Gennez en de herfinanciering van de zorgverzekering

Elke Vlaming ouder dan 25 moet jaarlijks zo’n 25 euro betalen als bijdrage in de zorgverzekering. Dat is een verplichting. Vergeet het feit dat “verzekering” een vrijwillig iets is, vergeet het feit dat de beslissing of ze zichzelf verzekering door de mensen zelf moet worden genomen, eigenlijk is de zorgverzekering gewoon een extra bijkomende belasting om de sociale zekerheidskas te spekken. (Een en ander is wat gecompliceerder omdat de zorgverzekering enkel in Vlaanderen bestaat.)

Tegen deze verplichte “verzekering” kwam al snel reactie. Liberalen hekelden de verplichting om te betalen en het feit dat deze “verzekering” volledig door de staat gebeurde. Socialisten vonden dat de bijdrage deel moest uitmaken van de sociale zekerheid. Nu onderneemt Caroline Gennez actie, op basis van een oud voorstel van Steve Stevaert. Ze wil de mensen die een klacht opliepen voor het niet betalen van de zorgverzekering hun schuld kwijtschelden en het premiesysteem, wat eigenljk een extra forfaitaire belasting is, afschaffen. De zorgverzekering zou dan via “algemene middelen” worden betaald.

Natuurlijk is er eigenlijk geen verschil tussen algemene middelen en individuele belastingen. Voor de belastingbetaler in het algemeen wordt het een nul-operatie. Maar het past wél perfect in de socialistische logica. Door de zorgverzekering niet in vraag te stellen maar de financiering publiek te maken, wil Gennez eigenlijk af van de forfaitaire premies. Zo wordt ook de zorgverzekering de facto betaald volgens de “progressieve” belasting en betalen veelbetalers dus ook voor minderverdieners.

De zorgverzekering werd sowieso al door progressieve belastingen betaald. 25 euro per persoon per jaar is natuurlijk niet voldoende om de kosten van hulpbehoevende bejaarden te dekken. Eigenlijk was de forfaitaire bijdrage gewoon een extra belasting, en was het ermee betalen van de zorgverzekering een marketingstunt om het wat positiever voor te stellen.

Het voorstel van Gennez is niet zo slecht. Het ontlast de administratie, verminderd de hoeveelheid extra paperassen die mensen over- en weersturen, en geeft ruiterlijk toe wat we al lang wisten, namelijk dat de zorgverzekering gewoon een extra verplichte belasting is.

Maar een beter systeem was geweest dat men de inning van de zorgverzekering aan de privé had gelaten, en het betalen ervan vrijwillig had gemaakt. Dan zouden enkel de mensen die het interessant vonden ervoor betaald hebben, en zouden uiteraard enkel zij ervan kunnen genieten. Het probleem van ons sociaal systeem is niet de universele dekking, maar de universele inhoud. Ons systeem is geen basis-sociale zekerheid en gezondheidszorg, maar een allesomvattend pakket. Dat kan onze economie gewoon niet dragen. We moeten overwegen om de sociale zekerheid en de gezondheidszorg terug te schakelen naar een basisverzekering waarbij mensen de kans krijgen om zich privé bijkomend te verzekeren. Dan kunnen we bijdragen en belastingen laten zakken, krijgt onze economie meer schwung en door de toegenomen welvaart zal ons systeem zelfs minder en minder nodig zijn.