Abortus : de zoektocht naar de waarheid
(Vincent De Roeck)
Telkens het Vatikaan, één of ander vooraanstaand lid van de clerus of een “pro-life” politicus oproept om de bestaande abortuswetten te verstrengen, kan ik mijn ongeloof en woede maar met moeite verhullen. Misschien zijn hun intenties wel goed, maar toch dwalen ze. Zij hebben hun eigen halve waarheden tot dogma’s verheven en weigeren elk debat daarover aan te gaan, ook al geven de naakte feiten vaak een totaal ander beeld van de realiteit. Zo ook in de abortusdiscussies. De “pro-life” profeten geloven immers dat een verstrenging van de wetten het aantal uitgevoerde abortussen zal doen verminderen. Maar globale studies, één van de “World Health Organization” en één van het New Yorkse “Guttmacher Institute” die allebei onlangs in de “Lancet” gepubliceerd werden, en een eigen onderzoek van “The Economist” geven hen over de ganse lijn ongelijk. Er zou wel degelijk een minimale correlatie zijn tussen het aantal abortussen en de rigiditeit van de wetgeving, maar dan wel in tegenovergestelde zin.
Dat niet alle libertariërs per definitie voor abortus zijn, blijkt uit de standpunten van Dr. Ron Paul en uit dit artikel.
Volgens de WHO-studie heeft de strengheid van een abortuswetgeving nauwelijks effect op het aantal uitgevoerde abortussen. Meisjes en vrouwen die hun ongeboren vrucht willen aborteren, vinden steeds wel een uitweg en worden in landen met een rigide wetgeving naar illegale en vaak onveilige “backstreet institutions” gedreven waar ze in de handen van onervaren en ongekwalificeerde “dokters” terecht komen. Volgens de globale studie sterven er jaarlijks wereldwijd 67,000 zwangere vrouwen door slecht uitgevoerde abortussen. Verder zijn er naar verluidt ook nog tienduizenden anderen die als gevolg van slecht uitgevoerde abortusprocédé’s in een ziekenhuis opgenomen werden.
Mijn ethische visie op de geboorte kan je hier nalezen.
Volgens het onderzoek van het Guttmacher Institute bedraagt het gemiddelde aantal abortussen in Afrika en Azië, waar abortus overal ofwel sterk aan banden gelegd ofwel zelfs volledig verboden is, jaarlijks 29 op 1,000 meisjes en vrouwen in de leeftijdscategorie 15-44. Dat is eizona een identiek gemiddelde als de 28 per 1,000 in Europa, waar de meeste landen uitgebreide legale abortusprocédé’s in het leven geroepen hebben. Zuid-Amerika heeft de allerstrengste abortuswetten, maar heeft desalniettemin ook het hoogste aantal abortussen ter wereld: 31 per 1,000 vrouwen. West-Europa daarentegen heeft niet enkel de meest losse wetgevingen ter wereld, maar scoort met amper 12 abortussen per 1,000 vrouwen ook het allerbeste in de ganse wereld. Dit toont aan dat het verstrengen van de wetgeving het aantal abortussen zeker niet zal doen dalen, maar waarschijnlijk net het tegendeel.
Om het onderscheid tussen conservatisme en libertarisme te maken, raad ik jullie dit artikel van Friedrich Hayek aan.
De NGO “Population Action International” stelde vorig maand al dat er nauwelijks een verschil is in aantal abortussen tussen rijke en arme landen. In de Derde Wereld bedraagt het aantal abortussen op jaarbasis 35 miljoen, in tegenstelling tot de 7 miljoen in de ontwikkelde landen. PAI ontkracht in zijn rapport aan de hand van de demografische gegevens deze schijnbare tegenstelling. In een rijk land bedraagt het aantal abortussen jaarlijks 26 per 1,000 vrouwen en in arme landen 29 per 1,000. Dit is dus relatief een veel kleiner verschil dan aanvankelijk in absolute waarden gesuggereerd werd. Volgens PAI is dat verschil van 3/1000 trouwens verwaarloosbaar.
Mijn interpretatie van de postmoderne moraal kan je hier nalezen.
Ook The Economist wijdde deze week een artikel aan het abortusthema, maar dan wel met een sterke nadruk op het verband tussen abortus en wetgeving. De globale cijfers van PAI verhullen echter een geheel andere waarheid volgens The Economist. Twintig landen hebben hun abortuswetgeving tussen 1995 en vandaag aangepast: 17 versoepelingen en 3 verstrengingen. Het aantal abortussen wereldwijd is in dezelfde periode gedaald van 47 miljoen in 1995 tot 42 miljoen vandaag, of per duizend vrouwen een evolutie van 35 naar 29. De allergrootste afname constateren we in Oost-Europa, waar het duizelingwekkende cijfer van 90 per 1,000 teruggebracht werd tot 44 per 1,000 dankzij een betere informatieverstrekking over contraceptiemiddelen en een enorme versoepeling van de abortuswetgevingen. Vandaag is abortus in Oost-Europa volgens The Economist immers “generally legal, safe and cheap”. De enorme afname neemt echter niet weg dat in Oost-Europa vandaag nog steeds meer embryo’s geaborteerd worden dan geboren.
Op vlak van euthanasie volg ik - en het gros van libertariërs - de ideeën van de Brusselse professor-arts Wim Distelmans.
Deze studies tonen objectief aan dat de schaamteloze pogingen van de “pro life” militanten om de evolutie en de individuele vrijheid op vlak van abortus terug te dringen op niets anders gestoeld zijn dat op foute veronderstellingen, onterechte gronden en onaanvaardbare demagogiek. In het beste geval zijn de “pro life” adepten naïef, in het slechtste geval moedwillige bedriegers. Wetenschap moet voor mijn part zelfs niet eens de basis van al het denken betekenen, en godsdienst moet zeker niet beschouwd worden als een zieltogende ongefundeerde antithese van de tastbare werkelijkheid, want ook de laatste heeft ongetwijfeld zijn niches waarin het wel degelijk een meerwaarde betekent, maar een gezonde kritische houding tegenover alles en iedereen die pretendeert “moreel gezag” te hebben, is toch echt wel de allerkleinste moeite die de burger van vandaag zich mag troosten in de strijd voor het behoud van zijn recht op zelfbeschikking, zijn zoektocht naar de waarheid en zijn verlangen naar vrijheid. Althans zo denk ik er over.
Meer over abortus en begeleiding op www.ongeplandzwanger.be.
Meer teksten van Vincent De Roeck op www.libertarian.be.
Dat niet alle libertariërs per definitie voor abortus zijn, blijkt uit de standpunten van Dr. Ron Paul en uit dit artikel.
Volgens de WHO-studie heeft de strengheid van een abortuswetgeving nauwelijks effect op het aantal uitgevoerde abortussen. Meisjes en vrouwen die hun ongeboren vrucht willen aborteren, vinden steeds wel een uitweg en worden in landen met een rigide wetgeving naar illegale en vaak onveilige “backstreet institutions” gedreven waar ze in de handen van onervaren en ongekwalificeerde “dokters” terecht komen. Volgens de globale studie sterven er jaarlijks wereldwijd 67,000 zwangere vrouwen door slecht uitgevoerde abortussen. Verder zijn er naar verluidt ook nog tienduizenden anderen die als gevolg van slecht uitgevoerde abortusprocédé’s in een ziekenhuis opgenomen werden.
Mijn ethische visie op de geboorte kan je hier nalezen.
Volgens het onderzoek van het Guttmacher Institute bedraagt het gemiddelde aantal abortussen in Afrika en Azië, waar abortus overal ofwel sterk aan banden gelegd ofwel zelfs volledig verboden is, jaarlijks 29 op 1,000 meisjes en vrouwen in de leeftijdscategorie 15-44. Dat is eizona een identiek gemiddelde als de 28 per 1,000 in Europa, waar de meeste landen uitgebreide legale abortusprocédé’s in het leven geroepen hebben. Zuid-Amerika heeft de allerstrengste abortuswetten, maar heeft desalniettemin ook het hoogste aantal abortussen ter wereld: 31 per 1,000 vrouwen. West-Europa daarentegen heeft niet enkel de meest losse wetgevingen ter wereld, maar scoort met amper 12 abortussen per 1,000 vrouwen ook het allerbeste in de ganse wereld. Dit toont aan dat het verstrengen van de wetgeving het aantal abortussen zeker niet zal doen dalen, maar waarschijnlijk net het tegendeel.
Om het onderscheid tussen conservatisme en libertarisme te maken, raad ik jullie dit artikel van Friedrich Hayek aan.
De NGO “Population Action International” stelde vorig maand al dat er nauwelijks een verschil is in aantal abortussen tussen rijke en arme landen. In de Derde Wereld bedraagt het aantal abortussen op jaarbasis 35 miljoen, in tegenstelling tot de 7 miljoen in de ontwikkelde landen. PAI ontkracht in zijn rapport aan de hand van de demografische gegevens deze schijnbare tegenstelling. In een rijk land bedraagt het aantal abortussen jaarlijks 26 per 1,000 vrouwen en in arme landen 29 per 1,000. Dit is dus relatief een veel kleiner verschil dan aanvankelijk in absolute waarden gesuggereerd werd. Volgens PAI is dat verschil van 3/1000 trouwens verwaarloosbaar.
Mijn interpretatie van de postmoderne moraal kan je hier nalezen.
Ook The Economist wijdde deze week een artikel aan het abortusthema, maar dan wel met een sterke nadruk op het verband tussen abortus en wetgeving. De globale cijfers van PAI verhullen echter een geheel andere waarheid volgens The Economist. Twintig landen hebben hun abortuswetgeving tussen 1995 en vandaag aangepast: 17 versoepelingen en 3 verstrengingen. Het aantal abortussen wereldwijd is in dezelfde periode gedaald van 47 miljoen in 1995 tot 42 miljoen vandaag, of per duizend vrouwen een evolutie van 35 naar 29. De allergrootste afname constateren we in Oost-Europa, waar het duizelingwekkende cijfer van 90 per 1,000 teruggebracht werd tot 44 per 1,000 dankzij een betere informatieverstrekking over contraceptiemiddelen en een enorme versoepeling van de abortuswetgevingen. Vandaag is abortus in Oost-Europa volgens The Economist immers “generally legal, safe and cheap”. De enorme afname neemt echter niet weg dat in Oost-Europa vandaag nog steeds meer embryo’s geaborteerd worden dan geboren.
Op vlak van euthanasie volg ik - en het gros van libertariërs - de ideeën van de Brusselse professor-arts Wim Distelmans.
Deze studies tonen objectief aan dat de schaamteloze pogingen van de “pro life” militanten om de evolutie en de individuele vrijheid op vlak van abortus terug te dringen op niets anders gestoeld zijn dat op foute veronderstellingen, onterechte gronden en onaanvaardbare demagogiek. In het beste geval zijn de “pro life” adepten naïef, in het slechtste geval moedwillige bedriegers. Wetenschap moet voor mijn part zelfs niet eens de basis van al het denken betekenen, en godsdienst moet zeker niet beschouwd worden als een zieltogende ongefundeerde antithese van de tastbare werkelijkheid, want ook de laatste heeft ongetwijfeld zijn niches waarin het wel degelijk een meerwaarde betekent, maar een gezonde kritische houding tegenover alles en iedereen die pretendeert “moreel gezag” te hebben, is toch echt wel de allerkleinste moeite die de burger van vandaag zich mag troosten in de strijd voor het behoud van zijn recht op zelfbeschikking, zijn zoektocht naar de waarheid en zijn verlangen naar vrijheid. Althans zo denk ik er over.
Meer over abortus en begeleiding op www.ongeplandzwanger.be.
Meer teksten van Vincent De Roeck op www.libertarian.be.
posted by Vincent De Roeck @ 12:50
14 comments
14 Comments:
Bedenkingen:
- Correlatie en causaal verband?!?!
- Trouwens, worden wel de juiste correlaties beschouwd?
Vincent, ik begrijp je redenering volledig, maar dat neemt niet weg dat ik wel degelijk TEGEN abortus ben en blijf. En waarom? Omdat ieder levend wezen het recht heeft om te leven! Zo simpel is dat.
Het is maar goed dat we op bio-ethisch vlak niet allemaal zoals jij denken, Vincent, want dan zou de moordratio in België pas echt de pan gaan uitswingen. En natuurlijk is het erg dat vrouwen sterven tijdens de abortus in landen waar de ingreep illegaal is, maar dat neemt ook niet weg dat die vrouwen ergens MOORDENAARS zijn omdat ze hun kind van het leven beroven!
En ik weet voor 100% zeker dat zelfs jij, Vincent, mocht het je overkomen dat je eerst 10 keer zal nadenken voordat je zo'n belangrijke beslissing over het (ongeboren kindje) zal nemen, en ik weet niet hoe jouw zwangere vrouw daarop zal reageren...
Staten moeten het niet verbieden, maar de samenleving zou abortus moreel wel moeten verwerpen en bestrijden. Daarbij doet de discussie mij allemaal nogal sterk denken aan dat ene fenomenale citaat van Ronald Reagan: "het valt me steeds op dat alle pleitbezorgers van abortus al lang geboren zijn!"
Ik kan akkoord gaan met deze tekst van Vincent.
Ik heb er geen probleem mee dat sommige mensen vanuit een religieuze overtuiging vinden dat er van bij de conceptie sprake is van een volwaardig menselijk wezen dat bijgevolg niet mag gedood worden. Deze mensen mogen evenwel hun denkbeelden terzake niet via wetten opdringen aan anderen.
Zelf zie ik het als agnosticus anders: tussen conceptie en geboorte vindt een geleidelijke menswording plaats. Als het doden van een embryo in een zeer vroeg stadium al "moord" zou zijn, ga je dan ook een begrafenis organiseren bij elk spontaan afsterven van een zygote, iets wat vaak spontaan gebeurt zonder dat de moeder ook maar beseft dat ze al zwanger is, laat staan dat ze beseft dat er zonet een zygote, volgens de pro-lifers dus een volwaardig menselijk wezen, gestorven is.
Een abortus komt inderdaad wel neer op het beëindigen van een *potentieel* mensenleven. Daarom moet bij elke abortus afgewogen worden welke optie het "minste kwaad" is.
@Caroline: "omdat ieder levend wezen het recht heeft om te leven!"
Antibiotica zijn dus ook moreel verwerpelijk volgens jou? Want dieren, planten, bacteriën, allemaal "levende wezens".
@Anoniem
De correlatie is de volgende: hoe rigider de wetgeving, hoe meer abortussen, en hoe losser de wetten, hoe minder abortussen. Het causaal verband is inderdaad eerder het volgende: landen met een rigide wetgeving hebben meestal een sterke morele/religieuze onderbouw die zich ook op andere domeinen manifesteert. Hoe religieuzer een samenleving, hoe minder seksuele voorlichting/kennis, hoe minder toegankelijke contraceptiva, hoe meer ongewenste zwangerschappen, hoe meer abortussen. De échte correlatie is er inderdaad één tussen morele gronden vertaald in wetten en het aantal abortussen, terwijl de rigiditeit van de abortuswetgeving eerder een gevolg van de morele onderbouw is. Daar volg ik u volledig. Maar indirect is de correlatie wel degelijk aanwezig.
@Caroline
Ik begrijp uw persoonlijke visie volledig. Ieder mag zijn eigen ethiek hebben en koesteren. Voor zolang je deze niet gaat aanwenden ter rechtvaardiging van een VERBOD OP ABORTUS VOOR IEDEREEN is mijn idee zeker niet superieur aan dat van u, evenmin als vice versa. Hoe kan een samenleving onze beide ideeën het "liberaalst" verzoenen? Door abortus toe te laten. Ik wil het gebruiken en kan het dan doen. Jij wilt het niet gebruiken en wordt niet verplicht om het te gebruiken. De meest liberale kijk op abortus is dan ook het wettelijk toelaten ervan.
@Luc
Ik denk dat Caroline met "levende wezens" niet echt doelde op micro-organismen, maar het toont inderdaad aan dat men ergens een onderscheid moet maken, en waarom dan tussen embryo en bacterie? Waarom niet gewoon tussen geboren kind en de rest?
De essentie van liberalisme is toch dat persoonlijke vrijheid ophoudt waar die van een ander begint. Hoe kan dan het wettelijk toelaten van het ontnemen van het recht op leven liberaal zijn?
Ik heb op Libertarian.nl nog een interessante tekst van Chris Hocepied uit "Vrijbrief" gevonden waarmee ik het, als rechts-liberaal en anti-abortusser, volledig eens ben.
http://www.libertarian.nl/vrijbrief/archives/001054.php
"Om de invloed van de wetgeving op het marginale abortusgedrag te neutraliseren, zouden aanstaande echtgenoten verder meer vrijheid moeten krijgen strafbedingen in hun huwelijksovereenkomst op te nemen, zoals b.v. de ontbinding van rechtswege in geval van abortus. Tevens zouden rechters schenkingen met non abortandi-beding van ouders of schoonouders niet voor ongeschreven mogen aanzien wegens hun strijdigheid met de persoonlijke vrijheid van de zwangere vrouw.
Tenslotte, moet elke vorm van door de overheid gewaarborgde pensioen opgeheven worden. Thans is het immers zo dat ouders die abortus verkiezen in hun oude dag kunnen leven van wat de staat afroomt van de rijkdom dat door de kinderen wordt tot stand gebracht van ouders die abortus afwezen. Waarom zou men de burger de keuze niet laten voor ofwel een "double income no-kids"-bestaan incluis abortus, gekoppeld met een onpersoonlijk pensioensparen, ofwel het baren of overnemen van kinderen - met een lager besteedbaar inkomen als gevolg - doch met het vooruitzicht er later materiële en psychologische steun van te ontvangen.
Abortus is thans een probleem vanwege overheidsinterventie. Minder overheid zou abortus herleiden tot zijn ware dimensie: een individuele morele keuze. Het is niet verwonderlijk dat een socialist vanuit zijn elitair ideeëngoed - zijn overtuiging persoonlijk te weten wat goed of slecht is voor het "vulgus pecus" - de samenleving wil organiseren door individuele handelingen al dan niet strafbaar te stellen. Wanneer evenwel een uitmuntende liberale intellectueel hetzelfde schijnt te geloven, kan dit alleen zorgen baren voor de toekomst van het liberalisme in België."
@Anonymous: U gaat er dus van uit dat een bevruchte eicel een volwaardige persoon is met volle burgerrechten, aan wie men dus het recht op leven zou kunnen ontnemen.
In ieder geval kent het wetboek slechts burgerrechten toe aan wie geboren is. Laat ik hierbij wel opmerken dat ik, in tegenstelling tot Vincent, niet zomaar abortus in elk stadium van de zwangerschap wil toelaten. Zoals ik zei: tussen bevruchting en geboorte gebeurt een gradueel menswordingsproces. "Partial birth abortion" keur ik af omdat men na een aantal maanden zwangerschap wel al duidelijk van een mens kan spreken.
U spreekt over de vrijheid "van een ander". Als u met "een ander" niet een burger of volwaardig mens bedoelt, maar een zygote die een potentiële mens in wording is, dan geef ik u de raad onmiddellijk zoveel mogelijk kinderen te gaan verwekken, want u gaat uw miljoenen spermacellen (in de veronderstelling dat u een man bent) toch niet het recht ontzeggen om zich ieder afzonderlijk met een eicel te verenigen teneinde tot een volwaardig menselijk wezen uit te groeien? Waarmee ik maar wil zeggen dat u, als u het over "een ander" heeft, goed moet nadenken over het moment wanneer iets "een ander" wordt.
@ Caroline, LVB:
Mij lijkt het irrelevant of een zygote of foetus al dan niet een persoon is met de daaraan verbonden rechten. Caroline stelde dat levende wezens recht hebben op leven. LVB wees al op het eerste probleem hiermee, nl dat dit zou betekenen dat antibiotica onrechtmatig aangewend worden. Wat ik zou willen toevoegen is dat er geen enkele grond is om te poneren dat er zoiets bestaat als recht op leven. Niemand mag namelijk gedwongen worden een ander te onderhouden. Een moeder heeft dus het recht om op elk moment te stoppen met het onderhouden van de foetus. Of deze nu een persoon is of niet, speelt geen rol, aangezien de foetus zelfs dan geen recht op leven kent.
Voor de volledigheid wens ik er wel op te drukken dat een persoon's leven weldegelijk zijn recht is en dat hij dit zeker mag verdedigen. Hij mag enkel geen recht OP leven afdwingen (in dit geval via derden; de overheid) daar dit ten koste gaat van een ander zijn (natuurlijke) rechten.
@Simon: Uw afwijzing van het recht op leven wordt veroorzaakt door het feit dat u het concept "recht" enkel als positief recht beschouwd, namelijk: iets of iemand moet ervoor zorgen dat ik dat recht heb.
Positieve rechten zijn sowieso een collectivistisch concept.
Als ik "recht op leven" lees, begrijp ik dat ENKEL als NEGATIEF recht: niemand mag iemand anders verhinderen om verder te leven, m.a.w. niemand mag iemand anders doden.
Louter semantisch bekeken stel ik dus dat er wel degelijk een "recht op leven" bestaat. Ik verschil enkel van mening met de abortustegenstanders over het moment waarop iemand een "mens" wordt en van dat recht op leven moet kunnen genieten.
Ik vind de vraag wanneer iemand mens wordt wel degelijk zeer relevant.
Om het cru te stellen: ik vind NIET dat een moeder zomaar het recht heeft om te stoppen met het onderhouden van haar ongeboren kind van 8 maanden en twee weken. Meer nog: persoonlijk vind ik een abortus op een kind van 8 maanden en twee weken wel degelijk in de meeste gevallen moord. Zeker omdat dergelijke ongeboren kinderen al volwaardig levensvatbaar zijn buiten de baarmoeder. Als men ze vroegtijdig zou laten geboren worden, zouden ze kunnen overleven.
Het afdrijven van een zygote of foetus van enkele dagen of weken daarentegen lijkt mij van een heel andere orde.
By the way Simon, vindt u dan ook dat ouders hun kinderen mogen laten verhongeren, vermits u stelt dat "Niemand mag namelijk gedwongen worden een ander te onderhouden"?
Blijkbaar bestaat er geen rationeel argument voor de exacte bepaling van het ontstaan van het recht op leven, anders dan bij de conceptie. Van de ene willekeurige seconde op de andere krijgt een foetus het recht op leven, in plaats van wegwerpwaar te zijn, afhankelijk van de woonplaats van de moeder. Daarom vind ik het beter dat abortus illegaal is, met verschoningsgronden. Hoe minder politici zich met iets bezighouden, hoe beter.
Het verband tussen aantallen abortussen en de wetgeving vind ik niet relevant.
Blijkbaar leidt meer religieuze/morele onderbouw in een samenleving tot meer abortussen, dat lees ik hier toch. In communistische landen zijn/waren er dan helemaal geen abortussen? Enige interpretatie van die statistische correlatie lijkt me eerlijk gezegd helemaal onbegonnen werk. Hoe kun je iets dat illegaal is nauwkeurig meten? En een versoepeling van de wetgeving zou moeten leiden tot minder abortussen. Merkwaardig.
@LVB: Ik zal spreken over recht op levensmiddelen ipv recht op leven om geen semantische problemen te krijgen.
In tegenstelling tot wat u eerst beweert, gelooft u wel degelijk in het bestaan van positieve rechten; u kent namelijk een recht op levensmiddelen toe aan een ongeboren kind. Dat is van dezelfde categorie als zeggen dat ieder recht heeft op levensmiddelen of op een inkomen. Ik vermoed dat u toch niet akkoord bent met de stelling dat iedereen van anderen mag nemen om in zijn behoeften te voorzien?
Waarom zou trouwens uit het feit dat een vrouw een baby 8 maanden in leven heeft gehouden volgen dat ze het 9 maanden dient in leven te houden, of zelfs tot het kind voor zichzelf kan zorgen?
Wat voorstanders van criminalisering van abortus zeggen, is dat ze recht hebben op de vrouw en mogen beslissen over wat ze dient te doen met het kind. De morele autonomie van de vrouw wordt hierdoor miskend.
Hoe cru het ook moge klinken, ik denk inderdaad dat ouders het recht hebben hun kinderen niet te eten te geven. Ik zeg er wel bij dat ik dit in de meeste gevallen verwerpelijk vind. Er is mij echter geen rechtsgrond bekend die het recht op levensmiddelen verantwoordt. Laat ik wel duidelijk zijn, ik spreek hier over het recht (ius) en niet over wetten (leges). Maatschappijen kunnen namelijk wetten hebben die abortus en kinderverwaarlozing strafbaar stellen aan diegenen die zich vrijwillig in deze maatschappij bevinden.
@Caroline,
Je stelt abortus gelijk met moord maar vindt dat staten het niet moeten verbieden. Het is maar goed dat we niet allemaal denken zoals jij (of ik kwam mijn huis niet meer uit).
@ Yves
quote : "Daarom vind ik het beter dat abortus illegaal is, met verschoningsgronden. Hoe minder politici zich met iets bezighouden, hoe beter."
U spreekt uzelf hier (grondig) tegen. Desalniettemin hebt U gelijk dat elke "exacte bepaling van het ontstaan van het recht op leven" arbitrair zal zijn. Daarom pleit ik zelf voor een (zo kort mogelijke) periode waarin een zwangerschapsonderbreking kan gebeuren. Dit louter als 'signaal' naar de samenleving want ik besef, met de schrijver van het stuk, dat het strafbaar maken van abortus, het aantal abortussen niet zal doen afnemen...
Waar liberalen het wel zouden moeten over eens zijn, is de afschaffing van de wettelijke terugbetaling door het ziekenfonds. Een ziekenfonds zou kunnen beslissen privé terug te betalen, mits eventuele aanrekening van een hogere bijdrage. Nu worden bepaalde mensen verplicht het gedrag van anderen, dat zij een grote zonde vinden, te subsidiëren. Het gaat overigens strict gezien niet over een medische ingreep.
Ik ben het volledig eens met Yves. Liberalen moeten inderdaad sowieso gekant zijn tegen het terugbetalen van de abortuskosten OP VOORWAARDE DAT ook alle medische kosten van de anderen niet langer terugbetaald worden en OP VOORWAARDE DAT ook alle andere uitkeringen en subsidies afgeschaft worden.
ZOLANG DAT NIET HET GEVAL IS verdient abortus wel degelijk een terugbetaling want 25 jaar kindergeld kost de staat méér dan één abortus, net zoals 25 jaar lang dop betalen aan een alleenstaande moeder die haar job niet kan combineren met de opvoeding van haar kind. Om van de kosten voor de behandeling van mongolen en andere gehandicapte kinderen nog maar te zwijgen.
Ik volg u dus Yves, maar wel in EEN UNIFORM KADER VOOR IEDEREEN en niet gewoon om de abortusvoorstanders op die manier te verplichten hun kinderen te houden, terwijl alle andere factoren "vergeten" worden.
Een reactie posten
<< Home