Belasting is gelegaliseerde roof (Toine Manders)
Door Toine Manders (Haags Juristencollege)
We spreken van roof als je eigendom je wordt afgenomen onder bedreiging van geweld, zonder dat je schade hebt aangericht die je weigert te vergoeden, en zonder dat je weigert verplichtingen na te komen die je vrijwillig bent aangegaan.
De staat maakt zich hieraan schuldig door ons te dwingen de helft van wat we verdienen af te staan, door een belastingdeurwaarder vergezeld door een bewapende politieagent op ons af te sturen als we niet betalen. Dit gebeurt op basis van wetten (die de staat zelf heeft gemaakt), vandaar dat ik spreek van "gelegaliseerde" roof.
De staat heeft hiervoor met succes propaganda gemaakt door allerlei drogredenen te verspreiden via met belastinggeld gesubsidieerde scholen, universiteiten en media. Wiens brood men eet, wiens woord met spreekt.
Meestal wordt getracht belastingheffing te rechtvaardigen op grond van pragmatische argumenten, zoals dat belastingheffing nuttig zou zijn. Ik denk dat belastingheffing niet alleen immoreel is maar ook schadelijk, maar dat is een ander onderwerp, waar ik graag in ander artikel op terug kom.
Het sociaal contract: Maar dat hebben we toch met elkaar afgesproken?
De aanname is dat alle individuen hun zelfbeschikkingsrecht hebben opgegeven en overgedragen aan de staat. Dat "sociaal contract" is echter nooit afgesloten. Kunt u zich herinneren wanneer u precies die afspraak heeft gemaakt?
Democratie: Maar we hebben er toch democratisch voor gekozen?
Democratie is twee wolven en een schaap die gaan stemmen over wat de pot schaft. Het feit dat iets democratisch is besloten, betekent niet dat er geen sprake is van onrecht. Anders zouden we de nazi's niet hun moorden kwalijk kunnen nemen, maar dat ze hun moorden niet via democratische verkiezingen hebben gelegitimeerd.
De tegenprestatie: Maar we krijgen er toch ook wat voor terug?
Dit argument bewijst te veel. Het zou betekenen dat iedereen mag roven die zijn slachtoffer een wederdienst levert.
De aanname is dat alle grond binnen de Nederlandse grenzen op rechtmatige wijze in eigendom is verkregen door de staat, die dus elke regel mag stellen die ze wil. De staat is echter nog nooit op rechtmatige wijze aan grond gekomen. De staat heeft grond verworven door verovering, onteigening, of door grond te kopen met gestolen geld. Als we dit argument accepteren, dan kan de mafia ook wel zeggen: Als je ons geen protectiegeld wilt betalen, dan hoef je toch niet op Sicilië te blijven?
Noodzakelijk kwaad: Maar de staat heeft toch geld nodig?
Het doel heiligt de middelen niet. Anders kan iedereen die geld nodig heeft op rooftocht gaan.
Is belastingontduiking crimineel gedrag, en dus moreel verwerpelijk?
Belastingontduiking is een moreel recht van iedere burger. Het is een vorm van zelfverdediging tegen het criminele gedrag van de staat. Als een inbreker je vraagt waar het zilver is, dan hoef je hem toch niet de waarheid te vertellen? Als je tegen de inbreker liegt, dan heb je hem toch niet opgelicht? In veel landen is homosexueel gedrag verboden. Is het criminele gedrag van mensen die dit verbod overtreden moreel verwerpelijk, simpelweg omdat het verboden is?
Betalen of ontduiken?
Belastingontduiking mag dan een moreel recht zijn van iedere burger, dat wil nog niet zeggen dat het verstandig is om van dit morele recht gebruik te maken. Er staat maximaal 6 jaar vrijheidsstraf op. Belastingontwijking daarentegen is de morele plicht van iedere burger. Belastingontwijking betekent dat u gebruik maakt van de wettelijke mogelijkheden die er zijn.
Als u belasting kunt ontwijken, maar dat niet doet, dan draagt u vrijwillig geld af aan een schadelijke organisatie en bent u dus moreel gezien medeverantwoordelijk. Daarom roep ik u bij dezen op om zoveel mogelijk belasting te ontwijken. Starve the beast before it starves us!
Toine Manders is directeur van het Haags Juristen College, specialisten in belastingontwijking voor ondernemers.
Uit het Financieel Dagblad - 26 febr 2008
Niemand die van plan is een moord te plegen zal zich laten tegenhouden omdat de hij daarvoor een ander, minder strafbaar, feit moet plegen zoals het illegaal bezit van een vuurwapen. Maar als je het er niet mee eens bent, dan hoef je toch niet in Nederland te blijven?
Labels: belastingen
6 Comments:
Van wie komt die laatste cursief gedrukte alinea, en wat is de betekenis ervan, want die ontgaat me compleet. Is het Manders of de vraagsteller die emigratie suggereert?
Is overname van meervrijheid.nl . Lapsus, lijkt me.
Inderdaad zou een tegenargument kunnen zijn: als de dienstverlening van Nederland je niet aanstaat, vertrek dan. Nederland zal je niet tegenhouden en belastingen hoef je dan niet meer te betalen.
Dit zou een geldige redenering kunnen zijn voor migranten, maar mijns inziens niet voor zij die in Nederland zijn geboren. Zij hebben zeker nooit een sociaal contract gesloten met Nederland.
Tenzij men natuurlijk zegt dat iedereen bij de meerderjarigheid een impliciet akkoord heeft gegeven met alle handelingen van het lokale regime door niet te emigreren uit het land van hun ouders.
Sowieso houdt het regime zich op gezette tijdstippen niet aan wat men de "afspraken" zou kunnen noemen, namelijk de eigen wetgeving. Dat legitimeert dan nog steeds de "zelfverdediging".
Dit artikel is een vorm van kopindegronderij. De "staat" is het onvermijdelijke 'instrument' voor de gemeenschap om zichzelf te kunnen besturen. Zij is een uiting van de cultuur die in (of onder) de gemeenschap (of natie) leeft. Als de staat zich 'slecht' gedraagt dan is het omdat de gemeenschap het zo 'wil'.
Het heeft geen zin om het eigen bestuur tot vijand te verklaren. Dat is zichzelf tot vijand verklaren. Als men niet tevreden is met bepaalde aspecten van het staatsbestuur, dan moet men het bestuur 'veranderen', en in een democratisch politiek bestel moet dat mogelijk zijn. Als het niet mogelijk blijkt te zijn, dan zijn er twee mogelijkheden.
-- (A) Ofwel is de staat geen echte democratie, en dan verliest zij haar 'legitimiteit'. Dan is er een breuk tussen het bestuur en de bevolking die zij pretendeert van te besturen. De vijand is dan "het bestuur" of "het regime", NIET de eigen "staat". Men staat dan voor de onaangename keuze van die vijand te 'bevechten' ofwel te 'ondergaan'.
-- (B) Ofwel is de staat wel een echte democratie, maar de cultuur van de meeste van uw medeburgers staat haaks op uw waarden en verzuchtingen. De vijand is dan weer niet de "staat", maar wel uw eigen medeburgers. De overblijvende keuze is ook weer onaangenaam: ofwel 'wroeten' om de medeburgers 'cultureel' te veranderen, ofwel emigreren naar andere oorden met een meer appetijtelijke cultuur.
Vooraleer men de staat tot vijand verklaart, behoeft het van te beseffen dat (a) mensen dikwijls moeten leren met 'schade en schande', (b) dat ze dikwijls de konsekwenties van eigen acties/keuzen niet op voorhand willen zien en doordenken, en (c) dat mensen dikwijls te lui zijn om zich 'goed' te willen informeren.
De fundamentele denkfout zit al in de idee dat een gemeenschap bestuurd zou moeten worden. Een dergelijk uitgangspunt is enkel te verantwoorden wanneer men ervan uitgaat van de maakbaarheidsfilosofie, het omvormen van de burger en zijn ideeëngoed naar de ideologie van een (altijd zelfbenoemde) elite.
Van het moment dat er "bestuur" is, is er ook aliënatie, en is de bestuurder niet langer gelijk aan de gemeenschap.
De enige goede staat is een afwezige staat, maar -- net als alle idealen -- lijkt dat voorlopig nog niet haalbaar, dus is de beste staat de kleinste, de meest machteloze staat waar we nog mee wegkunnen.
Het grote verraad van de politieke kaste naar de gemeenschap toe, is het creëren van de drogreden dat een grote, machtige staat noodzakelijk is voor een goed functionerende gemeenschap.
En er zijn er blijkbaar velen die nogal van zoete koek houden...
@ k-j Jansens
Ik vrees dat uw "fundamentele denkfout" is van te denken dat men veel zinnigs zou kunnen zeggen door louter te 'denken', dus denken zonder empirische toetsing of 'observaties'.
U beseft dat de "afwezige staat voorlopig nog niet haalbaar is", wat impliceert dat u beseft dat de afwezige staat echt "afwezig" is in de mensengeschiedenis en in de observeerbare realiteit van de contemporele wereld. Als de "afwezige staat" nog nooit heeft bestaan in de lange mensengeschiedenis en nergens vandaag kan waargenomen worden, dan steekt u wel echt uw neus naar voren met te beweren dat het in de toekomst dus wel zal gebeuren. Dat is zo een beetje vergelijkbaar met geloof in het Loch Ness monster of in vliegende schotels.
Het is waar dat mensen, zeg maar 'ideologen', die in de "maakbaarheid van de mens" geloven, dat die geneigd zijn van abusieve staten op te richten. Maar dat heeft niets te maken met het al of niet 'noodzakelijk-zijn' van staten.
Staten - of bestuur van de gemeenschap - is noodzakelijk precies omwille van de ONmaakbaarheid van de mens. Na al die eeuwen van ervaring zou het toch duidelijk moeten zijn dat de menselijke natuur in wezen NIET verandert. Recente voorbeelden die de "afwezige staat" benaderen zijn: de 'wild-west' van de 'cowboys and indians', de chaos tijdens de Yeltsin jaren na de ineenstorting van de soviet unie, de Congo en Somalia vandaag, enz....
Dus, we zijn akkoord dat "een grote machtige staat" niet noodzakelijk is voor een goed-functionerende gemeenschap. Maar we zijn niet akkoord dat een afwezige staat de "enige goede staat" zou kunnen zijn". Gezien de (onverbetelijke) aard van de menselijke natuur, gaat een afwezige staat gegarandeerd een ramp betekenen voor het individu en zijn/haar vrijheid. Trouwens, kent u een bedrijf, of een school, of eender welke organisatie die 'goed' zou kunnen functioneren zonder een degelijk 'bestuur'? Waarom dan denken dat een goed-functionerende politieke gemeenschap zou mogelijk zijn zonder een degelijke 'staat' in de mensenwereld?
@Marc: vanuit de geschiedenis zien we dat er nog een veel belangrijker alternatief bestaat voor de keuze "geen staat" vs. "minimale staat", namelijk: concurrerende staten. In feite komt dit neer op de afwezigheid van een staat, of gaat het toch alleszins al sterk in de richting. De aanwezigheid van vele concurrende staten (sommigen zelfs niet-terrotoriaal gebaseerd, zoals de dwangmacht van de kerk) in Middeleeuws Europa vormt onmiskenbaar de basis van onze huidige Westerse beschaving, want dit is wat Europa ultiem onderscheidt van China en India, die de ultieme beschavingsontwikkeling gemist hebben (tot 15/25 jaar terug)
Zie ook:
http://inflandersfields.eu/2005/08/stemmen-met-de-voeten-cleppe.html
Een reactie posten
<< Home