De Libertarische Grondwet (Vincent De Roeck)

Door de verlinksing van onze samenleving na de wantoestanden uit de 19de eeuw, na de laagconjunctuur volgend op de beurskrach van 1929 en na de periode van onrust ten gevolge van het einde van de tweede wereldbrand, kennen we vandaag de dag wetteksten die men grondwet noemt en die opvallen door hun onnuttige lengte en bewuste onleesbaarheid. Als we de "echte" oergrondwetten van de 18de eeuw bekijken, die van Frankrijk en de Verenigde Staten op kop, dan is er een lange weg afgelegd. Maar of die evolutie wel zozeer een triomf voor de vrijheid, dan wel een overwinning voor de tirannie betekend heeft, wil niemand zeggen. De dictatuur van de koningen uit het ancien regime werd in wetteksten gegoten en evolueerde tot een dictatuur van de grondrechten. Door tientallen "rechten", gaande van non-discriminatie over milieu en onderwijs tot zelfs de ganse sociale zekerheid, te betonneren in onze grondwet, is deze verworden tot een vodje papier dat dictatuur en totalitarisme legitimeert. We zijn terug van af, en niemand die dat beseft of wil beseffen. We the people is de facade geworden waarachter het despotisme van de Middeleeuwen nog steeds hoogtij viert. Men weet het enkel beter te verkopen.

Om hiermee definitief komaf te maken en om "onze" leiders de kans te bieden eindelijk eens een grondwet te redigeren die uitsluitend nog maar de essentie behelst, moeten we afstappen van de juridische superflux. We mogen ons niet langer verliezen in de ellenlange compromissen die geen enkele toegevoegde waarde hebben. Alvorens ons op dit monnikenwerk te gooien, moeten we eerst de onmiddellijke en onvoorwaardelijke afschaffing van onze huidige geperverteerde grondwet zien te bewerkstelligen. De geloofwaardigheid van de huidige Belgische grondwet heeft trouwens niet eens een democratische onderbouw. Ze werd in 1831 goedgekeurd door een ondemocratisch verkozen Constituante. De Europese grondwet heeft ook al geen enkel bestaansrecht, en dit niet zozeer door het afschieten ervan in de referenda, maar in de eerste plaats omdat ook zij opgesteld werd door een ondemocratisch orgaan, de zogenaamde Europese Conventie. De Conventie was niets meer dan een mooie fin de carriere voor mislukte weggepromoveerde lokale politici.

De nieuwe grondwet die ik voorstel is uitgesproken libertarisch. Ze telt slechts drie artikels en behelst de basisidee van een moderne vrije maatschappij met individuele rechten, plichten, verantwoordelijkheden en vrijheden. De tekst is eenvormig, duidelijk, allesomvattend en leesbaar.

(Artikel 1) Geen persoon, groep personen of overheid mag geweld, dwang of fraude initieren tegen geen enkel individu of zijn eigendom. (Artikel 2) Geweld mag moreel en legaal uitsluitend gebruik worden als verdediging tegen degenen die artikel 1 overtreden. (Artikel 3) Er mag nooit een uitzondering gemaakt worden op artikel 1 en 2.

Met deze drie artikels kan, alle kritiek van links en rechts ten spijt, een ganse maatschappij gereguleerd worden zonder de intrinsieke quasi-oneindige vrijheid van het individu te schaden. Een dergelijke grondwet was de droom van Jean-Jacques Rousseau en consorten. Een dergelijke grondwet stelt eindelijk paal en perk aan de wetgevende inflatie van onze ontspoorde samenleving. De idee van concurrerende vrijheden ("mijn vrijheid wordt begrensd door de vrijheid van de anderen") en van het sociaal contract ("wat doen als er een overschrijding van de eigen vrijheid plaatsvindt?") vinden we hierin immers op de meest pure wijze terug, en die beide ideeen behelzen op exemplaire wijze de oorspronkelijke ongereptheid van het democratisch vrijheidsideaal, het ideaal dat door links gedemoniseerd en door rechts verguisd wordt.

Met zo'n revolutionaire ingesteldheid kan de westerse wereld zich eindelijk herbronnen en terug aan de toekomst denken zonder zich te blijven verliezen in dogmatische aanpakken en socialistisch corporatisme. The welfare state was not the solution to our problem. The welfare state was the problem. Enkel een minimale staat kan immers de terugkeer van dictatuur en absolutisme verijdelen. Maar geen paniek, vrijdenkers. We moeten niet bang zijn van de toekomst. Onze beste dagen liggen immers nog voor ons, want het is nooit te laat om op het verkeerde pad rechtsomkeer te maken.