7 november 2007 - Dies Iræ voor Brussel-Halle-Vilvoorde en het Vlaams Kartel? (Hoegin)

Het ziet ernaar uit dat woensdag 7 november een scharnierdatum zal worden voor de toekomst van Brussel-Halle-Vilvoorde, en misschien meer nog het Vlaams Kartel. Die dag zullen immers aan Vlaamse zijde de bokken van de schapen gescheiden worden: het zal zowel van CD&V als N-VA politieke moed vergen om een stemming door te drukken, omdat het hoogstwaarschijnlijk het finale einde van de huidige rooms-blauwe regeringsonderhandelingen zal inluiden. Komt het niet tot een stemming weet de Vlaamse kiezer eindelijk wat voor Vlaams vlees er werkelijk in de kartelkuip zit.

Eerste vraag is wat commissievoorzitter Pieter de Crem zal doen op de commissievergadering van komende woensdag. Laat hij het tot een stemming komen, of verandert hij van een «rem» in een «obstakel»? Last hij immers nog maar eens een vertraging in, dan gaat het woordspelletje van Gerolf Annemans niet meer op. Pieter de Crem vertraagt dan een oplossing voor Brussel-Halle-Vilvoorde niet meer, maar blokkeert ze. En met hem uiteraard ook de top van de CD&V.

Volgende vraag is dan inderdaad wat de rest van de CD&V doet, in het bijzonder commissielid Michel Doomst. Zal hij een nieuw uitstel mee goedkeuren, of zal de CD&V in bovenstebeste tsjeventraditie haar januskop tonen door dissidentie toe te laten om de Vlaamse kiezer (en de N-VA!) toch wat te sussen? Of dissidentie van de kant van Michel Doomst erg geloofwaardig zal overkomen als de rest van de CD&V nog maar eens voor het Belgische staatsbelang kiest, is echter zeer de vraag.

Vervolgens is het aan de N-VA. Kiest de CD&V voor een stemming, is er natuurlijk geen probleem, maar wordt een stemming weer eens uitgesteld, al dan niet met een januskop, is het uitkijken hoe de N-VA zal reageren. Laten zij zich nog maar eens met een kluitje in het riet sturen –een toegeving, uitzicht op een akkoord, contouren van een akkoord, noem maar op– of houden zij vast aan hun principes? Het kiertje van Bart de Wever van vandaag doet echter het ergste vermoeden, maar Flor van Noppen redt voorlopig nog de Vlaamse eer van de partij.

Gaat de N-VA onder de lat door, zullen politici als Flor van Noppen en Frieda Brepoels zich eens ernstig moeten bezinnen over hun positie binnen de partij. Er zijn immers grenzen, en een overstap naar het Vlaams Belang, of misschien nog het meest interessant Lijst Dedecker dringt zich op als zij hun Vlaams profiel werkelijk willen behouden.

Wat in ieder geval duidelijk is, is dat de cdH op dit ogenblik de meest klare taal spreekt: als het woensdag tot een stemming komt, verlaat Joëlle Milquet de onderhandelingstafel. Van een kiertje is er bij de Franstalige humanisten dus geen sprake, en is er trouwens nog geen één keer sprake geweest de laatste 150 dagen. Het is toch wel opvallend dat het inderdaad de Vlaamse partijen zijn die ondertussen al bijna vijf maanden lang geduld oefenen en zich hoffelijk (naïef?) opstellen tegenover de Franstalige partijen, terwijl er aan de overzijde nog niet één constructief voorstel geteld kon worden.

Ondertussen lacht men bij de Open Vld eens goed in zijn vuistje: wat er woensdag ook gebeurt, winnen zij op korte termijn. Immers: ofwel krijgt cdH de schuld voor het einde van de federale regeringsonderhandelingen, ofwel de N-VA, ofwel is N-VA onder de lat door gegaan precies zoals zij voorspeld hebben. Of zij ook op langere termijn aan het langste eind zullen trekken is een andere zaak: daarvoor moet oranje-blauw immers wel degelijk vroeg of laat van start kunnen gaan, want anders dreigt de partij alsnog in een zwart gat te vallen. Vanbinnen hoopt de top van Open Vld ongetwijfeld dat N-VA woensdag finaal onder de lat door gaat, zodat federaal oranje-blauw gered wordt.

Wat is nu mijn prognose voor woensdag? De cdH heeft het duidelijkste ultimatum, en zal daarom winnen, dat wil zeggen: er zal woensdag niet gestemd worden over de splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde. Zowel CD&V als N-VA zullen een nieuw uitstel goedkeuren, maar eventuele dissidentie binnen de rangen niet tegenhouden of bestraffen. Vergis ik me echter en komt het woensdag toch tot een stemming in de commissie, dan zal ik met veel plezier mijn ongelijk vieren.