0110-artiest Axl Peleman vergelijkt Amerika met Nazi-Duitsland in laatste liedje (Vincent De Roeck)
Dat de Vlaamse artiestenscène gedomineerd wordt door linkse demagogen met een rechtse levensstijl, met kaviaarsocialisten en bourgeois bohémiens, en met arrogante zelfverklaarde profeten van het Grote Gelijk, wisten we al wel wat langer dan vandaag, maar toch kwam hun doorgedreven op niets gestoelde anti-Amerikanisme bij mij afgelopen weekend weer hard aan. Nadat ook hofnar Raymond Van Het Groenewoud enige tijd geleden wereldbekend werd in Vlaanderen (en dankzij collega-blogger Luc Van Braekel ook in de VS, maar dat is een ander verhaal) met de weinig verhulde anti-Amerikaanse schlager “Weg met Amerika”, waagt nu ook VRT-vedette Axl Peleman zich aan dat genre. De naar furore en subsidies snakkende derderangszanger dankt zijn recente successen uitsluitend aan de overdreven media-aandacht van de openbare omroep die hem te pas en te onpas opvoert in van relatief weinig kijkcijfers gespeende talkshows, laatavondprogramma’s, televisiequizzen en muziekbulletins. Kortom dus: de traditionele Vlaamse pulptelevisie die mijn belastinggeld onwaardig is, maar waartegen ik als atomaire uitgezogen burger niets kan beginnen.
De eerlijkheid gebiedt mij evenwel te zeggen dat mijn ergernis gisterenochtend niet opgewekt werd door de openbare omroep, dan wel door de privaat gefinancierde en onafhankelijk gerunde regionale zender ATV, die eigendom is van Concentra en de Persgroep. Als jonge zelfbewuste Antwerpenaar bestaat mijn zondagochtend traditioneel uit het kijken naar het praatprogramma “Wakker op Zondag” op ATV waar de Antwerpse (politieke) actualiteit besproken wordt. In tegenstelling tot de enorme verschillen in beschikbaar budget én in te behandelen thema’s moet “Wakker op Zondag” niet onderdoen voor de nationale overgefinancierde concurrent “De Zevende Dag” op VRT, integendeel. Ook van een “cordon médiatique” rond het VB heeft ATV kennelijk niet gehoord, want ook hun kopstukken zijn steeds van de partij rond de discussietafel.
Groot was dan ook mijn verbazing toen ik gisterenochtend op ATV geconfronteerd werd met een onverbloemd anti-Amerikaans nummer van Axl Peleman. De discussies in “Wakker op Zondag” worden afgewisseld met enkele liedjes van een lokale groep of artiest, en gisteren was het dus de beurt aan Axl Peleman. De door de VRT van parochiezaalridder tot BV gepromoveerde muzikant ontbrak natuurlijk ook niet in oktober 2006 op de overdreven gemediatiseerde hoogmis van de linkse kerk: de vermaledijde 0110-concerten van Tom Barman en Patrick Janssens in Antwerpen. Niet enkel mocht hij zondagochtend zonder kritische vragen of een evenwichtig samengesteld panel in een kort televisie-interview de Verenigde Staten afbreken en de persoon George W. Bush de schuld geven voor alles wat er maar verkeerd ging in de wereld, maar als klap op de vuurpijl mocht hij ook één van zijn nummers spelen. Zonder blozen, koos Axl Peleman voor zijn laatste liedje “Aap met een Plastron”.
De Amerikaanse leider valt trouwens ook helemaal niet te vergelijken met Adolf Hitler, zoals Axl Peleman in dit nummer doet. Een proxy-oorlog in Irak heeft geen enkel vergelijkingspunt met de systematische uitroeiing van zes miljoen onschuldige joden, louter omwille van hun geloof of overtuiging. Dat een wildebras als Axl Peleman dat kennelijk niet inziet, zegt meer over hem dan over George W. Bush. Moest Siegfried Verbeeke een dergelijke vergelijking maken, werd hij waarschijnlijk door Pelemans vrienden bij de Inquisitie van de Politieke Correctheid tot menig jaar eenzame opsluiting veroordeeld wegens revisionisme en Holocaustontkenning, maar als Axl Peleman zoiets zegt of bezingt, lijkt er geen haan naar te kraaien in dit tranendal. Zelfs integendeel, want waarschijnlijk krijgen de criticasters vanwege de Irak-Holocaustgelijkenissen propaganderende kaste het galgenplaatje van asocialen, vreemdelingenhaters, anti-progressieven of zelfs fascisten opgespeld, ook al hebben zij objectief eerder gelijk dan hun scherprechters. De vraag die ik mij daarbij dan ook vergeefs blijf stellen is de volgende: hoe is het zo ver toch kunnen komen in West-Europa dat anti-Amerikanisme tot seculiere moraal is verworden en pro-USA stellingen tot neo-fascistisch denken? Ik zou het echt niet weten.
Maar wat mij nog het meeste stoort aan dit liedje is niet zozeer de aanval op de persoon George Bush (want laat ons een kat een kat noemen: hij is ook niet meteen het schoolvoorbeeld van mijn ideale president), maar wel de veralgemenende aanval op de VS als land en samenleving. De Verenigde Staten hebben helemaal geen buitenproportioneel bloed aan hun handen en de VS zijn niet afhankelijker van energie dan de andere beschaafde landen. Waar Axl Peleman dat dan haalt, blijft ook voor mij een mysterie. Buiten de afgezaagde volkse toogcliché’s van verzuurde SP.a-praters (maar wel VB-stemmers) die nog nooit buiten hun stempelkantoren of fabrieksmuren gekeken hebben, laat staan door de VS gereisd hebben, of de anti-Amerikaanse preken van de goegemeente die de plak zwaait bij de egalitaire linkse staatsmedia, wijst de werkelijkheid der dingen net op het tegenovergestelde.
De VS heeft nog nooit een gewapend conflict gevoerd uit puur eigenbelang, maar steeds ter ondersteuning van de bondgenoten. De VS had niets te winnen in de Balkan of Somalië, maar toch kwamen ze tussenbeide om de brullende EU-muizen en de Britten én Italianen te helpen met respectievelijk hun genocidaire achtertuin en hun ontspoorde oud-kolonies in de Hoorn van Afrika. Ook de oorlogen in Irak en Afghanistan passen in een breder plaatje, daar ze een wereldwijd probleem (het terrorisme) tackelen, net als de Koude Oorlog-gevechten of de twee in Europa aangestoken Wereldbranden. En ook het oliecliché slaat op weinig, gezien de nul-impact op de energieproductie van de VS-interventies in de Balkan en Somalië.
Maar ik heb vertrouwen in de mensen, meer dan in onze vaderlandse media. De mensen zijn niet anti-Amerikaans uit overtuiging, maar uit indoctrinatie. Overtuigingen zijn aartsmoeilijk om het hoofd te bieden, maar voorgekauwde meningen en propagandistische slogans zijn dat niet. Het volstaat gewoon om wat pro-Amerikaans tegengif in het maatschappelijk debat te injecteren om een zeker intellectueel eerlijk evenwicht te herwinnen.
Ik draag daartoe met deze post hopelijk mijn steentje bij, een kijk dus al halsreikend uit naar de toekomst, want zoals een bekende spreuk zegt: ook al is de anti-Amerikaanse leugen nog zo snel, de waarheid achterhaalt haar wel. En voor mij kan dat eigenlijk maar niet snel genoeg gebeuren. Liever vandaag dan morgen.
Meer over dit zondagochtendprogramma op www.atv.be.
Meer teksten van Vincent De Roeck op www.libertarian.be.
De eerlijkheid gebiedt mij evenwel te zeggen dat mijn ergernis gisterenochtend niet opgewekt werd door de openbare omroep, dan wel door de privaat gefinancierde en onafhankelijk gerunde regionale zender ATV, die eigendom is van Concentra en de Persgroep. Als jonge zelfbewuste Antwerpenaar bestaat mijn zondagochtend traditioneel uit het kijken naar het praatprogramma “Wakker op Zondag” op ATV waar de Antwerpse (politieke) actualiteit besproken wordt. In tegenstelling tot de enorme verschillen in beschikbaar budget én in te behandelen thema’s moet “Wakker op Zondag” niet onderdoen voor de nationale overgefinancierde concurrent “De Zevende Dag” op VRT, integendeel. Ook van een “cordon médiatique” rond het VB heeft ATV kennelijk niet gehoord, want ook hun kopstukken zijn steeds van de partij rond de discussietafel.
Groot was dan ook mijn verbazing toen ik gisterenochtend op ATV geconfronteerd werd met een onverbloemd anti-Amerikaans nummer van Axl Peleman. De discussies in “Wakker op Zondag” worden afgewisseld met enkele liedjes van een lokale groep of artiest, en gisteren was het dus de beurt aan Axl Peleman. De door de VRT van parochiezaalridder tot BV gepromoveerde muzikant ontbrak natuurlijk ook niet in oktober 2006 op de overdreven gemediatiseerde hoogmis van de linkse kerk: de vermaledijde 0110-concerten van Tom Barman en Patrick Janssens in Antwerpen. Niet enkel mocht hij zondagochtend zonder kritische vragen of een evenwichtig samengesteld panel in een kort televisie-interview de Verenigde Staten afbreken en de persoon George W. Bush de schuld geven voor alles wat er maar verkeerd ging in de wereld, maar als klap op de vuurpijl mocht hij ook één van zijn nummers spelen. Zonder blozen, koos Axl Peleman voor zijn laatste liedje “Aap met een Plastron”.
Pakt nen aap mé ne plastronHet nummer “Aap met Plastron” riep bij mij onmiddellijk de gedachten op van het nummer “Weg met Amerika” van die andere 0110-ridder van de verdraagzaamheid Raymond Van Het Groenewoud.
En ne smoel van Texaans karton.
Laat hem iet zeggen wat hem zelf ni versta
En gelak bij d'apen doet em z'n vader na.
Hij heeft ideekes en die zijn verpakt
In een vlag waar heel veel bloed aanplakt.
Ander apen zijn al afgestraft
Omda ze ni geloven in nen bidon naft.
Op loempigheid edden patent
Meneer de president.
Hij haat apen met een ander kleur.
Nen aap met een moustache was em daar al in veur.
Wat em ook roept mij maakt em ni bang
Want ik vertrouw die rotzak voor gene frank.
Op loempigheid edden patent
Meneer de president
Meneer de president.
Hamburgers en cola, ja dat wist u alIn de eerste plaats vergelijkt Axl Peleman zowel president George W. Bush als zijn vader, oud-president George H.W. Bush met een aap. Ten tweede hekelt hij de vermeende domheid van president Bush, ook al heeft die een Bachelordiploma van Yale en een MBA van Harvard op zak, en heeft Axl Peleman niet eens zijn humaniora afgewerkt. Ten derde wordt George W. Bush rassenhaat verweten. Ik weet niet waar de “zonder haat straat”-muzikant Axl Peleman dat statement haalt, want Bush is immens populair onder de Hispanic-minderheid in de VS en zijn broer Jeb is zelfs getrouwd met een Latina. Verder is Bush de eerste president met zwarte ministers van buitenlandse zaken (Condoleezza Rice en Colin Powell), en heeft hij, ironisch genoeg tegen de vooroordelen van de Europese media in, meer gedaan voor medische én economische hulp aan Afrika dan al zijn voorgangers, inclusief de adultère scheefpoeper en de van sigaren en blowjobs genietende Vader Theresa van de VS, oud-president Bill Clinton.
Maar kent u ook de oorzaak van het algemeen verval?
Kortzichtig denken, luidruchtig spreken
Eeuwig in one-liners blijven steken.
Weg met Amerika! Weg met die boeren van Amerika!
Weg met Amerika!
Weg met het kolonialisme van Amerika!
Weg met dat lelijke, knauwende Engels!
Al die Angelsaksische pretentie, arrogantie
Ja, een gloeiende pook in hun gat
En dat is dat
Weg met die rappers en hun eeuwige “fuck”
Weg met de verheerlijking van de stompzinnigheid
Inderdaad, “fucking assholes”, krijg het slingerschijt
Leve Italië, leve de maffia,
Weg met na-apen van Amerika
Verenigde Naties, lammetjes die blaten
Het zijn allen vazallen van de Verenigde Staten
Weg met Amerika! Weg met die boeren van Amerika!
Weg met Amerika!
Weg met het imperialisme van Amerika!
Hun voorgekauwde kleutercultuur
Vol van genante voorspelbaarheid
En Hollywoodmonsters van oppervlakkigheid
Dan zit je in België, daar loop je gebukt
Onder al die stupide en ook nog eens mislukte
Imitaties van onnozele Amerika-producten
Weg met Amerika! Weg met die boeren van Amerika!
Weg met Amerika en zijn professionaliteit
Maskerade voor de ledigheid
Democratie, ammehoela!
We worden geknecht lijk een tamme poema
Huh, lelijke opkopers, ook van de vrijheid
Hun opgefokte, opgedrongen, betekenisloze vrijheid
Weet u wat er scheelt, weet u wat er scheelt?
De dictatuur van 't Amerikaanse vrijheidsbeeld, ja
Dat is wat er scheelt
Die dwaze macho's, moh vent, moh vent,
Die spelen nu al zestig jaar politie-agent
Weg met Amerika! Weg met die boeren van Amerika!
Hun chewing-gum-flinkheid, hun schietgeweren
Hun plastic blonde wijven met het Pepsodent-gebit
En hun belachelijke Terminator
Full of shit
Het is namelijk nooit gedaan
Daar kan je op aan
Weg met die cowboys van de CNN
Het land dat de complexiteit niet erkent
Waar het denken is gestremd
Zet die boeren in hun hemd
Weg met die cowboys, leven de indianen!
Hier spreekt de laatste der Mohikanen
Ik ben van het Belgische, het Europese panel
En ik verzoek u: "Clear my channel! Clear my channel!"
Megalomane eencellige idioten
Kiss my ass, ja, kust mijn kloten
Weg met Amerika! Weg met die boeren van Amerika!
Weg met Amerika! Weg met die boeren van Amerika!
De Amerikaanse leider valt trouwens ook helemaal niet te vergelijken met Adolf Hitler, zoals Axl Peleman in dit nummer doet. Een proxy-oorlog in Irak heeft geen enkel vergelijkingspunt met de systematische uitroeiing van zes miljoen onschuldige joden, louter omwille van hun geloof of overtuiging. Dat een wildebras als Axl Peleman dat kennelijk niet inziet, zegt meer over hem dan over George W. Bush. Moest Siegfried Verbeeke een dergelijke vergelijking maken, werd hij waarschijnlijk door Pelemans vrienden bij de Inquisitie van de Politieke Correctheid tot menig jaar eenzame opsluiting veroordeeld wegens revisionisme en Holocaustontkenning, maar als Axl Peleman zoiets zegt of bezingt, lijkt er geen haan naar te kraaien in dit tranendal. Zelfs integendeel, want waarschijnlijk krijgen de criticasters vanwege de Irak-Holocaustgelijkenissen propaganderende kaste het galgenplaatje van asocialen, vreemdelingenhaters, anti-progressieven of zelfs fascisten opgespeld, ook al hebben zij objectief eerder gelijk dan hun scherprechters. De vraag die ik mij daarbij dan ook vergeefs blijf stellen is de volgende: hoe is het zo ver toch kunnen komen in West-Europa dat anti-Amerikanisme tot seculiere moraal is verworden en pro-USA stellingen tot neo-fascistisch denken? Ik zou het echt niet weten.
Maar wat mij nog het meeste stoort aan dit liedje is niet zozeer de aanval op de persoon George Bush (want laat ons een kat een kat noemen: hij is ook niet meteen het schoolvoorbeeld van mijn ideale president), maar wel de veralgemenende aanval op de VS als land en samenleving. De Verenigde Staten hebben helemaal geen buitenproportioneel bloed aan hun handen en de VS zijn niet afhankelijker van energie dan de andere beschaafde landen. Waar Axl Peleman dat dan haalt, blijft ook voor mij een mysterie. Buiten de afgezaagde volkse toogcliché’s van verzuurde SP.a-praters (maar wel VB-stemmers) die nog nooit buiten hun stempelkantoren of fabrieksmuren gekeken hebben, laat staan door de VS gereisd hebben, of de anti-Amerikaanse preken van de goegemeente die de plak zwaait bij de egalitaire linkse staatsmedia, wijst de werkelijkheid der dingen net op het tegenovergestelde.
De VS heeft nog nooit een gewapend conflict gevoerd uit puur eigenbelang, maar steeds ter ondersteuning van de bondgenoten. De VS had niets te winnen in de Balkan of Somalië, maar toch kwamen ze tussenbeide om de brullende EU-muizen en de Britten én Italianen te helpen met respectievelijk hun genocidaire achtertuin en hun ontspoorde oud-kolonies in de Hoorn van Afrika. Ook de oorlogen in Irak en Afghanistan passen in een breder plaatje, daar ze een wereldwijd probleem (het terrorisme) tackelen, net als de Koude Oorlog-gevechten of de twee in Europa aangestoken Wereldbranden. En ook het oliecliché slaat op weinig, gezien de nul-impact op de energieproductie van de VS-interventies in de Balkan en Somalië.
Maar ik heb vertrouwen in de mensen, meer dan in onze vaderlandse media. De mensen zijn niet anti-Amerikaans uit overtuiging, maar uit indoctrinatie. Overtuigingen zijn aartsmoeilijk om het hoofd te bieden, maar voorgekauwde meningen en propagandistische slogans zijn dat niet. Het volstaat gewoon om wat pro-Amerikaans tegengif in het maatschappelijk debat te injecteren om een zeker intellectueel eerlijk evenwicht te herwinnen.
Ik draag daartoe met deze post hopelijk mijn steentje bij, een kijk dus al halsreikend uit naar de toekomst, want zoals een bekende spreuk zegt: ook al is de anti-Amerikaanse leugen nog zo snel, de waarheid achterhaalt haar wel. En voor mij kan dat eigenlijk maar niet snel genoeg gebeuren. Liever vandaag dan morgen.
Meer over dit zondagochtendprogramma op www.atv.be.
Meer teksten van Vincent De Roeck op www.libertarian.be.
posted by Vincent De Roeck @ 00:03
39 comments
39 Comments:
Voor de personen die geïnteresseerd zijn over de heisa rond Luc Van Braekel en "Weg met Amerika" van Raymond Van Het Groenewoud, kan ik de volgende links aanraden:
http://lvb.net/item/1695
http://lvb.net/item/1753
http://www.brusselsjournal.com/node/239
http://standaard.typepad.com/2005/belgian_blogger.html
Het gebeurt niet vaak dat ik het met je eens ben, Vincent, maar in dit geval kan ik je wel volgen. Iedereen heeft natuurlijk het recht tegen de VS en zijn politiek te zijn maar de ongelooflijke arrogantie waarmee pseudo-intellectueel links dezer dagen meent iedereen op alle mogelijke manieren de les te moeten spellen, is absoluut verbijsterend...
en alvast met olivier elias ben ik het dan ook eens, al heb ik niet het hele artikel van vincent kunnen uitlezen ;-)
"Maar wat mij nog het meeste stoort aan dit liedje is (...) de veralgemenende aanval op de VS als land en samenleving."
Tiens, dat heb ik niet gelezen in dat liedje van Peleman. Tenzij het citaat dat je hier gaf onvolledig was.
Elke zin in het Peleman-citaat gaat over Bush. Nu is het aan Vincent om nader uit te leggen waar die "veralgemenende aanval op de VS als land en samenleving" precies staat. Welk woord, welke zin.
Het Groenewoud-lied daarentegen ging over Amerika zelf, niet of toch minder over het beleid.
Sorry, maar ik heb de onhebbelijke gewoonte om te lezen wat er staat.
Als Raymond "Vlaanderen Boven" zingt, is er toch geen enkele Vlaams-nationalist die dat letterlijk neemt. In tegendeel ze begrijpen voor een keer dat die slogan met vrij veel zout moet worden verstaan. Maar als hij "Weg met Amerika!" zingt, dan opeens nemen ze hem wel letterlijk.
Kijk, ik heb het ook niet met de intolerante linkse Groot Gelijk artisten, net zoals ik het niet heb met de rechtse Groot Gelijk intoleranten. Voor mij wordt het tijd dat we allemaal terug erkennen dat er alleen grijs is in de wereld, en geen wit/zwart. De linksen claimen dat ze dat al jaren zeggen, en de rechtsen geven hen gelijk door te stellen dat "moreel relativisme" des (linkse) duivel is. Maar het centrum is de enige eerbare positie, die zowel links als rechts af en toe gelijk en af en toe ongelijk geeft.
--SD.
@ Luc Van Braekel
"Hij heeft ideekes en die zijn verpakt in een vlag waar heel veel bloed aanplakt."
Weet/lees jij misschien iets anders in deze zin dan een regelrechte aanval op de VS en hun oorlogsgeschiedenis?
@Vincent De Roeck: De tekst van Axl Peleman laat mij inderdaad niet toe om eenduidig te begrijpen dat dat "bloed aan de vlag" het resultaat is van een eeuwenlange of decennialange "oorlogsgeschiedenis" en bijgevolg een "aanval op de VS als land en samenleving" zou zijn.
Met dank aan Amerika die met haar historische precedenten (spill-over van de Amerikaanse revolutionaire idealen) en met haar grootscheeps militair intervenionisme (WO II in de eerste plaats) ervoor gezorgd heeft dat linkse arrogantie eveneens in Europa een relatief vrij (maar helaas veel te omvangrijk) forum aangeboden kreeg.
@ Luc Van Braekel
Die Gedachten sind Frei, dat zeker, maar ik kan geen enkele andere lading bedenken die het bloed in de vlag anders zou kunnen dekken. Daarbij telt ook de contekst mee, en het korte interviewpje met Axl Peleman waar hij de typische linkse minachting voor de VS opbrengt. Ik denk trouwens dat de teneur van het liedje mijn sterke reactie daarop wel degelijk rechtvaardigt, maar net zoals over smaken en kleuren, valt er ook over interpretaties niet te redetwisten.
De Amerikaanse cultuur is de meest radicale versie die op het ogenblik bestaat van de Westerse cultuur. De Amerikaanse cultuur staat een absoluut respect voor het individu voor en verspreidt zich op dit moment langzaam maar zeker over de hele wereld, die als het ware van zijn achterlijke demonen wordt bevrijd.
Het verdedigen of goedpraten van de jaloezie, de bemoeienis, de raciale eigenheid, van de eigen bekrompenheid en achterlijkheid, allen zijn het de echte redenen van het anti-Amerikanisme waar dan ook ter wereld.
Het feit dat de Amerikaanse staat niet altijd even goed beantwoordt aan de Amerikaanse cultuur wordt aangegrepen om die aanval in te zetten.
Maar niemand kan het licht van de zon ontkennen, en dat is dat de Amerikaanse cultuur superieur is.
@ Pieter Cleppe:
Wanneer ge in uw eerste alinea de Amerikaanse cultuur duidt, hebt ge het eigenlijk over het ideeëngoed van de Founding Fathers van de Amerikaanse Republiek.
Dat ideeëngoed was (en is) inderdaad revolutionair, maar ik kan mij niet van de indruk ontdoen dat de Amerikaanse overheid van vandaag daar eigenlijk een beetje verveeld mee zit, met die vrijheid van het individu.
@ "jazz" Jansens
Wat bedoelt u met de "Amerikaanse overheid"? Condi Rice, Chief Justice Roberts of Justice Breyer van de Supreme Court, de State Governor van New Hampshire, Speaker (van the Federal House) Nancy Pelosi (of San Francisco fame), Federal Senate-leader Reid from Nevada ....of wie of wat eigenlijk?
Ik vrees dat u niet weet waarover u het heeft, en zo maar in het ijle parroteert. Het gaat dus om een "indruk" die uit de naief-linkse Belgische media is voortgesproten. Of gaat het bij u weer om een geval van leftist-BDS, of Bush-Derangement-Syndrome? Verklaar u nader.
"Die Gedachten sind frei", hahaha. Ook een Yale-diploma Vincent ? Ik denk dat de auteur zich nèt iets te veel met de dyslectische cowboy begint te identificeren.
Opmerken dat het grootste deel van de liedjes die op zowat alle gesubsidieerde zenders (ook met mijn geld betaald, kameraad) komen één grote lofzang op de Amerikaanse cultuur zijn, is wat veel gevraagd.
En alle grote patriottische Hollywoodfilms heb ik op onze staatszender gezien. Just sayin'.
Zet een bende rechtsen bij elkaar en 't wordt meteen een cirkeljerk waar met de vrije hand malkander een schouderklopje wordt gegeven over hoezeer gelijk ze toch hebben.
FYI: misschien volgende keer eens aan de bevolking van diverse Latijns-Amerikaanse landen vragen wat ze van die gewaldige Amerikanen vinden. Benieuwd of ze een lofzang gaan afsteken op de militaire dictators die ze daar gekend hebben (allen opgeleid door de CIA in de School Of The Americas), of over hun geplunderde economieën waar ze pas nu moeizaam van aan het herstellen zijn.
Vraag eens aan de Chilenen wat zij d'r van vonden toen hun DEMOCRATISCH VERKOZEN president werd vermoord in een bloedige, door de CIA-gefinancieerde coup (op een 11e september), waarna decennia van terreur volgden.
Vraag eens aan de Iraniërs wat zij d'r van vonden toen hun DEMOCRATISCH VERKOZEN leiders via een militaire coup werden vervangen door een CIA-pion -- ah wacht, dat zorgde voor de opkomst van de Ayatollah en de bijhorende Islamisten.
Als de Amerikanen dan toch zulke communiezieltjes hebben, waarom heeft de CIA dan een specifiek woord moeten uitvinden voor het feit dat sommige van hun acties op langere termijn precies het tegenovergestelde effect hadden dan beoogd ("blowback")?
En ja, ik scheer alle Amerikanen over een kam, ook al weet ik dat er her en der best wel goede zielen zijn. Maar een land dat zo dom is om een stuk onbenul as Bush tweemaal te verkiezen, een land waarin werknemers massaal stemmen voor een partij die een vijand is van hun belangen, een land dat tweemaal na elkaar beslist dat de meest competente man om hun natie te leiden een geestesgestoorde B-acteur is, verdient niet beter.
FYI stoere ventjes: den Amerikaan is sinds WO II nog in een paar andere oorlogskes belandt. Waarom halen jullie die niet aan? Passen de Agent Orange bombardementen op Vietnam niet in jullie rooskleurige plaatje? Past hun onvoorwaardelijke militaire steun aan het Israelische apartheidsregime niet? Passen de illegale bombardementen op Cambodia niet?
En mag ik ook de mensen d'r even aan herinneren dat de VS allesbehalve happig was op het opnemen van Joden die vluchtten voor de nazis? Mag ik d'r op wijzen dat ze van de MILJOENEN gevluchte Irakezen ze slechts enkele duizenden hebben opgenomen (en dan veelal nog de fraudeurs en leugenaars die hun hebben helpen de oorlog te verkopen)?
En mag ik er ook op wijzen dat het heeft geduurd tot Hitler hun de oorlog heeft verklaard eer de Amerikanen besloten hebben om Europa een handje te komen helpen?
Het spijt me maar een Amerikaanse president met Hitler vergelijken is niet hetzelfde als de V.S. met nazi-Duitsland vergelijken, zoals de titel suggereert. En Bush vergelijken met een aap staat niet gelijk aan anti-Amerikanisme. Kritiek op de V.S. al evenmin, zeggen dat een de Amerikaanse vlag bloed kleeft (wat overigens klopt - maar aan de Belgische vlag ook, dat heb je nu eenmaal met natie-staten), ook niet. Iemand die dat onderscheid niet kan maken, gaat dogmatisch te werk.
Hoe dan ook vind ik de hele discussie iets om de schouders bij op te halen. Peleman die na acht jaar Bush vergelijkt met een aap. Hoe origineel. Been there, done that. Niet iets om veel aandacht aan te besteden.
Wel belangrijk is een uitspraak als dit:
"De VS heeft nog nooit een gewapend conflict gevoerd uit puur eigenbelang"
Dat geloof je nu toch zelf niet Vincent? Zowat elke interventie van de V.S. (en dat zijn er een pak) gebeurde uit puur eigenbelang, Somali� was heel misschien de uitzondering op de regel. Of het eigenbelang altijd gediend was, is een heel andere discussie.
@bazooka jim: de meeste zaken waar u over spreekt, zijn inderdaad fouten die de Amerikaanse overheid in zijn buitenlands beleid heeft begaan.
Maar de Amerikaanse individualistische cultuur leeft in onmin met de federale overheid in de VS.
Waarom toch steeds die verwarring tussen staat en volk?
Ergens ter wereld bestaan nog volken en kudden, doch niet bij ons, mijne broeders: hier vindt men staten. Staat? Wat is dat? Welaan! Zet nu de oren open, want thans zeg ik u mijn woord over de dood der volken. Staat beduidt het koudste van alle monsters. Koud is ook zijn leugen; en deze leugen kruipt hem uit de mond: "Ik, de staat, ben het volk".
(Friedrich Nietzsche, Aldus sprak Zarathoestra)
@ Pieter Cleppe
Ook al zitten wij grotendeels op dezelfd golflengte, ik kan niet akkoord gaan met uw stelling dat er een verwarring zou zijn tusen staat en volk. De federale overheid reflecteert wel degelijk wat er 'leeft' onder de bevolking. Twee randbemerkingen. Teneerste, de bevolking zelf, zoals in elke democratische cultuur, verandert regelmatig van gedacht, tot op zekere hoogte, en is ook dikwijls inconsistent. Dat reflecteert zich in de politiek. Ten tweede, in de bevolking leven er SIMULTAAN vele stromingen, en dat wordt permanent uitgevochten op het federale politiek vlak. Wat de meeste Europeanen niet kunnen snappen is dat politieke macht in de US veel meer verdeeld of verspreid is dan in de meeste Europese landen. De uitvoerende macht (zoals vandaag bijvoorbeeld) is niet automatisch van dezelfde politieke kleur als de meerderheid in de wetgevende macht, enz....
Ik vind ook dat je veel te vlug een 'concessie' maakt aan manifeste slecht-geinformeerden en verblinde parroteerders gelijk een 'bazooka jim'. Trouwens, die zijn taalgebruik in zijn openingsparagraafje geeft duidelijk aan met wat soort van 'kwaliteit' we hier te maken hebben. Die man denkt van met enkele onnozele simpele 'affirmaties' over complexe problemen en gebeurtenissen in het verleden van er de 'waarheid' over te kennen. Wie blameert hij voor de kwaliteit van politieke bestellen en culturen in Zuid Amerika , of Iran? De 'cultuur' van de Zuid Amerikanen zelf, of de Iranezen. Nee, zoals past in radikaal-links dogma, het zouden "de Amerikanen" zijn die verantwoordelijk zouden zijn voor latijns 'Caudillo-ismo' (zowel het rechtse als het linkse?), en het zouden dezelfde Amerikanen zijn die verantwoordelijk zijn voor het islamitisch karakter van de ayathollah republiek. Enfin, het is steeds hetzelfde 'linkse' liedje. Niemand is verantwoordelijk voor 'eigen' gedrag, behalve de Amerikanen op wereldvlak en wij de 'autochtonen' op intern vlak. Hetlaatste zinnetje van 'Bazooka jim' is een werkelijk pathologisch toppunt van incapaciteit tot enige evenwichtige beoordeling en ook van ondankbaarheid.
En noteer dat 'Steven' spreekt van "patriottische Hollywoodfilms". Nu, op basis van zijn vorige 'bijdragen' durf ik wel betwijfelen of hij beseft wat welbegrepen "patriotisme" betekent. Wat ik niet betwijfel is dat hij zeer slecht geinformeerd is. Want hij beseft duidelijk niet dat 'Hollywood' tot een van de minst-patriottistische Amerikaanse 'instellingen' kan gerekend worden. Hollywood is het epitome van naief-linkse perverse westerse zelfhaat. Iets wat in Europa RELATIEF meer voorkomt in de politiek en de media dan in de 'kunsten'. Bij de Amerikanen is het juist andersom, en dat zegt wel iets over culturele verschillen.
@ Ivan Janssens
Dat 'perceived' "eigenbelang" steeds de dominante factor zal spelen bij "naar de wapens grijpen" dat is nogal logisch wanneer het om mensen gaat. Maar, ik vind het wel spijtig dat u zo sterk bevooroordeeld kunt zijn van te menen dat bijna ELKE Amerikaanse 'interventie' zou gedreven worden door "puur" eigenbelang. Als geboren-Europeaan besef ik wel dat Amerikanen een heel eind achterop liggen wat 'cynisme' betreft op de meeste Europeanen, maar u gaat daar echt te ver in.
De VS is een grote en complexe continentaal-grote maatschappij. Als die tot interventies beslissen dan hebben daar vele mensen mee te maken. Dergelijke beslissingen worden meestal gedragen door een politiek draagvlak en door vele drukkingsgroepen en personen. Er zit dan ook normaal een multitude van 'motivaties' achter, waanronder steeds een aantal die moeilijk tot "eigenbelang" kunnen gereduceeerd worden. Dus, NEE, er zitten bijna altijd wel enkele humanitaire of andere 'zelveloze' motivaties achter die te maken hebben met de 'belangen' van anderen, naast "eigenbelang".
Een 'historische' bedenking voor u: ik daag u uit van mij 1 voorbeeld te geven uit de geschiedenis van de voorbije ('democratische') eeuw van een 'groot' land in de wereld dat als overwinnaar in een militair conflict geen gebiedsroof heeft gepleegd of economische sancties heeft opgelegd op de verliezers, behalve de Amerikanen. Daar bestaat geen enkel ander voorbeeld van. Rusland, Duitsland, Frankrijk, Japan, China...ze hebben allemaal gebiedsroof gepleegd en 'taxes' opgelegd na militaire overwinningen. De Amerikanen hebben dat niet gedaan. Voor hen ging het daar niet om.
Ik kan me niet scharen achter de visie dat de staat toch in zekere zin het volk is, zoals Mark hierboven doet. Kiesstelsels en de hedendaagse particratie vervormt alles op een zodanige wijze dat de macht van de staat niet overéénstemt met de wil van het volk.
En noteer dat 'Steven' spreekt van "patriottische Hollywoodfilms" (...) Want hij beseft duidelijk niet dat 'Hollywood' tot een van de minst-patriottistische Amerikaanse 'instellingen' kan gerekend worden.
Huybrechts, noteer dat ik niet zoals u in generaliserende links-rechts-boutades grossier (generaliserende parotterende affirmaties zeg maar). Ik had het dus niet over dè Hollywoodfilms maar over de patriottische Hollywoodfilms (een deel van de filmproductie m.a.w.) die ik op onze "gesubsidieerde staatszender" zag. Die eigenschap was blijkbaar geen hinderpaal om in prime time te worden uitgezonden (en dat is maar goed ook). En ik heb voldoende tijd in de States doorgebracht om te weten hoe alle Amerikaanse instellingen van een serieuze portie vaderlandsliefde doordrongen zijn, Hollywood iets minder, so what ?
@ Steven
Vermits u hier boven leek te denken dat de gesubsidiseerde Blgische media zich zouden bezondigen aan "een lofzang" op de Amerikaanse cultuur, is het duidelijk hoe slecht het gesteld is met uw observatievermogens om de 'big picture' van de realiteit te kunnen vatten. Uw "voldoende tijd" in de States zal dan ook wel hoogstwaarschijnlijk verloren tijd geweest zijn. En wat zou nu precies het probleem zijn met "vaderlandsliefde"? Een beetje patriotisme, en minder enge eigenliefde, is een noodzakelijke vereiste voor elke gemeenschap om te kunnen overleven.
Nog maar meer ongeïnformeerde bullshit van d eusual suspects. (En natuurlijk ben ik extreem-links omdat ik niet in de ganzepas loop.)
Tja, het ligt natuurlijk aan de Iraniërs dat ze na jaren onderdrukking door een CIA-pion kiezen voor een radicalist die de opstand predict. Konden die dan niet gewoon tevreden zijn met het opgedrongen regime dat -- ik herhaal want de eerste keer werd daar natuurlijk overheen gelezen -- het gevolg was van de omverwerping van een DEMOCRATISCH GEKOZEN regime. Een links regime weliswaar, dat van plan was de olie-productie te nationalizeren, en dus gingen de (Amerikaanse) oiliebedrijven aan de slag.
Hollywood is niet patriottisch? Weet meneer wel dat zowat elke Hollywood-film die uitgebreid wapentuig toont (straaljagers, tanks,...) vrijwel zonder uitzondering gemaakt is met hulp van het Pentagon,, en dat die mannen dus scenario-approval eisen (en krijgen)? Weet meneer dat recent is uitgekomen dat zowat alle "onafhankelijke" militaire experts op de Amerikaanse TV in werkelijkheid gebriefd waren door het Pentagon?
Amerikanen zijn individualisten? Lamenielache. Een grote hoop marcheert maar al te graag achter de stars n strips, en debiele "support the troops" crap is zowat een verplichting. Of probeer je maar eens te outen als atheïst.
Amerikanen houden van vrijheid? Behalve dan als twee mannen of twee vrouwen willen trouwen (maar ja, da's ook het soort vrijheid waar jullie soort bezwaar tegen maakt).
Ik kan nog uren doorgaan en al jullie ballonnetjes moeiteloos doorprikken.
De Amerikanen leven in onmin met hun bestuurders? Echt? Waarom stemmen ze dan en masse voor een partij die keer op keer tegen de individuele vrijheid ingaat? En dan heb ik het over de Republikeinen, een partij die nu al meer dan een decennium gekaapt is door een hoopje godsdienstgekken dat wetten eist die zelfs het gedrag in je slaapkamer regelen. Dezelfde partij neemt ook voortdurend maatregelen om het mensen moeilijk te maken te stemmen.
Maar wat verwacht ik anders van het slag volk dat Israel de enige democratie in het Midden-Oosten noemt, en vervolgens eist dat de democratisch verkozen Palestijnse regering verworpen wordt omdat ze niet de "juiste" mensen bevat.
Ofwel bent u een kampioen in het slecht verstaan, ofwel een meester-verdraaier van woorden. Ik hoef het antwoord niet te weten. Nogmaals : 90% van de muziek op onze radiozenders is Amerikaans (en daar is op zich niets mis mee), 90% van de langspeelfilms op onze TV-zenders is Amerikaans (en daar is eveneens niets mis mee) en zo kunnen we nog even doorgaan. Dat is "the big picture" kameraad.
Dan is het een beetje vreemd dat u en uw jonge idool zich zo druk maken over één misprijzend liedje betreffende george “grecians and kosovians” bush.
Dank u trouwens voor het inzicht in mijn persoon maar misschien moet u ook uzelf eens durven in vraag stellen. De Huybrechts van het belerende vingertje en de ellenlange houterige betogen hebben we nu wel gehad. Tijd voor de Huybrechts van de zelfreflectie, humor en empathie (kleine tip : “jazz janssens” voor linkse rakker verwijten getuigde niet onmiddellijk van een goed ontwikkeld "observatievermogen").
Gegroet, Steven
ps : toen ik "paroteren" eens intikte in google moest ik het doen met de vraag "bedoelt u parkeren?", verder moest ik het doen met posts van u en van wismerhill (al schreef die : parotteren)
@ Steven
In tegenstelling met die 'bazooka james' doet u toch wel beter dan gewoon een aantal aangekweekte vooroordelen op een rijtje te zetten. En u beseft waarshijnlijk ook wel dat men de 'waarheid' omtrent 25 onderwerpen (Iran, Israel, Chili, homo-huwelijk...noem maar op) niet in oneliners en twoliners kan uiteenzetten, vooral niet wannner ze niets direct met het onderwerp te maken hebben.
U heeft maar 1 onderwerp te berde gebracht, en daaromtrent is een misverstand gerezen dat misschien kan opgeklaard worden.
-- Uw punt is dat er vele Amerikaanse liedjes en filpjes op de Belgische staatszenders verschijnen. Waarom dat zo is, dat weet ik niet. Misschien is er veel 'vraag' naar? Wat er ook van weze, dat is geen "big picture". Dat is een beperkte feitelijke beschrijving van uwentwege. Een 'big picture' heeft te maken met interpretatie, i.e. het samenbrengen van vele observaties en feitelijkheden, en er opinies (gelijk die "lofzang") op baseren.
-- Mijn punt was dat u daar niet uit kan of mag besluiten dat de Belgische staatszenders "1 grote lofzang" op de Amerikaanse cultuur zouden presenteren. Dat lijkt me geen correcte, noch eerlijke, 'big picture' interpretatie. Om verschillende redenen. Ten eerste, u zult waarschijnlijk zelf wel akkoord gaan dat een groot deel van die muziek en filmpjes Amerikaanse 'rommel' is, en moeilijk als een "lofzang" of lofrede kan gezien worden door denkende mensen. Ten tweede, wie naar nieuwsberichten en commentaren op Belgische staaszenders luistert of kijkt die krijgt bijna onverdeelde uniforme kritiek te horen over de "Amerikaanse cultuur" (en zeker de politiek die daar een onderdeel van vormt). Trouwens, het resultaat van die eenzijdige berichtgeving kan men zien in het obsessief negativisme van een 'bazooka jim', dat eigenlijk aan fundamentalistisch 'geloof-met-zekerheid' doet denken.
Ik hoop dat hiermee ons misverstand een beetje werd opgeklaard. Men moet geen eensgezindheid nastreven, maar het behoeft wel dat we tenminste zouden proberen te begrijpen wat de 'andere' wil zeggen. En, als ik u was, dan zou ik me niet te druk maken over spelfouten en typefouten, tenminste als u 'grootmoedig' zou willen wezen (en waarom zou ik dat betwijfelen?).
Ge hebt goede raad gegeven. Inderdaad, "zelfreflectie, humor, en empathie" zijn dingen waaraan ik moet blijven werken. Zeg het ook eens voort aan die 'bazooka james/jim', of denkt u ook dat dat een hopeloos geval van ideologische verdwazing zou zijn?
We zijn het erover eens dat de Amerikaanse entertainment sector nogal wat rommel voortbrengt. Toch werd een massa Europeanen via deze weg van 'the American way of life' doordrongen (individualisme, materialisme, family values, de opvatting dat je in het leven krijgt wat je verdient enz.).
Veel mensen kijken kritiekloos op naar Amerika. Dat er hier en daar ook wat afgunst is (wat zich bv. soms uit in een soort misplaatste culturele superioriteit of allerlei veralgemeningen over de domheid, oppervlakkigheid, zwaarlijvigheid, gewelddadigheid enz. van de Amerikanen) kan niemand ontkennen. Maar algemeen bekeken blijft adoratie de enorm. Niet tè veel ergernis dus over één uitzondering die de norm bevestigt.
Gegroet,
Steven
bazooka james: je veralgemeent dat het geen naam heeft.
@Vincent: jouw antwoord aan Luc, "Die Gedachten sind Frei" ...zou ik toch eens door iemand laten nalezen hebben.
Maar het is waar: gedachten zijn vrij, en ze vliegen als nachtelijke schaduwen voorbij ;-)
"Die Gedachten sind Frei" of "Die Gedanken sind Frei", niet meteen relevant, hé Marc. Bewijst gewoon maar dat Vincent vaak spontaan reageert en niet uren zit na te denken en te verifiëren of zijn mening wel voldoende ingedekt is met vanalles en nog wat. Vincent is tenminste nog een persoon met een authentieke mening, en geen hypergecalculeerde machine zoals vele anderen.
@Evelyne:
Wél relevant... niemand is verplicht om met citaten te gooien die hij niet kent. Gewoon met je eigen woorden spreken is overtuigender.
Voor je het weet zit je in het straatje van Mathias Declercq, sinds die zijn teksten niet meer door Dirk Verhofstadt laat schrijven of corrigeren -- of nog erger: in dat van Bert Anciaux die weliswaar Claus "de grootste dichter aller tijden" noemde, maar eerder al "De Nachten" als het grote werk van Reve ;-)
Het gaat erom, dat bloggers hogere standaarden moeten hebben dan gewone journalisten.
(Wat verstaat u overigens van: "in van relatief weinig kijkcijfers gespeende talkshows,"?)
Zoals het er staat: talkshows met lage kijkcijfers.
"De nachten", hilarisch.
@Pieter Cleppe: "De Amerikaanse cultuur staat een absoluut respect voor het individu voor en verspreidt zich op dit moment langzaam maar zeker over de hele wereld, die als het ware van zijn achterlijke demonen wordt bevrijd."
O ja? En hoe rijm jij dat absoluut respect voor het individu met het feit dat een atheïst in de VS geen president kan worden, louter omdat hij niet in bepaalde eeuwenoude fabels gelooft?
Het lijkt er sterk op dat de Amerikaanse cultuur een aantal achterlijke demonen bevat die best niet over de hele wereld verspreid worden.
@ Evelyne: het spijt mij, maar het Nederlandse idioom "gespeend van" betekent: (behalve "van de moedertepel weggehaald") nu "ontberend", "arm zijnd aan", "volledig missend", "in het geheel niet bezittend".
Utterly lacking, zeg ik erbij voor diegenen die niet van enig Engels gespeend zijn.
De zinsnede "van relatief weinig kijkcijfers gespeende talkshows" zou dus hoogstens kunnen betekenen dat ze véél kijkers trekken, het omgekeerde van wat de auteur bedoelt te zeggen.
@johan b. : goed punt. Denk aan John McCain en wat die allemaal moet verduren omdat hij - nochtans zelf christen zijnde - een scheiding van politiek en religie voorstaat. Ik denk dat het een beetje een contradictio in terminis is te spreken over dé Amerikaanse cultuur en tegelijk over een absoluut respect voor het individu. De Amerikaanse politieke cultuur - die voor een belangrijk deel door religieus "rechts" (tussen haakjes ja omdat niet zeker is of religieus rechts werkelijk zo rechts is) wordt bepaald - aanvaard niet dat een atheïst president wordt. Zelfs Obama en Clinton gaan plat op hun buik voor die achterlijke demonen. Het punt is dat die Amerikaanse politiek cultuur niet voor dé Amerikaanse cultuur versleten wordt. De V.S. is eigenlijk een zeer multiculturele samenleving.
@ Johan b
Als je een lage opinie van "fabeltjes" zou hebben, dan moet je toch oppassen dat je zelf geen fabeltjes gelooft. Want wat u daar vertelt is nog erger dan een fabeltje, het is een directe leugen, en hoe die ontstaan is en hoe die wordt 'bestendigd' dat vereist niet veel verstand om te kunnen begrijpen. Ik moet dan ook aarzelend aan uw verstandelijke vermogens twijfelen.
Op welke basis komt u beweren dat "een atheist in de VS geen president kan worden"? Hebt ge dat van anti-Amerikanen gehoord, of in de 'Arabische straat', van die fundamentalist en parroteerder 'bazooka jim/james', of waar eigenlijk?
Er bestaan maar 2 formele juridische vereisten om VS president te kunnen worden:
-- (A) ten eerste, men moet als VS staatsburger geboren zijn (dus geen snelbelgwet-nonsens). Daarom, bijvoorbeeld, kon Kissinger geen president worden, en die is waarschijnlijk een 'atheist' in de zin die vermoedelijk u denkt aan die term te geven. En er zijn natuurlijk ook historisch wel een paar 'atheisten' VS president geweest, maar die waren verstandig genoeg om dat niet met veel bombast te verkondigen zoals u.
-- (b) Ten tweede, men moet minstens 35 jaar oud zijn.
Er is natuurlijk een derde praktische vereiste: men moet verkozen worden. En daar wringt waarschijnlijk het schoentje bij u. U heeft er problemen mee dat het Amerikaanse publiek haar eigen goestingen en criteria volgt in de privacy van het stemhokje? Tja, wat zou nu het ergste zijn, een anti-democraat die de mensen hun eigen goesting wil ontzeggen? Of een filosofische dwerg die meent dat 'theisme' noodzakelijk zou moeten samenvallen met "achterlijke demonen"? U 'voldoet' aan, of 'past' in, beide categorien.
@ Ivan Janssens
Gelijk Johan b zijt u blijkbaar ook beter in het repeteren van fabeltjes dan in het antwoorden op directe vragen en argumenten die uw vorige gemakzuchtige 'opinies' ondermijnen. Op mijn vorige vraag zal wel nooit een antwoord komen zeker, want... dat antwoord past natuurlijk niet in uw bevooroordeeld wereldbeeld. De verspreiding (en ruime aanvaarding) van gebrek aan zelfkritiek is natuurlijk het ergste wat een cultuur kan overkomen.
Over de scheiding van kerk en staat bestaat er een zeer uitgebreide (en grotendels Amerikaanse) juridische literatuur. De Amerikaanse grondwet beklemtoont de godsdienstsvrijheid (freedom OF religion). Er staat daar niets in over het verbannen van religie van het publieke domein (freedom FROM religion), juist zoals er niets in staat over het verbannen van opines over eender wat (gelijk ideologieen allerhande).
De doorsnee Vlaming kan dit onderscheid (freedom OF religion versus freedom FROM religion) niet vatten. Dat heeft te maken met het feit dat men in West Europa een lange geschiedenis van intolerantie voor onorthodoxe ideeen achter zich heeft. Vandaar al die godsdienstoorlogen in het verleden, pogingen om intolerante ideologieen (fascism, communisme...) op te leggen, enz... Het resultaat was natuurlijk dat bij het ontstaan van Belgie er maar 1 echte (getolereerde) godsdienst was. Dus voor een Vlaming betekent scheiding van 'kerk en staat', scheiding van de RKK. In meer tolerante maatschappijen, met vele godsdiensten, ligt dat allemaal anders. Maar dat valt buiten het begrip van mensen die denken dat hun ervaring-van-de-wereld de 'normale' zou zijn op deze planeet.
Die intolerantie waarvan ik zo juist sprak die uit zich dus vandaag in de jongste Belgische getolereerde orthodoxie, namelijk die van de naief-linkse multicul ideologie, en vandaar die wetten die bepaalde OPINIE-uitingen verbieden, het Leman-centrum enz... Iets wat voorlopig nog totaal ondenkbaar is in de meer tolerante en dus democratische Amerikaanse cultuur (die trouwens vele sub-culturen omvat onder de gmeenschappelijke 'civic culture' van de Amerikaanse Constitutie. En die constitutie is primair gericht op de bescherming van het individu tegenover machtsmisbruik, hoofdzakelijk tegenover overheidsmachtsmisbruik omwille van het overheidsmonopolie op 'legaal geweld'. In de Europese constitutie daar ligt dat allemaal anders. Daar gaat het hoofdzakelijk over het opleggen van een 'sociale' ideologie op de individuen. En juist zoals men in Frankrijk aan de 5de Republiek toe is, tegenover de 'individulistische' 1ste VS Republiek, zo zal men in Europa in de toekomst wel gedwongen worden van nieuwe ideologieen te moeten vertalen in nieuwe constituties. Zo gaat dat, wanneer men niet het individu centraal stelt maar wel ideologieen van wereldverbeteraars (die naievelijk denken dat men de menselijke natuur zou kunnen varnderen) en die niet uit de geschiedenis willen leren.
"Een 'historische' bedenking voor u: ik daag u uit van mij 1 voorbeeld te geven uit de geschiedenis van de voorbije ('democratische') eeuw van een 'groot' land in de wereld dat als overwinnaar in een militair conflict geen gebiedsroof heeft gepleegd of economische sancties heeft opgelegd op de verliezers, behalve de Amerikanen. Daar bestaat geen enkel ander voorbeeld van. Rusland, Duitsland, Frankrijk, Japan, China...ze hebben allemaal gebiedsroof gepleegd en 'taxes' opgelegd na militaire overwinningen. De Amerikanen hebben dat niet gedaan. Voor hen ging het daar niet om."
Twee voorbeelden:
http://www.americanpatrol.com/RECONQUISTA/RECONQHISPMAG2090197.html
http://query.nytimes.com/gst/fullpage.html?res=950DE3DD1E38F931A35757C0A96F948260
en:
"De Hawaïaanse koningen voerden een politiek van gastvrijheid voor vreemdelingen, waarbij zij echter bijvoorbeeld de Engelsen tegen de Amerikanen uitspeelden. Zo wist het eilandenrijk ondanks zijn strategische ligging het grootste deel van de 19e eeuw een onafhankelijke staat te blijven. In 1893 pleegde een aantal Amerikaanse suikerplanters een staatsgreep, plaatste koningin Liliuokalani onder arrest en opende de deur voor Amerikaanse inlijving later dat jaar."
http://nl.wikipedia.org/wiki/Hawa%C3%AF
@ Ivan Janssens
Ik wacht nog steeds op uw voorbeeld 'in uw eigen woorden' (dus, zoals u dat ziet. of verstaat, of misverstaat). Want met die 2 verwijzingen naar gobbledygook van letters en cijfers m.b.t. "Reconquista" en m.b.t. de naief-linkse persverse zelfhaters van de NYT, daar kan ik echt niet veel mee aanvangen.
Wat Hawaii betreft, dat valt buiten "de voorbije (democratische) eeuw". Dat is iets dat komt uit de 19de eeuw. U denkt toch niet dat Belgie (als politiek bestel en maatschappij) vandaag aan gebiedsroof en taxes-op-anderen zou denken, OMDAT ze in de 19de eeuw de Congo "inlijfden". Het zou ook weinig realistisch zijn van te denken dat men in Washington in de 19de eeuw eenzelfde visie over zelfbeschikking en democratie aanhield dan vandaag. Daarenboven, uw eigen citaat spreekt van "een staatsgreep", dus van inwoners en inwijkelingen in Hawaii. Daar zit wel een les in voor Belgen die via snelbelgwetgeving vele nieuwe 'Belgen' scheppen, die misschien ooit ook wel een soort staatsgreep zullen plegen en aanlijving elders zoeken. Dit is allemaal niet echt vergelijkbaar met waar het over ging, namelijk grootmachten die na militair conflict (tussen 2 of meerdere staten) gebiedsroof plegen en 'taxes' opleggen. Daarenboven, het is ook zo dat Hawaii, als 50ste staat in de de VS federatie, echte democratie kent en bescherming van consitutionele individuele vrijheden. In American Western Samoa kennen ze vandaag ook democratie, maar in buurland Fiji (waar ik 2 jaren heb gewerkt) daar kennen ze dat niet meer en leven ze nu onder een soort militaire 'junta', enz... Juist gelijk in Tibet.
Alle landen hebben in een zekere zin hun ontstaan te danken aan "gebiedsroof" (tenoverstaan van iemand) op de ene of andere wijze. Waar het om gaat is hoe ze zich vandaag 'gedragen' (of hypothetisch zouden gedragen onder bepaalde omstandigheden). En ik had het over hoe "grote" sterke landen zich recentelijk (zeg maar de laatste 100 jaar gedragen hebben. Geloof me, ik besef heel goed dat niemand 'perfect' is, maar ik ben nog wel capabel om duidelijke onderscheiden te kunnen maken in het concrete gedrag van grote mogendheden, en in wat er leeft binnen hun cultuur.
Het feit dat de VS niet aan letterlijke "gebiedsroof" doet na een militair conflict wil absoluut niet zeggen dat ze niet uit enig eigenbelang handelen.
Dit wil gewoon zeggen dat ze op een andere, minder overduidelijke manier van hun overwinning gebruik maken.
Na de redding van Europa van Nazi-Duitsland hebben ze er namelijk wel voor gezorgd dat Europa nog wel even van hen afhankelijk bleef, wat enerzijds nodig en anderzijds handig was natuurlijk...
De Vietnam-oorlog was ook eerder uit zelfbescherming gestart dan uit pure empathie voor de plaatselijke bevolking: dat wordt zelfs niet ontkend door de VS zelf. (de reden was om het communisme niet te laten uitbreiden, aangezien dit een rechtstreekse bedreiging zou vormen voor de buitenlandse interesses van de VS en het kapitalisme in de weg stond)
Hetzelfde geldt voor de ettelijke CIA-operaties die "gevaarlijke elementen" moesten verwijderen (echt inzicht is niet vereist om te zien dat deze "elementen" gevaarlijk waren voor de politieke en economische belangen van de VS zelf)
Het Irak-conflict is ook een voorbeeld van deels neo-kolonialisme, wat als belangrijkste eigenschap heeft dat het zich achter de schermen afspeelt, in tegenstelling tot de vroegere vorm. Voor de duidelijkheid: ik heb het dan over de infiltratie en doordringing van de Irakese economie door Amerikaanse en andere buitenlandse bedrijven (in sommige gevallen zelfs gesteund door de respectievelijke overheden), of toch de poging daartoe.
Om dan te gaan ontkennen dat de VS uit eigenbelang zou handelen is dus niet echt een voorbeeld van "the big picture" zien.
Het is natuurlijk wel zo dat de VS dit niet als enige doet, wat volstrekt normaal is!
Wat betreft de scheiding van kerk en staat in de VS: natuurlijk is dit uitgebreid beschreven in hun grondwet, net zoals bij elke ontwikkelde staat. De kritiek is echter niet daarop gericht, maar wel op het feit dat er blijkbaar steeds meer stemmen opgaan en gehoord worden om deze regel te ondergraven op verschillende manieren: de "intelligent design"-kwestie in het onderwijs is daar volgens mij de meest stuitende van, alsook de openlijke religieuze verklaringen van president Bush (die in de VS zelf ook met argusogen worden bekeken!).
Bij het vergelijken van de situaties in Europa met die van de VS wordt ook nogal snel over één kam geschoren, lijkt mij.
Beweren dat in Europa bepaalde dingen van overheidswege worden geweerd die in de VS wel zouden kunnen, is bijvoorbeeld niet helemaal correct.
Het klopt misschien dat er in Europa meer het systeem van de staat als controleorgaan wordt gehanteerd, maar om dan te zeggen dat in de VS meer sprake is van individuele vrijheid lijkt me een brug te ver...
Feit is namelijk dat in de VS (zeker post-9/11) steeds minder (openlijke) kritiek op de overheid wordt getolereerd, of dat de uiters van dergelijke kritiek onmiddellijk worden afgedaan als "linkse rakkers" of hun Amerikaanse variant: "Liberals". (wat hier ook wel eens voorvalt, merk ik)
Dit gebeurt dan veelal door de media die, en dat is algemeen bekend, deels en/of compleet in handen zijn van bepaalde economische en dus ook politieke fracties.
Echt sprake van "volledige individuele vrijheid" is er dus niet, of men is er weinig mee als men geen orgaan heeft om het te uiten...
Wat eveneens een Amerikaanse (politieke) trend is, is het zwart maken van "de vijand" (waarmee iedereen die er anders over denkt mee wordt bedoeld).
Dit gebeurt op allerhande manieren (all is fair in love and war), waaronder het citeren van anderen, waarbij "onhandige" delen worden weggelaten, het verdraaien van woorden of gewoonweg door puur laster-achtig woordgebruik (schelden enzo). Ook het blijven volhouden van een leugen tot deze uiteindelijk als waarheid wordt aanvaard is één van de tactieken.
Deze trend is ook her en der op het internet te vinden, vooral op blogs, waar iedereen kan zeggen wat hij wil en dit als waarheid kan aanbrengen...
De boodschap die ik wil overbrengen is hierbij: stop aub met het bekritiseren van andermans argumenten door deze onmiddellijk af te doen als ronduit belachelijk of dom, en door de personen zelf aan te vallen.
Subjectief woordgebruik als "naief-linkse persverse zelfhaters" geven geen enkele meerwaarde aan een argument, en hebben dus geen plaats in een degelijke discussie. In tegendeel: het haalt het hele niveau van een discussie naar beneden, tot men uiteindelijk vervalt in het persoonlijk aanvallen van alles en iedereen.
Mvg,
Tomas
Een reactie posten
<< Home