Wie gelooft die mensen nog? (Hoegin)

Zal de leeuw op 7 november dan eindelijk toch eens brullen, of is het weer maar eens de haan die in de Kamercommissie Binnelandse Zaken victorie kraaien? En dan niet eens voor de derde keer, maar als ik goed kan tellen ondertussen al voor de vijfde keer! Zowel Open Vld als CD&V-N-VA willen hun kiezers vandaag doen geloven dat het tegen 7 november echt menens is, maar Joëlle Milquet is vooralsnog niet onder de indruk.

De lezer zal wel al langer dan vandaag weten dat ik eerder sceptisch ben wanneer ik voormannen van CD&V en Open Vld straffe verklaringen hoor afleggen over Brussel-Halle-Vilvoorde. Het is niet de eerste keer dat er zulke verklaringen worden afgelegd, en tot nog toe zijn zulke verklaringen niet veel meer geweest dan… inderdaad, verklaringen, dat wil zeggen, woorden vooraf. Op het moment van de waarheid blijkt dan dat men plots toch nog één of ander konijn uit de hoed tovert om toch maar niet tot daden, zeg maar een stemming, over te moeten gaan.

Over dat konijn gesproken, ik ben duidelijk niet de enige die de stemming in de Kamercommissie Binnenlandse Zaken eerst zal moeten zien voor hij ze zal willen geloven, want ook Bart Brinckman scheen er in De Standaard van gisteren niet veel van te geloven. Ik citeer letterlijk: «Die commissie stemt woensdag 7 november zo goed als zeker –tenzij voorzitter Pieter De Crem (CD&V) opnieuw een konijn uit zijn hoed tovert– over het Vlaamse splitsingvoorstel.» Als dit zinnetje één ding aantoont, dan wel dat Pieter de Crem als voorzitter van die commissie, en met hem eigenlijk de hele CD&V in het algemeen, niet bepaald ernstig meer genomen wordt in dit dossier. En als de CD&V soms dacht dat zij door haar houding van «Redders van het Vaderland» op enig respect zou rekenen in belgicistische kringen, waar ik overigens De Standaard toe reken, dan zijn zij eraan voor de moeite. Het bijzinnetje van Bart Brinckman toont aan dat men zelfs in die kringen amper nog de lach kan of wil inhouden wanneer de naam van nuttige idioot Pieter de Crem nog eens genoemd wordt.

Wat mogen we dan wel verwachten op 7 november? Er kan natuurlijk niet uitgesloten worden dat de CD&V zich op die dag gedwongen zal voelen om toch maar over te gaan tot de stemming van het splitsingsvoorstel omdat er werkelijk geen nieuw konijn gevonden kon worden in de anders tot nu toe toch al wel opmerkelijk grote oranje hoed. Of dit werkelijk het geval zal zijn zal ook afhangen van waar formateur Yves Leterme en co-formateur Herman van Rompuy de komende dagen hun energie aan zullen besteden: het zoeken van een nieuw konijn om een stemming nog maar eens uit te kunnen stellen, of preventieve damage control ten overstaan van de Franstaligen door het aanleveren van voldoende lepels suiker zodat de oranje-blauwe onderhandelingen ook de stemming zullen overleven.

Overigens is het ook sterk de vraag waar de Franstaligen zich feitelijk druk over maken. Stel dat de splitsing dan toch in de Kamercommissie gestemd wordt, dan zal het daarna nog wel een tijdje duren eer de splitsing ook in de Kamer gestemd zal kunnen worden. Je weet maar nooit dat de Kamervoorzitter het te druk heeft met, ik zeg maar wat, het geven van toespraken aan universiteiten, en daardoor geen tijd heeft om hoogdringende wetsvoorstellen te behandelen –je moet toch je prioriteiten kunnen stellen– en we hebben het al snel over 2008 vóór de kieskring ook echt gesplitst zal zijn. Echt gesplitst? Voeg er nog eens een alarmbelprocedure en een belangenconflict aan toe, en men zal zich al moeten reppen om de hele zaak nog in orde te krijgen tegen 2009 moest er een federaal «ongeluk» voorvallen. De Franstaligen hebben dus nog kans en tijd genoeg om de Vlaamse partijen onder de lat door te dwingen door middel van één of ander akkoordje in de schoot van een federale regering.