B-H-V en de geo-strategie van Elio di Rupo (Hoegin)
Als om te illustreren dat Bart Maddens het zaterdag in De Standaard wel degelijk bij het rechte eind had, zette Elio di Rupo vandaag in een interview met Le Soir nog eens goed de puntjes op de i wat betreft de (niet-)splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde: Door de splitsing tegen te houden willen de Franstaligen hun aanspraken op delen van Vlaams-Brabant bij een eventuele toekomstige splitsing van België gaaf houden.Elio di Rupo legt aan het einde van het interview haarfijn uit welke drie «bruggen» hij ziet waarmee hij de Franstaligen in Vlaams-Brabant verbindt met Francofonië. En van die bruggen wil hij in de toekomst gebruik kunnen maken om op minstens die delen van Vlaams-Brabant die nodig zijn om Brussel geografisch met Wallonië te verbinden aanspraken te kunnen maken, en de staatsgrens ten Noorden van de huidige gewestgrenzen te leggen. Ik citeer letterlijk uit het interview:
En tout cas, pour l'institutionnel, c'est mal parti au fédéral. BHV…Het is overigens niet de eerste keer dat Elio di Rupo zich in deze zin uitlaat: de dag na de beruchte niet-stemming van de splitsing van het arrondissement in de Kamer deed hij al precies hetzelfde, met overslaande stem, tijdens een discussie in het ochtendprogramma van La Première. Het is alleen jammer dat dit discours van hem vrijwel nooit doorsijpelt tot in de Vlaamse pers.
On peut répondre à la Cour constitutionnelle par d'autres mécanismes que le splitsing. Et si les partis flamands maintiennent leur exigence, de toute façon, la scission ne pourra pas être pure et simple. Les francophones ont des raisons de géostratégie.
«Géostratégie», carrément…
Oui. Voici mon raisonnement… Les francophones autour de Bruxelles ont trois types de droits liés aux personnes : un droit électoral, leur permettant de voter pour des personnalités bruxelloises; ils peuvent être jugés en français en justice; enfin, il y a les facilités dans six communes. Ces trois types de droits constituent comme des ponts, qui enjambent la frontière linguistique, signifiant qu'elle n'est pas une frontière d'État. Toute la stratégie des responsables politiques flamands est de faire sauter ces ponts l'un après l'autre, afin d'isoler Bruxelles en Flandre, et d'affirmer la frontière linguistique comme une frontière d'État potentiellement. Ce schéma, nous n'en voulons pas. Il ne passera pas.
Labels: Brussel-Halle-Vilvoorde, Di Rupo | Elio, Maddens | Bart, Soir | Le
posted by Filip van Laenen @ 22:38
10 comments
10 Comments:
Ik ben altijd verbaasd als ik in een Nederlandstalig artikel hele lappen onvertaalde Franstalige citaten zie staan.
Ja, *ik* begrijp dat natuurlijk perfect, maar de auteur wil de draagwijdte van zijn artikel blijkbaar beperken tot die Vlamingen die het Frans goed machtig zijn. Is het een vorm van luiheid, of het demonstratief zwaaien met "wij toffe jongens ondereen begrijpen uiteraard allemaal Frans"? Waarom dan niet meteen het hele artikel in het Frans schrijven?
Ach ja, het Frans is uiteraard een langue véhiculaire in Vlaanderen.
Kan men het zich voorstellen dat een Engelse auteur hele lappen citaten uit pakweg een Duitse tekst onvertaald overneemt en aan zijn lezers zegt: trek er maar uw plan mee, als ge dat niet verstaat dan behoort ge niet tot mijn doelgroep?
Ik heb een andere uitleg voor de rel over BHV. In de huidige toestand nemen de franstalige kiezers van de Brusselse randgmeenten deel aan de verkiezing van een Brusselse volksvertegenwoordiger van hun eigen partij: MR, PS, Ecolo, CdH... Als BHV gesplitst wordt, zal er waarschinlijk maar één kandidaat van een "Union des Francophones" in Vlaams-Brabant verkozen worden. Dit wil zeggen dat alle franstalige kiezers van de periferie zullen aan de verkiezing van een MR (FDF waarschinlijk) moeten helpen. Ik denk dat Di Rupo en Milquet dat niet leuk vinden...
BHV is inderdaad een discussie over de staatsgrens. En dus een belangrijke discussie.
Voor zover er nog enkele Vlamingen waren die dit niet zo zagen, worden ook zij nu door de Franstaligen met de neus op de feiten geduwd, want door als pasmunt voor de splitsing keer op keer gebiedsuitbreiding voor te stellen, bevestigen de Franstaligen dat het over een staatsgrens gaat.
Laat ons de discussie dan ook op die manier voeren, in het kader van de ontmanteling van het land, tussen twee (drie) evenwaardige partijen. Hoe langer men daarmee wacht, hoe meer dit circus zal kosten.
LVB, ik denk eerder dat het een 'traditie' is om het oorspronkelijke citaat in de oorspronkelijke toestand 'als bewijs' voor te schotelen van de stelling. Vertalen kan neerkomen op herinterpreteren en ondergraaft de stellingname.
RUWE VERTALING:
"In alle geval, voor het institutionele, is het slecht begonnen op het federale [niveau]. BHV...
Men kan het constitutionele hof beantwoorden door middel van andere mechanismes dan de splitsing. En als de Vlaamse partijen hun eisen blijven behouden, in alle geval, de splitsing zal niet puur en simpel zijn. De Franstaligen hebben geostrategische redenen.
"Geostrategie", onverholen...
Ja. Mijn redening gaat als volgt...de Franstaligen rond Brussel hebben drie types van rechten verbonden aan personen: een electoraal recht, die hen in staat stelt te stemmen voor Brusselse personen; ze kunnen voor het gerecht berecht worden in het Frans; uiteindelijk, zijn er de faciliteiten in de zes gemeentes. Deze drie types van rechten vormen bruggen die de taalgrens overbruggen, die aanduiden dat het geen Staatsgrens vormt. Heel de strategie van de Vlaamse politieke verantwoordelijken is het opblazen van deze bruggen één na één, om Brussel te isoleren in Vlaanderen, en de taalgrens te bevestigen als een potentiële taalgrens. Dit schema, willen wij niet. Hij zal niet doorgaan."
Luc,
Ik vertaal principieel geen enkel Engels, Frans of Duits citaat in mijn artikels, of het moet een zo doorwrochte tekst zijn dat ik het zelf amper snap zonder er een woordenboek bij te halen. Een Engelse auteur kan zich diezelfde «luxe» inderdaad niet veroorloven, net zoals een Franse, een Duitse of een Poolse auteur dat ook niet kan, zo is dat nu eenmaal. Persoonlijk erger ik me er dood aan wanneer kranten wél vertalen, en de nuance in het citaat compleet verdwenen is.
Filip
Groot gelijk, Filip, ik doe net hetzelfde. Met het verbond plakten we ook stickers "Vlaanderen eentalig, Vlamingen meertalig". Het gaat hier overigens om passieve kennis van de 3 voor ons belangrijkste vreemde talen. In een wetenschappelijke tekst hoort het verder zeker om zo mogelijk de originele tekst weer te geven en zonodig in voetnoot te vertalen. In alle wetenschappelijke tijdschriften waar ik in de redactie zit is dat een vaste richtlijn. Natuurlijk blijft dat in de praktijk altijd tot enkele vreemde talen beperkt, maar dat is dan toch al een vorm van nauwkeurigheid en ruimdenkendheid tegelijk.
Matthias Storme zegt het: "in een wetenschappelijke tekst".
Een "wetenschappelijke tekst" is iets anders dan een populariserend artikel dat een zo ruim mogelijk publiek wil bereiken.
Wil men niet kiezen tussen beide manieren van schrijven, dan kan men nog altijd beide versies weergeven, de originele en de vertaalde.
Maar goed, ik kan begrijpen dat sommige auteurs niets geven om het bereik van hun schrijfsels, en dus inderdaad uitgaan van het adagium "trek er maar uw plan mee, als ge dat niet verstaat dan behoort ge niet tot mijn doelgroep".
Dat creëert meteen een opportuniteit voor auteurs die de artikels van de "wetenschappelijken" journalistiek vertalen in een begrijpelijker stijl.
Je kan de vertaling natuurlijk opzoeken ... waar ze wel staat.
@Anoniem: De vraag is niet: waar kan ik die vertaling vinden.
De vraag is: hoeveel % van de lezers heeft al afgehaakt na het derde Franse woord? Niet omdat ze geen Frans zouden begrijpen, maar omdat het internetpubliek ongeduldig en lui is en "instant gratification" wil.
Wie zijn schrijfsels opzettelijk wil voorbehouden aan een groep sterk gemotiveerde lezers, moet inderdaad veel anderstalige citaten in zijn teksten verwerken. Preken voor eigen kerk is een andere tactiek die tot hetzelfde resultaat kan leiden.
Luc,
Ik denk dat de luie internaut op deze blog over het algemeen al na het derde Nederlandse woord afhaakt... We schrijven hier immers zwaardere teksten dan in de gemiddelde krant!
Filip
Een reactie posten
<< Home