Wat Vandermeersch vergeet
In de Standaard van vandaag 3 december verontschuldigt Peter Vandermeersch zich er tegenover de hoofdredactrice van Le Soir weer eens voor dat De Standaard te flamingant is .....waarmee hij zowel een groot deel van zijn lezers als sommige van zijn journalisten (Guy Tegenbos) opnieuw in de rug schiet.
Onder meer herhaalt hij de mantra "Over BHV zeggen we te snel dat het kiesarrondissement moet gesplitst worden volgens het Grondwettelijk Hof en 'vergeten' we dat er ook andere oplossingen mogelijk zijn".
Vandermeersch "vergeet" er natuurlijk bij te vertellen welke. Behalve de afschaffing van alle kieskringen en vervanging door één grote Belgische kieskring is er immers géén andere oplossing mogelijk die beantwoordt aan de reden voor de ongrondwettigheid van de kieskring: het taalgrens-, gemeenschaps- en gewestoverschrijdend karakter ervan. Dat verzwijgen is pas "slechte en ongenuanceerde journalistiek"
posted by matthias e storme @ 08:22
3 comments
3 Comments:
Zoals u misschien weet ben ik voorstander van een federale kieskring, want dat zou betekenen dat de 6 op 4-verhouding Vlaanderen-Franstaligen in het parlement die demografisch verantwoordbaar is, eindelijk kan gebruikt worden.
Wat we nu hebben is een parlement dat monddood gemaakt wordt, waardoor de uitvoerende macht het voor het zeggen heeft en we dus een verhouding van 2 op 1 krijgen van het Brussels Gewest en Het Waals Gewest tegen het Vlaamse. Erger nog, zoals professor Dewachter beschreef, we kunnen zelfs spreken van een zesvoudige meerderheid.
Laat die federale kieskring dus maar komen. Dan beslissen we zelf - naar de gewone regels van meerderheid versus minderheid - over onze toekomst. Jammer genoeg zal er één bevolkingsgroep hier niet mee akkoord gaan: de Walen. Die zien hun état belgo-flamand terug opduiken waar ze zolang voor gevreesd hebben.
Vandermeersch aast zeker op een Belgische adelijke titel? En dat voor iemand die zichzelf journalist noemt:) Een Belgische adelijke titel mag ik alvast op mijn buik schrijven, ongeacht wat ik deed of nog zal doen. Ik ben dan ook vrij te zeggen wat ik denk. Ik hoef me niet in vijventwintig bochten te wringen om het onlogische verkoopbaar te maken.
Smithson, in principe zou je gelijk hebben, ware het niet dat men reeds van te voren wil vastleggen hoeveel zetels elke taalrol moet krijgen binnen die federale kieskring, en dat is natuurlijk klinkklare nonsens.
Een reactie posten
<< Home