Ontwikkelingsland België (Vincent De Roeck)
En de slechte tijdingen over de economische toestand in België blijven maar op ons afgevuurd worden door internationale organisaties. Nadat enkele weken geleden België in de “Global Competitiveness Index” van het Wereld Economisch Forum al eens de mantel werd uitgeveegd, was het gisteren de beurt aan de Verenigde Naties zelf om België op zijn gebreken te wijzen. Het ontwikkelingsprogramma UNDP van de VN gaf gisteren immers zijn jaarlijkse “Human Development Index” vrij, de lijst van de meest ontwikkelde landen ter wereld. In deze index worden alle landen gerangschikt op basis van de levensverwachting, de opleidingsgraad en het inkomensniveau. De index van dit jaar werd gekenmerkt door een aantal opvallende wijzigingen. De schrijnende toestand van België was er daar één van.
Helemaal onderaan bengelen nog steeds de Afrikaanse landen Burkina FAso, Guinea-Bissau, Mali, Niger en - natuurlijk - Sierra Leone. Op het vlak van de minst ontwikkelde landen is er dus niets nieuws onder de zon, tenzij dan het nog verder naar beneden vallen van Zambia, Zimbabwe en Congo-Kinshasa in deze rangschikking. Gedurende meer dan dertig jaren golden deze landen min of meer als “positieve” (zéér relatief wel te verstaan!) bakens in Subsahara-Afrika, maar dit jaar zijn ze voor de allereerste keer gedaald onder hun ontwikkelingsgraad van 1975. Zambia en Zimbabwe deden het m.a.w. dus véél beter onder het Britse koloniale gezag dan vandaag, maar dat wisten we natuurlijk al veel langer. Ook onder de alleenheerschappij van Mobutu kon Congo duidelijk beter presteren dan vandaag. Een bewijs dat democratie in Afrika niet per definitie positieve socio-economische neveneffecten heeft, maar ook dat is niet echt een nieuw gegeven.
Sinds 2001 werd de “Human Development Index” van het UNDP aangevoerd door Noorwegen, maar ook daar kwam dit jaar een einde aan. Niet zozeer omdat de toestand in Noorwegen stagneert of vermindert, maar gewoon omdat een ander niet-EU-land (is dit toeval?) het nog beter wist te doen. Dit jaar voert immers IJsland, trouwens het enige land in de wereld dat voor 100% zuivere groene energie gebruikt, de rangschikking aan. Australië en Canada (ook allebei niet-EU-landen) maken de top-3 volledig. België is dit jaar al weggezakt tot de armtierige 17de plaats op 177 landen. Het is ook des te pijnlijker vast te stellen dat België in 2002 nog op de vierde plaats in diezelfde “Human Development Index” stond. Een verlies van 13 plaatsen in amper vijf jaar tijd ten opzichte van onze buurlanden en beschavingsgenoten is in mijn ogen de allerbeste socio-economische parameter die men zich maar kan indenken. Het gaat slecht met België. Hoog tijd dus voor drastische hervormingen.
Meer over dit programma van de VN op www.undp.org.
Meer teksten van Vincent De Roeck op www.libertarian.be.
Helemaal onderaan bengelen nog steeds de Afrikaanse landen Burkina FAso, Guinea-Bissau, Mali, Niger en - natuurlijk - Sierra Leone. Op het vlak van de minst ontwikkelde landen is er dus niets nieuws onder de zon, tenzij dan het nog verder naar beneden vallen van Zambia, Zimbabwe en Congo-Kinshasa in deze rangschikking. Gedurende meer dan dertig jaren golden deze landen min of meer als “positieve” (zéér relatief wel te verstaan!) bakens in Subsahara-Afrika, maar dit jaar zijn ze voor de allereerste keer gedaald onder hun ontwikkelingsgraad van 1975. Zambia en Zimbabwe deden het m.a.w. dus véél beter onder het Britse koloniale gezag dan vandaag, maar dat wisten we natuurlijk al veel langer. Ook onder de alleenheerschappij van Mobutu kon Congo duidelijk beter presteren dan vandaag. Een bewijs dat democratie in Afrika niet per definitie positieve socio-economische neveneffecten heeft, maar ook dat is niet echt een nieuw gegeven.
Sinds 2001 werd de “Human Development Index” van het UNDP aangevoerd door Noorwegen, maar ook daar kwam dit jaar een einde aan. Niet zozeer omdat de toestand in Noorwegen stagneert of vermindert, maar gewoon omdat een ander niet-EU-land (is dit toeval?) het nog beter wist te doen. Dit jaar voert immers IJsland, trouwens het enige land in de wereld dat voor 100% zuivere groene energie gebruikt, de rangschikking aan. Australië en Canada (ook allebei niet-EU-landen) maken de top-3 volledig. België is dit jaar al weggezakt tot de armtierige 17de plaats op 177 landen. Het is ook des te pijnlijker vast te stellen dat België in 2002 nog op de vierde plaats in diezelfde “Human Development Index” stond. Een verlies van 13 plaatsen in amper vijf jaar tijd ten opzichte van onze buurlanden en beschavingsgenoten is in mijn ogen de allerbeste socio-economische parameter die men zich maar kan indenken. Het gaat slecht met België. Hoog tijd dus voor drastische hervormingen.
Meer over dit programma van de VN op www.undp.org.
Meer teksten van Vincent De Roeck op www.libertarian.be.
posted by Vincent De Roeck @ 13:05
6 comments
6 Comments:
Komaan Vincent, je gaat mij toch niet trachten wijs te maken dat er een correlatie bestaat tussen EU-lidmaatschap en een daling in de ontwikkelingsindex? De EU-lidstaten scoren immers nog steeds véél beter dan de andere landen van de wereld. Dat er toevallig twee "Europese" niet-EU-landen aan de kop staan, heeft niets te maken met de EU as such, maar gewoon met hun eigen economische logica. Als je op jezelf al top bent, waarom zou je dan nog lid worden van de EU?
"Zambia en Zimbabwe deden het m.a.w. dus veel beter onder het Britse koloniale gezag dan vandaag, maar dat wisten we natuurlijk al veel langer."
Dat Rhodesië (het vroegere Zimbabwe)er beter aan toe was onder zijn laatste blanke leider Ian Smith kan wel kloppen. Van één van de toonaangevenede landen in Afrika zijn ze immers gezakt naar één van de zwakste.
Dat zegt weliswaar meer over Mugabe nu dan de verdiensten van Smith. Een regime waarin apartheid heerste en 97% van de bevolking onderdrukt wordt kan je niet meteen beter af noemen dan de huidige toestand. Slecht bestuur afgewiselt met nog slechter bestuur blijft de rem op ontwikkelingskansen in Afrika.
Mijnheer "the hacking ministery", vind jij het misschien leuk om, zelfs als reactie op een tekst die er niets met te maken heeft, op de nagedachtenis van een recent overledene te trappen? Ian Smith, de door jou zo gehate leider van Rhodesië, is immers twee weken geleden pas overleden in Kaapstad. Ian Smith is 88 geworden.
In De Telegraaf van die bewuste dinsdag vond ik het volgende bericht terug : Oud-premier Rhodesië overleden
AMSTERDAM - De voormalige leider van Rhodesië, Ian Smith, is dinsdag op 88-jarige leeftijd overleden in het Zuid-Afrikaanse Kaapstad. Dat meldde de BBC Hij leidde als premier veertien jaar lang een internationaal verketterd blank minderheidsregime in het land dat vandaag de dag Zimbabwe heet.
Smith riep in 1965 eenzijdig de onafhankelijkheid uit van kolonisator Groot-Brittannië. Hij wilde voorkomen dat Rhodesië, net als veel andere Afrikaanse landen in die periode, onder bestuur van de zwarte meerderheid zou komen.
Na de onafhankelijkheidsverklaring volgde er een internationale boycot. Desondanks bleven de blanke leiders makkelijk in het zadel omdat het apartheidsregime in Zuid-Afrika gewoon handel met hen dreef.
In de burgeroorlog tussen het Rhodesische leger en zwarte guerrillastrijders kwamen naar schatting 30.000 mensen om het leven. Uiteindelijk bleek het blanke bewind niet langer bestand tegen de binnenlandse en internationale druk. In 1980, na onderhandelingen in Londen, werd Rhodesië officieel onafhankelijk, maar deze keer onder zwart bestuur. Het land werd omgedoopt in Zimbabwe met Robert Mugabe als premier.
Smith bleef een belangrijke rol spelen in de politiek van zijn land. Hij had tot 1987 een zetel in het parlement, een positie die hij gebruikte om op te komen voor de rechten van de blanke minderheid.
In de jaren negentig kwam hij net als andere blanken in Zimbabwe steeds meer in de verdrukking. In 2005 verliet hij Zimbabwe en week uit naar Zuid-Afrika.
Er zijn twee citaten uit zijn grafrede die het vermelden waard zijn: 1) "Tot op het laatst toonde hij zich een fel tegenstander van Mugabe, die zich in een kwart eeuw tot een ware despoot heeft ontpopt en zijn land in grote armoede heeft gestort." 2) "De levensstandaard, het onderwijs en de huisvesting van de zwarte bevolking in Rhodesië was onder het bewind van Ian Smith beter dan waar dan ook in Afrika."
En ook treffend is de haikoe die een Nederlandse inwoner van Zuid-Afrika ter zijner ere geschreven heeft. Een moedig man.
Ian heeft helaas gelijk gekregen.
Ook zijn toevluchtsoord Zuid-Afrika zal het zo vergaan.
Het is slechts een kwestie van tijd.
Als de Europese Unie écht zo heilzaam zou zijn als de Europositieven beweren, hoe komt het dan toch dat rijke landen als Zwitserland, Noorwegen en IJsland niet willen toetreden? Heeft dat misschien niet net te maken met de perverse neveneffecten van het ganse integratieproject.
Los van isolationistisch Zwitserland: wat kan de EU IJsland en Noorwegen bieden? Betere oplossingen voor het klimaat- en energievraagstuk? Beide landen halen nu al Kyoto en maken gebruik van eigen (fossiele) energiebronnen. Hebben ze nood aan defensie? Nee, want daarvoor hebben ze de NAVO al. Zoeken ze een grotere afzetmarkt? Neen, want ze zijn ten tijde van Maastricht wel toegetreden tot EFTA, oftewel de officieuze economische component van de politieke EU.
Beste Evelien,
Het citaat dat een land als Zimbabwe voor de Mugabe-periode een voorbeeld was (iets wat op zich juist is) stond in de tekst geloof ik. Neem me dus niet kwalijk dat ik daar een nuance aan bij breng.
Wat Ian Smith betreft raad ik je aan om dit artikel te lezen (indien niet beschikbaar voor niet-abonees wil ik het je altijd opsturen)om wat meer te weten te komen over deze man. Of je kan naar onze info-avond over Zimbabwe komen,die we
in het tweede semester zullen organiseren. Excuses voor de sluikreclame.
Joris, we kennen allemaal jouw aversie van de EU, net zoals we allemaal de aversie van Dhr. De Roeck tegenover de EU en "egalitair link" kennen. Je hoeft dit hier dus niet nog eens uit de doeken te doen. In mijn ogen is een EU zonder politieke (jouw droom) en/of monetaire (een droom van Dhr. De Roeck) gemeenschap een lege doos. We hebben inderdaad de NAVO en de EEG/EFTA, en voor de mensenrechten hebben we de Raad van Europa, maar stopt het daar? Ik vind dat de EU alleen maar een volwaardige partner van de NAVO kan zijn, als het zelf een gezamenlijke defensie heeft. Ik vind dat de EU-rechtbanken moeten primeren op die van de nationale niveau's, met een ultieme toetsing voor de RVE in Straatsburg. Economie is zéér belangrijk, maar biedt zeker en vast niet op alle uitdagingen een oplossing. De politieke/monetaire EU doet dat wel.
Een reactie posten
<< Home