Assisenjury ongeschikt (victa placet mihi causa)

Hoe het juist in zijn werk is gegaan met de Luikse assisenjury die eergisteren naar huis werd gestuurd door de voorzitter, is moeilijk te achterhalen. Het is ook een kiese zaak, want het betreft een Turkse eremoord, een marginaal multicultureel bijverschijnsel als u wil, waar alle Europese landen mee leren leven hebben. Sommige landen houden zelfs statistieken bij van deze eigenaardigheid.
Bij ons is men discreter. Op de site van RTLtv stond eerst een interview, onder de titel Le procès de Murat Seven arrêté car les jurés ont fait preuve de partialité, maar helaas is het videoverslag verdwenen. Je leest enkel nog: Programme non défini. Ce programme n'existe pas, est expiré ou a été supprimé.

Afgaand op de berichtgeving van De Standaard zijn de feiten waar Murat Seven zich schuldig aan maakte nog het beste als volgt te omschrijven.

De beschuldigde bracht op 21 januari 2005 zijn 25-jarige zus om het leven in Luik, omdat hij haar levensstijl afkeurde. Die deed volgens hem afbreuk aan de Turkse levensstijl. De jonge vrouw had beslist alleen te leven, ze prostitueerde zich en zou drugs gebruikt hebben.

De Standaard beschouwt de overleden vrouw dus zonder veel omhaal als een hoer. Een verzachtende omstandigheid voor Murat zou je bijna denken, want zoals Chahdortt Djavann het al zei: […] l’honneur des hommes musulmans se lave avec le sang des filles!

De Libre Belgique is, zoals vaker, superieur aan de holbewoners van De Standaard, die weinig fatsoen kennen, laat staan journalistieke deontologie (al zit Vandermeersch soms in panels waar hij over dat onderwerp heel dik doet).
De Libre zegt het zo:

[Murat] désapprouvait son [de sa sœur] style de vie. Il le jugeait déshonorant par rapport à sa culture d'origine et, pendant les débats avortés, on l'a entendu dire qu'elle était traitée de "pute" par certains. Vrai ou faux ? On ne le sait pas déjà mais, au-delà de l'assassinat, certains avaient perçu la mise à mort de Melle Seven comme une application du "crime d'honneur" en vigueur dans certains États, loin du modèle européen.

Iets beschaafder en objectiever dan De Standaard, nietwaar? Ook al doet die kwestie van pute of geen pute er niet wezenlijk toe. Maar bijvoorbeeld een simpele vaststelling als: “ver van het Europese model verwijderd”, hoe evident ook, zul je in geen Vlaamse krant gauw lezen. En vooral vernemen wij van de Libre dat de benaming “pute” een verklaring is van de beklaagde: “…men hoorde hem zeggen dat sommigen haar een hoer noemden.” Dus niet het onomstotelijke feit dat De Standaard meent te kunnen rapporteren. En ja, hoe zwaar weegt zo’n kreet uit de mond van een allochtoon? Iedereen herinnert zich het incident vorig jaar waarbij jongeren in Antwerpen een meisje molesteerden en haar uitkreten voor hoer …omdat ze geen hoofddoekje droeg. Nochtans maar een stukje textiel, zou Simple Steve zeggen.
Voor argwanende Europeanen komt dan altijd weer de vraag: dat molesteren of zelfs afmaken van vrouwen, is dat een religieus fenomeen – de hadith spreekt graag over steniging – of heeft het toch meer met de algemene cultuur te maken?
Eigenaardig is dat de Luikse jury ontslagen werd omdat zij daaromtrent precieze vragen stelde. Te precieze vragen. Ik zou die bewoordingen graag kennen. Dat kon niet door de beugel vond de voorzitter, want zulke vragen hadden niets met de feiten te maken.
Nochtans wordt de omgeving waarin een verdachte is opgegroeid vaak relevant geacht om inzicht te krijgen in een bepaalde daad. Cultuur wordt trouwens een weinig zeggend begrip, als zij van geen invloed is op het gedrag van individuen.
Al merk je het vaak, het blijft merkwaardig dat mensen die hun best doen om iets over andere culturen en godsdiensten te vernemen, alweer worden voorgesteld als een stelletje vooringenomenen, en waarom niet, racisten.
____________________________

-- Het proces van Murat Seven stilgelegd want de juryleden gaven blijk van partijdigheid.

-- [...] de eer van muzelmannen wordt schoongewassen met het bloed van meisjes!

-- [Murat] keurde haar [van zijn zus] levensstijl af. In het licht van zijn cultuur van oorsprong beoordeelde hij die als onterend, en tijdens de afgebroken debatten hoorde men hem zeggen dat zij door sommigen voor “hoer” werd gescholden. Waar of vals? Men is er niet uitgekomen maar, de moord overstijgend hadden sommigen in de terechtstelling van Mej. Seven een toepassing gezien van de “eremoord”, in zwang in sommige staten die ver van het Europese model staan.

.