Naar De Boedelscheiding (Vincent De Roeck)
Als overtuigd Vlaams-nationalist (of independist naar het nieuwe N-VA vocabularium) en notoir lid van de Vlaamse Volksbeweging kan ik moeilijk naast de desastreuze ontwikkelingen blijven kijken in ons eigen Klein-Joegoslavië, ons terminaal ziek opgedrongen vaderland België. Ik ben zeker geen slippendrager van extreem-rechts, maar deze Vlaamsgezinde bijdrage zal me weer, weliswaar volledig ten onrechte, in dat kamp onderbrengen. Ik verwacht geen geschenken meer van mijn lezers en leg me bij hun (verkeerde) oordeel neer. Iedereen heeft immers het recht een eigen foute mening te hebben.Zelfs de allerslimsten hebben zich al eens schromelijk vergist in personen of vergaloppeerd in situaties. Zo ook onze eigen parlementen en regeringen. Of ze nu uit CVP'ers, SP'ers of VLD'ers bestaan, één ding hebben ze allemaal gemeen. Stuk voor stuk hebben ze de ongelukkige en twijfelachtige eer om niets bijgedragen te hebben aan een échte Vlaamse ontvoogding. Van een ontvoogding kan immers pas sprake zijn wanneer het bewuste volk volledig onafhankelijk en soeverein kan heersen over zijn eigen grondgebied en kan beschikken over volwaardige eigen instellingen zonder enige controle van bovenaf. Niemand waagt het Koerdistan "ontvoogd" te noemen. Niemand haalt het in zijn hoofd om Catalonië "ontvoogd" te verklaren. Niemand zal het hoongelach gespaard blijven, mocht hij Tsjetsjenië, Dagestan of Zuid-Ossetië als "ontvoogd" catalogiseren. Waarom Vlaanderen dan wel?
Een natie met een eigen taal, een eigen geschiedenis, een eigen volk en een eigen leidcultuur. Een land in een kunstmatige staat wiens rechten totaal miskend worden door de Brusselse elite. Een geketend volk zonder perspectieven wiens vrijheden beknot worden door het Federale gezag. Een door het Belgische bestel achtergestelde gemeenschap in een voortdurende staat van beleg wiens rijkdommen geplunderd worden, wiens burgers uitgezogen worden en wiens vertegenwoordigers van de macht uitgesloten worden. Dat is Vlaanderen! Dat is de huidige situatie waarin onze deelstaat zich bevindt. Niet zozeer bedreigd door intern gekrakeel, buitenlands imperialisme of vreemde invloeden - de absorptiekracht van de Vlaamse natie is immers niet aan zijn proefstuk toe - maar door een extern Belgisch paternalisme, een Waals uitzuigmechanisme en een dermate rigied federaal belastingstelsel dat elke verdere Vlaamse economische groei onmogelijk maakt. Zoals ooit ook de Townshend Duties de onafhankelijksstrijd van de Amerikaanse kolonies teweeg gebracht hebben, zo zal vandaag de fiscale gevangenis die België voor Vlaanderen geworden is ook steeds meer Vlamingen bruskeren en tot een soortgelijke vrijheidsstrijd bewegen.
Ik mag dan wel nog steeds de politieke weg boven die van burgerlijke ongehoorzaamheid of revolutiegeweld verkiezen, toch besef ik met bezwaard hart dat ooit enkel nog maar het gekletter van de wapenen de Belgicisten uit hun decadente en arrogante roes kan doen ontwaken. Een moegetergd Vlaanderen kan immers nog steeds een vuist maken en daar wordt maar al te snel aan voorbijgegaan door onze zogenaamde leiders. Dat ze zich maar eens bezinnen en herbronnen alvorens het misschien voor hen, en voor ons, te laat is. Enkel een totale boedelscheiding kan nog enig soelaas bieden om uit deze patstelling te geraken, op fluwelen vreedzame wijze als het kan, op éénzijdige revolutionaire wijze als het moet. Want het vrije vranke Vlaamse volk is, zoals een Bretoense zegswijze zegt, dalc' het hepken, trec het biken, enkel bezet, nooit overwonnen.
Meer teksten van Vincent De Roeck op Libertarian.be
posted by Vincent De Roeck @ 10:49
15 comments
15 Comments:
Volgens mij zitten we in een ingewikkeld bipolair politiek landschap. Ik heb er recent nog over geschreven in mijn laatste blogpost op mijn eigenste blog, het is eerder een ruwe schets met een kanttekening over de 'ruzie binnen het VB'. Er is nog veel werk aan maar in het kader van uw post wens ik het volgende te stellen:
Ik denk dat we dichter dan ooit staan bij een brede volkssteun voor Vlaamse onafhankelijkheid, er is wat angst dat zich zal vertalen in een streven naar Vlaamse Autonomie.
Alleen zit men in een bipolair systeem waarbij Alfa de Vlaamse koers vaart en Bravo hoofdzakelijk de Belgische koers. Het Cordon Sanitair en de verkrachting van de democratie, burgerlijke rechten & vrijheden plaats ik in de conflictcontext tussen Vlaanderen & België. Die eerder 'dictatorialisering' is een Belgische reactie op toenemende Vlaamse roep. Een repressiesysteem, zoals Belgique dat gewoon is.
Uiteindelijk meen ik dat het VB, VLOTT en Lijst Dedecker één Pool vormen (die ik Alfa noemde). Zij streven vooral naar Vlaamse onafhankelijkheid met volledige autonomie als tussenstap (Confed).
Hoewel JMDD daarvan lijkt af te wijken, maar ja hij stuurt zichzelf in een conflictpad tussen beide polen.
Aan de andere kant heb je Pool Bravo waarin de 3 traditionele partijen en hun kartels nestelen.
Zij richten zich vooral op het behoud van de Belgische Staat maar hebben ook een 'Vlaamse component'. Alleen is die Vlaamse component eerder een 'electoral front' dan een echte 'dedication'.
No Offense Vincent, maar de N-VA is voor mij verknecht aan de CD&V. Een CD&V die projecteert zich Vlaams slechts door een confederaal standpunt, het Belgisch framework blijft dus bestaan. De N-VA werkt slechts ter versterking van het 'electoral front', versterking van het 'Vlaams' imago dat de basis vormt voor hun vooruitgang.
De VLD -meen ik- verliest haar rechterflank door een teleurstellend economisch programma maar ook door een opschuiving richting Belgisch Staatsbehoud (en alle gevolgen van dien voor de democratie).
De SP.a is altijd een koele minnaar geweest van 'Vlaanderen'...Spirit is niet veel beter.
Het is maar een gedacht..
D.w.z. dat een politiek oplossing mogelijk is indien er een beweging komt van Pool Bravo naar Pool Alfa.
Wat al jaren bezig is (groei VB), alleen komt er door JMDD een extra tussenstation en heeft de CD&V haar positie van tussenstation versterkt dankzij de N-VA. Moest de CD&V ineens helemaal breken en overschakelen naar Pool Alfa...dan heeft een politieke oplossing meer kans. Nu is de strijd losgebarsten in het Liberale kamp, tussen VLOTT/LDD/VLD. Lukt dit niet, dan zal er geen 'einde komen aan ZWARTE ZONDVLOED' totdat het politieke systeem in elkaar stuikt, tenzij onze economie als eerste faalt. Dan heb je een revolutionaire context.
We're heading towards revolution, but we're not at that stage yet.
U bedoelde wellicht "independentist" in plaats van "independist" ;-)
@ Vincent: Waarom ga je uit van het je 'verketterde' underdogpositie? Waarom vertrek je met de melding dat je wellicht in een hoekje zal gestompt worden door te verklaren dat de toekomst van Vlaanderen niet meer in België ligt?
Wees toch niet bevreesd over wat anderen mogelijks zullen denken over je standpunten...
@ Brigant: je schetst de situatie toch niet al te helder. Beweren dat de N-VA aan de pro-Belgische kant zit, raakt kant noch wal. Het Vlaams Kartel mag dan wel bestaan uit een Vlaams-nationale partij en een partij die nu Vlaamse lucht uitblaast, maar in het verleden zich vooral van z'n Belgische kant liet zien, verkoop het vel van de beer niet voor hij geschoten is. Wacht eerst de verkiezingen en de regeringsvorming af. Oordeel dan.
Dankzij wie zullen er stappen in de staatshervorming gezet worden? Dankzij het VB? Neen... Wat ben je met een partij die zichzelf onmogelijk maakt, die geen druppel water in de wijn doet, die vooral luid roept aan de zijlijn? Wat ben je met een partij die dan wel vele stemmen haalt, maar daar niets mee kan doen? Ligt dat louter aan het cordon? Neen, want zo erg vinden ze die levensverzekering niet, integendeel.
Aan jou de keuze dus. Een partij die consequent bij z'n standpunt blijft, daar niet vanaf wijkt, maar die enkel mag en kan kijken wat anderen doen; of een partij die veel kleiner is, die in kartel gaat met een minder Vlaamsgezinde partij, die afhankelijk van de verkiezingsuitslag eventueel mee aan de onderhandelingstafel zal zitten, en die daar al dan niet hard genoeg z'n stempel op de staatshervorming zal kunnen drukken?
Kies je voor sowieso geen vooruitgang, of eventueel wel vooruitgang?
Een reclamestunt van de RTBF bewees toch dat de boedelscheiding eraan zit te komen. Verboden lectuur (of hier “verboden televisie”) blijkt nog altijd een enorme aantrekkingskracht uit te oefenen op de bevolking en daarvan heeft een reportageman van de RTBF dankbaar gebruik gemaakt. We kunnen de RTBF geen ongelijk geven. Zo komt de boedelscheiding met de dag een beetje dichter. Het werd tijd. Vlaanderen zal geen eeuwen meer blijven wachten en in het ijle blijven debatteren. In 2007 na de verkiezingen moet de boel ontmanteld zijn, zodat we tegen 2010 ten laatste de volledige boedelscheiding kunnen waarmaken. Of zoals Rita De Bont (oud-voorzitter VVB) zei ter gelegenheid van de 50ste verjaardag van de Vlaamse Volksbeweging. “De VVB moet niet per se zijn 100ste verjaardag vieren.” Ons Rita, een vrouw naar mijn hart.
Bernhard, ik zal inderdaad wel "independitist" bedoeld hebben ...
Waarom vertrek ik uit een underdogpositie? Uit ervaring, Bernhard. Toen ik enkele maanden geleden op mijn blog een vierluik schreef over Vlaanderen en Wallonië, kreeg ik tonnen kritiek (zelfs van rasechte flaminganten, althans volgens hen) omdat ik in hun ogen "extreem-rechts" zou zijn. Ik betreur dit.
Men mag in België tegenwoordig geen flamingant meer zijn, of je wordt in het hoekje van het VB geduwd. En ik ben zeker geen VB'er. Ik ben overtuigd libertarisch en kan mij dus niet vinden in bepaalde standpunten van het VB, hoewel ik wel zeer veel sympathie heb voor tal van hun voorstellen. Hun partijverleden speelt nog steeds tegen hen, en blauw kostuum of niet, het blijven de vechtersbazen van weleer.
Net zoals het woord "liberal" in de VS gekaapt geweest is door de neo-communisten, waardoor het in de VS nu een schelwoord geworden is, wordt in Vlaanderen het woord "nationalisme" gekaapt door het VB, en daar is Vlaanderen dan weer niet met gediend.
Daarom, Bernhard, begon ik mijn tekst op die manier.
Laat de Franstaligen dan doodsbang zijn voor een scheiding van dit landje. Laat ze roepen dat men aan Vlaamse kant separatistisch is. Waar zouden wij, de Vlamingen, het voorbeeld gehaald hebben? In de klucht van de “Belgische Omwenteling”? Wie waren er toen de separatisten en wie waren er toen de antiroyalisten? Was het daarvoor onder het Franse bewind dan zo goed? Was Napoleon Bonaparte zo een braaf ventje? Als men zo bang is van het V.B. en aanverwanten, wie of wat is dan de oorzaak, dat Vlaams nationalisme zulke vormen kan aannemen (T.A.K., V.M.O., enz ...)?
Wie zijn dat eigenlijk,die het nog altijd jammer vinden, dat dit land niet unitair Franstalig geworden is? Hoe noemt men de personen ook weer, die zich, om bijvoorbeeld een andere taal, superieur voelen en dat al decennia lang doen? Van die figuren die helemaal niets tegen Vlaanderen hebben zolang men daar maar Frans spreekt, hoe noemen we die?
De Walen? Zulke mensen noemt men “cultuurfascisten”.
Bernhard: De N-VA kiest voor de CD&V uit noodzaak voor politieke overleving en om niet gevangen te geraken in het Cordon Sanitaire, de CD&V kiest voor de N-VA omdat die meerstemmen betekenen. Het versterkt het 'Vlaamse' imago van de CD&V, een CD&V die nog steeds wil leven in een Belgisch Staatskader.
Denk je nu werkelijk dat de N-VA zo'n betekenisvolle politieke macht heeft? Ik denk dat het JMDD debacle duidelijk gemaakt heeft wie de baas is in het kartel. Met de CD&V zal het maximaal komen tot een confederatie en de N-VA zal daarmee blij zijn, soort van VU-scenario. Ze leven in de illusie dat de CD&V ineens 'het licht' zal zien en kiezen voor onafhankelijkheid. Dat betwijfel ik ten stelligste, als ze nu 'het licht' nog niet gezien hebben dan zal het nog lang duren...tijd is een luxe die we niet hebben want men stikt onze economie onder het gewicht van een complexe, inefficiënte & Politiek Schizofrene Staat.
Een confederatie zal enkel werken als men geen stokken in onze wielen zal steken. Alleen meen ik dat de Franstaligen dat juist wel zullen doen, soort van revanchisme. Goed, ze stellen dat we 'toch allemaal Belgen zijn' en 'toch moeten kunnen samenleven'...dat ze het dan eens bewijzen in een confederale configuratie. Mijn geld staat op het falen v/h confederalisme.
De keuze maken we individueel, elk zijn keuze en strategie. Stemmen voor N-VA heeft een nut afhankelijk van de strategie die men ontwikkelt, alleen kan ik mij niet vinden in de N-VA omdat men zichzelf blijkbaar niet respecteert en kiest voor een kartel met de CD&v. De halfslachtige strategie die ik in hun keuze zie is ook niet mijn type van strategie.
@ Vincent: je analyse die je als reactie stelt, kan ik volledig bijtreden. Maar dan nog, zelfs al krijg je tonnen kritiek en kleven ze je de stempel van VB'er op, zegt dat dan niet genoeg over de personen in kwestie, en is dat dan niet het uitgelezen moment om meteen de relativiteit van die kritiek in te zien?
@ Brigant: met je eerste alinea ga ik akkoord. Het kartel is inderdaad deels een tactische keuze. Als jonge partij is het voor N-VA immers niet evident om op eigen houtje naar de kiezers te trekken, en noem het postjespakkerij of wat dan ook, maar zonder mandaten kan je helaas niet bereiken. Parlementaire mandaten zijn als partij noodzakelijk om je ideologie uit te dragen.
Of N-VA een betekenisvolle macht heeft, dat zullen we zien na de verkiezingen. Als CD&V niet ver genoeg gaat in een staatshervorming, dan weet N-VA meteen ook waar de klepel hangt. Maar schiet je de huidige CD&V a priori af omdat de vroegere CVP belgicistisch was? Dat vind ik althans redelijk voorbarig. Elke stap richting Vlaamse Staat is een goede stap, hoe klein die ook is. Ik ben ervan overtuigd dat de N-VA (als ze met CD&V aan de onderhandelingstafel komen te zitten) er over zal waken dat het akkoord dat uit de bus moet komen, aanvaardbaar is voor Vlaanderen.
Betekent het kartel dat N-VA plots voor een confederaal België pleit, of dat het vrede neemt met een confederaal België? Neen, geenszins!
Tot slot zou N-VA zichzelf niet respecteren door met CD&V in kartel te gaan. Maar heeft N-VA ook maar één programmapunt veranderd door het kartel met CD&V? Ik dacht van niet... Waarom zou N-VA zichzelf dan niet respecteren?
"independentist"
Is het Engelse woord voor een onafhankelijke tandarts. ;-)
Bon, kzen het beu. Ik probeer nu al 3 dagen te antwoorden. Moest deze erdoor komen...kheb nu niet echt de tijd om in de diepte te antwoorden.
A) Confederatie is nodig want het federale systeem werkt niet. Maar ik betwijfel te stelligste dat de CD&V na confederalisme verder wil gaan.
Bij mijn weten wil VB & VLOTT (onzeker) geen confederalisme. Het probleem met het confederalisme is dat je volledige 'autonomie' hebt maar nog steeds in een Belgisch systeem zit. Waardoor het weer langer zal duren voor die 'Vlaamse onafhankelijkheid' die de N-VA zo geire wil. Overigens fungeert de N-VA [zoals VLOTT bij VB] -volgens mij- als een stabilisatiefactor.
38% van de CD&V kiezers is voor onafhankelijkheid, met de N-VA erbij stijg het tot 49%. Het kartel zorgt ervoor dat de 'CD&V een Vlaamsere koers kan varen maar in een Belgisch systeem'...de N-VA werkt dus defacto actief mee aan een hervorming om te behouden en zorgt ervoor dat die 38%vleugel v/d CD&V bij de CD&V blijft ipv weg te breken.
N-VA respect? Heb ik duidelijk gezien bij het JMDD Debacle. Een zichzelf respecterende partij zou de CD&V 'kakken' gestuurd hebben.
Een zichzelf respecterende partij zou normaal gezien ook haar erewoord mogen houden en dus niet in een Vlaamse regering gestapt zijn omwille van BHV.
--> Uiteraard is N-VA te vinden voor een confederaal model als tussenstap, om die eenvoudige reden dat een confederaal België ongetwijfeld leidt tot een splitsing van België. Evolutie in plaats van revolutie dus. Als de CD&V mee wil tot aan dat confederale België, dan is dat prima, en dan staat het Vlaams Kartel ook -als het de verkiezingen wint- behoorlijk sterk om z'n stempel te drukken op de onderhandelingen.
VB mag natuurlijk hopen dat België plots uit elkaar zal spatten -wat ik overigens geenszins zou betreuren- maar dat lijkt me verre van realistisch.
N-VA werkt mee aan een confederaal model, met als bedoeling om voort te blijven strijden voor een onafhankelijk Vlaanderen.
--> Het debacle met JMD heb ik al eens eerder uit de doeken gedaan. Respect moet van twee kanten komen. JMD heeft tot twee maal toe de bevestiging gekregen van het partijbestuur dat hij mocht en kon blijven, nadat hij twee maal aangeboden had om op te stappen. Maar in wat daarna volgde, heeft JMD een vuil spelletje gespeeld. Hij heeft zelf het perslek georganiseerd, waardoor de CD&V niet tijdig op de hoogte kon worden gebracht, waardoor de uitspraak van Renders plots het partijstandpunt werd, en meteen ook het einde van het kartel. In de zogenaamde 'afkoelingsperiode' heeft JMD in de media verklaard, dat N-VA alleen door moest gaan, zonder de CD&V. En meteen had hij daarmee N-VA voor een zwart-wit-keuze gezet: met CD&V en zonder JMD, of met JMD en zonder CD&V.
Combineer dat met uitspraken van JMD op de dag van het partijbestuur luidende "Bart De Wever is het hoofd van de partij, ik ben de benen" (en dat voor een lid van zowaar 10 dagen oud!!), dan weet je vlug dat het zijn bedoeling was om zo snel mogelijk tot in de hoogste regionen door te dringen, en van N-VA het middel te maken om zijn liberale ideeën door te drukken.
En dan heeft de partijraad beslist om door te doen met CD&V (waardoor JMD dus uit N-VA zou stappen, omdat hij zichzelf door z'n uitspraken klem gereden had), om zo mee te kunnen drukken op verdere stappen in de staatshervorming.
En wat BHV betreft: dankzij N-VA staat dat in het Vlaams Regeerakkoord (een federale bevoegdheid!!), dankzij N-VA is er een crisis gekomen, en bleef het brandend actueel. Maar is het dan de taak van N-VA om niet in een regering te stappen omdat andere partijen woordbreuk plegen? Dan geef je ze net wat ze willen: geen druk meer van binnenuit de Vlaamse Regering.
Ik ben van mening dat we er sneller (onafhankelijkheid) zouden komen met de N-VA die Vlaamse stem van CD&V zou wegkapen. Mijn vrees is dat de acties van de N-VA door haar kartel optreden een Belgisch systeem onnodig langer zal doen overleven, ten koste van ons.
Splitsing BHV is er nog steeds niet gekomen en het zijn vooral de randburgemeesters die de thematiek op de kaart hebben gezet. En men staat op dat vlak nog nergens.
Overigens ben ik persoonlijk tegen de splitsing van BHV maar voor de ontbinding van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest en vormen van een provinciale kieskring. De Franstaligen zullen moeten aanpassen of de meerkost betalen of opkrassen. Probleem structureel opgelost, willen ze er niet aan meewerken dan zijn ons niet waardig en kan er zeker geen sprake zijn van solidariteit, laat staan van Belgique. Alleen heeft men blijkbaar een gebrek aan kloten binnen de meeste politieke partijen.
Een reactie posten
<< Home