Zwammen, Apen, Varkens, Zwarten, en hun IQ-cijfer (victa placet mihi causa)
Er vielen deze week uit de mond van vooraanstaanden enkele uitspraken die gewoonlijk als racistisch worden beschouwd.
Ik viseer natuurlijk niet Laurette Onkelinx – niet dat zij geen vooraanstaande zou zijn, maar die mérules van haar sloegen niet op een ras. Laurette verkocht gewoon wat beschimmelde praat uit de Haatstraat, omdat zij daar toevallig woont.
Ook de uitspraak van zekere Nordin Taouil – een gematigde Antwerpse imam, en sieraad van de Partij van Patrick – reken ik niet mee. Die man verklaarde dat sommige mensen apen en varkens zijn. Wij moeten daar niet veel achter zoeken: deze geestelijke bedoelt niets kwetsends of persoonlijks, maar verwijst enkel letterlijk naar drie plaatsen in Sein Koran [2:65, 5:60, 7:166]. Zijn Allah straft namelijk joden met die status, omdat die zich niet weten te gedragen. Terecht werd er in de media geen gewag gemaakt van een puur literaire verwijzing zonder maatschappelijke implicaties.
Nee, waar wij het moeten over hebben is de uitspraak van de Amerikaanse Nobelprijswinnaar James Watson, medeontdekker van de dubbele helix – al was Francis Crick toen het genie van het tweetal, zoals Watson zelf schreef.
Deze Watson kreeg dan ook de bijnaam Honest Jim, omdat hij altijd zegt wat vooraan op zijn tong ligt. En deze week verklaarde hij dat Afrika als continent er belabberd voorstaat, omdat zwarten eenmaal minder intelligent zijn dan witten.
Wellicht bedoelde Watson dat onze IQ-tests gemiddeld slechter uitvallen op dat continent dan in Europa of Amerika. Zo gezien is dat geen racistische uitspraak, en ik meen eerder gelezen te hebben dat ze klopt. Een feit vermelden kan moeilijk als racistisch bestempeld worden, al moet ik dat nog eens navragen bij Jozef De Witte.
De vraag is echter wél: wat is de betekenis van een IQ-test?
Moeilijke vraag voor iedereen, en voor een journalist als Mark Eeckhaut van De Standaard is het zelfs een mysterie. Die man schreef laatst nog:
Maar hoogbegaafd is Van Themsche niet, zo blijkt uit het psychiatrisch onderzoek. Hij heeft een gemiddeld IQ van 125.Nu is het gemiddelde van gelijk welke IQ-test per definitie honderd, en een cijfer als 125 ligt bij de tweede standaarddeviatie. Ik neem aan dat Eeckhaut hier al zal afhaken, maar op het grafiekje kan hij toch zien dat ongeveer 95 mensen op 100 lager scoren dan zijn gemiddelde Van Themsche. 125 valt bij de “highly gifted”.
De IQ-test werd ontworpen met een specifiek doel: de Fransman Alfred Binet stelde begin 20ste E. een vragenlijst op die snel indicatie moest geven over de geschiktheid van leerlingen voor het voortgezet onderwijs, of van rekruten voor het leger. De test bleek handig te zijn. Hij had inderdaad voorspellende waarde. Dat kwam evident omdat hij niét waardenvrij was: de test was geijkt op een schaal van Westerse weetjes en bekwaamheden. Hij test of je geschikt bent om in een Westers model mee te draaien.
Hoe gevaarlijk het is om daarmee de boer dan op te gaan, en andere continenten erbij te betrekken, heeft wijlen de paleontoloog Stephen Jay Gould uitstekend aangetoond in zijn “The Mismeasurement of Man” van 1981. Dat boek is zeer toegankelijk, al bevat het soms moeilijke termen als variantie (kwadraat van de standaarddeviatie, Eeckhaut !).
Honest Jim heeft ondertussen zijn verontschuldigingen aangeboden, terecht denk ik, maar dat is altijd mosterd na de maaltijd. Blijft dat Afrikanen slecht scoren op onze IQ-tests, maar Chinezen scoren dan weer béter dan wijzelf.
Kleine excursus: de Leuvense professor Cassiman meent dat dit laatste detail altijd verzwegen wordt. Dit bewijst dat ook de slimsten onder ons slachtoffer van politieke correctheid kunnen worden, zoniet van Selbsthass. Ik heb, geloof ik nog nooit een artikel gezien waarin deze voor ons hachelijke omstandigheid niét werd vermeld. Soms waren de Chinezen Japanners, maar dat maakt niets uit.
Wie echter behalve Watson óók verontschuldigingen zou mogen aanbieden, is zekere Joanna Rowe. Of wat denkt u lezer, van dit oudere artikeltje uit De Standaard der Wetenschap ?
Blauwe ogen zijn een blijk van intelligentie
Mensen met blauwe ogen mogen al niet klagen over de manier waarop ze door Moeder Natuur zijn bedeeld, vooral als ze nog blond haar hebben ook. En nu heeft de Mail on Sunday een nieuw pluspunt ontdekt: blauwe ogen zijn volgens Amerikaans onderzoek ook een blijk van intelligentie.
Joanna Rowe, professor emeritus aan de universiteit van Louisville, in de staat Kentucky, heeft namelijk aan de hand van proeven vastgesteld dat mensen met blauwe ogen in het bijzonder, en lichtere ogen in het algemeen, een groter talent hebben voor 'strategisch denken'. Dat geldt zowel voor mannen als vrouwen, want in alle gevallen bleken de 'blauw-ogigen' beter te zijn in activiteiten die een plan(ning) vereisen, dat ze hun tijdsgebruik beter structureren en dat ze (mede daardoor) betere examenresultaten boeken.
Maar mensen met bruine ogen moeten niet wanhopen. Zij blijken namelijk een veel betere reactietijd te hebben en zijn daardoor beter geschikt voor fysieke activiteiten, met name voor sport.
Toch is dit onderzoek nog lang niet afgerond, want professor Rowe geeft toe dat ze wel meent te weten dat mensen met blauwe ogen intellectueel sterk staan, maar het antwoord op de vraag hoe dat dan wel komt, die moet ze schuldig blijven.
Ik stel voor lezer, dat wij die laatste "die" onbesproken laten.
.
Labels: Binet | Alfred, Dewitte | Josef, Eeckhaut | Mark, Gould | Stephen Jay, Koran, Onkelinx | Laurette, Taouil | Nordin, Themsche | Hans Van, Van Themsche | Hans
5 Comments:
Ik heb Goulds "The Mismeasurement of Man" niet gelezen, maar wel zijn essay "Racist arguments and IQ"(1974).
Daarin ontkent hij niet dat intelligentie erfelijk is. Hij beschouwt die erfelijkheid als "triviaal, oninteressant, en onbelangrijk dat het zo is".
Nu ben ik - in tegenstelling tot Gould - geen communist en dus ook geen bestrijder van het erfelijkheidsdenken omdat dit een Westerse bourgeois-constructie zou zijn, in strijd met de waarheden van het marxisme-leninisme.
Voor hen die denken dat er geen intelligentieverschillen tussen verschillende etnische groepen kunnen zijn heb ik volgende vraag.
Welk mysterieus principe zorgt ervoor dat de gemiddelde intelligentie van etnische groepen die gedurende tienduizenden jaren geografisch afgezonderd geweest zijn toch exact constant blijft?
Wij weten bijvoorbeeld dat pygmeeën gemiddeld een stuk kleiner zijn dan wij omwille van genetische oorzaken. Waarom kan een genetisch overerfbare eigenschap binnen een etnische groep wel tot enorme verschillen in lichaamslengte leiden, maar niet tot in enig meetbaar verschil in intelligentie?
Misschien weet Marc Vanfraechem het antwoord?
Wat Gould daarop antwoordt is dat de spreiding van de gemeten intelligentie binnen één groep (bv pygmeeën) altijd veel groter is dan de verschillen tussen de groepen onderling. Het is minstens duidelijk dat men op basis van zijn groep niets kan vertellen over de intelligentie van een individu.
Gould bestrijdt dus niet dat groepen kunnen verschillen in gemiddelde intelligentie, maar zegt tegelijk dat het onmogelijk is een (cultureel) waardevrije test te ontwikkelen.
Verder is het niet van belang te weten dat Gould communist én jood én zanger van madrigalen was, om zijn ideeën te kunnen beoordelen. Zo doet Goulds (evolutionaire) theorie over punctuated equilibrium (~evolutie gaat met sprongen, binnen lange perioden van rust) inderdaad denken aan de Marxistische stelling van de "kwantitatieve opstapeling, gevolgd door kwalitatieve sprong", maar zij werd door de biologen toch ernstig genomen. Al lijkt de theorie nu op de terugweg (maar ik ben geen bioloog, enkel een geïnteresseerde leek).
Dat Gould erfelijkheid van intelligentie beschouwde als "triviaal, oninteressant, en onbelangrijk dat het zo is" duidt op zijn politieke ingesteldheid in deze kwestie. Dat hij behoorde tot de groep van communistische wetenschappers die de erfelijkheidsleer bekampte om politieke redenen is dus wel relevant.
Maar als zelfs Gould moet toegeven dat etnische groepen kunnen verschillen in gemiddelde intelligentie dan heb je kritiek gegeven op een aspect van Watsons uitspraak dat juist is.
Als bovendien je veronderstelling juist is dat Watson wellicht bedoelde dat onze IQ-tests gemiddeld slechter uitvallen in Afrika dan in Europa of Amerika, dan zou het kunnen dat Watson nog meer gelijk heeft. Het is immers best mogelijk dat hoge kansen op economisch succes overeenkomen met hoge scores op die westerse IQ-tests. Dat die tests niet cultureel waardevrij zijn doet dan niet terzake.
Ook al denk ik dat die intelligentieverschillen hoogstens een zeer klein onderdeel uitmaken van de zaken die Afrika ontbeert om uit de armoede te geraken (zoals economische vrijheid, rechtszekerheid, enz.), vind ik niet dat Watson zijn excuses moet aanbieden voor zijn uitspraak. Ook daarover verschillen wij dus van mening.
Wellicht heb ik mij te duister uitgedrukt. Mijn kritiek op Watson betreft enkel zijn nogal plompe manier om iets te vertellen dat iedereen meent te weten.
Ook Gould wist dat zwarten (in de VS) slechter scoren dan witten, behalve als deze laatsten behoren tot pas gearriveerde groepen.
Gould moest dat dus niet toegeven, hij gaf dat toe uit eigen beweging, als wetenschapper.
Cijfers zijn immers cijfers, hoewel ook maar cijfers. Net daarom dacht hij dat de IQ-testmethode in haar juiste context moest geplaatst worden, en schreef hij een boek voor het grote publiek, dat anders overgeleverd is aan onbenullen van journalisten.
Culturele verschillen zijn "on the whole" belangrijker dan genetische: die mening van Gould deel ik, en u misschien ook. De IQ-test zijn nuttig zei ik, inderdaad omdat zij cultureel bepaald zijn, en dus aangeven hoe goed iemand hier "mee zal kunnen".
dames heren,
Weten jullie wat, de iq testen in Afrika daarop scoren zwarten weinig, juist vanwege de beripscomplexiteit omdat de stomme blanken de IQ testen niet vertalen in het Afrikaans of eigen landstaal van die mensen Nogal logisch scoren ze minder dweepies.
Gegroet
Een reactie posten
<< Home