Wanneer de PS de budgettaire discipline preekt (Vincent De Roeck)

Deze week liet socialistisch opperhoofd Elio Di Rupo, de burgervader van Bergen én Wallonië, in een kort interviewtje met de gratiskrant “Metro” een nieuw links ballonnetje op over de vermaledijde notionele interestaftrek die de paarse regering ingevoerd heeft om de Belgische economie te stimuleren, buitenlandse investeringen aan te trekken en de schaarse grote buitenlandse werkgevers zeker in België te houden. Op zich natuurlijk een nobel doel én een liberale oplossing min of meer conform de vrijemarktwerking. Verrassend dus ook dat de PS die toen in de regering zat, het liberale voorstel mee ondersteunde. Maar dat zal kennelijk in een zeldzame vlaag van coalitieloyaliteit of ideologische zinsverbijstering gebeurd zijn, want zodra de PS niet meer aan de vetpotten leek te kunnen zitten na het verkiezingsdebacle van 10 juni 2007, konden de Franstalige socialisten maar niet hard genoeg tamboeren tegen die investeringspromotende maatregel. Ook het promotiefilmpje dat Verhofstadt en co in het buitenland gaan uitzenden om het imago van België op te poetsen, mag van de PS geen reclame voor de notionele interestaftrek bevatten.

Dat ze daarin onmiddellijk steun kregen van Vlaamse “übersos” Dirk Van Der Maelen, je weet wel die SP.a-man die niet enkel zonder blozen durft beweren dat België een fiscaal paradijs is en er gerust wat meer pestbelastingen en vermogensafromingen mogen doorgevoerd worden maar die ook op het installatiecongres van kersvers voorzitster Caroline Gennez op het podium “per ongeluk” haar borsten bepotelde, verbaast niemand natuurlijk. Elio Di Rupo heeft naar eigen zeggen een “onderzoek” ingesteld naar de belastingen die de BEL20-bedrijven in ons land doorgaans betalen. De resultaten waren in zijn ogen onthutsend en schandalig. Geen enkel BEL20-bedrijf zou meer dan 15,4% belastingen betalen en enkele grote spelers zoals GBL en Agfa-Gevaert zouden via allerlei boekhoudkundige trucjes zelfs nog geld weten te halen uit hun belastingaangiften. Elio Di Rupo vindt dat “gezien het feit dat de gewone arbeider 50% van zijn inkomen afstaat aan de belastingen” niet kunnen en roept de politiek op om daar een einde aan te stellen.

Elio Di Rupo vergeet systematisch wel het één en ander mee in beschouwing te nemen. De BEL20-bedrijven mogen dan al wel “maar” 15,4% belastingen betalen op hun operationele winsten, maar daar blijft het niet bij. Zijn “onderzoek” gaat voorbij aan de ontelbare andere heffingen waaraan bedrijven en aandeelhouders in België nog steeds onderhevig zijn. Ik denk dan in de eerste plaats aan milieutaksen, sociale zekerheidsbijdragen, gezondheidsheffingen, boetes voor vanalles en nog wat, emissierechten en (on)roerende voorheffing. En ook de aandeelhouders worden op hun winsten nog belast via beurstaksen en voorheffingen op het beleggingsrendement. De kaviaarsocialist in Elio Di Rupo verraadde zijn aanwezigheid ook met de stelling van 50%-hoge belastingvoeten voor arbeiders, wat neer zou komen op de allerhoogste belastingschaal in België. Nu mag dat misschien voor “arbeider” Elio Di Rupo wel van toepassing zijn, maar voor de doorsnee arbeider is een 50%-hoge belastingvoet iets voor het patronaat en voor de “rich and shameless” van onze samenleving, en dus zelfs in de verste verte niet voor hen.

In het interview stelt Elio Di Rupo eveneens, naast zijn hoop om na Pasen toch ook de SP.a in het regeringsbad te kunnen trekken, dat de regering andere prioriteiten moet hebben dan “image building” in het buitenland. In de eerste plaats wil hij “een deftig budget opstellen” want “geld verspillen is uit den boze” en het budget moet gebruikt worden voor “dingen die het volk het meest nodig heeft”. Een staatshervorming? Een sanering van de overheid? Een drastische vermindering van de uitgaven? Een vlaktaks? Nee, natuurlijk niet, een “verlaging van de energiefactuur” door de BTW van 21% naar 6% terug te brengen. Niet echt een revolutionair voorstel, maar toch. De socialisten profileren zich graag als de partij die de échte problemen van de mensen wil en kan oplossen, want een arme arbeider houdt na het betalen van 50% belastingen gewoon te weinig over om nog in zijn energieverbruik te kunnen voldoen.

De PS-voorzitter vergeet evenwel te vermelden dat het mede de schuld van zijn partij en de escapades van haar marionetten in binnen- (André Flahaut, Jean-Claude Van Cauwenberghe en de ganse Carolostreek) en buitenland (zoals de homofiele partygekke ambassadeur in Parijs en opnieuw André Flahaut) dat België momenteel in het buitenland absoluut nood heeft aan imagoverbetering. Ook vergeet Elio Di Rupo dat het net zijn Vlaamse evenknie, Freya Vanden Bossche, was die geen deftig budget kon opstellen, en dat het de socialisten zijn die in de regering doorgaans op het geld verspillen een patent hebben. Maar verder vind ik de suggestie niet dom of verwerpelijk. Laat ons inderdaad het BTW-tarief voor energieproducten verlagen. Maar dan moet de PS wel beloven dat ze de andere belastingen niet verhoogt en ze haar gratispopulisme definitief afzweert, want anders gaat ons land bankroet. België gaat immers maar zolang te water tot het barst.


Meer over de gevolgen van de PS-staat op www.trends.be.
Meer teksten van Vincent De Roeck op www.libertarian.be.