InFlandersFields.eu en de Great Firewall of China (Vincent De Roeck)
Dat internetcensuur in de Chinese Volksrepubliek zéér nauwgezet en systematisch doorgevoerd wordt, wisten we in het Westen al veel langer dan vandaag. Eizona wekelijks komen er tijdingen en waarschuwingen binnen vanuit het “land van de rijzende zon” dat men geen enkele kritiek op het regime en zijn talrijke minder mooie facetten tolereert, noch van binnenuit, noch vanuit het buitenland. Vooralsnog weten de Chinezen het pleit steeds te winnen. Alles en iedereen blijft zich ongegeneerd plooien naar de wensen en grillen van de communistische dictatuur in Beijing. Van de betrekkingen met China hangt nu éénmaal zéér veel af voor de Westerse ondernemingen. China is een economische “tijger” en in de ogen van vele westerse zakenlui de allerbelangrijkste groeimarkt van het moment. Dus moet alles in stelling gebracht worden om Hu Jintao en diens verdorven regime niet enkel te vriend te houden, maar zelfs ook daadwerkelijk te ondersteunen, zoals we tot scha en schande van ons eigen landje hebben mogen ontdekken tijdens de laatste twee bezoeken van de Tibetaanse monarch, de Dalai Lama. Men spreekt niet voor niets vandaag in bepaalde kringen nog steeds over de “staatsbezoeken van de schande”.
Dat ook de grote multinationale bedrijven boter op hun hoofd hebben, is ook al niet echt iets nieuws meer. Het plat op de grond gaan van de internetgigant Google tot meerdere eer en glorie van de Chinese internetcensuur, die zo efficiënt is dat men hem niet voor niets ironisch omschrijft als de “Great Firewall of China”, staat nog bij menig westerling in het collectieve geheugen gegrift. De omgang van het westen met China is één lange aaneengeschakelde aanfluiting van alles waarvoor onze voorouders eeuwenlang gestaan hebben en wij vandaag nog steeds pretenderen te staan. De vrijheid van meningsuiting komt niet enkel in het Westen zelf zwaar onder druk te staan door tal van “anti-hate” en andere vrijheidsfnuikende wetten, maar ook door het gebrek aan internationale politieke moed om elders het miskennen van dit fundamenteel burgerrecht aan te klagen. De tijd dat de onderdrukten overal ter wereld hun hoofd hoopvol naar het Westen draaiden, is dan ook al enige tijd voorbij. Met speciale dank daarvoor trouwens aan de ons opgedrongen falende multicultuur en de progressieve wetten die onze “open beschaving” gered hebben.
Meer dan 60 verschillende pakketten censuurwetgeving werden de afgelopen jaren losgelaten op het internetverkeer van en naar China. Internationale waarnemers schatten de totale Chinese “internet police task force” op meer dan 30,000 voltijdse ambtenaren, en het totale aantal gecensureerde websites op 5% tot zelfs eizona 50% van het totale aantal wereldwijd beschikbare internetsites. De Chinese overheid heeft onlangs zelfs gerieflijk toegegeven dat het maar liefst 52 “cyber dissidents” in zijn gevangenissen opgesloten heeft in het kader van de strijd tegen de “subversieve internetberichtgeving”. Internationale waarnemers schatten dit toegegeven aantal cybergevangenen belachelijk laag en dus incorrect. De internationale NGO “Reporters Without Borders” gaat uit van een aantal dat minstens tien tot zelfs honderd keer hoger zou liggen. De Chinese internetcensuur beperkt zich gelukkig nog maar tot het “oude” China. De “special administrative regions” van de Volksrepubliek, Macau (oud-Portugal) en Hongkong (oud-VK), ontsnappen voorlopig dus nog aan de rigide Chinese wetgeving inzake internetgebruik.
De Chinese Volksrepubliek blokkeert alle internetsites die het aandurven “niet-correcte” informatie (lees gewoon als een andere - meestal juistere - versie van de feiten dan degene die de overheid verkondigt) te verstrekken over onderwerpen als bijvoorbeeld de Tibetaanse kwestie, de feitelijke onafhankelijkheid van Formosa-Taiwan, het neerslagen van de studentenprotesten op het Plein van de Hemelse Vrede, de vermeende brutaliteiten van de politiekorpsen, de vervolging van politieke tegenstanders, het miskennen van de mensenrechten en de genocide op de Falungong-sekteleden. Nochtans gaat het in feite allemaal om onderwerpen waarover een ruime internationale consensus bestaat, die enkel door China en een aantal nauwe bondgenoten aangevochten en in twijfel getrokken wordt.
Ook informatiebronnen als de websites van BBC en CNN, tal van blogs en webzines, en zelfs bepaalde webpagina’s van de vrije internetencyclopedie Wikipedia worden door de “Great Firewall”, die nota bene officieel “Golden Shield” heet, geblokkeerd, net als alle websites die gewijd zijn aan democratie, vrijheid van meningsuiting en pornografie. De vrijheid van informatie die wij in het Westen zo hoog in het vaandel dragen, is in China onbestaande.
Nu bestaan er in het Westen een aantal programma’s waarmee je kan nakijken welke websites in China verboden zijn. De meest accurate website daarvoor zou Web Site Pulse zijn, waarbij je zowel de situatie in Beijing, als die in Shanghai en Hongkong kan nakijken. Ik heb zowel de URL’s van mijn eigen weblog Libertarian.be als van de metablog InFlandersFields.eu in deze zoekmachine ingevoerd en het resultaat is enerzijds vrij verrassend, maar anderzijds toch ook weer niet. Zowel in Beijing als in Shanghai kan men beide websites niet bekijken, maar in Hongkong is er geen probleem, want daar bestaat de internetcensuur (nog) niet. Als tegenproef heb ik de website van de Belgische communistische PVDA ook eens ingegeven. Naar die website kunnen de Chinezen wel gerust surfen, want de PVDA-berichtgeving is natuurlijk helemaal niet “subversief”.
Wat mij vooral verbaasde aan het blokkeren van zowel mijn eigen weblog als van In Flanders Fields is het enorme “sérieux” waarmee de Chinese overheid zich dus kennelijk van zijn taak kwijt. Op beide weblogs wordt inderdaad af en toe de draak gestoken met het Chinese regime of met de schandalige behandeling van de Dalai Lama in België door onze politieke leiders, maar dat gebeurt uitsluitend maar in het Nederlands, en dat lijkt mij toch niet echt de meest courante taal onder de Chinezen te zijn. Daarbij gaat het volgens mij toch ook niet echt om websites die anders tot de dagdagelijkse lectuur van de doorsnee Chinese staatsburger zouden behoren.
Ik zou dit alles kunnen aanwenden om zogezegd aan te tonen dat wat wij schrijven internationaal zéér relevant moet zijn, maar daarvoor heb ik toch nog steeds iets teveel werkelijkheidsbesef en gevoel voor zelfrelativering. Dit bewijst alleen maar dat de Chinezen echt wel het internet in de ganse wereld monitoren en van zéér dichtbij opvolgen. Big Blothel is watching us, en dat is eigenlijk toch misschien iets om een klein beetje angst voor te hebben.
Meer informatie over internetreglementering op www.eff.org.
Meer teksten van Vincent De Roeck op www.libertarian.be.
Dat ook de grote multinationale bedrijven boter op hun hoofd hebben, is ook al niet echt iets nieuws meer. Het plat op de grond gaan van de internetgigant Google tot meerdere eer en glorie van de Chinese internetcensuur, die zo efficiënt is dat men hem niet voor niets ironisch omschrijft als de “Great Firewall of China”, staat nog bij menig westerling in het collectieve geheugen gegrift. De omgang van het westen met China is één lange aaneengeschakelde aanfluiting van alles waarvoor onze voorouders eeuwenlang gestaan hebben en wij vandaag nog steeds pretenderen te staan. De vrijheid van meningsuiting komt niet enkel in het Westen zelf zwaar onder druk te staan door tal van “anti-hate” en andere vrijheidsfnuikende wetten, maar ook door het gebrek aan internationale politieke moed om elders het miskennen van dit fundamenteel burgerrecht aan te klagen. De tijd dat de onderdrukten overal ter wereld hun hoofd hoopvol naar het Westen draaiden, is dan ook al enige tijd voorbij. Met speciale dank daarvoor trouwens aan de ons opgedrongen falende multicultuur en de progressieve wetten die onze “open beschaving” gered hebben.
Meer dan 60 verschillende pakketten censuurwetgeving werden de afgelopen jaren losgelaten op het internetverkeer van en naar China. Internationale waarnemers schatten de totale Chinese “internet police task force” op meer dan 30,000 voltijdse ambtenaren, en het totale aantal gecensureerde websites op 5% tot zelfs eizona 50% van het totale aantal wereldwijd beschikbare internetsites. De Chinese overheid heeft onlangs zelfs gerieflijk toegegeven dat het maar liefst 52 “cyber dissidents” in zijn gevangenissen opgesloten heeft in het kader van de strijd tegen de “subversieve internetberichtgeving”. Internationale waarnemers schatten dit toegegeven aantal cybergevangenen belachelijk laag en dus incorrect. De internationale NGO “Reporters Without Borders” gaat uit van een aantal dat minstens tien tot zelfs honderd keer hoger zou liggen. De Chinese internetcensuur beperkt zich gelukkig nog maar tot het “oude” China. De “special administrative regions” van de Volksrepubliek, Macau (oud-Portugal) en Hongkong (oud-VK), ontsnappen voorlopig dus nog aan de rigide Chinese wetgeving inzake internetgebruik.
De Chinese Volksrepubliek blokkeert alle internetsites die het aandurven “niet-correcte” informatie (lees gewoon als een andere - meestal juistere - versie van de feiten dan degene die de overheid verkondigt) te verstrekken over onderwerpen als bijvoorbeeld de Tibetaanse kwestie, de feitelijke onafhankelijkheid van Formosa-Taiwan, het neerslagen van de studentenprotesten op het Plein van de Hemelse Vrede, de vermeende brutaliteiten van de politiekorpsen, de vervolging van politieke tegenstanders, het miskennen van de mensenrechten en de genocide op de Falungong-sekteleden. Nochtans gaat het in feite allemaal om onderwerpen waarover een ruime internationale consensus bestaat, die enkel door China en een aantal nauwe bondgenoten aangevochten en in twijfel getrokken wordt.
Ook informatiebronnen als de websites van BBC en CNN, tal van blogs en webzines, en zelfs bepaalde webpagina’s van de vrije internetencyclopedie Wikipedia worden door de “Great Firewall”, die nota bene officieel “Golden Shield” heet, geblokkeerd, net als alle websites die gewijd zijn aan democratie, vrijheid van meningsuiting en pornografie. De vrijheid van informatie die wij in het Westen zo hoog in het vaandel dragen, is in China onbestaande.
Nu bestaan er in het Westen een aantal programma’s waarmee je kan nakijken welke websites in China verboden zijn. De meest accurate website daarvoor zou Web Site Pulse zijn, waarbij je zowel de situatie in Beijing, als die in Shanghai en Hongkong kan nakijken. Ik heb zowel de URL’s van mijn eigen weblog Libertarian.be als van de metablog InFlandersFields.eu in deze zoekmachine ingevoerd en het resultaat is enerzijds vrij verrassend, maar anderzijds toch ook weer niet. Zowel in Beijing als in Shanghai kan men beide websites niet bekijken, maar in Hongkong is er geen probleem, want daar bestaat de internetcensuur (nog) niet. Als tegenproef heb ik de website van de Belgische communistische PVDA ook eens ingegeven. Naar die website kunnen de Chinezen wel gerust surfen, want de PVDA-berichtgeving is natuurlijk helemaal niet “subversief”.
Wat mij vooral verbaasde aan het blokkeren van zowel mijn eigen weblog als van In Flanders Fields is het enorme “sérieux” waarmee de Chinese overheid zich dus kennelijk van zijn taak kwijt. Op beide weblogs wordt inderdaad af en toe de draak gestoken met het Chinese regime of met de schandalige behandeling van de Dalai Lama in België door onze politieke leiders, maar dat gebeurt uitsluitend maar in het Nederlands, en dat lijkt mij toch niet echt de meest courante taal onder de Chinezen te zijn. Daarbij gaat het volgens mij toch ook niet echt om websites die anders tot de dagdagelijkse lectuur van de doorsnee Chinese staatsburger zouden behoren.
Ik zou dit alles kunnen aanwenden om zogezegd aan te tonen dat wat wij schrijven internationaal zéér relevant moet zijn, maar daarvoor heb ik toch nog steeds iets teveel werkelijkheidsbesef en gevoel voor zelfrelativering. Dit bewijst alleen maar dat de Chinezen echt wel het internet in de ganse wereld monitoren en van zéér dichtbij opvolgen. Big Blothel is watching us, en dat is eigenlijk toch misschien iets om een klein beetje angst voor te hebben.
Meer informatie over internetreglementering op www.eff.org.
Meer teksten van Vincent De Roeck op www.libertarian.be.
posted by Vincent De Roeck @ 13:50
5 comments
5 Comments:
"Op beide weblogs wordt inderdaad af en toe de draak gestoken met het Chinese regime"
Alsof het Chinese regime zich bezighoudt met de inhoud van IFF na te pluizen.
De enige reden waarom IFF in China niet te raadplegen valt is omdat IFF gehost wordt door Blogspot.com, het grootste blogplatform ter wereld, en dat het volledige Blogspot.com-platform geblokkeerd wordt door de Chinese firewall. Ga het maar na: geen enkel blogspot.com blog geraakt er door.
Dat je geen "blogspot.com" ziet in de domeinnaam InFlandersFields.eu doet niets af van het feit dat het gehost wordt bij Blogspot, en dat het IP-adres wel degelijk overeenstemt met de Blogspot-range.
Dat moet er inderdaad iets met te maken hebben, want openlijk anti-communistische website zoals The Brussels Journal of Samizdata.net zijn niet geblokkeerd, net zomin als NovaCivitas.org. Het zou té toevallig zijn dat deze dan wel geblokkeerd zouden zijn. Waarschijnlijk heeft LVB gelijk.
LVB zei Alsof het Chinese regime zich bezighoudt met de inhoud van IFF na te pluizen.
Eventjes de puntjes op de "i" zetten. Ik heb nooit het tegendeel beweerd. De laatste zelfrelativerende alinea zegt dat ook. Alleen wist ik niet dat ze gewoonweg alle Blogspot-weblogs blokkeerden, maar hopla dus, we kunnen alweer iets rustiger ademhalen!
Beste Vincent,
Ik ben een Vlaming die in de Volksrepubliek leeft die het Internet dagelijks intensief gebruikt. Hartelijk bedankt voor uw analyse. Hieronder enige gedachten. Wij kunnen daarover verder van gedacht wisselen.
‘Dat internetcensuur in de Chinese Volksrepubliek zéér nauwgezet en systematisch doorgevoerd wordt, wisten we in het Westen al veel langer dan vandaag.’
Interessant als statement en een tien voor uw goedgemeende verontwaardiging maar het klopt niet (helemaal).
http://news.bbc.co.uk/2/hi/technology/6990842.stm
‘Eizona wekelijks komen er tijdingen en waarschuwingen binnen vanuit het “land van de rijzende zon” dat men geen enkele kritiek op het regime en zijn talrijke minder mooie facetten tolereert, noch van binnenuit, noch vanuit het buitenland.'
Met het land van de rijzende zon wordt traditioneel Japan bedoeld. China heet men traditioneel het Middenrijk (letterlijk uit het Chinees vertaald ‘zhung quo’).
Vooralsnog weten de Chinezen het pleit steeds te winnen. Alles en iedereen blijft zich ongegeneerd plooien naar de wensen en grillen van de communistische dictatuur in Beijing.'
Weer een tien voor verontwaardiging, maar het klopt weer niet. U moet dringend eens wat meer lezen over post-Tienanmen China. Dit land ziet dagelijks protest tegen de overheid (meestal lokaal). De greep van Beijing is beperkt.
http://www.danwei.org/blogs/xiamen_demonstration_today_liv.php
'Van de betrekkingen met China hangt nu éénmaal zéér veel af voor de Westerse ondernemingen. China is een economische “tijger” en in de ogen van vele westerse zakenlui de allerbelangrijkste groeimarkt van het moment.'
China is geen ‘tijger’ (dat zijn bijvoorbeeld Thailand en Maleisië) China is net als Singapore een ‘draak’ (an Asian dragon not an Sian Tiger).
'Dus moet alles in stelling gebracht worden om Hu Jintao en diens verdorven regime niet enkel te vriend te houden, maar zelfs ook daadwerkelijk te ondersteunen, zoals we tot scha en schande van ons eigen landje hebben mogen ontdekken tijdens de laatste twee bezoeken van de Tibetaanse monarch, de Dalai Lama. Men spreekt niet voor niets vandaag in bepaalde kringen nog steeds over de “staatsbezoeken van de schande”.'
Akkoord. Zonder meer akkoord.
'Dat ook de grote multinationale bedrijven boter op hun hoofd hebben, is ook al niet echt iets nieuws meer. Het plat op de grond gaan van de internetgigant Google tot meerdere eer en glorie van de Chinese internetcensuur, die zo efficiënt is dat men hem niet voor niets ironisch omschrijft als de “Great Firewall of China”, staat nog bij menig westerling in het collectieve geheugen gegrift.'
Dat sommige multinationale bedrijven boter op het hoofd hebben zal wel zijn. Een dollar is een dollar en de aandeelhouders liggen er niet van wakker. Maar zoals uit de link van de BBC blijkt is de internetcensuur verre van omvangend noch zeer doeltreffend.
'De omgang van het westen met China is één lange aaneengeschakelde aanfluiting van alles waarvoor onze voorouders eeuwenlang gestaan hebben en wij vandaag nog steeds pretenderen te staan.'
De omgang van het Westen met China is er (misschien al sinds de Tang dynastie) één van zeer onrealistische economische verwachtingen. Ik stel voor dat u zich wat verder verdiept in de Chinese geschiedenis van de laatste honderdvijftig jaar. U begint met de Eerste Opiumoorlog en u werkt zich zich zo naar vandaag toe om onze voorouders in het tijdsperspectief van toen te zien.
'De vrijheid van meningsuiting komt niet enkel in het Westen zelf zwaar onder druk te staan door tal van “anti-hate” en andere vrijheidsfnuikende wetten, maar ook door het gebrek aan internationale politieke moed om elders het miskennen van dit fundamenteel burgerrecht aan te klagen.'
Zonder meer juist.
'De tijd dat de onderdrukten overal ter wereld hun hoofd hoopvol naar het Westen draaiden, is dan ook al enige tijd voorbij.'
Zonder meer juist en dat is te betreuren.
'Met speciale dank daarvoor trouwens aan de ons opgedrongen falende multicultuur en de progressieve wetten die onze “open beschaving” gered hebben.'
Weer zonder meer juist. We shall live to regret this.
'Meer dan 60 verschillende pakketten censuurwetgeving werden de afgelopen jaren losgelaten op het internetverkeer van en naar China. Internationale waarnemers schatten de totale Chinese “internet police task force” op meer dan 30,000 voltijdse ambtenaren, en het totale aantal gecensureerde websites op 5% tot zelfs eizona 50% van het totale aantal wereldwijd beschikbare internetsites.'
Ik vraag me soms af of die dertigduizend man geen urban legend zijn. Maar zelfs als ze bestaan zijn ze schromelijk ‘understaffed’. Maak het rekeningtje. Dertigduizend man internetpolitie voor 162 miljoen internet gebruikers in het Middenrijk.
'De Chinese overheid heeft onlangs zelfs gerieflijk toegegeven dat het maar liefst 52 “cyber dissidents” in zijn gevangenissen opgesloten heeft in het kader van de strijd tegen de “subversieve internetberichtgeving”. Internationale waarnemers schatten dit toegegeven aantal cybergevangenen belachelijk laag en dus incorrect. De internationale NGO “Reporters Without Borders” gaat uit van een aantal dat minstens tien tot zelfs honderd keer hoger zou liggen. De Chinese internetcensuur beperkt zich gelukkig nog maar tot het “oude” China. De “special administrative regions” van de Volksrepubliek, Macau (oud-Portugal) en Hongkong (oud-VK), ontsnappen voorlopig dus nog aan de rigide Chinese wetgeving inzake internetgebruik.'
Zeer betreurenswaarig. Ik maak mij daar alle dagen kwaad in. Gelukkig zijn Macau, Hong Kong nog steeds vrij. Ik kom daar geregeld. Ik weet dat.
'De Chinese Volksrepubliek blokkeert alle internetsites die het aandurven “niet-correcte” informatie (lees gewoon als een andere - meestal juistere - versie van de feiten dan degene die de overheid verkondigt) te verstrekken over onderwerpen als bijvoorbeeld de Tibetaanse kwestie, de feitelijke onafhankelijkheid van Formosa-Taiwan, het neerslagen van de studentenprotesten op het Plein van de Hemelse Vrede, de vermeende brutaliteiten van de politiekorpsen, de vervolging van politieke tegenstanders, het miskennen van de mensenrechten en de genocide op de Falungong-sekteleden.'
Grosso modo correct. Er is waarschijnlijk ook desinformatie 'van de andere kant'.
'Nochtans gaat het in feite allemaal om onderwerpen waarover een ruime internationale consensus bestaat, die enkel door China en een aantal nauwe bondgenoten aangevochten en in twijfel getrokken wordt.'
Grosso modo correct. Desinformatie niet te na gesproken.
'Ook informatiebronnen als de websites van BBC en CNN, tal van blogs en webzines, en zelfs bepaalde webpagina’s van de vrije internetencyclopedie Wikipedia worden door de “Great Firewall”, die nota bene officieel “Golden Shield” heet, geblokkeerd, net als alle websites die gewijd zijn aan democratie, vrijheid van meningsuiting en pornografie. De vrijheid van informatie die wij in het Westen zo hoog in het vaandel dragen, is in China onbestaande.'
Nope. Weer feitelijk onjuist. CNN is open en bloot op het net aan te klikken. De BBC en Wikipedia (soms wel en soms) niet, dat is juist. Ook pornografie is aan te klikken. Met de vrijheid van informatie die u en ik zo hoog in het vaandel dragen valt het nogal mee. Ik lees zonder enige problemen dagelijks bijvoorbeeld The New York Times, The Washington Post, Newsweek, Time, The Economist, The New Republic, The National Review, The International Herald Tribune, The Daily Telegraph, The Times. Allemaal vrij beschikbaar. Chinese blogs bespreken elke dag politiek in het Chinees.
'Nu bestaan er in het Westen een aantal programma’s waarmee je kan nakijken welke websites in China verboden zijn. De meest accurate website daarvoor zou Web Site Pulse zijn, waarbij je zowel de situatie in Beijing, als die in Shanghai en Hongkong kan nakijken. Ik heb zowel de URL’s van mijn eigen weblog Libertarian.be als van de metablog InFlandersFields.eu in deze zoekmachine ingevoerd en het resultaat is enerzijds vrij verrassend, maar anderzijds toch ook weer niet. Zowel in Beijing als in Shanghai kan men beide websites niet bekijken, maar in Hongkong is er geen probleem, want daar bestaat de internetcensuur (nog) niet. Als tegenproef heb ik de website van de Belgische communistische PVDA ook eens ingegeven. Naar die website kunnen de Chinezen wel gerust surfen, want de PVDA-berichtgeving is natuurlijk helemaal niet “subversief”.'
Uw blog wordt waarschijnlijk geblokkeerd omdat het een aantal woorden bevat die de zoekrobotten van de GFW steeds terugvinden en als ongewenst beschouwen.
'Wat mij vooral verbaasde aan het blokkeren van zowel mijn eigen weblog als van In Flanders Fields is het enorme “sérieux” waarmee de Chinese overheid zich dus kennelijk van zijn taak kwijt. Op beide weblogs wordt inderdaad af en toe de draak gestoken met het Chinese regime of met de schandalige behandeling van de Dalai Lama in België door onze politieke leiders, maar dat gebeurt uitsluitend maar in het Nederlands, en dat lijkt mij toch niet echt de meest courante taal onder de Chinezen te zijn. Daarbij gaat het volgens mij toch ook niet echt om websites die anders tot de dagdagelijkse lectuur van de doorsnee Chinese staatsburger zouden behoren.'
Zoals gesuggereerd is er veel minder sérieux dan over het algemeen (in het Westen) wordt aangenomen. Blogspot wordt volledig geblokkeerd omdat de Chinese overheid niet uw blog vreest maar omdat er honderdduizenden Chinezen in het verleden blogspot.com gebruikt hebben om een blog aan te maken en politiek te bedrijven. Er wordt in de commentaren op artikels in China Daily soms robuster door buitenlanders gereageerd dan wat u doet. Even er aan herinneren dat China Daily een Chinese regeringskrant is gehost op Chinese servers in China.
'Ik zou dit alles kunnen aanwenden om zogezegd aan te tonen dat wat wij schrijven internationaal zéér relevant moet zijn, maar daarvoor heb ik toch nog steeds iets teveel werkelijkheidsbesef en gevoel voor zelfrelativering.'
Het laatste deel van uw zin (dat na de komma) redt u van schromelijke zelfoverschatting.
'Dit bewijst alleen maar dat de Chinezen echt wel het internet in de ganse wereld monitoren en van zéér dichtbij opvolgen.'
Hier gaat uw weer gevaarlijk de kant van het eerste deel van uw zin op. U speculeert.
'Big Blothel is watching us, en dat is eigenlijk toch misschien iets om een klein beetje angst voor te hebben.'
U weet wat men zegt: It’s not because you are paranoid that they are not out to get you!
Groeten uit de Volksrepubliek.
http://timesonline.typepad.com/technology/2007/09/the-great-firew.html#more
Groeten uit de Volksrepubliek
Een reactie posten
<< Home