Onze eigen Drie-Keizersslag (victa placet mihi causa)

.

Het grote debat vanavond tussen de drie kanseliers heb ik niet kunnen zien, omdat ik juist op dat ogenblik in elegant gezelschap een pint aan het drinken was op de Graslei. De conversatie daar ging weliswaar over koetjes en kalfjes, maar was toch levendig en interessant genoeg om ons bezig te houden, ook al gingen vanzelfsprekend de gedachten van tijd tot tijd uit naar de historische veldslag die zich op het kleine scherm aan het voltrekken was.

Ik hoor nu in de samenvatting van het radionieuws dat het een evenwichtig debat is geworden, mét inhoud. Bravo, dat is al een opluchting. En, anders dan in Austerlitz: geen van de drie kanseliers ging af.
Dat kon ook moeilijk zou ik denken want de zelfgekozen thema’s waren blijkbaar werk, justitie en milieu. Drie zaken waarover je het wel eens kunt worden, aangezien je aan twee ervan weinig kunt veranderen. Justitie dan: hier inderdaad valt het mennèdzjment nog wat te verbeteren moet Guy gezegd hebben.
Thema’s als BHV, of nog immigratie, nationaliteitsverwerving, importbruiden, of tout court de verenigbaarheid van de islam met een beschaafde Westerse maatschappij …die lijken geen rol van betekenis te hebben gespeeld. Wellicht omdat er een kanselier ontbrak in het debat, en tegelijk alle anderen de oude Burgermanifesten vergeten waren.
Verbeter mij lezer als die zaken wél ter sprake kwamen, maar nu lijkt het mij haast alsof dit debat, zoals men zegt een maat voor niets is geweest.
.