah. En met dat soort uitlatingen geraakte Dyab Abou Djadjah op Kanaal-Z onder de ogen van Rik Van Cauwelaert zomaar weg, zonder tegenkanting, zonder kritische vragen en zonder nuances via andere sprekers. Als er op Israël geschoten kan worden, is de kwaliteit of het verleden van de schutter voor Roularta kennelijk van geen tel.
En zo haalt Roularta haar eigen reputatie door het slijk en verwordt haar koningsblad “Knack” tot een pamflet uit de dertiger jaren van de vorige eeuw: een pamflet voor een pogrom.
Meer over de jonge joodse staat op www.pro-israel.org.
Meer teksten van Vincent De Roeck op www.libertarian.be.
posted by Vincent De Roeck @ 00:42
31 comments
31 Comments:
Inderdaad, Vincent, de Vlaamse 'christen-democratie', en haar "koningsblad Knack", is al geruime tijd grotendeels verworden tot een westerse perverse zelfhatende naief-linkse beweging.
Een kleine opmerking. Het is nog erger dan je het voorstelt: niet alleen genieten Arabische staatsburgers van Israel meer INDIVIDUELE rechten en vrijheden dan "religieuse minderheden" in Arabische landen, maar zij genieten meer individuele rechten en vrijheden dan ALLE burgers (dus inclusief moslem meerderheden) in alle Arabische landen. Verwacht niet dat mensen gelijk Van Cauwelaert nog dergelijke eerlijke observaties zouden kunnen maken. Wat voor hen telt is propaganda voeren in dienst van ideologische dogmas. Op geopolitiek vlak betekent dat concreet: demonisering van Israel en de USA.
Komaan Marc en Vincent, 60 jaar Israel is helemaal geen feestje waard als je de geschiedenis van het ontstaan van Israel in ogenschouw neemt: verdrijving van Palestijnen, landroof, moord en ellende voor de inheemse bevolking. 60 jaar herdenking en bezinning is een betere manier om te praten over het ontstaan van Israel. Je kunt dit jaar geen feest vieren als deze gebeurtenis zoveel implicaties heeft gehad voor de bevolking van de buurlanden. Israel is de kanker in het Midden-Oosten die de ganse wereld verziekt heeft.
Collega-IFF'er Nicolas Raemdonck kwam op het discussieforum van het LVSV Leuven aandraven met de volgende "hat tip": een column van William Kristol in de New York Times over de zestigste verjaardag van Israël. Deze "The Jewish state at 60" is een zeldzame pro-Israëlische tribune in een zee van anti-Zionisme en antisemitisme.
This week marks the 60th anniversary of the founding of the state of Israel. There have already been many birthday greetings, some heartfelt, some perfunctory, along with numerous reflections on the meaning of the occasion, some profound, some commonplace. For me, however, a discordant voice broke through.
Israel is a “stinking corpse” on its way to “annihilation,” Mahmoud Ahmadinejad said last Thursday as Israel celebrated Independence Day. “Those who think they can revive the stinking corpse of the usurping and fake Israeli regime by throwing a birthday party are seriously mistaken,” proclaimed the president of Iran, a nation that is a member in good standing of the United Nations and an active trading partner of countries like Germany and Russia. “Today the reason for the Zionist regime’s existence is questioned, and this regime is on its way to annihilation.”
I didn’t intend, in writing this column, to quote Ahmadinejad. I hate to dignify him by even taking note of his comments. I meant to pay tribute to the Zionists — men like Weizmann and Jabotinsky, Ben-Gurion and Begin — who made possible the almost miraculous redemption of the Jewish people in 1948. And I also intended to recognize the defenders of Israel at moments of crisis — men like Harry Truman and Richard Nixon and George W. Bush.
I thought I might even dwell on the amazing essay by the novelist George Eliot who made a case for Zionism in 1879 — 17 years before the publication of Theodor Herzl’s “The Jewish State.”
“The hinge of possibility,” Eliot wrote, is that among the Jews “there may arise some men of instruction and ardent public spirit, some new Ezras, some modern Maccabees, who will know how to use all favouring outward conditions, how to triumph by heroic example, over the indifference of their fellows and the scorn of their foes, and will steadfastly set their faces towards making their people once more one among the nations.”
The new Ezras and the modern Maccabees arose. But Jew hatred didn’t go away. And so, today, in light of Ahmadinejad’s remarks, in the face of the weakness of the West before the Iranian regime — I can’t avoid being reminded of the fact that this year is not only the 60th anniversary of Israel, but also the 75th anniversary of Hitler’s coming to power.
In 1933, in Germany, at the geographical and intellectual center of 20th-century Europe, the Weimar Republic was replaced, as the philosopher Leo Strauss put it, “by the only German regime — by the only regime that ever was anywhere — which had no other clear principle except murderous hatred of the Jews, for ‘Aryan’ had no clear meaning other than ‘non-Jewish.’ ”
The civilized world was helpless. Churchill’s pleas to act were ignored. The world was plunged into war. Two-fifths of world Jewry were murdered.
The founding of Israel promised a more hopeful future, not just for the Jews but for mankind. And, in fact, the last 60 years have perhaps been less horror filled and more humane than the preceding 60. But what of the future?
On Dec. 10, 1948, Winston Churchill, then leader of the opposition, took to the floor of the House of Commons to chastise the Labour government for its continuing refusal to recognize the state of Israel. In his remarks, Churchill commented:
“Whether the Right Honourable Gentleman likes it or not, and whether we like it or not, the coming into being of a Jewish state in Palestine is an event in world history to be viewed in the perspective, not of a generation or a century, but in the perspective of a thousand, two thousand or even three thousand years. This is a standard of temporal values or time values which seems very much out of accord with the perpetual click-clack of our rapidly-changing moods and of the age in which we live.”
In 2008, the defense of the state of Israel, and everything it stands for, requires a kind of courage and determination very much out of accord with the perpetual click-clack of our politics, and with the combination of irresponsibility and wishfulness that characterizes the age in which we live.
Still, even though the security of Israel is very much at risk, the good news is that, unlike in the 1930s, the Jews are able to defend themselves, and the United States is willing to fight for freedom. Americans grasp that Israel’s very existence to some degree embodies the defeat and repudiation of the genocidal totalitarianism of the 20th century. They understand that its defense today is the front line of resistance to the jihadist terror, and the suicidal nihilism, that threaten to deform the 21st.
What Eric Hoffer wrote in 1968 seems even truer today: “I have a premonition that will not leave me; as it goes with Israel, so will it go with all of us. Should Israel perish, the holocaust will be upon us.”
Wat is nu eigenlijk weer het punt van deze bijdrage? Je verwijt Knack anti-zionistische standpunten in te nemen terwijl je zelf van de vrije menigsuiting gebruik maakt om een pro-Israël standpunt te formuleren. Knack heeft volgens jou alleen maar oog voor het negatieve van de staat Israël terwijl jij net het tegenovergestelde doet. Om dan te spreken van een reputatie die door het slijk wordt gehaald, enke en alleen omdat jouw mening anders. Kom, kom, ernstig blijven.
@ Olivier Elias
Het is OK van van mening te verschillen met iemand anders. Het is NIET OK van de waarheid geweld aan te doen, zoals u doet.
Ik heb het hier niet over de 'waarheid' omtrent het Arabisch-Israeli conflict. Die waarheid is zeer complex en moeilijk om te kunnen vatten, zodat meningen er over gemakkelijk kunnen verschillen. Ik heb het wel over het feit dat u Vincent verwijt van een reputatie door het slijk te halen "OMDAT" Knack en Van Cauwelaert een andere mening zouden hebben dan de zijne. Dat is niet wat Vincent deed. Wat hij wel deed, is van een andere mening te verkondigen, en hij heeft duidelijk in het lang en het breed uitgelegd waarom hij meent - naar mijn mening terecht - dat Van Cauwelaert ONGENUANCEERD ("ongenuanceerde stemmingmakerijen" enz..) en EENZIJDIG te werk gaat.
U mag gerust de abominabele meningen van Van Cauwelaert delen, maar u mag geen valse leugen vertellen omtrent de reden waarom Vincent hem door het slijk haalt. Tenminste, in de veronderstelling dat u een eerlijke en verstandige persoon zou willen zijn.
@ Danish Dynamite
U heeft een verkeerde en eenzijdige visie omtrent de geschiedenis van het ontstaan van de moderne staat Israel. Dat is allereerst uw probleem, en het is niet moeilijk om te begrijpen waar de oorzaak van dat probleem ligt.
Twee FEITEN (met enkele aanverwante opinies) die u (tegen alle hoop in) op de weg naar wat meer gezond verstand zouden kunnen helpen zetten.
-- 'Palestina' was vroeger een onderdeel van het Ottomaanse rijk. Na WO1 werd het een Brits 'protectoraat'. Bij de opheffing van dit protectoraat, na WO2, waren het de Arabieren (en de Arabische landen) die het VN-partition-plan verwierpen. De Arabische wereld heeft nooit een joodse staat willen accepteren, noch een Berberse, noch een Koerdische, noch een Koptische enz... Arabische potentaten en moslems kunnen geen 'alternatief model' in hun midden dulden. Het zou de gewome moslem aan het (onafhankelijk)denken kunnen doen zetten.
-- Bij het onstaan van de staat Israel waren er minstens EVENVEEL joodse vluchtelingen (uit Arabische landen) als Arabische vluchtelingen uit Israel. De joden hebben hun vluchtelingen geintegreerd (juist zoals de Duitsers deden met hun vluchtelingen uit Oost Europa na WO2, dus rond dezelfde tijd). De Arabieren daarentegen hebben hun vluchtelingen niet willen integreren, maar hielden ze in kampen om 'revanchisme' aan te kweken.
Waarom u "landroof, moord, en ellende..." enkel kunt zien aan 1 kant, en niet aan de andere kant, dat is uw probleem, en dat valt weer gemakkelijk te verstaan voor wie de ideologische propaganda van de contemporele naief-linkse academie en media kan begrijpen.
U zult allereerst moeten leren van het onderscheid te kunnen maken tussen (A) feitelijke observaties (zoals die vergelijking tussen rechten en vrijheden in verschillende landen, cfr mijn vorige posting) en (B) opinies. En ten tweede zult u moeten leren van eerlijk te kunnen blijven, en dus niet arbitrair sommige observaties te negeren om toch maar uw vooringenomen opinies te kunnen blijven aanhouden. Dit in de veronderstelling dat u niet in een soort typische 'Arabische' groepsmentaliteit van vooringenomenheid zou willen blijven hangen. Maak maar eens een vergelijking tussen de Arabische media en de Israeli media, om te kunnen zien waar er opinie-diversiteit wordt getolereerd, en waar niet. En welk 'model' zou u voor uw eigen cultuur wensen?
"Israël is in de ogen van progressief links het enige land in de wereld dat zich tevreden moet stellen met een territoriumaalmoes en onverdedigbare grenzen, en dat in een Arabische omgeving waarbij het machtigste buurland Syrië én de laatste regionale grootmacht Iran allebei de vernietiging van Israël en de annihilatie van het joodse volk propageren."
Qué? Israël heeft min of meer 'verdedigbare' grenzen alleen een gebrek aan Strategische ruimte. Syrië is sterk op papier maar voornamelijk voor intern gebruik. Iran zit redelijk ver weg en kan enkel ter plekke ageren dmv/d Hezbollah als proxy en het behelpen van Syrië.
Over de laatste halve eeuw hebben de Arabieren (gesteund door de ganse moslemwereld) minstens 4 keer geprobeerd van Israel van de kaart te vegen op DIRECTE wijze, naast de indirecte 'subversie' die permanent doorgaat. Het is duidelijk dat Israel niet op 'ze'ev' zal kunnen rekenen wanneer de volgende keer voor een directe poging zal komen.
Zo vanuit een salonzetel in Brussel (of Madrid?) is het natuurlijk gemakkelijk om gemakzuchtig te pontificeren over "verdedigbare grenzen". Of een grens echt verdedigbaar is, of niet, heeft veel te maken met de 'natuur' of aard van de vijand(en).
Neemt u mij voor een idioot? Ik stel voor dat u eens de STRATFOR analyse van de Israëlische Geopolitiek op naleest. Zal u weten dat de huidige Israëlische grenzen een redelijk goede verdedigende positie geven. T.a.v. Syrië is de Golanhoogte en de Megido vlakte cruciaal. Egypte moet doorheen de lastige Sinaï, zeer kostelijk en zeer moeilijk (maar niet onmogelijk). Egypte heeft niet de incentive voor conflict. Jordanië ook niet. Irak is knock-out alsook Libanon. Enkel de Hezbollah vormt vanuit Libanon een bedreiging maar het terrein is voldoende als een verdedigende stelling tegen een grondoorlog. Raketoorlog is een andere koek, maar de Israëlisch hebben de kennis en capaciteit om snel de Litani te bereiken en oversteken, mits de benodigde planning en politieke steun.
Op mijn steun mag ze rekenen, moet alleen weten waarover men het heeft.
Dit artikel blinkt vooral uit in valse zwart-wit tegenstellingen die van de realiteit een karikatuur maken; niemand betwist dat de Arabische Israeli's meer rechten hebben dan de doorsnee burger in een doorsnee Arabisch land, maar dat is een valse vergelijking. De correcte vergelijking moet zijn deze tgo Joodse Israeli's. Met dit soort vergelijkingen kan elke achterstelling of zelfs bot en rabiaat racisme gelijk waar tgo zwarten goed gepraat worden met een eenvoudige verwijzing naar Mugabe of een ander waanzinige dictator in Afrika.
Het klopt dat Israel omringt is door een vijandige omgeving, maar verrechtvaardigd niet bv de inbeslagname van vruchtbare landbouwgrond niet voor veiligheidsredenen maar voor (vulgaire) mercantiele redenen. De concrete ligging vd muur (dus niet het bestaan an sich) heeft evenveel met dit soort redeningen te maken dan met veiligheid.
Dat het eugenetica-project en de enge visie op volk zomaar ingang vind bij VDR vind ik meer dan bedenkelijk, het refereert wel degelijk naar een raciale theorie die niet alleen z'n perversiteit reeds meerdere keren helaas heeft bewezen, maar die vooral ook fundamenteel onwetenschappelijk is. Meer nog, meerdere Joodse wetenschappers en geleerden (filosofen en religieuzen) nemen duidelijk afstand van deze volk-definitie. Het probleem met dit artikel is dat ze op eenzelfde manier fulmineert als pakweg een Abou Jahah dat doet vanuit het andere uiterste maar met een gelijkaardige opbouw: een correcte historische feiten in een valse vergelijking steken (vb: door veralgemeningen, valse parallelen etc) om van daaruit extreme standpunten te rechtvaardigen. Ik zie wel meer parallellen tussen de hysterische stijl van VDR en Jajah trouwens. Elke kritiek op Israel is niet antisemitisch zoals VDR stelt, dit is een flauwe argumentatie die de inhoud uit de weg gaat. Meer zelfs, anti-zionisme is niet noodzakelijk (!) antisemitisch.
Dit soort van zelfverklaard 'supporters' doen vooral ook veel afbreuk aan de liberale kritische ideologie en het verlichtingsdenken waarop deze site zich beroept, maar vergoelijkt vooral een nieuw soort van racistisch (enge definitie) denken. Ik vermoed dat de drang om zich anti-links te profileren elke kritishce redenering in de weg komt te staan.
@ Marc Huybrechts
Met alle respect, maar ik zie de kern van uw comment echt niet in. Vincent kan en mag van mening verschillen maar het is niet omdat Knack en Van Cauwelaert andere aspecten van de zaak belichten dat zij daarom meteen leugenaars, manipulators en anti-zionisten genoemd mogen worden. Vincent's artikel is evenzeer duidelijk gekleurd, niet neutraal en verheerlijkt de staat Israël. Wat is dan het verschil met Van Cauwelaert? Geen. Je kan niet zelf gebruik maken van de vrijheids van meningsuiting om die aan een ander te gaan ontzeggen.
Waarom er overigens verwijzingen naar christendemocratische propaganda worden bijgesleurd is ook niet helemaal duidelijk, wellicht is dit het gevolg van een gebrek aan redelijke argumenten... Moest Vincent de moeite gedaan hebben Knack te lezen, zou hij weten dat er vaak zeer scherp naar Leterme en de CD&V wordt uitgehaald.
Sorry hoor Elias maar ik denk wel dat Vincent de Knack gelezen heeft...
In dat geval zou hij moeten weten wat er staat en is heel de tirade tegen de 'christen-democratische propaganda' er zonder mee bijgesleurd om zomaar wat in het rond te stampen. En dan Van Cauwelaert verwijten niet objectief te zijn...
Elias, een blog hoeft niet objectief te zijn, een magazine van dat alooi wel. Ze kunnen gerust een bepaalde opinie verdedigen, maar dan wel binnen een objectief kader, en niet zoals ze nu doen.
En ook over de pro-CVP stellingen in Knack kan niet geredetwist worden, tenzij wanneer JIJ misschien de Knack niet gelezen hebt. De enige kritiek van Knack op de CVP gaat over hun bijwijlen te rechts en te weinig ACW-profiel.
Knack focust op bepaalde aspecten can het probleem rond Israël en schrijft daarrond een stuk, dat inderdaad een zekere politieke voorkeur doet uitschijnen. Ik zie het probleem niet. Ten eerste bestaat objectiviteit niet en ten tweede gaat Knack er blijkbaar van uit dat haar lezers slim genoeg zijn om daar doorheen te kijken en eventueel zelf aan andere mening te vormen. Dit in tegenstelling tot Uw standpunt dat de Knack-lezers blijkbaar als gemakkelijk beïnvloedbare wezens bekijkt.
Overigens, moest Knack een liberaal en pro-Israël standpunt hebben ingenomen, dan had Vincent's tribune allicht nooit bestaan. Wat mijn stelling bewijst dat hij niet de subjectiviteit van Knack onder vuur neemt maar gewoon zelf niet tevreden is met de redactionele lijn. Tegelijkertijd kon hij zijn pro-Israël standpunt nog eens ventileren en net zoals vele liberalen nog eens lekker gefrustreerd uithalen naar de christen-democratie.
Waarom maken de zogenaamde CHRISTEN-democraten eigenlijk mooi weer met ISLAMITISCHE Armeense genocide-ontkenners zoals Ergun Top??
http://www.nd.nl/document.aspx?document=nd_print&id=105982
voor wie de Israëli's zogezegde verdrukkers noemt
@ Olivier Elias
1) Als u mijn oorspronkelijke comment niet begrijpt dan zal ik het nogmaals herhalen. Ik heb me specifiek gericht op uw bewering dat Vincent een "reputatie" door het slijk heeft gehaald "enkel en alleen omdat jouw mening anders (is)". Dat is nu precies wat Vincent NIET deed. Hij heeft zijn redenen waarom hij die reputatie door het slijk haalde verantwoord met argumenten. Als u geen verantwoordelijkheid wil nemen voor uw eigen zinnetje, zeg dat dan toch duidelijk, maar doe alstublieft niet alsof uw neus bloed wanneer men u op uw eigen woorden wijst. Dat zou een uiting van echt "respect" (tegenover mij) en ook van zelfrespect (tegenover uzelf) zijn.
2) Nu shrijft u in een verdere bijdrage zo weer een ongelooflijke stommiteit dat men echt moet vrezen voor de Vlaamse (en Europese)toekomst. Nu beweert u dat "objectiviteit niet bestaat". Dat is zo ongeveer hetzelfde zeggen als dat niets zou bestaan. Natuurlijk bestaat ectiviteit wel. Observeerbare feiten bestaan wel degelijk, en zijn dus objectief. Bijvoorbeeld, mijn bewering dat er bij het ontstaan van Israel ongeveer evenveel (tussen de 600 en 800 honderd duizend) joodse vluchtelingen uit Arabische landen waren als Arabische vluchtelingen uit Israel, is een objectief gegeven waarvoor er veel historische 'evidence' bestaat. Het feit dat mensen in het algemeen allerlei subjectieve opinies verkondigen, betekent NIET dat er geen objectiviteit bestaat. Zowel objectiviteit als subjectiviteit bestaan, en des te meer dat subjectieve opinies (i.e. opinies aangehouden door menselijke subjecten) berusten op feitelijke of objectieve gegevens (in plaats van op subjectieve of ideologische doelstellingen) des te eerlijker en 'waardevoller' die opinies zullen zijn.
3) Het is zeker waar dat Vincent "niet tevreden is met de de redactionele lijn" (van Knack). Dat is toch zijn volste recht, of niet? Juist zoals u niet tevreden mag zijn met de redactionele lijn van Vincent. Maar, wat u niet mag doen dat is valse stromannen poneren en valse beschuldigingen maken. U beschuldigt Vincent dat hij van zijn vrijemeningsuiting gebruik zou maken "OM DIE AAN EEN ANDER TE GAAN ONTZEGGEN". Wat een ongelooflijke nonsens is dat toch! Hoe kunt u dergelijke onzin schrijven?. Waar heeft Vincent ooit beweert dat hij Van Cauwelaert of Knack hun vrijheid van meningsuiting zou willen ontzeggen?
Kortom u moet echt leren lezen wat er staat (en niet wat u denkt dat er staat). En nog belangrijker, u moet leren intellectueel eerlijk blijven. Maar, kunnen eerlijk zijn (allereerst met zichzelf) dat is iets dat men in zijn prille jeugd moet leren. Want daarna is het te laat. En voor Van Cauwelaert is het al lang te laat.
1) Werkelijk, U dient te lezen wat ik en Vincent geschreven hebben want dit is reeds de tweede post op rij dat U naast de zaak aan het praten bent. Vincent zegt op het einde van de tekst dat Roelarta zichzelf door het slijk haalt met zulke artikels. Mijn repliek daarop was dat ik zulks een overdreven stelling vind. Het is niet omdat Vincent's mening niet strookt met die van Van Cauwelaert dat dit meteen wil zeggen dat Roelarta zichzelf door het slijk haalt.
2) Objectieve verslaggeving beperkt zich tot droge feiten en het schrijven van kronieken. Wat men daarna met die feiten doet, is iets geheel anders. In die zin bestaan er nauwelijks objectieve meningen, zeker niet in gevoelige discussies als deze rond Israël. Dat U deze vaststellig een stommiteit zou vinden, zegt meer over U dan over mij.
3) Men heeft het recht om er andere meningen op na te houden maar kom daar dan ook consequent voor uit. Van Cauwelaert aanvallen met het argument 'hij is niet objectief' doet vermoeden dat het eigen standpunt dat wel zou zijn, quod non. Impliciet veronderstel je dus dat de ander een leugenaar is en de werkelijkheid negeert terwijl je zelf de waarheid in pacht hebt. Val de ander aan op zijn inhoud en je hebt een echt debat in het kader van vrije meningsuiting. Gebruik het argument objectiviteit en je geeft gewoon aan dat je het zelf beter weet en de ander fout zit en dat niet zou mogen zeggen. Dat ruikt niet alleen naar ongelooflijke betweterij maar ook naar de stelling dat Knack dit niet zou mogen zeggen.
Is Frejj Elias, de Christelijke burgemeester van Bethelem, in het ND-artikel dat Albert Cornelis aanhaalde misschien familie van onze eigen christendemocraat Olivier Elias?
Negative.
@ Jean
In tegenstelling met Elias (die zich druk maakt over kleine partijdige bagatellen als kristen-demokraten en liberalen) maakt u meer serieuse en substantiele argumenten tegen Vincent's analyse. Naar mijn mening verkondigt u 'halve' waarheden, en precies daarom zijn uw opinies veel gevaarlijker.
1) Het is waar dat men zijn "vergelijkingen" heel voorzichtig moet kiezen. De vergelijking met de rechten van een doorsnee burger in een doorsnee Arabisch land werd door mij gemaakt, en niet door Vincent in zijn artikel. Die vergelijking is wel uiterst RELEVANT, omdat de concrete realiteit van de omgeving waarin Israel zich bevind wel degelijk die van de Arabische wereld en dus van de Arabische cultuur is. Laat ons heel duidelijk zijn: als de Israelis willen overleven als vrije mensen in een democratische cultuur dan moeten zij de verdere 'verarabisering' van hun eigen samenleving voorkomen of beletten. Vermits er geen enkele Arabische democratie bestaat, zou het wel uiterst naief zijn van uwentwege om die realiteit te ontkennen. Ik weet wel dat men dat in Brussel grotendeels doet, maar daar kan men zich dergelijke naiviteit voorlopig nog permiteren. In Israel kan men dat niet. De geschiedenis van de laatste halve eeuw is daarvoor te duidelijk. Met racisme heeft dit niets te maken, wel met 'empirisme' (i.e. zich laten leiden door observeerbare gegevens. De Israeli democratie moet de 'democratische' INDIVIDUELE grondrechten van AL haar burgers respecteren, inclusief haar 'Arabische' burgers. EN ZIJ DOET DAT OOK. Zij doet dat zelfs beter dan de Belgische, vermist men in Belgie (in een veel meer comfortabele positie) niettemin het vrijemeningsuitingsrecht van sommigen criminaliseeert en partijen probeert te verbieden). Maar, de Israelische democratie moet zeker niet 'Arabische' gedragspatronen aankweken noch tolereren. Zij moet geen zelfmoord plegen op termijn. Dus ja, de vergelijking moet ook gemaakt worden "...tgo joodse Israelis". Maar, niet in de zin die u er aan geeft. Wel in de zin dat de indiviuele grondrechten van alle burgers worden gerespecteerd (dus niet alleen joodse, of Arabische, maar ALLE).
2) U verwijt Vincent van een "eugenetica project" aan te hangen. Dat is ongegrond. Hij heeft duidelijk uitgelegd waarom de vergelijking die Knack maakte met Hitler en de nazis een valse vergelijking was. En dat een kleine staat gelijk Israel, omringt door een vijandige wereld van honderden miljoenen Arabieren, zich bekommert om haar demografie, dat is het gezond verstand zelve voor wie bevrijd zou kunnen zijn van enige ideologische verdwazing.
@ Olivier Elias
1) In tegenstelling met u heb ik er geen probleem mee van een 'fout' te kunnen erkennen. Inderdaad, het is nu duidelijk dat de opinie in kwestie ("door het slijk halen") bij Vincent origineerde. Had u dat de 1ste keer duidelijk gemaakt, dan zou die 2de keer overbodig geweest zijn.
2) Ik denk dat we allebei duidelijk hebben gemaakt dat we het onderscheid tussen objectiviteit en subjectiveit kunnen maken. Maar ik vrees dat u niet bereid zult kunnen zijn van te erkennen dat uw bewering dat "objectiviteit niet bestaat" een onbezonnigheid was. Daarenboven, een valse stroman opzetten, en dan die "vaststelling" aan mij toeschrijven is ONEERLIJK en dat zegt meer over u dan over mij. Het is veel belangrijker van eerlijk te kunnen blijven dan van 'slimmer' te kunnen zijn of lijken te zijn.
3) Alsof Vincent er niet voor uit zou komen van er "andere meningen op na te houden". U blijft maar voortdurend 'stromannen' opzetten. Het feit dat hij Van Cauwelaert subjectiviteit verwijt is toch volkomen normaal in dit soort van "gevoelige discussies". Als u daaruit wil concluderen dat Vincent zichzelf als volkomen "objectief" zou willen zien, dat doet u maar. Echter, Vincent zelf heeft zoiets nooit gezegd. Het probleem met contemporele Vlamingen van uw soort is juist uw extreem moreel-relativisme. Niemand is perfect in zijn subjectief theoretiseren op basis van objectieve gegevens, maar dat betekent NIET dat er "geen objectiviteiT" zou bestaan, noch dat alle subjectieve opinies even waardig of correct zouden zijn. Ik herhaal, Vincent heeft zijn opinies verdedigd met argumenten. Het (OBJECTIEF) feit dat u niet overtuigd werd door zijn (SUBJECTIEVE) redeneringen, levert geen justificatie voor uw valse verwijten aan het adres van Vincent. En uw losse woorden over vrijemeningsuiting, naar mijn mening illustreren dat u de absolute primauteit van het politieke vrijemeningsrecht (voor het behoud van democratie op termijn) niet kunt apprecieren. Dat is niet verwonderlijk, want het Belgische parlement beseft dat ook niet meer.
Dan wacht ik nog steeds op een reactie op mijn laatste commentaar.
Back to topic !
Ik heb uit nieuwsgierigheid de betreffende artikelenreeks opgesnuisterd. U bakt het weer bruin de roeck. Misschien moet iemand eens de link naar betreffende artikelenreeks geven want de leugenachtigheid in het proza van de roek wordt stilaan hemeltergend.
De artikelen in het eerste Knack nummer van de reeks over 60 jaar Israël zijn zonder meer een lofzang op Israël en op de joodse cultuur (tot en met een lexicon van joodse leenwoorden - "gotzpe" aan dat woord moest ik denken bij het lezen van uw stukje, zoek het eens op).
Uit het editoriaal van rik vAn CauWelaert : “Zestig jaar geleden, op 14 mei 1948, één dag voor het verstrijken van het Britse mandaat over het gebied, riep David Ben-Goerion de staat Israël uit. Sinds die dag is Jeruzalem 'een rustpunt in de gedachten van elke Jood'. Ook voor het overgrote deel van de Joodse gemeenschap in ons land. 'Het hart van het Jodendom klopt in Israël', zegt Sylvain Landau van de orthodoxe gemeenschap Machsike Hadass. Wat hem helemaal niet belet zich Belg te voelen. Die liefde van de Belgische Joodse gemeenschap voor Israël is, volgens conservator Daniël Dratwa van het Joods Museum in Brussel, mystiek en emotioneel. In een vaak aangehaald Vrij Nederland-interview met Piet Piryns verwoordde publicist Abel J. Herzberg het zo: 'Zonder de staat Israël zijn we opnieuw weerloos. Dan is iedere Jood, waar ook ter wereld, een cheque zonder dekking.' “ Zonder enige kritische voetnoot vanwege Van Cauwelaert, niet slecht voor een notoir antizionist (antisemiet?)
In geen van de zes artikels die ik las ontwaarde ik ook maar één zinsnede die in de buurt van antizionisme, laat staan antisemitisme komt. Het ging over volgende artikels :
-“Toen ging de sjoel dicht”
-“Bekende Joden in de Belgische geschiedenis”
-“Een ras, een volk, een godsdienst”
-“Een monument van de Joodse emancipatie”
-“Moord in de kathedraal”
Kun je mij tegenspreken de roeck ? Heb ik ergens over gelezen ? Graag correct citeren !
Ook in het stuk “de kinderfabrieken van Israël” waarnaar VDR verwijst valt nergens een antisemitische noot. Elk stuk dat ik ooit over de eugenetica las verwees inderdaad naar bepaalde nazi-praktijken. Daarmee houdt de vergelijking (doorgaans, en ook in dit artikel) op. Israël heeft goede redenen voor haar geloof in de eugenetica en die worden in het artikel ook aangehaald. Eén goede reden is het recessief erfelijke syndroom van Tay-Sachs dat bij ahkenazische joden veel meer voorkomt dan bij andere bevolkingsgroepen. Door voor het huwelijk te onderzoeken of beide partners compatibel zijn voorkomt men bepaalde afwijkingen.
Sleutelpassage (quote van de Israëlische sociologe Yael Hashiloni-Dolev) : “Bovendien beschouwt het Jodendom lijden en ziekte niet als een weldaad. Anders dan bij christenen, voor wie lijden een betekenis heeft, moeten Joden lijden voorkomen en het bestrijden. Ook al moeten ze daarvoor tussenbeide komen met bijvoorbeeld een gentest, het is toegestaan (…)”
Dezelfde onderzoekster zegt wat verder : “Toch is Israël veel te streng in zijn oordeel over wat een gezond kind is en wat niet. Wat in Europese landen nog aanvaard wordt als gezond, wordt in Israël soms al als een afwijking bestempeld. Dat betekent dat Israëlische vrouwen veel sneller abortus plegen dan Europese.” (geïllustreerd met cijfers). Zowat alle kritische stemmen in het artikel zijn trouwens Israëlisch.
Samenvattend : met deze reeks overtreft Knack voor één keer zichzelf. Zonder meer een genuanceerde reeks met woord en wederwoord. Niets op aan te merken.
(Als klap op de vuurpijl pakt Knack uit met een “9 uur durende dvd-collectie die de geschiedenis van de Joden en het ontstaan van Israël in beeld brengt. Vanaf de Jodenvervolging en de terreur door de nazi’s begin jaren ’20, de uitvoering van Hitlers ideeën en desastreuze gevolgen ervan tot en met de geboorte van Israël en de enorme problemen" - gemaakt door het Wiesenthal centrum, how's that for antizionism?)
stop toch met dat gezeik over "knack" en lees dat minder dan middelmatig, oneerlijk blad gewoonweg niet meer, dat is de enigste manier om met die onzin komaf te maken.
al dat gezeur en gemekker
koop gewoon Elsevier, een bald dat op alle vlakken hoogstaander is, en ondertussen ben je van dat ge(k)leuter van de Belgische politiek vanaf
beste Mr De Roeck,
ik hoop dat de Joodse lobby U niet in dollars betalen voor dit artikel dat dezelfde mate van vooringenomenheid en ongenuanceerd heeft als U die verwijt aan de hoofdman van de Knack
ik vind het al zeer merkwaardig dat U zich uitspreekt over dat 'westvlaams duidingsblaadje', U als internatinaal gerenomeerd intellectueel houdt zich toch niet met dergelijke provincialistische bagatellen bezig!
even serieus, als U werkelijk overtuigd bent dat de knack toch zo'n antiliberaal kalotenblad is dan moet U maar dit artikel opsturen als lezersbrief naar de Knack, dan zal je zien dat de Knack toch niet zo eenzijdig tjeefs is
mijn vlaams-katholieke groeten aan een ex-jesuit
Beste Mr Desimpel,
Als uzelf uw eigen (pseudo)naam gekozen zou hebben dan moet ik u feliciteren, want "te simpel" is wel het beste dat men uw 'bijdrage' kan noemen.
Waaruit bestaat uw bijdrage?
1) U begint met een laaghartige beschuldiging over "dollars betalen" en over "joodse lobby", zonder enige staving. Ja, goedkope beschuldigingen maken dat kan iedereen. Zelfs de grootse dommerik kan dat. Maar, iets uitleggen en verdedigen met argumenten dat kan u duidelijk niet. Vincent kan dat wel, en deed dat ook in zijn artikel. Van Cauwelaert in Knack kan dat ook, maar zijn argumenten zijn niet zo 'goed' als die van Vincent (lang verhaal).
2) U kunt dus goedkope beschuldigingen uiten, maar zou u ook essentie van details kunnen onderscheiden? Blijkbaar niet. Vincent schreef een lang artikel over Israel en het Arabisch-Israeli conflict. In dat lang artikel stond er 1 zinnetje (ergens in de 1ste paragraaf) waarin hij persgroep Roelarta verwijt van "anti-liberaal en christen-democraat" te zijn. En dat is blijkbaar het enige waaromtrent u (en Elias) zich kunnen druk maken! Voor uw informatie, dit artikel ging over het Arabisch-Israeli conflict en de eenzijdige voorstelling daarvan door Van Cauwelaert in Knack. Het ging echt NIET over "kaloten, West Vlaanderen, tjeven...noch anti-liberalen". Dat zijn allemaal echte bagatellen in deze kontekst, en dat is dus precies waar u mee bezig zijt. Vincent, daarentegen die heeft een lang en beredeneerd artikel geschreven, iets wat duidelijk nooit uit uw pen of klavier gaat kunnen geraken.
3) Tenslotte, uw hypocrisie siert u niet. En uw "vlaams-katholieke groeten" zijn duidelijk hypocriet. Of ze "vlaams" zouden zijn, laat ik in het midden. Als Vlaming kan ik het alleen maar betreuren dat uw mentaliteit tegenwoordig zo prevalent is in Vlaanderen (en de eenzijdige partijdigheid van een Van Cauwelaert getuigt daar nog meer van). Maar "katholiek" zijn uw groeten zeker niet. Tenzij u katholiek zou verwarren met (a) ongegronde goedkope beschuldigingen maken over dollars en joodse lobby, en met (b) onkunde om het onderscheid te kunnen maken tussen essentie en onbelangrijke details.
Met gedegouteerde groeten,
MH
Quote : "Voor uw informatie, dit artikel ging over het Arabisch-Israeli conflict en de eenzijdige voorstelling daarvan door Van Cauwelaert in Knack."
Marc,
Ik wacht nog altijd op een citaat uit het editoriaal (of een ander artikel?) van Van Cauwelaert - of van de hand van één van de knack journalisten - waaruit een "eenzijdige voorstelling van het Arabisch Israëlisch conflict". Hebt u de reeks over 60 jaar Israël eigenlijk wel gelezen of is uw vertrouwen in Vincent grenzenloos ?
Met verbaasde groeten,
Steven
@ Steven
1) Ook al ben ik geen libertarier gelijk Vincent, ik heb niettemin een groot (geen "grenzeloos") vertrouwen in zijn (a) capaciteit om een argument te kunnen opbouwen of een stelling te kunnen verdedigen, en ook in zijn (b) bereidheid van intellectueel-eerlijk te blijven bij zijn voorstelling van een bepaalde problematiek. Dat oordeel berust op vele observaties van wat hij hier op deze blog al heeft neergepend in het verleden. Het belet niet dat ik het regelmatig niet eens ben met sommige van zijn opinies.
2) U vraagt naar "een citaat" dat de eenzijdige voorstelling van het Arabisch-Israelisch conflict" zou illustreren. Sorry, maar dat is een zinloze vraag, en op zinloze vragen kan men geen zinnig antwoord geven. Een specifiek citaat kan geen "eenzijdige voorstelling" bewijzen of illustreren. Een dergelijk oordeel moet uiteraard berusten op een 'geheel' of op 'big picture' interpretatie. Specifieke citaten kunnen enkel dienen als bewijs dat iets specifiek al of niet werd gezegd of geschreven door de betrokkene, maar zulke citaten kunnen geen algemeen oordeel bevestigen. Integendeel, zonder gepaste context-uitleg kunnen ze zelfs misbruikt worden om valsheid te verspreiden.
3) Ik spreek me niet uit over de specifieke "artikelenreeks" waar u gewag van maakt. Ik noteer uw visie daarover, juist zoals ik de visie van Vincent heb genoteerd. Twee verdere punten daaromtrent:
-- Het is niet duidelijk of U en Vincent het over exact hetzelfde zouden hebben. Hij spreekt zich uit in het algemeen over de redactionele lijn van "de publicaties van de persgroep Roularta". En zijn oordelen daaomtrent kan ik grotendeels bijtreden, (a) op basis van al mijn eigen observaties van wat er wekelijks in Knack verschijnt en (b) op basis van vele artikelen van Van Cauwelaert die ik zelf regelmatig op het computerscherm kan lezen.
-- Voor mij staat het buiten alle kijf dat die redactie zeer bevooroordeeld is tegenover de USA en een "verregaand anti-Amerikanisme" aanhangt, en ook dat zij regelmatig een eenzijdige voorstelling geeft van interne Amerikaanse 'situaties' en van het Arabisch-Israeli conflict waarbij er verschillende maten en gewichten worden gehanteerd. Wat ik bijvoorbeeld heb kunnen zien in Belgische berichtgeving over de "veiligheidsmuur" is puur Arabische propaganda. Over de materies van eugenetica en van Abou Djadjah, in deze context, weet ik niet veel, maar ik ben voorlopig (tot nader weten) wel geneigd van Vincent daaromtrent te volgen.
4) tenslotte, ik wil u wel geven dat de cultureel naief-linkse ideologische trend bij Knack minder erg is dan in het gros van de Belgische media. In die zin zijn Van Cauwelaert en Knack nog bij de minst-slechten.
Los van de politieke voorkeuren van Knack (en de rest van de West-Europese media) omtrent Israël, moeten we toch eerlijkheidshalve stellen dat Israël geen enkele aanspraak kan maken op andermans land, wat ze in 1948 wel gedaan hebben, en dat zij internationaalrechterlijk niet meer privileges verdienen dan de anderen. En als de Amerikanen zo graag een Israël willen, dat ze het dan in Texas of Alaska neerpoten!
@ danish dynamite
1) Uw bevooroordeeldheid is werkelijk ongelooflijk. U zijt juist gelijk Arabische fascisten die het bestaansrecht zelf van Israel betwisten. Israel betwist helemaal niet het bestaansrecht van 'Palestijnen', noch van andere Arabieren. Het omgekeerde kan men grosso modo niet zeggen.
2) U vertrekt van valse veronderstellingen. Israel maakt geen "aanspraak op andermans land", en geniet zeker NIET van "privileges" op internationaal vlak. Integendeel! Het wordt 'de facto' gediscrimineerd op "internationaalrechterlijk" vlak door een meute van hypokrieten en dictaturen. U parroteert Arabische en moslem propaganda (en westers naief-links ideologisch dogma).
3) Met Texas en Alaska heeft dit absoluut niets te maken. Twee duizend jaar geleden was 'palestina' een joodse staat. En bij het onstaan van de moderne staat Israel bestond het gros van haar bevolking uit afstammelingen van joden in het gebied tussen de Middelaandse zee en de Jordaan. Daarna werd dat aangevuld door (a) joodse vluchtelingen uit de ganse Arabische wereld, (b) de overlevenden van de Europese holocaust, en (c) vluchtelingen van Russische 'pogroms' en semi-pogroms.
4) U zijt blijkbaar omringd door een 'wereld' van jodenhaat die u onwetend houdt omtrent de realiteit van het Midden Oosten vandaag en die u met een vertekend beeld belast van de recente geschiedenis. En het is maar goed dat Amerikanen regelmatig de moed kunnen opbrengen om bedreigde 'democraten' in de wereld te willen helpen (of dat nu de Koerden waren onder Saddam, of Taiwan en Israel vandaag). Zoniet was u opgegroeid onder een soort nationaal-socialistisch 'politbureau'. En ja, eens dat totalitarisme vaste voet aan wal heeft, dan kan dat wel ettelijke generaties duren hoor. Heeft u daar voorbeelden van nodig? Syria, China...Waarom zou het anders geweest zijn in de Benelux, als men uw redenering had gevolgd 2 generaties geleden? Eigenlijk zijt u het product van een ondankbare cultuur die haar eigen geschiedenis niet meer kent en die haar moreel compas heeft verloren (en zeer specifiek geen besef meer heeft van de morele deugd van moed).
Een reactie posten
<< Home