Mooie liedjes duren niet lang (victa placet mihi causa)

.

Normaal gesproken is Minister van Buitenlandse Zaken zijn van een land gelijk België een pretje. Je moet een beetje van reizen houden natuurlijk, en dat kan soms vermoeiend zijn maar echt lastig is het niet. Tenslotte weten al je collega’s dat jouw mening er toch niet toe doet. Maar zoals met vele dingen: of je iets plezierig vindt of niet hangt voor een groot stuk van de omstandigheden af.
Op de radio hoor ik dat Karel De Gucht de laatste tijd gedurig grapjes van collega’s moet aanhoren over ons koninkrijk, zoals vandaag weer in Engeland. En zijn collega’s mogen dan misschien vinden dat ze origineel uit de hoek komen, voor Karel zijn het altijd dezelfde grapjes.
Toch is hij nog te benijden als je hem vergelijkt met bijvoorbeeld zijn Duitse collega Frank-Walter Steinmeier, of zelfs met Bernard Kouchner van Frankrijk.

Die twee wilden zich deze week na een moeilijke Frans-Duitse ministerraad even laten gaan, en doken een opnamestudio in om samen met een Duits-Turkse rapper, zekere Muhabbet, een plaatje in te zingen. Het Lied had als thema de Integratie.
Deze Muhabbet is geen onbekende en zo kreeg hij voor kort in Berlijn nog de Prix Europa. De toenadering tussen Turkije en Duitsland gaat hem namelijk zeer ter harte, en dat maakt hem tot een toonbeeld van integratie zegt Steinmeier. Sociologen spreken van een rolmodel. Muhabbet mag bijgevolg al eens met de minister mee op reis, naar Turkije bijvoorbeeld, want dat bevordert de toenadering.

Alles goed en wel, maar nu kwam de journaliste Esther Schapira – cineaste ook, met een geruchtmakende film over de dood van Theo Van Gogh – met een vervelend verhaal. In een uitzending van de ARD verklaarde Schapira dat Muhabbet aan haar had gezegd dat wat hem betrof die Van Gogh nog van geluk mocht spreken dat hij zo snel was doodgegaan, want hij, Muhabbet zou hem in een kelder hebben opgesloten en gemarteld. Ook Ayaan Hirsi Ali wachtte een onaangenaam einde.
Steinmeier dreigt nu in nauwe schoentjes te komen, en instinctief volgt hij dezelfde tactiek als De Gucht destijds, met zijn Potterinterview: stark denial.
Muhabbet heeft dat niet gezegd, probeert Steinmeier, en de ARD mocht wat terughoudender en zorgvuldiger zijn voor ze iets op antenne brengen. „Er hat sich immer gegen Gewalt ausgesprochen und für Integration, für deutsch-türkische Zusammenarbeit“, sagte der Außenminister, zo schrijft de Frankfurter Allgemeine.
Muhabbet kan dat dus onmogelijk gezegd hebben (en anders dan bij De Gucht is er geen bandopname).
Maar vervelender nog is dat Schapira een collega-getuige heeft, zekere Kamil Taylan, én dat zij desgewenst haar verklaring ook onder eed wil bevestigen. Steinmeiers intimidatiepogingen bestempelt zij als een onbeschaamdheid, “eine Unverschämtheit”.
Eens kijken wanneer onze met marketeers bevolkte pers deze spannende ontwikkelingen bij de oosterburen zal ontdekken.

.