Adjectieven en diminutieven (victa placet mihi causa)

.

U hebt wellicht ook dat persbericht van de CVP .gezien, lezer, en anders morgen in de kwaliteitskranten. Het gaat onder een feestelijke titel:

Europees Parlement viert vijftigste verjaardag:
van overlegorgaan tot volwaardige medewetgever

Ondertekend door Ivo Belet, Jean-Luc Dehaene, Marianne Thyssen, en ook door Frieda Brepoels die geloof ik in een soort kartel met hen nog zit.
Onze vier europarlementsleden voelen zich in een uitgelaten stemming, en zouden niets liever willen dan dat alle Europese burgers – misschien verenigd in een soort Mystiek Lichaam – een glas champagne, c.q. thee zouden heffen.
Begrijpelijk, want na de referenda in Frankrijk en Nederland was er bij de EU-machthebbers een jarenlange vastenstemming ingetreden, en zoals wij weten: de CVP snakt naar Pasen. De parlementsleden hebben nu van hun initiatiefrecht gebruik gemaakt om een feestje te organiseren. Het wordt een redelijk groot feest zelfs, is mijn indruk, want het gaat gepaard met de plaatsing van Friese ruiters rond Berlaymont. Ook gaat het metrostation Schuman voor twee dagen dicht.
Ik wil de pret niet bederven, maar dan hadden ze voor hun persbericht over de cinquantenaire van hun parlement, en de gestage opgang daarvan, toch een betere titel mogen bedenken.
Akkoord, overlegorgaan was een belabberde startpositie, zeker als wij in aanmerking nemen dat de benaming nog geflatteerd is voor wat het clubje voorstelde, en From a Jack to a King, zoals het liedje vijftig jaar geleden zei ...zover zijn we nog niet, al zijn ze ondertussen blijkbaar opgeklommen tot medewetgever.

Maar, wat-is-mij-dat-weer voor een neologisme?
In de geschiedenis lees je kortweg over Wetgevers, Wetgevende Vergaderingen, Constituanten. Die konden het vanzelfsprekend stellen zonder adjectieven als volwaardig.

Meer dan een deficitair personeelsfeestje zit er voor ons viertal nog niet in.
.