Het Cassandra Project (Vincent De Roeck)
Leuven stond maandagavond 11 december 2006 in rep en roer door de komst van Jean-Marie Dedecker, de senator die bij de N-VA aanklopte en met veel tamtam binnengehaald werd door voorzitter Bart De Wever. Dedecker was het afgelopen weekend niet weg te denken uit de media. De N-VA had zich bedacht en een bocht van 180 graden gemaakt. Dedecker kreeg toch geen plaats op de N-VA-lijst en verliet als gevolg dan ook onmiddellijk deze partij. Jammer genoeg was Dedecker nog steeds te aangeslagen door de recente ontwikkelingen en wou hij een rustperiode inlassen. Zijn komst naar het LVSV in Leuven werd afgezegd. Ter elfder ure kon het LVSV alsnog een vervanger vinden. Het werd professor Boudewijn Bouckaert die nu volop bezig is met de uitwerking van het "nieuw liberaal project" rond de opgerichte vzw Cassandra. Bouckaert kwam dit project uit de doeken doen en zo kregen we alsnog onze primeur. Naar aloude Bouckaert-traditie werd het een waardige afsluiter van het eerste semester, maar of hij bij het LVSV ditmaal nog steeds een "thuismatch" speelde, laat ik graag in het midden.
Professor Bouckaert gaf ons een overzicht van de recente gebeurtenissen en spaarde hierin de N-VA niet. Hij verweet voorzitter De Wever hypocrisie, professionele en persoonlijke fouten, lafheid en een gebrek aan leiderschap. CD&V werd niet voldoende op voorhand ingelicht. De Wever kon de perslekken niet het hoofd bieden en zwichtte voor de beloftes van de CD&V naar de komende verkiezingen toe. "Partijen met te veel interne democratie, zoals de N-VA, worden al snel onbestuurbaar," aldus nog professor Bouckaert. Ook over het opblazen van het kartel had hij een uitgesproken mening. Alles was op het conto te schrijven van de vakbond ACW.
Er werd ook een schets gemaakt van het huidige politieke landschap en - gesterkt door een recente peiling die de N-VA 15,1% van de stemmen geeft - vindt Bouckaert de gezinshereniging van CD&V en N-VA een gemiste kans om zowel het VB te stoppen als om politiek Vlaanderen wakker te schudden. Volgens hem worden de "jonge actieven" - zeg maar de "hardwerkende Vlamingen" - uitgezogen via allerlei pestbelastingen en is deze bevolkingsgroep nergens meer vertegenwoordigd.
Het nieuwe politieke project is momenteel bezig met het opstellen van een degelijk programma en met het zoeken naar de nodige financiele fondsen. Bouckaert maakte ook gewag van een aantal overlopers uit de N-VA en de VLD naar de nieuwe rechts-liberale partij rond Jean-Marie Dedecker. Namen werden echter niet genoemd. Voor de verkiezingen van 2007 werd gedacht aan een kartel met VLOTT, al dan niet in kartel met het VB. Volgens Bouckaert heeft de N-VA zijn bestaansrecht verbeurd en wordt deze partij niets meer dan de afstervende appendix van de CD&V. Bouckaert mikt op een kamerzetel zonder kartel en op twee of drie kamerzetels in kartel met VLOTT. Een fusie tussen zijn project en VLOTT lijkt moeilijk omdat er twee sterke figuren zijn die elk liever hun eigen partij - en zo elk hun eigenheid - koste wat het kost zouden willen behouden.
De nieuwe liberale partij zal zeker niet "intellectueel libertarisch" zijn, maar wel "praktisch liberaal". Het programma wordt geen theoretisch "Libertarisch Manifest". Het gaat bij Cassandra dan ook niet om een nieuwe denktank maar om een echte nieuwe politieke partij die o.a. een streng immigratiebeleid en Vlaamse onafhankelijkheid vooropstelt. Een ethisch programma wordt bewust niet opgesteld. De individuele keuzes van de eventuele verkozenen zullen in dat domein blijven primeren. Verder wordt de nieuwe liberale cocktail op smaak gebracht met een vlaktaks, een beperking van de werkloosheidsuitkeringen, een afbouw van de sociale zekerheid en een drastische vermindering van de overheidsbureaucratie.
Boudewijn Bouckaert viel ook nog het Belgische kiessysteem aan. De kiesdrempel maakt het voor nieuwe partijen bijna onmogelijk om door te breken. Daarnaast vindt hij dat de parlementsleden van vandaag verworden zijn tot ordinaire "stemmachines" die steeds de regering steunen en legitimeren. In landen met het uninominaal meerderheidskiesrecht zoals de Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk, is dat niet het geval. De lijstverkiezingen werken de moord op de Belgische parlementaire democratie in de hand. Hij denkt daarom ook aan hervormingen op verkiezingsvlak.
Het nieuwe project staat dus al deels op de rails en in klassiek-liberale middens is er kennelijk zeer veel interesse. We wensen Bouckaert natuurlijk zeer veel succes met zijn nieuwe partij, maar toch wel met enige reserves. Als de partij niet doorbreekt in 2007, is Ward Beysen plots heel dichtbij.
posted by Vincent De Roeck @ 18:32
3 comments
3 Comments:
Dat er geen ethisch programma komt vind ik een zeer goed gedacht. JMDD zijn kerk-bashen was iets die me deed twijfelen of ik al dan niet voor hem zou kiezen. Niet dat ik diep-gelovig ben, maar ik vind dat een mens recht heeft op spiritualiteit. Natuurlijk ben ik wel tegen de subsidies, politisering van de kerk en inmenging in de politieke mandaten.
Maar ook heel eenvoudig, abortus is iets die meer rechten van het kind ontneemt dan vrijheid geeft aan de ouders. Daarom ben ik ertegen als libertarier.
Wist Prof. Bouckaert dan niet dan het Jean-Marie Dedecker was die het perslek organiseerde, via een vriend hij Het Laatste Nieuws?
Was het niet door dat perslek dat alles heel erg snel moest gaan, waardoor CD&V niet tijdig ingelicht kon worden, en de uitspraak van Renders de donderdagmorgen de CD&V-trend gezet heeft?
Wist Bouckaert dan niet er helemaal geen sluitende garanties zijn voor N-VA, maar dat ze elke zetel zelf uit de brand zullen moeten slepen vanop een 'in principe' goede plaats?
Wist Bouckaert dan niet dat Dedecker die 'interne democratie' wilde omspelen?
Wist Bouckaert dan niet dat zelfs Het Laatste Nieuws de resultaten van De Stemmenkampioen sterk relativeerde?
Wist Bouckaert dan niet dat Dedecker nog een mandaat heeft tot 2009, maar Dedecker het toch absoluut noodzakelijk vond om zich kandidaat te stellen met de federale verkiezingen?
Dacht Jean Marie echt dat je zo maar kunt overlopen en ineens eisen dat een partij van karakter verandert ? Dat een partij met meerdere mandatarissen zo maar haar samenwerkingsverband met de Kartel-partner zou verloochenen, om zo haar kansen om het nationaal socialistische beleid te stoppen zou opgeven en zou springen in een nieuw avontuur ? Dat een partij die de kern vertegenwoordigt van een denkrichting met een politieke geschiedenis van ruim veertig jaar zo maar over "één nacht ijs" van richting zou veranderen ?
Denkt Jean Marie dat hij zo maar 10% der kiezers aan zich kan binden ? Kom zeg. Hij overschat zichzelf drastisch of hij toont aan dat hij het schimmenspel dat men speelt niet doorziet. Er werd hem een springplank geboden om zijn politieke toekomst veilig te stellen en zich af te kunnen zetten tegen die liberale partij die hem verguisd heeft. Om een groep Vlamingen aan te spreken die geen eigen politiek onderkomen krijgen. Om via zijn eigen manier het Vlaamse politieke bewustzijn in te vullen en de toekomstplannen van een volk mee te helpen verwezenlijken door meer democratie. Maar hij heeft die opportuniteit verkwanseld door eisen te stellen, door een machtspositie op te eisen op een onfatsoenlijke manier, door zijn "nieuwe" vrienden onmiddellijk voor voldongen feiten te stellen en aanstonds te pogen zijn persoonlijke macht af te dwingen. Door de democratie van die partij met de voeten te treden.
Hij kreeg de kans om zonder veel risico een deel van de kiezers aan te boren en ze in een democratisch project in te laten passen om zodoende te realiseren wat die andere nooit in geslaagd is. Maar die opportuniteit heeft hij zonder nadenken verkwanseld, de kans om zichzelf wit te wassen van alle schulden en betichtingen heeft hij verspeeld. Hij kreeg een team ter beschikking dat hij kon coachen. Maar dat heeft hij niet ingezien. Hoeveel politieke onkunde gaat achter zo een houding schuil ?
Nu is hij terug een onafhankelijke senator, zonder rugdekking. Zelfs met nog minder vrienden.
Of van hoeveel politiek inzicht getuigt het dat een vermaard Professor verkondigt dat die gast-partij zo maar van richting zou veranderen, omdat hij dat denkt. Of heeft hij de naam van die partij niet goed gelezen ? Het was "niet" de Nieuwe-Vlaamse-Liberalen !
En wie is de volgende verrader van Jean Marie Dedecker ? Ja, Jean Marie was een week lang niet weg te branden uit de media. Maar wat heeft hij wel gerealiseerd ? Heeft hij het ACW kunnen overtuigen ? Of heeft hij door zijn houding en onbesuisdheid het conflict verlegd van zijn oude partij naar zijn nieuwe haardstede ? Wie heeft hij daarmee geholpen ? Niet alleen het ACW, maar ook alle politici waarmee hij in conflict leeft.
Wie heeft dus echt grove fouten gemaakt ?
Een reactie posten
<< Home