Ron Paul's American Dream
Een uitstekende bijdrage van Vrijspreker.nl over Ron Paul, de Libertarische kandidaat voor de Republikeinen die de voorbije dagen heel wat stof deed opwaaien in de V.S.
Op de middelbare school heb ik 'being there' gelezen, een prachtig boek - ook verfilmd met Peter Sellers in de hoofdrol. Het verhaal draait om een warrig persoon - Chauncey Gardenier genaamd - die constant raaskalt over tuinieren. De nog dommere massa om hem heen duidt zijn opmerkingen als geleerd klinkende metaforen voor wereldvrede en ziet Chauncey daarom als een groot denker. Chauncey klimt hierdoor steeds hoger op de maatschappelijke ladder. Het bedrog neemt steeds groteskere vormen aan. Het boek probeert de domheid van mensenmassa's bloot te leggen; het laat zien hoe gemakkelijk mensen zich mee kunnen laten slepen met hypes en trends.
Op de middelbare school heb ik 'being there' gelezen, een prachtig boek - ook verfilmd met Peter Sellers in de hoofdrol. Het verhaal draait om een warrig persoon - Chauncey Gardenier genaamd - die constant raaskalt over tuinieren. De nog dommere massa om hem heen duidt zijn opmerkingen als geleerd klinkende metaforen voor wereldvrede en ziet Chauncey daarom als een groot denker. Chauncey klimt hierdoor steeds hoger op de maatschappelijke ladder. Het bedrog neemt steeds groteskere vormen aan. Het boek probeert de domheid van mensenmassa's bloot te leggen; het laat zien hoe gemakkelijk mensen zich mee kunnen laten slepen met hypes en trends.
Ron Paul zou een van de mensen zijn, die Chauncey als fantast had ontmaskerd. Deze libertarische Republikein zaagt werkelijk alle poten onder de neoconservatieve orthodoxie vandaan, bij elk debat en over elk onderwerp waar hij zich in mengt. Wellicht op Fortuyn na, heb ik nog nooit zo'n vrije en dappere geest in de politiek horen spreken. Niet dat ik het met alles eens ben, maar hij zegt zeer veel zinnige dingen, die lijnrecht indruisen tegen de heersende opvattingen. Tegen het gezonde verstand gaan zijn argumenten echter niet in, integendeel. Zo wil hij de inkomstenbelastingen radicaal verlagen, de patriot-act intrekken, de oorlog in Irak stoppen, een buitenlandbeleid van non-interventie, de verzorgingsstaat afschaffen, de no-child-left-behind act intrekken en de overheid verkleinen. Bovendien noemde hij als enige Bush' inflation tax - even kort: overheidstekort oplossen door geld bij te drukken, hierdoor wordt een dollar minder waard -, die door de middenklasse van Amerika opgehoest moet worden.
Ik voorspel dat ad hominem aanvallen, lastercampagnes en rechtse pavlovs; "Unpatriotic! Unamerican!" niet lang uit zullen blijven. De neocon pundits zullen, bij wijze van spreken, de messen op dit moment slijpen. Ron Paul's boodschap slaat namelijk nogal aan, op internet is hij de populairste kandidaat en ook het Amerikaanse volk vraagt zich af; wie is die man en waarom hoor ik hem niet vaker?
De links-rechts remise
Amerikanen slingeren al jaren heen en weer tussen twee politieke partijen; de religieus-rechtse en autoritaire Republikeinen vs. de linkse-etatische verzorgingsstaatadepten. Het land is letterlijk gespleten in red- en bluestaters; een andere indeling klinkt de Amerikanen vreemd in de oren. Veel rechtse Amerikanen weten diep in hun hart dat oorlogen en vrijheidbeperkende wetten niet bij het idee van de VS passen, zoals de 'founding fathers' dat voorstonden. Veel linkse - of 'liberal' - Amerikanen weten dat een grote overheid en overdreven tolerantie voor vooral illegale immigratie de leefbaarheid van het land op termijn ondermijnen. Desondanks bestoken ze elkaar virulent en doen ze het voorkomen alsof zij beiden de ultieme waarheid zelf verkondigen; l'enfer, c'est les autres.
De beste voorbeelden van het eigen gelijk zijn de tv-zender FoxNews en de krant The New York Times; deze media vinden objectieve journalistiek echt iets van vroeger. Volgens Fox is elk anti-oorlog geluid verkapt anti-Amerikanisme en volgens NYT is elk immigratiebeperkende gedachte xenofobie of crypto-fascisme. Zoveel verschilt de VS dus niet van Nederland, hetzij wij geen Nederlands equivalent van Fox hebben.
Toen was daar ineens Ron Paul. Hij werd op het laatste moment toegevoegd aan het Republikeinse debat en op elk punt van het debat won hij; oorlog, overheid, abortus, uitgaven en vrijheid. Tjonge, wat zullen de mainstream media en de Republikeinse partij spijt hebben, dat ze hem überhaupt hebben toegelaten tot de verkiezingsdebatten. Wat een verademing is deze man.
Grondwet en libertarisme
Neem nu alleen al zijn opmerking over abortus en de doodstraf; "I'm consistently pro-life"; hij was op beiden tegen. Zie daar eens een speld tussen te krijgen! "Don't you think the choice is up to the woman."; vroeg Colmes van Fox. Paul reageerde; "A foetus is a life and if you kill it, it's an act of aggression." Colmes (die-hard 'liberal') was stil en verwonderd; hij keek echt van "tsja daar zit wat in!" Paul sprak ook niet over abortus vanuit Christelijke orthodoxie of overheidsdwang, maar uit persoonlijke ervaring. Paul heeft als voormalig dokter meer dan 4000 baby's ter wereld gebracht.
Paul spreekt niet alleen over de grondwet als een ding van het verleden; hij gelooft echt heilig in de eeuwige wijsheid, die het document belichaamt - ook weer zoiets verbazingwekkends. Paul beschouwt de wijsheden van de 'founding fathers' niet als ouderwets, maar als een van de beste menselijke voortbrengselen ooit - aangezien ik het document onlangs doornam, moet ik hem daar gelijk in geven. De Amerikaanse grondwet is inderdaad iets waar Amerikanen trots op mogen zijn en andere landen veel van kunnen leren.
Het is ook erg verhelderend om te zien, dat elk argument van Paul voortkomt uit een consistente ideologie; het libertarisme. Wat een verschil met al dat flip-flop gezwets van traditioneel links en rechts. Paul heeft daarnaast de geloofwaardigheid en de integriteit om zijn ideologie te verdedigen; hij stemde consistent tegen oorlog, belastingen en collectivistische en privacybeperkende wetgeving. En dat als enige in Washington, een waar unicum. Paul zegt wat hij denkt (en scrijft) en doet wat hij zegt; wie zei dat bij ons ook alweer? Als het de VS menens is om hun beschadigde imago in de wereld weer te herstellen, dan weet ik wie ze moeten kiezen. "Be friends with countries, work with them."; af en toe kneep ik mezelf even.
Giuliani en de olifant in de kamer
De Irak-oorlog was gebaseerd op drie aannames; Irak werkt samen met Al-Qai'da, Saddam heeft WMD en Al-Qai'da viel de VS aan om zijn vrijheden. De eerste twee zijn onjuist gebleken, de derde werd door Paul ontkracht in het tweede debat. Ron Paul verkondigde deze omstreden opvatting - of hij helemaal gelijk heeft, weet ik niet, dat zal de geschiedenis uit moeten wijzen, daar ben ik geen expert in. Paul stelde dat de VS op 9/11 niet zijn aangevallen voor wat ze belichamen (zijn), maar voor wat ze doen. Het doelt daarmee op de wereldwijde legerbases, de pressie die de VS uitoefenen op andere landen, sancties, CIA-acties en de VS steun aan Israël. Daar zit natuurlijk wel iets in. Natuurlijk zal de waarheid deels in het midden liggen, want terroristische acties zijn nooit te rechtvaardigen - wat de reden ook is, Israël is een bondgenoot en het Islamisme rukt wereldwijd op. Daar kunnen Thailand, de Filippijnen, Kashmir, China, Spanje, VK, Rusland, Indonesië en de gehele Islamitische wereld over meepraten. De VS is daar naar mijn mening niet als enige schuldig aan.
Al-Qai'da en het oprukkende islamisme zijn echter niet hetzelfde, al zullen ze elkaars doelen en principes enthousiast steunen. De opvatting dat 9/ 11 plaatsvond als vergelding voor het bombarderen van Irak, door de VS ingestelde VN sancties en de legerbases in Saudi-Arabië is beter bekend als de 'blowback theorie'. Giuliani, die zijn hele verkiezing op basis van post-9/11 gevoelens voert, reageerde - logisch - verontwaardigd op de mening van deze rechtse ketter; "That's an extraordinary statement, as someone who lived through the attack of September 11, that we invited the attack because we were attacking Iraq. I don't think I've heard that before, and I've heard some pretty absurd explanations for September 11th."
Wellicht denkt u - de lezer - nu ook: wat een naïeve, islamapologeet die Paul, wat een eikel! Nou, luister dan eens naar twee mannen, die het kunnen weten. CIA's Michael Scheuer sprak tegen CNN; "We're being attacked for what we do in the Islamic world, not for who we are or what we believe in or how we live. And there's a huge burden of guilt to be laid at Mr. Bush, Mr. Clinton, both parties for simply lying to the American people." Gelooft u Scheuer niet? Luister eens naar Osama Bin Laden zelf; "The latest and the greatest of these aggressions, incurred by the Muslims since the death of the Prophet (...) is the occupation of the land of the two Holy Places -the foundation of the house of Islam, the place of the revelation, the source of the message and the place of the noble Ka'ba, the Qiblah of all Muslims- by the armies of the American Crusaders and their allies." Leidende paleocons als William Lind en Pat Buchanan preken eveneens al jaren, zowel de blowback als de non-interventie theorie.
Kortom: er is meer wetenschappelijk en politiek draagvlak voor de 'blowback' theorie, dan algemeen bekend is. Later bleek pas in hoeverre Paul's theorie was opgevallen, want in eerste instantie klapte de zaal zich blauw na Giuliani's interruptie. Achteraf bleek dat Paul (opnieuw) het tweede debat der Republikeinen gewonnen had - overigens bij Fox, niet bepaald een paleo-conservatief dan wel libertarisch bolwerk. Het Amerikaanse volk begint zowaar Paul's ideeën op te pikken.
Correct neoconservatief?
Eerder heb ik lijsten gepubliceerd met politiekcorrecte dogma's van progressieven, die mij storen. Niet zozeer omdat mensen die mening hebben, maar omdat ze die mening gelijk stellen aan waarheid of wetenschap. Neoconservatieven, zo blijkt, kunnen er ook wat van. De aanname dat de VS zijn aangevallen op basis van de vrijheden, die ze vertegenwoordigen, is blijkbaar onbetwistbaar. Zo'n opvatting blijkt dus dogmatisch en ergert mij dus ook: alles is in bepaalde mate betwijfelbaar en ter discussie te overwegen - waarom niet? Vele paleocons stellen neocons gelijk aan 'liberals' met een pro-oorlog agenda, zover zal ik niet gaan. De opvatting dat er geen verschil is tussen paleo- en neocons lijkt me echt fundamenteel onjuist; het is een volkomen andere ideologie.
In plaats van dat de zeven andere kandidaten een debat aangaan met een politicus, die er andere opvattingen op nahoudt - alhoewel: in hoeverre is Paul's mening eigenlijk afwijkend? - doen ze Paul af een niet serieus te nemen en beledigende, oude hofnar. Zo van; kijk, je mag bij het debat zijn, alles leuk en aardig, maar je bent en blijft slechts een sparring partner van de echte kandidaten: McCain, Giuliani en Romney. Een eigen mening naar voren brengen, laat staan een eigen ideologie, dat is natuurlijk niet de bedoeling. Paul heeft daar maling aan. Hij staat daar namens het Amerikaanse volk en hij laat zich die kans niet ontnemen. De Fortuyn vergelijking gaat hier opnieuw op. Net als die van Rocky trouwens!
Machtig niet?
Ik ben altijd blijven geloven in het 'goede' van Amerika en de waarden die ze voorstaan; ook ten tijde van George W. Bush, dat zeg ik er eerlijk bij. Keer op keer corrigeerde Amerika zijn vergissingen en leidde het de rest van de vrije wereld naar een beter toekomst. Ron Paul laat zien dat het door de 'founding fathers' gestichte Amerika nog altijd de grote hoop van de mensheid is. Als Paul desondanks belemmerd wordt door de media, andere kandidaten, de powers-that-be in de Republikeinse partij en daardoor vroegtijdig uit de race valt, dan mag hij zich in ieder geval troosten met het idee dat hij de enige, echte patriot was. In dat geval hoop ik dat de andere kandidaten en het Amerikaanse volk iets van Paul's boodschap opsteken en overnemen. Zo komt de libertarische droom weer wat dichterbij. Maar het is een taak voor libertariërs om te hopen op meer! Met Ron Paul zou het daadwerkelijk nog eens kunnen ook. (Niet ten minste omdat de eerste primary in New Hampshire is van het 'free state project'.)
PS
Als u nog altijd het nut niet inziet van non-interventie en voorstanders als laf of naïef afdoet, luister dan eens naar Pat Buchanan; "(...) We hail the fall of Czar Nicholas and get Lenin. We go to war to hang the Prussian Kaiser and get an Austrian corporal named Hitler. We cut off aid to the "corrupt" regime of Chiang Kai-shek and get Mao Zedong. We denounce Lon Nol and get Pol Pot. We destabilize the Shah and get the Ayatollah. How many times must we relearn the lesson? The road to hell is paved with good intentions, and the fruits of Wilsonian idealism are rarely ideal." - Go Pat! Ik krijg een naar voorgevoel als ik de situatie in Irak bekijk. (Al zijn libertariërs ook wel bekend met dit principe, als de law of unintended consequences.)
Auteur: Jimmy, gepubliceerd op Vrijspreker.nl
De televisie-verslaggeving van Ron Paul is te volgen op http://watchronpaul.com/, een initiatief van Phaedrus.
Ik voorspel dat ad hominem aanvallen, lastercampagnes en rechtse pavlovs; "Unpatriotic! Unamerican!" niet lang uit zullen blijven. De neocon pundits zullen, bij wijze van spreken, de messen op dit moment slijpen. Ron Paul's boodschap slaat namelijk nogal aan, op internet is hij de populairste kandidaat en ook het Amerikaanse volk vraagt zich af; wie is die man en waarom hoor ik hem niet vaker?
De links-rechts remise
Amerikanen slingeren al jaren heen en weer tussen twee politieke partijen; de religieus-rechtse en autoritaire Republikeinen vs. de linkse-etatische verzorgingsstaatadepten. Het land is letterlijk gespleten in red- en bluestaters; een andere indeling klinkt de Amerikanen vreemd in de oren. Veel rechtse Amerikanen weten diep in hun hart dat oorlogen en vrijheidbeperkende wetten niet bij het idee van de VS passen, zoals de 'founding fathers' dat voorstonden. Veel linkse - of 'liberal' - Amerikanen weten dat een grote overheid en overdreven tolerantie voor vooral illegale immigratie de leefbaarheid van het land op termijn ondermijnen. Desondanks bestoken ze elkaar virulent en doen ze het voorkomen alsof zij beiden de ultieme waarheid zelf verkondigen; l'enfer, c'est les autres.
De beste voorbeelden van het eigen gelijk zijn de tv-zender FoxNews en de krant The New York Times; deze media vinden objectieve journalistiek echt iets van vroeger. Volgens Fox is elk anti-oorlog geluid verkapt anti-Amerikanisme en volgens NYT is elk immigratiebeperkende gedachte xenofobie of crypto-fascisme. Zoveel verschilt de VS dus niet van Nederland, hetzij wij geen Nederlands equivalent van Fox hebben.
Toen was daar ineens Ron Paul. Hij werd op het laatste moment toegevoegd aan het Republikeinse debat en op elk punt van het debat won hij; oorlog, overheid, abortus, uitgaven en vrijheid. Tjonge, wat zullen de mainstream media en de Republikeinse partij spijt hebben, dat ze hem überhaupt hebben toegelaten tot de verkiezingsdebatten. Wat een verademing is deze man.
Grondwet en libertarisme
Neem nu alleen al zijn opmerking over abortus en de doodstraf; "I'm consistently pro-life"; hij was op beiden tegen. Zie daar eens een speld tussen te krijgen! "Don't you think the choice is up to the woman."; vroeg Colmes van Fox. Paul reageerde; "A foetus is a life and if you kill it, it's an act of aggression." Colmes (die-hard 'liberal') was stil en verwonderd; hij keek echt van "tsja daar zit wat in!" Paul sprak ook niet over abortus vanuit Christelijke orthodoxie of overheidsdwang, maar uit persoonlijke ervaring. Paul heeft als voormalig dokter meer dan 4000 baby's ter wereld gebracht.
Paul spreekt niet alleen over de grondwet als een ding van het verleden; hij gelooft echt heilig in de eeuwige wijsheid, die het document belichaamt - ook weer zoiets verbazingwekkends. Paul beschouwt de wijsheden van de 'founding fathers' niet als ouderwets, maar als een van de beste menselijke voortbrengselen ooit - aangezien ik het document onlangs doornam, moet ik hem daar gelijk in geven. De Amerikaanse grondwet is inderdaad iets waar Amerikanen trots op mogen zijn en andere landen veel van kunnen leren.
Het is ook erg verhelderend om te zien, dat elk argument van Paul voortkomt uit een consistente ideologie; het libertarisme. Wat een verschil met al dat flip-flop gezwets van traditioneel links en rechts. Paul heeft daarnaast de geloofwaardigheid en de integriteit om zijn ideologie te verdedigen; hij stemde consistent tegen oorlog, belastingen en collectivistische en privacybeperkende wetgeving. En dat als enige in Washington, een waar unicum. Paul zegt wat hij denkt (en scrijft) en doet wat hij zegt; wie zei dat bij ons ook alweer? Als het de VS menens is om hun beschadigde imago in de wereld weer te herstellen, dan weet ik wie ze moeten kiezen. "Be friends with countries, work with them."; af en toe kneep ik mezelf even.
Giuliani en de olifant in de kamer
De Irak-oorlog was gebaseerd op drie aannames; Irak werkt samen met Al-Qai'da, Saddam heeft WMD en Al-Qai'da viel de VS aan om zijn vrijheden. De eerste twee zijn onjuist gebleken, de derde werd door Paul ontkracht in het tweede debat. Ron Paul verkondigde deze omstreden opvatting - of hij helemaal gelijk heeft, weet ik niet, dat zal de geschiedenis uit moeten wijzen, daar ben ik geen expert in. Paul stelde dat de VS op 9/11 niet zijn aangevallen voor wat ze belichamen (zijn), maar voor wat ze doen. Het doelt daarmee op de wereldwijde legerbases, de pressie die de VS uitoefenen op andere landen, sancties, CIA-acties en de VS steun aan Israël. Daar zit natuurlijk wel iets in. Natuurlijk zal de waarheid deels in het midden liggen, want terroristische acties zijn nooit te rechtvaardigen - wat de reden ook is, Israël is een bondgenoot en het Islamisme rukt wereldwijd op. Daar kunnen Thailand, de Filippijnen, Kashmir, China, Spanje, VK, Rusland, Indonesië en de gehele Islamitische wereld over meepraten. De VS is daar naar mijn mening niet als enige schuldig aan.
Al-Qai'da en het oprukkende islamisme zijn echter niet hetzelfde, al zullen ze elkaars doelen en principes enthousiast steunen. De opvatting dat 9/ 11 plaatsvond als vergelding voor het bombarderen van Irak, door de VS ingestelde VN sancties en de legerbases in Saudi-Arabië is beter bekend als de 'blowback theorie'. Giuliani, die zijn hele verkiezing op basis van post-9/11 gevoelens voert, reageerde - logisch - verontwaardigd op de mening van deze rechtse ketter; "That's an extraordinary statement, as someone who lived through the attack of September 11, that we invited the attack because we were attacking Iraq. I don't think I've heard that before, and I've heard some pretty absurd explanations for September 11th."
Wellicht denkt u - de lezer - nu ook: wat een naïeve, islamapologeet die Paul, wat een eikel! Nou, luister dan eens naar twee mannen, die het kunnen weten. CIA's Michael Scheuer sprak tegen CNN; "We're being attacked for what we do in the Islamic world, not for who we are or what we believe in or how we live. And there's a huge burden of guilt to be laid at Mr. Bush, Mr. Clinton, both parties for simply lying to the American people." Gelooft u Scheuer niet? Luister eens naar Osama Bin Laden zelf; "The latest and the greatest of these aggressions, incurred by the Muslims since the death of the Prophet (...) is the occupation of the land of the two Holy Places -the foundation of the house of Islam, the place of the revelation, the source of the message and the place of the noble Ka'ba, the Qiblah of all Muslims- by the armies of the American Crusaders and their allies." Leidende paleocons als William Lind en Pat Buchanan preken eveneens al jaren, zowel de blowback als de non-interventie theorie.
Kortom: er is meer wetenschappelijk en politiek draagvlak voor de 'blowback' theorie, dan algemeen bekend is. Later bleek pas in hoeverre Paul's theorie was opgevallen, want in eerste instantie klapte de zaal zich blauw na Giuliani's interruptie. Achteraf bleek dat Paul (opnieuw) het tweede debat der Republikeinen gewonnen had - overigens bij Fox, niet bepaald een paleo-conservatief dan wel libertarisch bolwerk. Het Amerikaanse volk begint zowaar Paul's ideeën op te pikken.
Correct neoconservatief?
Eerder heb ik lijsten gepubliceerd met politiekcorrecte dogma's van progressieven, die mij storen. Niet zozeer omdat mensen die mening hebben, maar omdat ze die mening gelijk stellen aan waarheid of wetenschap. Neoconservatieven, zo blijkt, kunnen er ook wat van. De aanname dat de VS zijn aangevallen op basis van de vrijheden, die ze vertegenwoordigen, is blijkbaar onbetwistbaar. Zo'n opvatting blijkt dus dogmatisch en ergert mij dus ook: alles is in bepaalde mate betwijfelbaar en ter discussie te overwegen - waarom niet? Vele paleocons stellen neocons gelijk aan 'liberals' met een pro-oorlog agenda, zover zal ik niet gaan. De opvatting dat er geen verschil is tussen paleo- en neocons lijkt me echt fundamenteel onjuist; het is een volkomen andere ideologie.
In plaats van dat de zeven andere kandidaten een debat aangaan met een politicus, die er andere opvattingen op nahoudt - alhoewel: in hoeverre is Paul's mening eigenlijk afwijkend? - doen ze Paul af een niet serieus te nemen en beledigende, oude hofnar. Zo van; kijk, je mag bij het debat zijn, alles leuk en aardig, maar je bent en blijft slechts een sparring partner van de echte kandidaten: McCain, Giuliani en Romney. Een eigen mening naar voren brengen, laat staan een eigen ideologie, dat is natuurlijk niet de bedoeling. Paul heeft daar maling aan. Hij staat daar namens het Amerikaanse volk en hij laat zich die kans niet ontnemen. De Fortuyn vergelijking gaat hier opnieuw op. Net als die van Rocky trouwens!
Machtig niet?
Ik ben altijd blijven geloven in het 'goede' van Amerika en de waarden die ze voorstaan; ook ten tijde van George W. Bush, dat zeg ik er eerlijk bij. Keer op keer corrigeerde Amerika zijn vergissingen en leidde het de rest van de vrije wereld naar een beter toekomst. Ron Paul laat zien dat het door de 'founding fathers' gestichte Amerika nog altijd de grote hoop van de mensheid is. Als Paul desondanks belemmerd wordt door de media, andere kandidaten, de powers-that-be in de Republikeinse partij en daardoor vroegtijdig uit de race valt, dan mag hij zich in ieder geval troosten met het idee dat hij de enige, echte patriot was. In dat geval hoop ik dat de andere kandidaten en het Amerikaanse volk iets van Paul's boodschap opsteken en overnemen. Zo komt de libertarische droom weer wat dichterbij. Maar het is een taak voor libertariërs om te hopen op meer! Met Ron Paul zou het daadwerkelijk nog eens kunnen ook. (Niet ten minste omdat de eerste primary in New Hampshire is van het 'free state project'.)
PS
Als u nog altijd het nut niet inziet van non-interventie en voorstanders als laf of naïef afdoet, luister dan eens naar Pat Buchanan; "(...) We hail the fall of Czar Nicholas and get Lenin. We go to war to hang the Prussian Kaiser and get an Austrian corporal named Hitler. We cut off aid to the "corrupt" regime of Chiang Kai-shek and get Mao Zedong. We denounce Lon Nol and get Pol Pot. We destabilize the Shah and get the Ayatollah. How many times must we relearn the lesson? The road to hell is paved with good intentions, and the fruits of Wilsonian idealism are rarely ideal." - Go Pat! Ik krijg een naar voorgevoel als ik de situatie in Irak bekijk. (Al zijn libertariërs ook wel bekend met dit principe, als de law of unintended consequences.)
Auteur: Jimmy, gepubliceerd op Vrijspreker.nl
De televisie-verslaggeving van Ron Paul is te volgen op http://watchronpaul.com/, een initiatief van Phaedrus.
posted by Pieter Cleppe @ 13:09
23 comments
23 Comments:
Bon, stel nu even dat Ron Paul gelijk heeft en dat Al Qaeda's acties veroorzaakt zijn door de Amerikaanse buitenlandse politiek in het algemeen.
En dan? So what? Vormt dat een rechtvaardiging voor die terroristische daden? Zo ja, dan wordt de Amerikaanse inval in Irak méér gerechtvaardigd, want Saddam daagde de Amerikanen continu uit, was betrokken bij een complot om vader Bush te vermoorden enz. Allemaal niet-officiële motieven voor de inval, maar als je Al Qaeda's motieven aanvaardt dan wordt elke vorm van uitdaging of irritatie een rechtvaardiging voor oorlog.
De isolationistische houding van de paleocons en paleolibertarians valt niet vol te houden zolang de hele wereld niet leeft van vrijhandel en dus veel te verliezen heeft bij agressie en oorlog. Tot zolang is het soms nodig essentiële belangen te vrijwaren met militaire afschrikking.
Zonder Amerikaanse oorlogsschepen in de Perzische Golf zou de energiebevoorrading van Europa, nog meer dan die van de VS, binnen de kortste keren bedreigd zijn en stilvallen, met enorme economische gevolgen. En dat zou gebeuren, niet omwille van een soort opstand tegen het vermeende westerse 'kolonialisme', maar omwille van protectionistische machtsgrepen vanwege totalitaire landen als Iran en Saudi-Arabië.
Of om het nog anders uit te drukken: dat de enige ontwikkelingslanden die opgeklommen zijn tot de status van industrieland, dat konden dank zij het kapitalisme, is zeker waar; dat in de laatste 30 jaar méér landen kapitalistisch geworden zijn dan ooit, is te danken aan de instorting van de Sovjetunie, en dat is dan weer te danken aan de niet-isolationistische, interventionistische politiek van Reagan, die er niet voor terugdeinsde om het internationale communisme op alle mogelijke manieren, openlijk en verdoken, te saboteren en tegen te werken (cfr. de geheime steun aan Solidarnosc). Ziedaar de waarde van interventionisme.
Nee, dat is geen "rechtvaardiging", dat is een verklaring, daar is een fundamenteel verschil tussen dat je hopelijk kan begrijpen. Alles in moreel beladen termen zien is een kenmerk van totalitarisme...
Wat noem jij dan wel "essentiële belangen"? Komaan Luc, je klinkt bijna als een socialist. Het liberale principe is dat je je eigen "life, liberty en property" mag verdedigen, en Ron Paul maakt ook duidelijk dat hij niet zal aarzelen om militaire middelen te gebruiken om de nationale veiligheid van de VS te verdedigen. Zijn punt is gewoon dat die bedreiging (9/11) van AlQuaeda kwam, dat Osama Bin Laden nog steeds rondloopt, waarschijnlijk in Pakistan, een militaire dictatuur met een atoombom, die dan ook nog eens gesubsidieerd worden door de VS, maar dat de VS ondertussen zijn verder gewandeld naar een volgende oorlog (Irak) die niet nodig was, hen nog veel meer vijanden heeft opgeleverd, en ondertussen zijn ze al bezig aan de volgende oorlog (Iran).
Dit is echt vreemd; die Republikeinen (en jij volgt hun logica nu zeer sterk) passen hetzelfde principe toe in hun buiitenlands beleid als de Democraten wat de economie betreft; "jaja, eigenlijk is interventionisme niet goed, maar we zitten nu eenmaal met deze probleempjes, en die moeten we eerst even met interventionisme oplossen". Interventionisme lost die problemen natuurlijk niet op, interventionisme maakt ze erger; zowel in de economie, als in de internationale politiek.
Het gaat er niet om om 'voor' of 'tegen' Amerika te zijn, of 'voor' of 'tegen' de Islam; we moeten voor vrijheid en rechtvaardigheid zijn, en tegen geweld en machtsmisbruik; daar gaat liberalisme en libertarisme over. Dat betekent dat we elke handeling van elke persoon/natie kritisch moeten bekijken, en dat vergt nu eenmaal meer moeite dan een shortcut à la "de goeien" versus "de slechten".
Michaël
@Michaël: "we moeten voor vrijheid en rechtvaardigheid zijn, en tegen geweld en machtsmisbruik; daar gaat liberalisme en libertarisme over"
Wij moeten juist niks, in ieder geval "ik moet" juist niks, en zeker niet omdat jij dat zegt of omdat jij dat vindt.
Ik laat mij niet leiden door liberale of libertarische principes (en als ik jou lees heb ik minder zin dan ooit om wat dat betreft de "ware leer" te volgen), want dat zou betekenen dat ik mijn individualiteit onderwerp aan één of andere "ware leer". Ik weiger mij aan één of andere "leer" te onderwerpen, ik volg alleen mijn eigen beoordelingsvermogen. Het enige wat klopt is dat sommige van mijn ideeën af en toe wel overeenstemmen met wat zij die zich "liberaal" of "libertarisch" noemen, ook vinden. De keren dat ik mezelf "liberaal" of "libertarisch" heb genoemd, dat was eigenlijk een tactische blunder, want dan maak ik mezelf kwetsbaar voor mensen als jou die dan over sommige van mijn ideeën of conclusies zeggen: "hé maar, dat is niet libertarisch!". So what? Ik ben bijvoorbeeld voorstander van ver doorgedreven onderzoek van de ruimte en het heelal, in een mate die nooit door het privé-iniatief alléén zou kunnen verwezenlijkt worden. Ik ben geen 100% zuivere libertariër, en daar ben ik fier op. En na het lezen van jouw tekst begin ik plots die demagogische slogan van Dedecker, "gezond verstand", een stuk aantrekkelijker te vinden, als alternatief voor sektepraat over het vasthouden aan ware leren en zo.
In ieder geval doen zo'n uitspraken als "wij moeten..." mij weer eens concluderen dat ik mijzelf in de toekomst zo weinig mogelijk "liberaal" of "libertarisch" ga noemen, want zodra een mens dat doet, staan er andere mensen met vingertjes te zwaaien van "wij moeten" en "daar gaat het wàre liberalisme over".
Ja, over dit onderwerp sluiten mijn ideeën beter aan bij de neocons dan bij de "zuivere" libertariërs. Hoewel men een Neal Boortz ook als libertariër klasseert, en die pleit bijvoorbeeld voor een hard militair optreden tegen Iran bijvoorbeeld, en hij zegt dat de islamofascisten moeten vernietigd worden omdat ze een bedreiging vormen voor onze vrijheden.
Nee, ik zal nooit een etiket aanvaarden als middel om mij te moeten verantwoorden over de vraag of mijn ideeën zich wel conformeren aan dat etiket. Daarom is elk gebruik van etiketten als "liberalisme" en "libertarisme" als argument in een discussie vrij zinloos.
Het wordt me nu ook meteen duidelijk dat een "Libertarische Partij Vlaanderen" zinloos is, want in elk land (ook en vooral in de VS, at hoorde ik bij Neal Boortz) blijkt dat de libertarische beweging al haar energie verspilt aan eindeloze interne ideologische discussies over de juiste inhoud van etiketten.
Byzantium werd ingenomen door de Ottomanen terwijl de leiders over het geslacht van de engelen aan het discussiëren waren. En ze gingen ten onder omdat ze dachten dat hun superieure waarden wel zouden standhouden omwille van hun inherente kwaliteiten, zonder militaire middelen. Enough said.
1) Ron Paul is een echte 'extremist'. Wat betreft het binnenlands beleid hangt hij een vrij extreme visie van libertarisme aan, die (zelfs in de Amerikaanse context) volkomen onrealistisch is. Wat betreft buitenlands- en veiligheidsbeleid houdt hij ook vrij extremistische posities van isolationisme aan. Gelukkig is hij een marginaal fenomeen in de Amerikaanse politiek, en bestaat er weinig of geen kans dat hij enige aanhang van betekenis kan krijgen. Het gevaar van Amerikaans 'isolationisme' komt tegenwoordig veel meer van de linkse kant dan van de rechtse. En het feit dat eeen marginaal fenomeen als Ron Paul wel op Amerikaanse TV kanalen in politieke debatten kan functioneren illustreert alleen maar dat ze daar nog een meer echte democratische mentaliteit hebben dan in het Belgische/Vlaamse medialandschap (waar men zelfs 'grote' politieke stromingen durft uitsluiten en mondsnoeren).
2) In de commentaar van "Anonymous" (Michael?) vindt men de gebruikelijke redenering-met-oogkleppen van de linkse media en 'elites' (vooral in Europa, maar ook in de USA). Het is natuurlijk wel altijd gemakkelijk van mooie woorden te gebruiken, maar als het bij woorden blijft dan betekenen ze niks. Bijvoorbeeld, men kan niet tegelijkertijd "voor vrijheid en rechtvaardigheid" zijn en dan tegelijkertijd weigeren van een duidelijk onderscheid te maken tussen "goeien en slechten". Dat soort van extreem moreel relativisme is het basiskenmerk van culturele 'decadentie'. Als de Amerikanen dat soort van oogkleppen permanent zouden hebben opgehad in het verleden, dan was Europa vandaag verdeeld tussen twee totalitaire vijandige tirannieen, en Azie ook. Het is al even absurd van de Amerikanen te blameren voor 'interventionisme' in gevallen waarin (in hun oordeel)hun directe lange-termijn eigenbelang is betrokken (e.g. Vietnam, Irak, enz...), en ze tegelijkertijd te blameren voor noninterventionisme in gevallen waarin zelfs hun eigenbelang niet is betrokken (e.g. Roeanda, of Darfour vandaag, enz...). Niettemin kan men dit laatste regelmatig constateren onder de gebruikelijke onverantwoordelijke VS-haters.
3) De afwisseling tussen trends van isolationisme en interventionisme is een constante in de Amerikaanse geschiedenis. Anonymous zal het niet willen erkennen, maar periodes van Amerikaans isolationisme hebben historisch zware negatieve konsekwenties gehad voor de geopolitiek. Het isolationisme is terug sterk aan het toenemen in het Amerikaanse gedachtengoed, en man kan verwachten dat de negatieve konsekwenties zich wel zullen doen voelen (zowel in de VS als daarbuiten).
4) Het is heel gemakkelijk van permanent aan de zijlijnen kritiek te leveren op anderen als men zelf (nog) niets concreet moet doen. En er valt zeker veel gezonde kritiek te leveren, bijvoorbeeld op allerlei tactische uitvoeringsbeslissingen die werden genomen in het Irak-conflict. Maar het permanent parroteren van misrepresentaties omtrent Amerikaanse motivaties, zoals dat bijna unaniem in de Europese media (en sommige linkse Amerikaanse ook) vandaag gebeurt, kan enkel tot zeer negatieve konsekwenties leiden.
5) Het strekt Ron Paul zeker niet tot eer dat hij ook maar enige justificatie wil geven aan de zogenaamde "blowback theorie" m.b.t. Irak - die theorie is absurd - of dat hij zelfs enig geloof kan hechten aan de propaganda van manifeste 'slechterikken'. Het is merkwaardig dat linkse westerlingen en libertariers van het Paul-genre (die niet gestoord willen worden met onaangename realiteiten) wel gemakkelijk geloof willen hechten aan propaganda van islamo-fascisten, maar tegelijkertijd volkomen doof zijn voor wat die fascisten intern binnen de moslem wereld (voor eigen consumptie) vertellen.
Het onderwep hier is natuurlijk niet 'Irak' (want daarover is Anonymous duidelijk slecht geinformeerd). Het onderwerp is Ron Paul.
@Luc; Nou nou, sorry dat ik je 'liberaal/libertarisch' heb genoemd hoor. Je zegt zelf dat je jezelf af en toe als liberaal/libertarisch bestempeld hebt, en dat heb ik nu eenmaal onthouden. Ik kan echt niet alle nuances van de politieke mening van 6 miljoen Vlamingen (en de rest...) onthouden, is dat nu zo'n misdaad?
Maar goed, als je je niet laat leiden door libertarische of liberale principes, door welke principes dan wel? Of als je je helemaal niet door principes laat leiden (behalve dan door het principe dat je je niet door principes laat leiden:-), op wat baseer je je dan om in dit geval de mening van de neocons te steunen?
Zo kunnen we misschien toch nog een beetje van het inhoudelijk debat redden. Niet dat jij dat 'moet' natuurlijk, niets mag moeten en alles moet mogen:-)
@marc; Wat versta jij dan onder libertarisme als je Ron Paul al een extremist noemt? Hij is voor zware grensbewaking, tegen abortus, hij is in de verste verte geen anarcho-kapitalist; waarom zijn zijn ideeën dan zo 'extreem'?
"men kan niet tegelijkertijd "voor vrijheid en rechtvaardigheid" zijn en dan tegelijkertijd weigeren van een duidelijk onderscheid te maken tussen "goeien en slechten". Dat soort van extreem moreel relativisme is het basiskenmerk van culturele 'decadentie'."
Is het volgens jou dan onmogelijk dat iemand soms iets goeds en dan weer iets slechts doet? Of zijn er enkele mensen die "altijd goed" zijn en anderen die "altijd slecht" zijn? En wie gaat daar dan over beslissen? en hoe? en wat zijn daar dan de implicaties van? Dat we die "slechten" mogen folteren en opsluiten zonder proces? Maar mensen folteren en opsluiten zonder proces is nu juist meestal een kenmerk van "slechte mensen", dus daar zitten we dan met een probleem.
"en ze tegelijkertijd te blameren voor noninterventionisme in gevallen waarin zelfs hun eigenbelang niet is betrokken (e.g. Roeanda, of Darfour vandaag, enz...). Niettemin kan men dit laatste regelmatig constateren onder de gebruikelijke onverantwoordelijke VS-haters. "
Straw man fallacy; ik blameer de VS helemaal niet voor hun noninterventionisme ivm Ruwanda of Darfur. Ik zou ze misschien wel op hun inconsequentie wijzen als ze humanitaire redenen aanhalen ivm hun interventionisme in Servië of Afghanistan of Irak. Maar misschien betekent dat gewoon dat die mensen zich 'niet laten leiden door principes'. Krijgt Hobbes toch nog gelijk.
"Anonymous zal het niet willen erkennen, maar periodes van Amerikaans isolationisme hebben historisch zware negatieve konsekwenties gehad voor de geopolitiek."
Dat zou best kunnen (voel je vrij om je stellingen met argumenten te staven), maar de vraag is natuurlijk of geopolitiek belangrijker is dan mensenlevens.
"de zogenaamde "blowback theorie" m.b.t. Irak - die theorie is absurd"
Ja, dat hebben we ook van Giuliani gehoord, misschien kan jij de argumenten geven die hij niet kon geven?
Michaël
(niet "Anonymous" dus, of "moet" ik mij zo'n google-account aanschaffen om met mijn naam aangesproken te worden?)
Ron Paul zegt dus: "we moeten luisteren naar zij die ons op 11 september 2001 aangevallen hebben". Wat een onzin. Ik wist al voor 11 september 2001 dat Al Qaeda zich stoorde aan de aanwezigheid van Amerikaanse troepen in Saoedi-Arabië.
En dan? Moesten de VS geluisterd hebben naar de grieven van Al Qaeda en zich geschikt hebben naar hun wensen? Nee dus. Dat "luisteren" is gebeurd, door velen, ook door de CIA. Het "zich schikken naar" is gelukkig niet gebeurd.
Moet het westen meer "luisteren naar de grieven van anderen"? Maar geen enkele beschaving luistert zo veel naar de grieven van anderen, houdt zo sterk rekening met andere culturen! Ga maar eens naar Japan als je daar anders over denkt.
Ja, de VS steunen totalitaire regimes in Pakistan en Saoedi-Arabië. Dat is nodig voor de stabiliteit in de regio, om de oliebevoorrading veilig te stellen, en het is de weg van het minste kwaad. En het was een goede beslissing van Reagan om de mujaheddeen te gebruiken in de strijd tegen de Sovjets in Afganistan. Achteraf gezien had de nazorg wel wat beter verzorgd mogen worden, zodat deze vroegere bondgenoten zich niet tegen hun broodheren zouden gekeerd hebben, inderdaad. Maar achteraf praten is makkelijk.
Door welke "principes" ik mij laat leiden? Wel, in een discussie zoals deze, waarbij we het Amerikaanse beleid evalueren, is het "principe": wat zou jij doen als je in de schoenen van de president stond? Principes zijn een mooie zaak, maar als VS-burgers gegijzeld worden door het machtige China of door het machteloze Grenada, dan zou ik op een verschillende manier reageren. En als een land dat rijk is aan grondstoffen mij uitdaagt en daarbij zijn hand overspeelt, dan zou ik anders reageren dan als een arm woestijnland mij uitdaagt met holle retoriek. Een land besturen in het algemeen, een buitenlandse politiek in het bijzonder, is een delicaat afwegen van principes, belangen, opportuniteit, risico. In de huidige stand van de economie is de oliebevoorrading en dus de geopolitieke situatie in en rond de Perzische Golf van essentieel belang. Dat wordt trouwens "de Carter-doctrine" genoemd, naar de 'linkse' Carter die wél zei dat een aanval op de olie-installaties of op tankers in de Perzische golf als een aanval tegen Amerika zou worden beschouwd. Zijn er beoordelingsfouten gemaakt in de zaak-Irak? Ongetwijfeld, maar mijns inziens veeleer in de uitvoering dan in de beslissing tot invasie.
Geopolitiek versus mensenlevens: elke beslissing van een zekere omvang kost mensenlevens. Elke vorm van energieproductie kost mensenlevens. Autoverkeer kost mensenlevens. Politieke beslissingen komen neer op het afwegen van kosten en baten. Iran niet verhinderen van kernwapens te produceren, kost misschien een paar miljoen mensenlevens over X jaar. Zeker zullen we dat nooit weten, want het gaat om what-if analyses.
Ook in de zaak-Irak gaat het om een what-if analyse. Het embargo tegen Irak was op termijn onhoudbaar. Na opheffing van het embargo zou Saddam weer voldoende inkomsten gehad hebben om zijn leger uit te bouwen, eventueel massavernietigingswapens te bouwen enz. Hij zou na een paar jaar echt gevaarlijk geworden zijn (zeker voor Israel, maar ook voor de oliebevoorrading). Daarom was het beter hem uit te schakelen toen hij nog zwak stond. Waarom dan die hele pantomime in de VN-veiligheidsraad? Voor een rechtbank gebruikt een advocaat de argumenten die daar, op die plaats, relevant zijn en (hopelijk) werken.
En ja, Hobbes had natuurlijk gelijk, althans toegepast op de internationale politiek had. Binnenlands mogen we hier dan wel een rechtsstaat hebben, op het internationale toneel gaat het er ruwer aan toe. Wij Europeanen beseffen dat soms onvoldoende, omdat Europese landen onder elkaar op een redelijk beschaafde manier omgaan. Robert Kagan, "Power and Weakness", even op googelen.
De dag dat Ron Paul president van de VS wordt, en de VS een isolationistische politiek gaat voeren, wil ik niet meer in Europa wonen, want dan zijn wij hier op termijn (misschien duurt het nog een paar generaties) een vogel voor de kat. Dan zal Louis Michel als minister van buitenlandse zaken de juiste man zijn op de juiste plaats: om zijn broek te gaan afsteken (figuurlijk dan) bij de ayatollahs in Teheran, in Moskou en in Beijing.
Je kan geen isolationistische politiek voeren terwijl je vijanden een expansionistische politiek voeren. En in het verhaal van "het is allemaal onze eigen schuld" geloof ik niet, is dat trouwens geen overblijfsel van het christelijke schuldbesef, met die erfzonde en zo?
@ Michael
1) Nee, U moet uzelf geen google-account aanschaffen. Gewoon uw eigen naam in het "Username" vakje typen, dat werkt ook. Maar uw naam komt dan wel in het kleurloze zwart te staan, en niet in die meer-opvallende 'liberale' blauwe kleur.
2) Ik ben geen expert in Ron Paul, en ik ga ook niet de moeite doen van daar veel over op te zoeken. Ik heb hem wel een paar keer 'in actie' gezien in debatten. Ik heb hem zelfs eens expliciet 'credence' zien geven (in een interview met een groepje 'extremisten') waarin hij zelfs 'geneigd' was van geloof te kunnen hechten in conspiracy theorieen over 9/11 als een 'complot van de USA regering'. Ik ben dus geneigd van hem niet alleen een 'extremist' te durven noemen, maar zelfs een 'nutcase' (dus iemand die wij vroeger in de Kempen naar 'Geel' plachten te moeten zenden). Merkwaardig dat er een congressional constituency is in Texas die een dergelijk nutcase geval naar het Congress durft te sturen. Maar, er zijn parallelen in de Belgische politiek.....
3) Inderdaad, de perfectie bestaat nergens onder de mensen. Er zijn maar weinig echte 'heiligen' in de mensengeschiedenis geweest, en zelfs bij menselijke monsters als Stalin, Hitler, Saddam+zonen, enz....zou men (met heel veel moeite) ook wel enkele kleine positieve kantjes kunnen ontwaren (misschien te maken met muziek-kennis of dergelijke dingen). Niettemin zou het absurd zijn van geen onderscheid te kunnen gemaakt hebben in alle grote mensenconflicten tussen relatief-goeden en relatief-slechten. Als u geen kwalitatief onderscheid kunt maken tussen, bijvoorbeeld, de geallieerden en de axis (Duitsland/Italie/Turkije/Japan....) tijdens WO-2, of tussen Stalin met het internationale communisme en de 'vrije wereld' in de Koude Oorlog, enz....dan vrees ik dat een gesprek tussen ons beide op een veel elementairder niveau zal moeten gevoerd worden dan ik nu beoog. Zo ook is het volkomen onaanvaardbaar van in het Irak-conflict (dat formeel begonnen is in 1991, niet in 2003!) geen moreel onderscheid te maken (in termen van motivaties en doelstellingen) tussen, enerzijds, het Saddam-regime en, anderzijds, de verwijdering-van-het-Saddam-regime. En als u een serieuse discussie zou willen voeren over "folteren en mensen opsluiten zonder proces" dan zal dat afzonderlijk moeten gebeuren, want met uw simplistische affirmatie daarover is niemand gediend. Tenzij men zich zou willen verliezen in 'details' om de 'big picture' (van een ideologisch beschavingsconflict) niet te willen zien.
4) Inderdaad, u heeft NIET expliciet het verwijt gemaakt van Amerikaanse NONinterventie in Roeanda en (tot nog toe) in Darfour. Maar ik heb ook niet expliciet gezegd dat u dat zou gedaan hebben. In de bredere context van de anti-Amerikaanse media (die u, naar mijn mening, gedeeltelijk parroteert in sommige van uw opmerkingen) gebeurt dat natuurlijk regelmatig. En u maakt zeker een serieuse fout wanneer u meent dat "inkonsekwentie" (m.b.t. humanitaire interventies) noodzakelijk zou betekenn dat men zich "niet zou laten leiden door principes". We waren toch akkoord dat niemand volmaakt goed, noch slecht, zou zijn? Niettemin, maak ik toch een onderscheid tussen iemand die REGELMATIG (maar niet altijd) zijn eigen vinger durft uitsteken om manifest onrecht te beperken of te bestrijden, en iemand anders die dat nooit (of bijna nooit) doet (tenzij misschien met 'mooie' goedkope woorden.
5) Als u mijn opinie over de absurditeit van de "blowback" theorie zou willen horen, dan zult u zelf eerst eens duidelijk moeten formuleren wat u daaronder verstaat. Ze komt immers voor in talloze vormen al naargelang de graad van verdwazing van haar aanhangers en van de nefaste doelstellingen van haar propageerders. Zoniet, weet ik niet waar ik zou moeten beginnen met het wegblazen van absurde propaganda van islamo-fascisten en van verwarde westerse USA-haters.
Ik vind het een beetje vreemd dat Ron Paul verweten wordt "oogkleppen" op te hebben. Hij is net diegene die m.i. overduidelijk de nagel op de kop slaat, en zegt de keizer geen kleren aan heeft: de kern van zijn standpunt is dat de oorlog in Irak slecht is, en de steun aan dictaturen in KSA en Pakistan.
Iemand die zegt dat de oorlog in Irak een totale mislukking is? Iemand die zegt dat steun aan dictaturen door de VS niet goed is? Zelfs vanuit niet-ideologische principes lijkt me dit vrij evident.
Paul wil voornamelijk steun aan dictaturen stopzetten, en roekeloze buitenlandse militaire fiasco's beëindigen. Ook al zou hij anarchokapitalist zijn, hij zou nog steeds voorstander zijn van geweld in geval van bedreiging en misschien dan zelfs van een staand leger (iets wat bij de stichting van de VS niet bestond, dus zo onrealistisch is de afwezigheid van een staand leger niet, maar dat is een militaire veiligheidsdiscussie).
Wat bovendien niet mag vergeten worden is dat Ron Paul één van de weinige kandidaten is die de precaire Amerikaanse financiële situatie hekelt: de hoge schuldgraad van burgers en overheid, het feit dat die schulden aan de gevaarlijke Communistische Regering van China moeten worden betaald en de hoge vlucht die de Amerikaanse welvaartstaat heeft genomen over de laatste jaren onder Bush. Hij verdient veel respect.
@ Luv Van Braekel
Mr. neocon zelf, Paul Wolfowitz, is het met Ron Paul eens. Net als voormalig CIA-man, midden-Oosten Michael Scheuer (Luister hier...
http://www.antiwar.com/blog/2007/05/19/former-head-of-cias-osama-unit-backs-up-rep-ron-paul/
En ook Osama Bin Laden ia het met Ron Paul eens.
Paul stelt alleen dat met een ander buitenlandbeleid er minder blowback zal zijn. Paul stelt niet dat het de schuld van de VS is. Hij vindt dat elke daad vergeld mag worden. Een aanval mag vergeld worden. Paul onderkent wel het gevaar van islamofascisme, alleen hij wil dat de VS voor zichzelf gaat zorgen. Europa en Israel moeten zich gewoon zelf gaan redden zonder de VS.
De Irak-oorlog is gestart obv de verkeerde - en leugenachtige - informatie. Dat hij daar tegen ingaat maak hem moedig. Er sterven dagelijks mensen obv die verkeerde informatie.
Belangrijker nog: hij staat aan de juiste kant van de geschiedenis. Ik voeg me graag bij hem.
Vr. Gr.
Jimmy
"Moesten de VS geluisterd hebben naar de grieven van Al Qaeda en zich geschikt hebben naar hun wensen?"
-Nee natuurlijk niet, het gaat erom dat je beseft dat een bepaald buitenlands beleid bepaalde gevolgen heeft, en een ander buitenlands beleid andere gevolgen. Ron Paul pleit voor een buitenlands beleid dat géén gigantische haat creëert tegenover Amerika (en de VS miljarden dollars kost), en dus geen voedingsbodem kan vormen voor religieuze fanatici à la Bin Laden.
Als je in een wespennest begint te porren stijgt de kans ook dat je gestoken wordt. Het is dan nog altijd de wesp die jou steekt, en dan mag en moet je die nog altijd doodkloppen, maar het blijft onverstandig om in een wespennest te porren.
"de VS steunen totalitaire regimes in Pakistan en Saoedi-Arabië. Dat is nodig voor de stabiliteit in de regio, om de oliebevoorrading veilig te stellen, en het is de weg van het minste kwaad."
-Me dunkt dat de oliebevoorrading in Irak althans er niet op vooruit is gegaan, en de stabiliteit nog veel minder. Totalitaire regimes zijn trouwens de minst stabiele regimes die er bestaan, dus ik snap niet waar de logica vandaan komt dat je die moet steunen om de stabiliteit te bewaren. Een ander gevolg van dat steunen is natuurlijk dat je opnieuw blowback krijgt; zou jij het leuk vinden als pakweg Frankrijk 'steun' gaat verlenen aan de PS om de 'stabiliteit' in België en de Franse belangen te vrijwaren? Denk je dat Vlaamse extremisten daardoor méér, of minder aanhang zullen verwerven?
"wat zou jij doen als je in de schoenen van de president stond?"
-als VS-burgers gegijzeld worden door een land waar ik jaren daarvoor een coup heb gesteund om de verkozen president omver te werpen, dan zou ik in het vervolg wel twee keer nadenken voordat ik mij nog eens met "regime change" ga bezig houden.
Irak is trouwens jarenlang de bondgenoot geweest van de VS; natuurlijk was Saddam geen lieverdje, maar hij is wel mee in het zadel gehouden door de VS zelf. Dat is nu juist mijn stelling; in de economie veroorzaakt de ene interventie (bedoeld om probleem A op te lossen) probleem B, waar dan interventie B voor wordt ontworpen die probleem C creëert, etc. Idem dito voor de internationale politiek.
Hobbes had geen gelijk; of mensen zich tegenover elkaar als wolven gedragen of niet is een keuze, geen noodzakelijkheid. Als iedereen "zijn belangen" gaat verdedigen komen we natuurlijk wel in Hobbesiaanse situaties waar het recht van de sterkste geld; de vakbonden verdedigen hun belangen tov de Poolse arbeiders en de werkgevers, de Waalse PS verdedigt zijn belangen tov de Vlamingen. Geen gezever over Grondwettelijkheid van B-H-V, of onevenredige vertegenwoordiging in het parlement, of miljardenstromen, of wat dan ook; zij hebben gewonnen, zij zijn sterker; live with it. Gaan we daarmee echt beter af zijn?
"Je kan geen isolationistische politiek voeren terwijl je vijanden een expansionistische politiek voeren. En in het verhaal van "het is allemaal onze eigen schuld" geloof ik niet"
-Nee, nogmaals, hij zegt niet dat het "de schuld" van Amerika; 9/11 was de schuld van de terroristen. Punt. Hij zegt dat een bepaald beleid er wel toe bijdraagt dat zo'n mensen zo'n dingen gaan doen, en er voldoende steun voor vinden. Dat is gewoon een kwestie van basis mensenkennis en realisme. Die vijanden zitten trouwens nog steeds ergens tussen Afghanistan en Pakistan; niét in Irak.
"Ik ben geen expert in Ron Paul, en ik ga ook niet de moeite doen van daar veel over op te zoeken."
-dan zou het u misschien sieren om hem geen "etiketten" op te plakken die u niet kan onderbouwen? Ik heb dat filmpje van dat interview òòk gezien, en de makers ervan hebben hun uiterste best gedaan om dat zo te doen lijken ja, maar hij heeft enkel gezegd dat hij dacht dat het 9/11 onderzoek niet goed gebeurd was.
"Niettemin zou het absurd zijn van geen onderscheid te kunnen gemaakt hebben in alle grote mensenconflicten tussen relatief-goeden en relatief-slechten."
-Natuurlijk, er zijn inderdaad relatief-goeden en relatief-slechten, maar dat betekent dat zelfs die relatief-goeden in bepaalde situaties slechte dingen kunnen doen, en die relatief-slechten goede dingen (of dat ze alletwee goede of alletwee slechte dingen doen). Dus we moeten elke situatie kritisch bekijken, en niet gewoon afgaan op de vraag wié het doet om te bepalen of de actie gerechtvaardigd is of niet. Anti-Amerikanisme is even hersenloos als pro-Amerikanisme (in de zin van "alles wat Amerika doet is goed/slecht").
Ja, er is een moreel onderscheid tussen "het Saddam regime" enerzijds en "de verwijdering van het Saddam regime" anderzijds, maar ik ga er van uit dat dat niet de enige relevante vraagstukken zijn waar u rekening mee houdt om de rechtvaardigheid van die oorlog te beoordelen?
"een ideologisch beschavingsconflict"
-dat conflict is een conflict voor intellectuelen; de massa van de wereldbevolking wil (gelukkig maar) gewoon zijn of haar leven leiden, en stort zich niet in gewelddadige avonturen zonder grondige reden ofte "voedingsbodem". Als iedereen welvarend en gelukkig is hebben extremisten veel minder weerklank.
"Als u mijn opinie over de absurditeit van de "blowback" theorie zou willen horen, dan zult u zelf eerst eens duidelijk moeten formuleren wat u daaronder verstaat."
-Dat het interfereren in de binnenlandse politiek van een ander land om daar substantiële veranderingen teweeg te brengen, in dat land een aversie tegen het andere land creëert die op zijn beurt een significante bijdrage kan leveren aan latere acties van agressie tegen dat land.
Simpel gezegd; als je je bemoeit met andermans zaken kan je daar vroeg of laat de onaangename gevolgen wel eens van dragen. Is dat nu zo absurd?
"als VS-burgers gegijzeld worden door een land waar ik jaren daarvoor een coup heb gesteund om de verkozen president omver te werpen, dan zou ik in het vervolg wel twee keer nadenken voordat ik mij nog eens met "regime change" ga bezig houden."
Mossadeq had de buitenlandse oliemaatschappijen in Iran genationaliseerd. Is nationalisering geen diefstal? Rechtvaardigt dat niet een tegenreactie? Is dat geen oorlogsdaad? Valt "covert action" om het staatshoofd te elimineren niet te verkiezen boven openlijke militaire actie?
Het is en was de verdomde plicht van Amerikaanse presidenten tegenover hun burgers om te werken aan 'regime change' in landen die via nationaliseringen aanzienlijke eigendommen van Amerikanen gestolen hebben: Castro in Cuba, en Mossadeq in Iran.
De AIOC was geen eigendom van de Amerikanen, noch van de Amerikaanse overheid, maar was (oorspronkelijk) een Brits bedrijf dat die olie-concessies bovendien op een vrij on-libertarische manier had verkregen, en werd trouwens gedeeltelijk genationaliseerd door de Britse overheid. Bovendien zie ik niet in waarom de diefstal van bedrijfseigendommen vergolden moet worden op kosten van belastingbetalers (dat is òòk diefstal). Ik denk dus niet dat je hier - vanuit libertarische principes - van een gerechtvaardigde actie kan spreken. Bovendien deden de Amerikanen het pas nadat de Britten hen er van hadden overtuigd dat Mossadegh een communist aan het worden was; daarom zijn de Amerikanen toen meegegaan, niet om de Britten te helpen nadat die waren 'bestolen'.
Buiten anarchisten vinden trouwens de meeste mensen dat de overheid het recht heeft om eigendommen te confisqueren onder de noemer van belastingen, dus ik zie niet in waarom de Cubaanse of de Iraanse overheid dat recht dan niet zouden hebben.
"Bovendien zie ik niet in waarom de diefstal van bedrijfseigendommen vergolden moet worden op kosten van belastingbetalers"
Of het om bedrijfseigendommen gaat of om eigendommen van privé-personen, maakt voor mij geen verschil. Eigendom blijft eigendom, en of de eigenaar een natuurlijke persoon is dan wel een rechtspersoon, maakt fundamenteel geen verschil.
Als er een dief bij jou inbreekt en zaken ontvreemdt, dan wordt de hele politieprocedure en rechtsgang ook door de belastingbetaler gefinancierd, omdat diefstal nu eenmaal geen puur burgerlijk misdrijf is, maar in het strafrecht staat. Zelfs (en zelfs bij uitstek) voor libertariërs is de bescherming van eigendom, zowel tegen interne als externe bedreigingen, een essentiële functie van de staat.
"Of het om bedrijfseigendommen gaat of om eigendommen van privé-personen, maakt voor mij geen verschil.[...] Als er een dief bij jou inbreekt en zaken ontvreemdt, dan wordt de hele politieprocedure en rechtsgang ook door de belastingbetaler gefinancierd, omdat diefstal nu eenmaal geen puur burgerlijk misdrijf is, maar in het strafrecht staat."
Klopt, maar ofwel beschouw je de nationalisaties door de Iraanse overheid als diefstal, maar dan ook de belastingen die door de Amerikanen geheven werden ter financiering van die coup; en "two wrongs don't make a right", ofwel erken je dat een staat het recht heeft om dmv constitutionele procedures eigendom te confisqueren; en dan heeft een staat inderdaad het recht om dmv politie (door belastingen gefinancierd) op te treden tegen diefstal, maar dan heeft ook de Iraanse staat het recht om eigendom te confisqueren; die nationalisatie is door het Iraanse parlement goedgekeurd.
Los daarvan blijft het feit bestaan dat de CIA niet gedaan heeft wat ze deed om 'diefstal' te vergelden, maar omwille van geopolitieke belangen door een vermeend communistisch gevaar;
In March 2000, then-Secretary of State Madeleine Albright stated her regret that Mossadegh was ousted: "The Eisenhower administration believed its actions were justified for strategic reasons. But the coup was clearly a setback for Iran's political development and it is easy to see now why many Iranians continue to resent this intervention by America."
@ Pieter Cleppe
1) OK, Paul zegt dat de oorlog in Irak "slecht" is. How convenient! Wat betekent dat? De oorlog tegen het Saddam regime was over in 6 weken. Dus over welke "oorlog" heeft u (en Paul) het. We zitten vandaag in 2007, niet in 2002 toen de beslissingen daarover gemaakt werden in het VS parlement en regering, noch in 1998 toen het VS parlement (met overgrote meerderheid) de expliciete doelstelling formuleerde dat regime change in Irak noodzakelijk was geworden.
De relevente vraag is of Paul (en u) wel beseffen wat de natuur is VANDAAG van de "Irak oorlog". Wie voert er "oorlog" vandaag in Irak? Er hebben daar drie algemene verkiezingen plaats gehad, en er bestaat nu een (redelijke) constitutie, een parlement en een regering. Er zijn allerlei sunni jihadisten naar toe getrokken om 'democratie' te beletten in een Arabisch land, en de ayathollahs in Teheran proberen een shiiete vazal staat te bekomen in het zuiden.
Als de positie van Paul NU - zijn positie in 1998 is totaal irrelevant om te bepalen wat men vandaag moet beslissen te doen - is van gewoon te gaan lopen, dan moet men de konsekwenties daarvan onder ogen durven nemen. Een dramatische versterking van Iran in de regio, de onvermijdelijke beslissing van Saudi Arabia van de nuclaire toer op te gaan (via Pakistaanse sunni hulp) want op het westen kan men dus toch niet rekenen (en op de niet-bestaande 'international community' noch minder), het einde waarschijnlijk van Koerdische zelfdeterminatie, zonder enige twijfel het einde van sunni en shia 'moderate' krachten in Irak, een 'burgeroorlog' en waarschijnlijk een nieuwe Iraakse 'holocaust' (niet de eerste), de vlucht van de resterende christenen in Irak, enz.... Tegelijkertijd moet men zich geen enkele illusie maken dat de 'long war' tegen het westen zou stoppen. Integendeel, zwakheid tegenover totalitairen leidt altijd tot meer onredelijk gedrag. Men kan natuurlijk gelijk Ron Paul weigeren van de geschiedenisles daaromtrent te willen leren of zien.
Het is geen onredelijke houding (voor Amerikanen ten minste) van te argumenteren dat Amerikanen geen permante offers moeten blijven brengen om anderen te helpen, maar het is wel onredelijk (want stekeblind) van VANDAAG te argumenteren dat weglopen ook niet "slecht" zou zijn.
Een redelijke houding, voor Amerikanen, is om vandaag te debateren over de concrete vormen die de Amerikaanse militaire posture moet aannemen in en rond Irak. Gewoon weglopen is onredelijk, in de huidige geopolitieke situatie, en gewoon destructieve kritiek geven op gedane beslissingen (in combinatie met amnesie en conveniente revisie van de geschiedenis van de 1990's) is ook onredelijk. Natuurlijk in een 'redelijke wereld' zouden andere Arabieren en moslems een positieve rol willen spelen in Irak, en zou de rest van de wereld (via de VN) ook een CONCRETE inspanning willen doen om de Irakezen te willen helpen (in plaats daarvan is de VN gaan lopen na 1 bom op hun hoofdkwartier), maar de wereld is niet 'redelijk'.
2) Wat bedoelt u concreet met "steun geven aan dictaturen is niet goed"? Bedoelt u het feit dat in de 1990's Frankrijk Saddam direct steunde in het ondermijnen van de wapenstilstandsakkoorden van 1991 en in directe contraventie van 16 (?) VN resoluties? Bedoelt u dat Duitsland al vele jaren op grote schaal handel drijft met Iran, ondanks al de pogingen van anderen om Iran te dwingen van zich aan zijn IAEA verplichtingen te houden? Als men een mockery maakt van serieuse 'economische sancties', wat alternatief gaat er dan nog over blijven om een nucleaire theocratie te beletten? Maar kom achteraf niet vertellen dat men het Iraanse ekwivalent van Mein Kampf (i.e. de doelstellingen van het regime) niet gelezen had.
3) Het is goed van te horen dat Paul "in geval van bedreiging voorstander van geweld" ZOU zijn. Het is niet goed dat hij de bestaande bedreigingen zelfs niet kan zien, want hij wil ze niet zien.
4) Ik ga akkoord met Paul dat de Amerikaanse welvaartstaat een te "hoge vlucht" heeft genomen onder Bush. Maar ik maak me weinig zorgen over het feit dat al die "schulden" aan dat gevaarlijke commmunistische regime moeten betaald worden. Als de Chinese communisten zulke slechte beleggingen maken dan is dat hun probleem, en vooral voor hun eigen povere consumenten. En als ze terugbetaling zullen eisen dan zal er ook een einde komen aan hun 'mercantilistisch' beleid en zullen ze de wisselkoers niet langer meer kunnen manipuleren.
@Marc H:
1) Paul geeft de juiste kritiek op een oorlog die nog altijd bezig is, wat Bush daarover ook verklaart in het Congres.
De VS zitten nu in het moeras. Wat mij betreft moeten ze er uit, al vind ik dat dit inderdaad met omzichtigheid en gradueel moet gebeuren. Maar het doel moet duidelijk zijn: eruit.
Moreel valt er wel een case te maken om een vrij Koerdistan militair te blijven steunen, of andere vrije landen, zoals Georgië.
2) Handel drijven met China of Irak is niet hetzelfde als die dictaturen steunen. Handel drijven is goed, zo corrumpeer je hen. Het succes van de handel met China is duidelijk. Het falen van economische sancties tov Irak en Cuba is ook duidelijk. Ik geef toe dat er een grijze zone is (bv. wapenhandel), maar men kan perfect de boevenregeringen van China, Rusland, Venezuela en Cuba kapitelen en tegelijk handel met de burgers uit die landen toelaten.
3) Je kunt zo in alles een bedreiging zien. Het stopt ergens. Saddam was voor de VS geen bedreiging. Hij wilde olie verkopen, en zijn regime was dus voor corruptie vatbaar (itt Noord-Korea?). Het is makkelijk om te zeggen dat alle dictators weg moeten. Realistisch is dit niet. De weg van de handel heeft aangetoond dat dit een veel duurzamer oplossing is, terwijl de weg van het militair conflict keer op keer een mislukking blijkt in die landen waar steeds een dictatuur heeft bestaan (dus niet in het geval van WOI en II).
4) Dat is wat de Chinese regering doet: de munt kunstmatig in het voordeel van de lobbyende bedrijven houden, ten nadele van de consumenten in China. Maar voor de VS is het niet goed dat ze schulden maken. Of dat nu aan China of iemand anders is, is inderdaad niet zo relevant.
In verband met de vraag of de VS hun troepen naar Koerdistan moeten zenden, is Cato Institute kritisch. Met een nederig, minimaal en doordacht buitenlands beleid is niets verkeerd. Laat de revolutie maar door de economische wereld gebeuren.
http://www.cato.org/pub_display.php?pub_id=8239
"Though American troops in Kurdistan would not be under incessant attack as they have been elsewhere in Iraq, retaining military bases there is a bad idea. Any long-term U.S. military presence anywhere in Iraq is likely to inflame passions among Arabs and other Muslims who believe that the United States plays an imperial role in their region and is determined to perpetuate the occupation of Iraq. Maintaining even a limited number of bases in the Kurdish north could validate that allegation and further damage America's standing in the Muslim world. Indeed, Arabs would likely regard Kurdistan as "another Israel" -- a second alien U.S. client state in their region."
@ Pieter Cleppe
1) Over Ron Paul zijn we dus niet akkoord. Hij geeft inderdaad "kritiek", maar niet de juiste. Hij parroteert zelfs geloof in de smokescreen dat islamofascisten aan het westen voorhouden omtrent hun motivaties. Naiever kan niet.
Nee, het doel moet NIET zijn "eruit" (dat moeras). Het doel moet zijn van de opkomst van het islamofascisme te kunnen bezweren en van de 'long war' uiteindelijk te winnen. Die 'war' is geen amerikaanse (noch westerse) 'keuze'. Zij wordt het westen opgedrongen, er is dus geen keuze. Over de strategie en taktieken kan en moet gepraat worden, maar zeker niet met het 'justifieren' van terrorisme (of het parroteren van jihadi 'redeneringen' gelijk Paul doet). Kopindegronderij is geen strategie.
Over steun aan Koerdistan en Georgie zijn we akkoord. Echter, ik maak me geen illusies wat een koindegrond libertarier gelijk Ron Paul daarover denkt, en de Koerden en Georgiers waarschijnlijk ook niet.
2) Ik ben in principe voor vrijhandel, maar het is illusoir van te denken dat de politiek niet altijd zou primeren in de wereld.
Wat bedoelt u met "het succes van de handel met China is duidelijk?" . Op korte termijn in economische zin, jazeker. Op lange termijn helemaal niet. Rijke totalitairen zijn veel gevaarlijker dan arme. De 'partij' legitimiseert zich niet langer door een 'Europese' (marxistische) ideologie, maar door 'brood en spelen'. Het volgende stadium zal zijn 'nationalisme en trots'. Na de jongste constitutie wijziging in China wordt oorlog met Taiwan zelfs 'opgedragen'. De 30 miljoen 'vrije' Taiwanezen gaan zich zeker niet kunnen verlaten op Libertariers gelijk Paul, noch op handeldrijvende Europeanen. Als Japan vandaag zijn pacifistische constitutie probeert te veranderen en ook de nucleaire toer begint op te gaan, dan is het precies omwille van allerlei concrete acties (van het Politbureau) die een directe resultante zijn van dat "succes van de handel met China".
3) Ja, men zou in alles een bedreiging kunnen zien, maar er zijn er ook die nooit een bedreiging willen zien (met katastrofale gevolgen). Het is nu vandaag heel gemakkelijk van te zeggen dat het Saddam Baath regime geen "bedreiging" vormde. Maar dat werd uitvoerig bediscussieerd over meer dan een dekade in de 1990's, met zelfs de 'liberals' in power in de USA. Al de pro en contra argumenten kunnen hier niet in enkele paragrafen terug uit de doeken worden gedaan, maar de resultante was: de 'regime change' declaratie van het Congress in 1998. Gewoon vandaag affirmeren dat Saddam stelde geen "bedreiging" is een pure vorm van amnesie en kopindegronderij.
Wie zou er "gemakkelijk" zeggen dat "alle dictators weg moeten"? Zelfs Bush zegt zoiets niet. Trouwens het is een beetje contradictorisch van met de 'blanket' klacht af te komen van "steun aan dictaturen" en tegelijkertijd beweren dat men een beleid zou volgen van "alle dictaturen moeten weg". Zo simpel is de wereld niet, en er moeten inderdaad intellectuele 'discriminaties' gemaakt worden.
Er zijn ook talrijke voorbeelden van gevallen waar "militaire avonturen" helemaal niet op een mislukking zijn uitgedraaid (zelfs in landen waar altijd 'dictaturen' hadden bestaan). Japan is misschien het beste (grootste) voorbeeld, maar er zijn er andere. Trouwens 'democratie' in het westen zelf is er ook enkel kunnen komen na talloze militaire "avonturen". En extreme vormen van libertarisme zijn een duidelijke indicatie dat democratie er terug op de teruggang is (want geen verweerkracht meer heeft).
4) Akkoord, het is niet goed voor de VS dat ze TE VEEL schulden maken. Maar, de criteria om die "goed" en die "te veel" te kunnen beoordelen zijn een groot onderwerp. En de rest van de wereld heeft er alle voordeel bij van te kunnen investeren in de VS (hetgeen amerikaanse schulden vereist).
5) Revoluties komen nooit van de "economische wereld" (waarmee u waarschijnlijk "zakenmensen" bedoelt). Dat is een 'libertarische' illusie. De economische wereld is altijd geneigd van 'to suck up to power', any power.
1) Er is een intellectuele oorlog met de radicale Islam, weliswaar aangevuld met terroristische aanslagen. Terroristische aanslagen voorkom je echter niet met oorlog en een leger, wel met veiligheidsdiensten en politie.
Irak kun je geen succes noemen, tenzij je inderdaad de "kop in de grond et après nous le déluge" - strategie toepast. Eén van de grootste fouten die men nu kan maken, is denken dat het niet nog erger kan. Totale destabilisatie is er mogelijk, en nu al is zeker dat tientallen jaren verloren zijn gegaan, in vergelijking met wanneer men het embargo tegen Saddam had laten varen.
Ik ben ervan overtuigd dat de oorlog het terrorisme heeft versterkt, niet verminderd. Terrorisme ontstaat vanuit een intellectuele strijd die verloren wordt. Nochtans ben ik optimistisch, en geloof ik dat experimenten zoals in Dubai een bijzonder grote kracht hebben.
(Gaandeweg) uit Irak dus, dat lijkt mij realistisch, en steun aan vrije delen van het Midden-Oosten: Israel, Dubai, Koerdistan, de Iraanse liberale bevolking, ... Maar houd in gedachten dat inmenging grote risico's is, en dat is waar libertariërs net zo juist in zijn, en net allesbehalve naïef, want ze verwijzen gewoon naar de geschiedenis waar ze keer op keer gelijk halen.
2) Ik ben bijzonder argwanend ten opzichte van de Chinese regering, maar er zijn effectief enorme succes behaald met de opening naar China toe, met dank aan Nixon (?). Wel akkoord dat een rijke dictatuur gevaarlijker is dan een arme, maar moeten we daarom landen verhinderen om rijk te worden? Vrije landen zoals Taiwan en Hong Kong verdedigen tegen dictaturen is volgens mij moreel te verdedigen, maar inderdaad zijn er libertariërs die daaraan twijfelen.
3) Japan had al een rechtstatelijke traditie voordien, en de geschiedenis van Japan is hoegenaamd niet te vergelijken met die van een ontwikkelingsland als China. De rechtstatelijke democratie in het Westen is er gekomen door juridische concurrentie, en het feit dat een groot militair apparaat veel minder geostrategische noodzaak was dan in continentale blokken zoals Rusland en China.
4) De wereld heeft geen voordeel bij grote Amerikaanse schulden. Dit noopt de VS tot hogere belastingen, en dus minder welvaartscreatie, met minder opportuniteiten voor Amerikanen en vreemdelingen tot gevolg.
5) Ooit al gehoord van internet? Los van de militaire oorsprong is dit door de economische wereld ontwikkeld tot een mirakel dat het politieke circus opjaagt op velerlei vlak.
@ P.(ieter) C.(leppe)
1) Ik vrees dat u in sommige opzichtingen wel erg PC zijt. De strijd met het radikale islamisme is helemaal geen "intellectuele oorlog", maar een heel concrete oorlog, die op talrijke verschillende plaatsen in de wereld gaande is, en grotendeels met proxies van schurkenregimes gevoerd wordt. Vandaag laait die weer eens op in Lebanon, morgen in Pakistaans Waziristan, en overmorgen...who knows. Maar de constante is een onophoudende strijd om regimes in de moslemwereld en daarbuiten te 'controleren' en over economische en (dus op termijn over militaire) middelen te komen te beschikken. "Intellectuele oorlog" of competitie is wel het allerlaatste dat moslemauthoriteiten (zowel 'moderate' als radikale authoriteiten, en zowel sociale als 'religieuse' en politieke authoriteiten) beogen. De idee van zich in een "intellectuele oorlog" te bevinden is puur westers en naief. Zelfs de doorsnee a-politieke en 'moderate' moslem denkt zoiets niet, en de radikale zeker niet.
Over de noodzaak voor "politie en veiligheidsdiensten" zijn we natuurlijk akkoord. Over de prospectieve nefaste gevolgen van NU 'weglopen' niet. U negeert die gewoon.
Natuurlijk zijn er altijd grote risicos verbonden aan "inmenging", en die zijn er eveneens bij "isolationisme". Maar, het is beter van een manifeste (self-declared) vijand aan te pakken wanner hij nog relatief-zwak is, dan wanneer hij sterker is. Tenminste als men de lessen van de geschiedenis, van de 1990's 'vacation of history', en van 9/11 wil leren. 'Te laat' kan zelfs fataal worden.
2) Libertariers die zelfs hun eigen belangen niet militair willen verdedigen, zullen ZEKER nooit bereid gevonden worden van andere verre 'vrije landen' te helpen verdedigen tegen dictaturen en totalitairen. Libertarisch isolationisme is een vorm van kopindegronderij die op termijn vrijheid ondermijnt. Globalisme gebaseerd op 'linkse' westerse perverse zelfhaat doet hetzelfde, maar op een andere manier. Beide vormen van kopindegronderij versterken totalitaire 'onvrije' krachten in de wereld.
3) Op het einde van de Middeleeuwen waren er in Europa minstens 500 soorten van 'politieke jurisdicties'. Vandaag zijn er veel minder. De vorming van sterke 'effectieve' natie-staten, en van een "rechtstatelijke' democratie" in sommige landen waar men van serieuse 'fundamentele individuele rechten' kan spreken, is er zeker NIET gekomen via "jurdische concurrentie". Dat is een ongelooflijke illusie, die enkel kon gevoed worden in westerse geesten door de naoorlogse Pax Americana in West-Europa (die nu waarschijnlijk afgelopen is).
Integendeel, de opkomst van een "rechtstatelijke traditie" in sommige staten is er enkel kunnen komen via talloze militaire "avonturen" en onnoemlijk veel menselijk leed. Ik raad u aan van grote historici te lezen als Huizinga, of het laatste boek van de Frans-Amerikaanse historicus Jacques Barzun (From Dawn to Decadence, 1500 to the present, 500 Years of Western Cultural Life, HarperCollins 2000). De opkomst van sterke zogenaamde 'pacifistische' en van libertarische bewegingen is een duidelijke indicatie dat die "rechtstatelijke traditie" slechts tijdelijk werd bekomen, en niet echt 'verworven', want onvoldoende verweerkracht heeft.
4) Ik ben niet voor "Amerikaanse schulden".
5) Ja, ik heb van het internet gehoord. Alles wordt door de "economische wereld" ontwikkeld, in de enge specifieke zin dat 'alles door mensen wordt ontwikkeld'. Het internet slaagt er zowel in van politiekers "op te jagen" als door politiekers gebruikt en misbruikt te worden. Dit heeft niets te maken met de manifeste realiteit dat zakenmensen doorgaans geen vrienden van de vrije markt zijn en normaal zullen proberen van "to suck up to power, any power".
Het is een libertarische illusie te denken dat het internet intolerante geesten tolerant zou kunnen maken, of dat het totalitaire regimes zou kunnen ondermijnen. In de eeuwige strijd tussen goed en kwaad, gaat het internet even 'neutraal' zijn als een geweer of een atoombom.
@Marc Huybrechts: ik respecteer uw mening, en denk dat we best kunnen overeenkomen dat we niet met elkaar over alles akkoord zijn.
- Ik vind alvast dat uw bewering dat we in "oorlog" zijn met "het Radicale Islamisme" heel ongenuanceerd (en het kan me werkelijk gestolen worden of dit politiek correct is of niet). Ik vind ook dat u blind bent voor het feit dat deze woordenspielerei gewoon een klassieke truuk is van de Amerikaanse overheid om haar macht uit te breiden. Voor de rest mag er ferm opgetreden worden tegen terroristen, maar volgens de regels van het spel, en dit houdt m.i. alleszins geen uitzonderingsrecht of preventieve oorlogen in.
- Uw visie van het libertarisme (klassiek liberalisme) lijkt me wel nogal beperkt. Deze ideologie is vrij breed en heeft ook zelfs voorstanders van bv. de oorlog in Irak in haar rangen. Libertariërs zijn eenvoudigweg radicale verdedigers van de rechten van het individu, en dit kan dus heel verschillende beleidsimplicaties hebben, die niet zomaar eenvoudig tot "isolationisme" zijn terug te brengen.
- Over de Middeleeuwen en het ontstaan van ons rechtstatelijk systeem baseer ik mijn claim vooral op het boek van Harold Berman, "Law and Revolution", voor wat het waard is. De natiestaten als beschermer van individuele rechten? Louis XIV? Alva? ???
"The resulting “competition and cooperation of rival limited jurisdictions,” as Berman puts it, provided the necessary ideological and institutional foundations for the supremacy of law and the development of Western freedoms"
http://www.acton.org/publicat/m_and_m/new/article.php?article=20#ftntref22
@ Pieter Cleppe
1) Ik respecteer uw 'recht' op eigen mening ook, wat niet hetzelfde is als zeggen dat ieder van al uw verschillende meningen "respect" zou verdienen. Neem nu een extreem voorbeeld, waar u schreef "zo onrealistisch is de afwezigheid van een staand leger niet". Hoe kan men een dergelijke algemene affirmatie "respecteren"? U verwijt mij van "ongenuanceerd" te denken, maar dit voorbeeldje is toch een prachtvoorbeeld van "ongenuanceerd zijn". Een sofist zou natuurlijk kunnen zeggen dat Luxemburg en Belgie vandaag geen ECHT leger nodig hebben. En dat is waar, maar dat is enkel waar OMDAT er voorlopig noch een paar echte NATO legers bestaan, die Europa (en dus ook Belgie en Luxemburg) echt beschermen. Het hangt er dus van af over welk leger u het heeft. Maar een "noodzakelijk" leger is er wel degelijk. Trouwens als u nu eens heel even eerlijk wil blijven dan beseft u ook wel dat als er geen Amerikaans leger zou bestaan hebben in mijn jeugd, dan zou er vandaag ook geen vrij en relatief-'democratisch' Belgie en Luxemburg bestaan, en dan zouden er waarschijnlijk 2 halve Europas naast mekaar bestaan: een Soviet Europa en een soort nazi-Europa. Denkt u nu echt dat de menselijke natuur plotseling veranderd zou zijn in 1989 bij de ineenstorting van het laatste soviet regime? Vereist het werkelijk zo een grote inspanning van zich te kunnen indenken wat er zonder een effectieve NATO overmorgen zou gebeuren in Tallin, Sarajevo, Kiev, Praag, Athene, enz...en dat dat geen verdere konsekwenties zou hebben voor Belgie en Luxemburg? Over de rest van de wereld zullen we maar niet beginnen wegens tijds- en plaatsgebrek.
2) U meent dat de uitdrukking "oorlog met het radikale islamisme" ongenuanceerd zou zijn. Tja, men kan ook niet alles neerschrijven in een paar paragrafen. Maar, als de vijand zegt dat hij in "oorlog" is met u, dan is het best van hem te geloven. En als u zou denken (tesamen met de naief-linkse perverse zelfhatende orthodoxie) dat er geen "vijand" zou bestaan (uitgezonderd voor hen, natuurlijk, echte of vermeende 'rechtse' en/of 'nationalistische' westerlingen), tja dan zijn we natuurlijk uitgepraat.
Moet ik de vijand, i.e. het "radikale islamisme", beschrijven? Ik zou zeggen lees Egyptische kranten, lees de onderwijs curricula in Saudi Arabia en in een groot deel van Pakistan, ga luisteren naar de 'gebedsstonden' elke vrijdagavond waar potentaten van het theocratisch regime wekelijkse mantras van 'death-to-the-Great Satan' (and the little ones also, af en toe) staan te herhalen voor grote massas, enz.... Lees de 'geheime' rapporten van diplomaten en veiligheidsdiensten over de wisselende (al naar gelang wisselend eigenbelang) 'samenwerking' van zogenaamd 'seculiere' politieke leiders in de moslemwereld met het jihadisme. Luister naar wat imams in het westen vertellen, en wat 'onafhankelijke' opiniepeilingen over moslemopinies vertellen, enz.. enz...
Als u dat allemaal zou willen doen, dan zou het toch duidelijk moeten zijn dat het crescendo van 'terreurdaden' over grote delen van de wereld niet zo maar toevallig is. Wat doet een libertarische isolationistische President dan, wanneer bijvoorbeeld Lebanon, de Filippijnen, Ethiopia, enz...concrete hulp vragen tegen die jihadi 'onslaught'. Geeft u logistieke en andere militaire hulp, of niet? Of stelt u de "oorlog" nog wat langer uit tot de vijand machtiger is?
En wat doet een Libertarische VS President in reactie op de ketting van terreurdaden tegen de VS direct, rond de wereld, en in de VS zelf (met culminatie in 9/11). Doen alsof het een politieprobleem zou zijn van gewone criminaliteit?
Nogmaals de oorlog met het radikale islamisme is geen keuze, maar werd herhaaldelijk verklaard door het radikale islamisme zelf. Het duurt nog wel even voor de meeste dekadente westerlingen het onder ogen durven nemen.
3) Ik denk dat er geen enkele oorlog in de mensengeschiedenis gevoerd werd zonder wat u noemt "uitzonderingsrecht". De illusie dat zoiets mogelijk zou zijn kan enkel in de geesten van salongeneraals opkomen die nog door anderen effectief worden beschermd, en die zelf nog niet moeten vechten. En een "preventieve" oorlog is het gezond verstand zelve voor degenen die de oorlog altijd moeten vechten. Dat wil zeggen voor degenen die historisch bewijzen dat ze nog voor vrijheid willen vechten. Degenen die denken dat 'vrijheid' een natuurlijke staat of onderdeel van 'la condition humaine' zou zijn, die zien dat natuurlijk anders. En daar ligt misschien het sterkste argument voor Amerikaanse isolationisten om naieve pacifisten en isolationisten elders (in Europa en Oost Azie) aan hun lot over te laten, met het argument van "wie niet horen wil, moet voelen". Maar, daartegenover staat dat de (grotere) oorlog, die op lange termijn toch zal komen, dan veel erger - misschien zelfs fataal - zal zijn. De generatie van mijn ouders heeft dat met grote schade en schande moeten leren, maar mijn generatie (en zeker de uwe) is dat weer grotendeels vergeten.
4) U leest te vlug. Ik schreef dat de rechtsstaat en effectieve individuele mensenrechten slechts gerealiseerd konden worden in SOMMIGE natiestaten. Dus niet daarbuiten zonder natiestaten (in een soort feodalisme), en zeker niet in alle natiestaten (verre van).
Het onnoemelijke leed en geweld in de Europese (en de menselijke geschiedenis) zou toch ruim gekend moeten zijn. Het bekomen van de rechtstaat en van individuele vrijheden is dus niet vanzelf gekomen, maar heeft veel strijd en oorlog vereist. Het spreekt vanzelf dat er 'demonstratie-effecten zijn geweest, en in die zin kan "juridische competitie" zeker een nuttige rol gespeeld hebben. Trouwens dat geldt voor de meeste vormen van 'competitie'. Maar het bekomen van "rechtstaat" en van effectief (niet louter verbaal) respect voor individuele rechten heeft enorm veel gewelddadige strijd vereist. Mensen geven macht niet vrijwillig op, en velen zoeken macht over anderen. Waarom denkt u dat er een "cordon" bestaat in Belgie vandaag, en wetten die vrijemeningsuiting verkrachten? Uit-de-goedheid-van hart van zichzelf-democratisch-verklarende-nondemocraten? Nee, zij zijn een vorm van zich aan de macht blijven klampen. Dus, democratie moet door elke generatie opnieuw verworven worden, in een zekere zin, en kan heel gemakkelijk terug verloren worden.
@MH:
1) Ik zei enkel dat een gebrek aan staand leger niet ondenkbaar is, bijvoorbeeld in de context van de eerste jaren van de Amerikaanse republiek, toen men op vrijwilligers een beroep deed. Misschien is het dus wel te verantwoorden in een 20°eeuwse wereld, waar de nationaal-socialistische Duitse dictatuur snel overal ter wereld oorlogen kan beginnen.
2) Ik geloof inderdaad dat de terreurdaden overal ter wereld eerder hun oorsprong hebben in een gezamenlijke intellectuele haat tegen het Westen dan in een centraal gegeven militair commando. Dit noem ik alleszins dus geen oorlog, al voeren we dan misschien een discussie over terminologie. Een libertarische reactie zal alleszins meer kenmerken van politie dan van defensie hebben.
Ten gronde moeten we inderdaad de linkse zelfhaat stoppen, en de daaruit voortvloeiende ontwikkelingshulp en steun aan corrupte regimes. Dat we een superieur liberaal model hebben, moeten we herhalen, en dat zij het moeten overnemen ook.
3) Aan hun lot overlaten... Dat mag natuurlijk niet gebeuren. Maar je mag het ook niet voorstellen alsof je iedereen overal kan helpen. Zoveel helpen als mogelijk, en de eerste evidente stap is uiteraard het stopzetten van de Westerse geldstromen naar de derdewereld-dictaturen, via allerlei mechanismen als niet-private ontwikkelingshulp, schuldkwijtschelding, VN-fora, ... De VS zouden dat kunnen trekken, en zouden ook de goodwill kunnen krijgen. Is dat geen betere oplossing dan de eindeloze oorlog in Irak? Uiteraard, vanuit het standpunt van de Westerse burgers. Niet vanuit het standpunt van diegenen die parasiteren op het militair apparaat.
Een reactie posten
<< Home