Minister Keulen heeft groot gelijk

De Franstaligen zijn opnieuw kwaad. En net zoals de vorige keer gaat het over iets waar ze in feite niets mee te maken hebben. BHV splitsen in een tweetalig Brussel een eentalig Halle-Vilvoorde gaat hen in feite niet aan, aangezien Halle-Vilvoorde in Vlaanderen ligt. Dit keer gaat het over de burgemeesters van Wezembeek-Oppem, Linkebeek en Kraainem, allen Vlaamse gemeentes. Zij verstuurden tijdens de gemeenteraadscampagne Franstalige oproepingsbrieven naar kiezers, wat verboden is, en lieten een gemeenteraad in het Frans doorgaan.

Ministe Keulen had de keuze, ofwel de wetten aan zijn laars lappen, ofwel weigeren de burgemeesters te benoemen. Ik ben blij met zijn keuze, want het taalterritorialiteitsbeginsel is fundamenteel voor een federale staat waarbij het enige verschil taal is. Een toegeven zou de taalgrens irrelevant gemaakt hebben, zou de imperialistische droom van de Franstaligen gelegitimeerd hebben, en zou een toegeving zijn ten opzichte van een provocatie. Het zijn de niet-benoemde burgemeesters die namelijk de wet naast zich neergelegd hebben, die agressie hebben gepleegd tegen zowel de wetten van het federale België als de deelstaat Vlaanderen waarin zij wonen en verkozen werden.

Het gaat dus om iets wat zich afspeelt in een Vlaamse gemeente, met Vlaamse verkozenen, die onder de bevoegdheid vallen van een Vlaamse minister die zeer correct de Vlaamse decreten heeft toegepast. Dat voorzitters van Waalse partijen het daar niet mee akkoord zijn, is irrelevant. Zij hebben namelijk niets te maken met die beslissing, noch met de mensen op wie ze van toepassing is, noch met de mensen die ze genomen hebben.